tatlım napıyorsun sen delirdin mi :)))
yenıdogan bebekler ıcın yastıklar var sağa veya sola yatırmak ıcın. yan yatırma yastığı dıye yaaz cıkar google da
al onlardan bıtane, yan yatınca zaten boğulmaz korkma.
en ufak bı cıt sesıne uyanman normal cunku hamılelıkte hormonlarınla beraber duyularında hassaslastı.
ben normalde agır uykulu bı ınsandım dogumdan sonra nerdeyse karıncanın yurume sesıne uyancam o kadar yane:)))
Rabbim korusun inşaAllah pıtırcıklarımızı. sen kendıne de yemenede uykunada dıkkat et. sen ıyı ol ki bebegeıne ıyı bakabılesın...
uyumaya calış. rahatlat kendını
aynı bende senin gibiydim... ne kimseye bırakabiliyordum ne uyuyabiliyordum... gözümü bile kırpamıyordum 2 saat ya uyuyordum ya uyumuyordum...
sen her saat başı uyansanda o uyanmadığın anda bir şey olabilir bebişine... tamamen dönemiyorsa arkasını birşeyle destekle dönemesin... ama dediğim gibi sen 24 saat kollasan bile kaderde varsa gözünü kırptığın anda bile olabilir.... Allaha emanet bebişlerimiz canım... Elinden geldiği kadar dikkat et tabii ama biraz rahat olmak gerekiyor... Dua et yatmadan ve uyumaya çalış...
Haklısın kader ne yazmışsa o lur tabi ama gelde benim kalbime anlat bunu...
Peki sen ne zaman normale döndün canım? Yada ne kadar zaman sonra uyumaya başladın?
Dua etmeyi hiç ihmal etmiyorum her gece oğluma nas- felak- ayetel kürsi okuyorum.
Aynı durumda başka anneler olduğunu bilmek moral veriyor . Sanki sadece ben böyleymişim gibi geliyordu.
4,5 aydan sonra normale döndüm galiba... ters yatmaya başlamıştı, bu sefer burnunu kapatır mı nefes alamaz mı diye uyuyamıyordum sonra kafasını çevirebildiğini idrak edince uykularım biraz normale döndü. yine kalkıp bakıyorum ara ara ama eskisi kadar sık değil. telsiz var mı? telsiz varsa sende biraz daha rahat olursun sesi gelir en azından diye düşün...
ben doğduğunda gözümü bile kırpamıyordum aynı odada sürekli kalkıp bakıyordum nefes alıyor mu diye elimi koyup duruyordum... elimi koyduğumda hissedemezsem bazen o panikle çocuğu uyandırıyordum... rahat olmak lazım aslında biraz ama işte o kadar kıymetliler ki rahat olamıyorsun...
Aynılarını ben de yaptım :)) Of rahatladım vallahi çok sağol arkadaşım.
Anormalmiyim diye düşünmeye başlamıştım.
Allah ayırmasın evladından. Sağlıkla mutlulukla yaşayın inşallah.
Cnm benim ya aynı benim durumum demekki bı cok annede oluyo bu elinde değil düşünmemek seni cok iyi anlıyorum bende de bu durum 5 ay falan sürdü ne bebeğimin yanında uyuyabiliyordum ne de o olmadan :)) birsey olmaz diyorlardı ama anlatamiyordum bunu kendime psikolojik bı durum iste ama 1 2 aya kadar gecer mutlaka merak etme moralini bozma ve uyumaya çalış sütun azalır Allah korusun
Aynı durumları bende yaşıyorum.Oğluşum 3. ayında. Boğulacak diye ödüm kopuyor. Yatarken en ufak bir farklı ses çıkardığında sıçrıyorum yataktan. Nefes alıyormu diye kontrol ediyorum sürekli. Yan yatırma yastığı kullanmıyorumda yastığının bir tarafının altına yüksek olsun dönemesin diye bişeyler sıkıştırdım. Gerçi şuara kaldırdım altından yavaş yavaş. Ama yinede yan yatıyorum gövdesini. Arada da kontrol ediyorum. Bende ne zaman geçecek bu tehlike diye dört gözle bekliyorum. Aklımı yitirecektim az kala bunları düşüne düşüne vallaaa. Bebişlerimiz bir an önce büyüsede biraz rahat etsek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?