- 28 Kasım 2007
- 1.059
- 52
- 32
Bize bizden başka dost yok." Severiz bu lafı... Kimi zaman bizim için apaçık bir "hakikat"in ifadesi gibidir... Özellikle geçiş dönemlerinde kendimizi yalnız hissettiğimizde; bunalımdayken, çıkarlarımızın zedelendiğini düşündüğümüzde "Bize bizden başka dost olmadığına" inanmaya başlarız. Ayağımıza mı basıldı. Söylenip dururuz: "Bize bizden başka dost yok."Başkaları hiç hoşumuza gitmeyen kararlar mı almaya başladı? Haykırırız: "Bize bizden başka dost yok." Zaten içimizde bir yerde "dost dediğin nedir ki, hepsi iyi gün dostudur" inancı nöbet tutar ve son darbeyi indirecek anı bekler.Peki iyi, güzel de... Bu laf bize ilişkin kalıcı bir doğruyu anlatıyorsa üzülmemiz gerekmez mi? Yoksa herkesi yakınımızdan kaçırtacak kadar ürkek, çekingen, dışa kapalı mıyız? Yoksa gerçek bir dost edinemeyecek kadar bencil ve benmerkezciyiz de, bundan haberimiz mi yok?Yoksa biraz sıkışınca oturup konuşmayı, anlaşıp uzlaşmayı seçmek yerine hır mı çıkartıyoruz da, herkes bize soğuk mu duruyor bu yüzden? Evet, bu lafın çevremize ördüğü savunma duvarlarının arkasında birbirimizin sırtını okkşayıp duracağımıza, üzülmeliyiz.Çünkü bu ifade bizim güvensizliğimizi dile getirdiği kadar inceden inceye bize karşı bir güvensizliği de dile getirmektedir. Hiç mi el sıkıştığımız birileri yaptığımız sözleşmeye sadık kalmadı? O halde bu durum gerçekten kendi hakkımızda dert edineceğimiz bir şey. Ortada ciddi bir yanlış var, demektir. "Tamam da, kabahat bizde değil ki!" diyorsunuz, biliyorum."Başkaları bu kadar düşman ruhlu oldukça bizim sadece kendimize dayanmaktan başka çaremiz yok" diyorsunuz, biliyorum. Ama asıl olan fesat kuranları fesatlarından utandıracak bir kimliğe sahip olmak değil midir?Asıl büyüklük düşmanlardan bile dost çıkartabilmek değil mi? Gerçek şu ki, bize biz "dost" olamayız... Çünkü BİZ BİZELİK akrabalık gibidir; seçilmemiş yakınlıktır bu, mecburi ortaklıktır. Bizim dayanışmamız hısımlıktır, yoksa dost dayanışması değil. Dost gelirse, dışardan gelir. Seçerek, güvenerek gelir... Bizim iyi, güzel, doğru insanlar olduğumuzu gösteren, dostlarımızın varlığıdır."Bize bizden başka dost yok" derken göğsümüzü kabartmamız, çenemizi ileri doğru itmemiz biraz tuhaf!.. Çünkü bu ifade, en hafifinden söylersek, içinde bulunduğumuz depresyona işaret etmektedir...
HAŞMET BABAOĞLU
HAŞMET BABAOĞLU
