Biz şans eseri mi büyüdük?

hamileliğimden tutun bebeğim doğduğundan beri herşeye çok dikakt ettim ediyorum araştırıyorum yok toz yutarsa şunu yedirmiyeyim bunu yemeli yok bunu giydirmiyeyim bunu giysin daha bi sürü şey....pimpiriklenmekmi bu bilmiyorum ama bakıyorum çevremde de herkez böyle burda da hep bunları konuşmuyormuyuz bizim annelerimizin böyle yaptığını hiç sanmıyorum ne hamileliklerinde nede doğduktan sonra biz neredeyse işin kompetanı olmuş durumdayız biz şans eserimi büyüdük diyorum bazen..şimdi o kadar düşmüyorum mesela bebeğim elimi ağzına götürdüğünde çekmiyorum biraz mikropta alsın diyorum doğrumu yapıyoruma caba?

valla çok doğru söylüyorsun canım ben anne değilim ama arkadaşlarımdan biliyorum, çok dikkat edince gerçekten daha çok sakınan göze çöp batıyor

Valla bende sasiriyorum o kadar ozen gosterdigim halde yinede hasta oluyor. Ama elimde degil. Annelerimizde mutlaka bize ozen gostermistir ama bu zamanki yeni anneler gibi degil diye dusunuyorum. Cunku zaten onlarin zamaninda hersey kisitliymis bizimki kadar herseye rahat ulasabileceklerini sanmiyorum, hem yeni asilarda cikti simdi. Herhalde en dogrusu tedbir bizden taktir Allahtan demek ona gore hareket etmek

haklısınız. ama eski nesil daha dayanıklıymış. herşey doğalmış o zamanlar. şimdi herşey hormonlu, yapay, herşey kanserojen madde içeriyor, radyasyon bilmem ne derken nesil gitgide dayanıksız hale geliyor bence.

Aslında doğru yapıyorsunuz. Bir köy okulunda öğretmenim ve inanın o küçücük çocuklar 3-4 yaşlarında dışarı çıplak ayak çıkıyorlar, heryerleri pis, tozlu, maşallah çokta sağlıklılar, biz arkadaşlarımızla şöyle düşünüyoruz sanırım vücutları bağışıklığı almış, ne soğuk algınlığı nede başka bişey, be o halde dışarı çıksam heralde 10 günden önce yataktan kalkamazdım... evet aileleri biraz abartmış, bu kadarda ilgisizlik olmaz ama sonuca bakacak olursanız şaşırıp kalıyorsunuz, bizde ki abla ve abileride aynı şekilde yetişmiş hastalıktan dolayı okula gelmeyeni bilmiyorum...

aysun444 .!.:

Aslında doğru yapıyorsunuz. Bir köy okulunda öğretmenim ve inanın o küçücük çocuklar 3-4 yaşlarında dışarı çıplak ayak çıkıyorlar, heryerleri pis, tozlu, maşallah çokta sağlıklılar, biz arkadaşlarımızla şöyle düşünüyoruz sanırım vücutları bağışıklığı almış, ne soğuk algınlığı nede başka bişey, be o halde dışarı çıksam heralde 10 günden önce yataktan kalkamazdım... evet aileleri biraz abartmış, bu kadarda ilgisizlik olmaz ama sonuca bakacak olursanız şaşırıp kalıyorsunuz, bizde ki abla ve abileride aynı şekilde yetişmiş hastalıktan dolayı okula gelmeyeni bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

son zamanlarda birde üzüldüğüm birşey var işten eve E5 üzerinden gidiyorum havanın okadar soğuk olamsına rağmen akşamın o saatinde küçücük bebeklerini kucaklarına alıyolar ve trafiğin içinde dileniyorlar bi yandan kar .. içim öyle kötü oluyorki ..soğuk ve ilgisizlik deyince o aklıma geldi

kızlar bekli haklısınız sakınan göze çöp batar fazla sakınmamak lazım ama o topraklarla oynayan çocuklar büyük yani aşıları tam bağışıklık kazanmışlar bazı şeylere ama bebeklerin aşıları tamamen bitmedi bağışıklık yok 4 yaşındaki bebeğin yediğiyle 1 yaş altı bebeğin yedikleri aynı değil yani bebeğe faydasının yanında zararınında olduğu bilinciyl yediremiyoruz bu da dikkat etmemeiz gereken bişey en ufak bi mikrop bebeğin günlerce hastanede yatmasına sebep oluyo bu arada bebekleri henüz doğmamış anneler özel aşılarınızı ihmal etmeyin bize kimse demedi mesela önemli olan rota virüsü aşısını yaptıramadık zamanı geçti umarım ileriki yaşlarında sorun çıkmaz bence dikkat edin bebeklere sontra bizler çekeceğiz bırakın başkasının çocuklarının nasıl büyüdüğünü sonra vah vah dememek için..

güçlü olan her zaman ayakta kalır. o yüzden biraz rahat olmak lazım mikroplarla karşılaşmasına bağışıklık sisteminin gelişmesine izin vermek lazım.
bende başlarda herşeyden sakınıyordum yaz boyunca doğru dürüt bebeğimi dışarı çıkarmadım bişi olcak diye. ama sonra okuduğum kitaplarda mutlaka hergün dışarı çıkarın hava ve ısı değişimlerine bebek alışsın diyordu o ayaz günlerde beş dakikada olsa dışarı çıkardım ve kış boyunca güneşin pewşinden koştum nerdeyse. ve yazın çok güneş göstermedim diye hayıflandım.4 ve 5. aylarda saat başı biberon ve pompa steril etmekten canım çıktı.oyuncaklarını kaynatırdım.keşke o zamanlar bu kitapları okusaymışım yada buraya daha erken üye olsaymışım ama pimpiriklenmekten hiçbirşeye vakit bulamıyordum.şimdiyse oldukça rahatım. emziği yere düşünce bile yıkamıyorum. youncakları çok kirlenince siliyorum daha çok insanla karşılaşmasına izin veriyorum hergün (başını ve kulaklarını koruyup) dışarı çıkartıyorum ve faydalarını da gördüm özellikle kendi açımdan bebeğimle daha çok zaman geçiriyorum ve bebeğime mutluluğum yansıyor o da daha huzurlu.

bizim küçüklüğümüzde bu kadar mikrop yoktu, şimdi adını bile bilmediğimiz milyon tane mikrop var. refleks olarak koruma ihtiyacı hissediyoruz. çok üstüne düşmek iyi değil belki ama boşverin biz aşırıya kaçmadan pipirikli olmaya devam edelim. ne de olsa işin ucundaki miniklerimizin sağlığı :1hug:

yedikleri konunsda dikkatliyim bende
6 ay sadece anne sütü dedim inat ettim, 1 yaşına kadar şeker tuz vs yok, kesinlikle vermiyorum
sebzeyi meyveyi mevsiminde veriyorum, hazır gıda, mama pirinç unu yedirmiyorum
evet bu konularda hassasım ama bunun dışındaki konularda çok rahatım
ilk 1-2 ay dışında yeni alınanlar hariç hiç bir şeyini kaynatmdım, yere düşen oyuncağı evdeysek yıkamadım, dışarı çıkardım, kalın giydirmedim
bu konularda eskiler haklı ama yemek konusunda çok yanlışları varmış o da bir gerçek
en son k.validemden duydum, biz çocuklara öyle meyve falan vermezdik, pelteyle yemek suyuyla büyüdü bunlar diyordu
pelte dediği su şeker nişasta, yemek de bol yağlı salçalı tuzlu bir yemektir sonuçta

her şey kararında olmalı