Bundan bir buçuk sene öncesindeydi. Bir ders çıkışında telefonumda bilmediğim bir numaranın cevapsız araması vardı. Akşam eve gidip geri aradım, karşıma bir erkek çıktı, ben de tanımıyorum iyi geceler diyerek kapattım. Ve o ısrarla o günden sonra aramaya başladı. Bazen kendi numarasından bazen özelden arıyordu. Ben konuşmak istemedim ama beni yavaş yavaş etkiledi ve birden konuşurken sohbet ederken ondan baya baya etkilenmiş halde buldum kendimi. Çok iyi bir insandı çok düzgündü benim gözümde. Böyle şeyleri kınayan eleştiren ben, resmen bu şekilde ondan etkilendim aşık oldum. Fotoğraf gönderip görmek isteyince hep ortadan kayboldu bazen bir hafta, bazen bir ay. En sonunda bana söylediği yaştan 10 yaş büyük olduğunu itiraf etti. Yani aramızda 12 yaş vardı. Ben ona çok bağlanmıştım ve evet devam ettik. En son olaylardan sonra fotoğraflarımızı gördük, birbirimizi çok beğendik. Hatta o beni o andan sonra daha da çok beğendi çok.. Ama sorun sabahları hep konuşuyorduk ve akşamları telefonları hep kapalı oluyordu bahanelerle beni kandırarak kapatıyordu. Ben artık sen evlisin demi diye bile sormuştum kahkahalarla gülerek dalga geçmişti. Ve ara ara 2 ay, 1 ay bazen bir hafta aramadığı oluyordu. Son aradığında itiraf edeceğini söyledi bir şeyi, önce hasta sandım, ancak evli olduğunu iki çocuğu olduğunu söyledi. Ben yıkıldım günlerce kendime gelemedim napacağımı bilemedim, psikolojim alt üst oldu ağladım sürekli. Söylediğine göre evlilikleri iki yıl önce bitmiş ama karısı çok hasta yatakta yatıyormuş. O yüzden bitirmiyormuş, evliliğin benimle ilgisi yokmuş vs.. Zaten sevmeden evlendiğini onu çok seven biriyle evlenmek için onunla evlendiğini söyledi. Ben 6 ay önce öğrendim bunu ve inşallah karısı iyileşir diye çok istedim. O beni arıyordu ve yine ara ara çok uzun aramadığı dönemler oldu. Ben konuyu nasıl toparlıycam bilmiyorum. En son dun aradı ve artık böyle yapmayacağını benimle gelecek düşündüğünü benden kaçmayacağını söyledi. Öncesinde beni duşunduğu için benden kaçıyormuş. Ama ben o eşinin çocuklarının günahına nasıl girerim, yapamam. O ise çok yalnız olduğunu ben olmazsam yapamayacağını soyluyor. Bana en başta evli olduğunu büyük olduğunu söylesen asla konuşmazdım beni kendine bağladın dedim, biliyorum diyor. Ben napıcam bilmiyorum oyle bir durumdayım ki boğuluyorum. Nasıl bitiricem ne konuşarak bitiricem bilmiyorum. Çok kırılır, uzulur diye düşünüyorum. Ama karısı çocukları geliyor, bu çok iğrenç bir durum ben nasıl böyle bir şeye düştüm diyorum, kalbim resmen acıyor. O evliliğin ben olmasam da biteceğini ortada evlilik olmadığını söylüyor. Benim kafam karmakarışık. Ben yuvana devam et yıkma dedim defalarca, o ortada yuva yok diyor..