bu konuda hiçbir fikrim yokken, kızım ek gıdaya geçmediği asla kaşık kabul etmediği için doktorumuzun da önerisiyle mama sandalyesinde onu özgür bıraktım. onun yiyebileceği formda hazırladım yemekleri. püre değildi, iyi pişmiş veya emerek yumuşatabileceği katı gıdaları yemeye başladı. Mama sandalyesinde döke saça yedi. Ben çok titizlenmedim. Çok çok az yese de, kendi yiyordu. Çevremdekiler için oldukça garip olan bu deneyim beni çok zorlasa da, bana çok şey öğretti. Kızım 23 aylık, artık aştık o günleri. Kaşığı reddetmiyor, önce bizimle yemek vaktinde sofrada olmuş oluyor. çatal kaşık tutmaktan keyif alıyor, az da olsa kendisi bir şeyler yiyor.sonrasında tabi Türk Anası rolüme geri dönüp ben tamamlatıyorum yemeğini.
Benim tüm annelere naçizane tavsiyem, yaşayacağınız süreçleri, öncesinde gözünüzde büyütmeyin. Planlar yapmayın. Kendinize güvenin, yapabileceğinize ve doğru olduğuna inandığınız şeylerde kendi bildiğinizi yapın.