- 11 Nisan 2007
- 84.808
- 493.429
- 1.223
Yoruldum artık anLamsız kavgalardan Kalp kırmalardan git gellerden.. Ortada yaşamaktan....
Yıprattı beni Aşk..
Acımadı hiç..
Ama hiç bi zaman Kaçamadım Ondan..
Hep Çaldı en cok ıhtıyacım oLanları aLdı yarım bıraktı beni!
Ama taşımıyor artık bedenim ısyan ediyor Çığlıklar atıyor..
Küçük avuntularda kapatamas oldu büyük yaralarımı..
Bişeyler düzelicek diyerekte kurtulamıyorum önüme sunulan gerceklerden..
Konusmak ıstıyorum anLatmak ama
ıçimden cıkmıyor ki keLimeler yazsın ellerim..
Sesimde cıkmıyor ki başkalarına
Çıglıklarım nerdeyse kulaklarımı yırtıcak ama kimse duymuyor
Kendımı sadece ben duyuyorum sadece ben dınlıyorum..
Odam,Gökyüzüm,Özgürlüğüm
Hiç biri bir şey ifade etmiyor artık bana
tat aLma duygumu yitirdim.
Ne cok yükselirsen Okadar hızlı düşersin.
Bunu düştüğümde toprakla temasımda anLadım.
Düşüşün sersemliğini atmaya çaLışırken
Anladım..
Aslından yüreğinden ayaklarına düşmüşüm ben...
Cennetten,Cehenneme...
Ayağa kalkıp yürüdüğümde,
Ayaklarımın altında kaLan umutlarım mış...
Yoksun...Yoktun Zaten...
Hiç bir zaman tam Olamadık seninle..
Yanyana duran iki defter yapragı gibiydik...
Ne bir rüzgar gelip bizi kavusturabıldı..
Nede bız defteri kapatabıldık...
Beyazdık Oysa karanlanmıştık...
Yüreğimiz elimizde,Özgürdük..
Bulutların üstünde Yürürdük...
Düştük!!!!
Okadar sert olduki düşüşümüz..
Biz Öldüğümüzü bile anlamadık..
Dagılmış,Parçalanmıştık Sağa sola sacınlan umutlarımızı,hayallerimizi toplarken
Sevgimizi yerden kaLdırmayı unuttuk!...
Biz Düş(tük) SEVGıLı...
Cennetimizden Cehenneme...
Yüreğimizden,Ayaklarımıza...
alıntı
Son düzenleme: