Biter mi? Gidilir mi?

Aynı evde kalarak ve mutlu anları hatırlayarak işinizi daha da zorlaştırırsınız.
Yeni bir ev, yeni eşyalar daha kolaylaştırır adaptasyonunuzu.
Evet her dokunduğum nesnede bir anım olması da sürekli zihnimi bulandırıyor
Nasıl toparlayacağım bilmiyorum
 
Evet her dokunduğum nesnede bir anım olması da sürekli zihnimi bulandırıyor
Nasıl toparlayacağım bilmiyorum
Zor olsa da en kısa sürede ev tutun hatta mümkünse eşyalı olsun.
Çünkü çok fazla duygusallık sizin aleyhinize.
 
Zor olsa da en kısa sürede ev tutun hatta mümkünse eşyalı olsun.
Çünkü çok fazla duygusallık sizin aleyhinize.
Bulunduğum muhitte oturduğum evden daha makul bir yer bulamam maalesef
Ama eşyaları değiştirmek mantıklı olacak ileride
Birlikte uyuyasım gelmiyor günlerdir kendi istediği halde içim acıyor çünkü
Sanki eşimi eşimle aldatıyormuşum gibi hissediyorum
 
Bulunduğum muhitte oturduğum evden daha makul bir yer bulamam maalesef
Ama eşyaları değiştirmek mantıklı olacak ileride
Birlikte uyuyasım gelmiyor günlerdir kendi istediği halde içim acıyor çünkü
Sanki eşimi eşimle aldatıyormuşum gibi hissediyorum
Evliliği bitirmeyi düşünen ama sizinle beraber uyumak isteyecek kadar bencil bir adama şu anda nasıl katlanıyorsunuz, gerçekten hayret ediyorum.
Sizin onurunuz, gururunuz, kırılan kalbiniz nasıl hazmediyor bunu?
 
Her gün değişiyor duygularım
Bir gün nefret ediyorum
Bir gün çok özlüyorum
Mantıklı düşününce iyi geliyor da normalde bu saatlerde konuşup sürekli mesajlaştıpımız aklıma geliyor günaydın demeden gün içinde konuşmadan flörtöz davranmadan günümüz geçmezdi
Evde de öyleydi takılır şakalaşırız filan
Hepsi birden yok olunca boşluğa düştüm
Peki o yapiyor nasil davranıyor nasil devam ediyor hayata
 
Evliliği bitirmeyi düşünen ama sizinle beraber uyumak isteyecek kadar bencil bir adama şu anda nasıl katlanıyorsunuz, gerçekten hayret ediyorum.
Sizin onurunuz, gururunuz, kırılan kalbiniz nasıl hazmediyor bunu?
Çünkü asla böyle biri değildi
Temassızlık yapıyor gibi resmen adam böyle bir geliyor bir gidiyor gibi
Zaten bahsettiğim şeyleri asla söyleyecek bir adam da değildi
Ailesi bile çok şaşırıyor herşeyi ama herşeyi sorguluyor dedim ya çocuklukta yaşadığı şeyler dini inancı evliliği işini zamanında neden daha çok çalışıp daha iyi bir bölüm kazanacaklen olmadığını
Çok iyi bir liseden mezun ve kazandığı üniversite çok alakasız babasının zoruyla yazdığı bir bölüm
Arkadaşlarının hepsi yüksek mevkilerde mesela
Resmin tamamını okumaya çalışıyorum sıkıntısı sadece evlilik de değil yani
Peki o yapiyor nasil davranıyor nasil devam ediyor hayata
Geç yatıyor oyun oynuyor sporunu yapıyor dengeli besleniyor ve bunlar da birden bire yapmaya başladı asla kitap okumayan adam set set kitaplar alıp okumaya başladı
 
Çünkü asla böyle biri değildi
Temassızlık yapıyor gibi resmen adam böyle bir geliyor bir gidiyor gibi
Zaten bahsettiğim şeyleri asla söyleyecek bir adam da değildi
Ailesi bile çok şaşırıyor herşeyi ama herşeyi sorguluyor dedim ya çocuklukta yaşadığı şeyler dini inancı evliliği işini zamanında neden daha çok çalışıp daha iyi bir bölüm kazanacaklen olmadığını
Çok iyi bir liseden mezun ve kazandığı üniversite çok alakasız babasının zoruyla yazdığı bir bölüm
Arkadaşlarının hepsi yüksek mevkilerde mesela
Resmin tamamını okumaya çalışıyorum sıkıntısı sadece evlilik de değil yani

Geç yatıyor oyun oynuyor sporunu yapıyor dengeli besleniyor ve bunlar da birden bire yapmaya başladı asla kitap okumayan adam set set kitaplar alıp okumaya başladı
Yine aynı yere dönüyoruz, anneniz haklı. Siz onun annesi, babası, doktoru, psikoloğu değilsiniz. Eğer bir sorun varsa profesyonel destek almalı. Evliliğini yıkmak ya da sizi harcamak yerine vaktinde tedavi olmayı tercih etseydi şu an siz bu sorunları yaşamıyordunuz.
Geçmişte yaşadıkları sizin suçunuz değil ki niye sıkıntısını siz çekiyorsunuz?
 
Her gün kendi kendime sinir harbi yaşıyorum aynen bu şekilde düşündüğüm için
Ben oyuncak mıyım diyorum öyle de olabilir böyle de olabilir
Ben yaşadığımız mutlu günlerin hatrına anlayışlı davranmaya çalışıyorum ama dayanamıyorum
Haklısın sende haklısın ama seviyorum birden ha diyince bitiremiyorum diyor
Ha diyince bitiremiyor çünkü mal paylaşımı için, yeni bir düzen kurup hasarsız boşanmak için hala size ihtiyacı var... insanların inancı dünya görüşü değişebilir ama seviyorsa eşiyle oturup konuşur, olmayacaksa onu mağdur etmeden yoluna gider...sizinkinin başka planları var
 
Seviyorumlar yüzeysel kalmış sevmek değil alışkanlık olmuş. Zamanla esten cok kizkardes hala teyze kızı gibi bi kavrama dönüşmüşsünüz.sizle büyüdüğü icin böyle zaten fahri olarak boşanmış gibisiniz bi davası resmiyeti kalmış. Sizin icinde zor isterseniz yardim alin ama bu iliskiden umut beklemeyi birakin.yani bu iliskinin umut birakma kısmını akışına bırakın. Maalesef evlilik yada sevgililik herseyin bir ömrü var.
 
Ben psikolog gözüyle bakınca eşinizin bir tür duygudurum bozukluğu yaşadığını düşünüyorum. Dinden kopuş süreci çok sancılı olabiliyor ve durumun sizle bir alakası olmayabilir. Eğer en son haline kadar eşinizden memnunduysanız ki anlattıklarınızdan size düşkün gibi bir izlenim edindim beklemenizi öneririm. Tabi şu da var sizin dindarlık dereceniz nedir? Kapalı mısınız? Düzenli ibadet yapar mısınız? Yani bazıları da sadece içinde inanç boyutunda yaşar, dini pratikleri uygulamaz. Şimdi çoğumuz bir dine inanarak yetiştirildiğimiz için tüm değerlerimizi, yargılarınızı bu çerçevede oluştururuz. Şimdi o çerçeve kırıldı ve kişi tüm ahlaki etik kurallarını kendi mantığına ve inancına göre şekillendirmekle mükellef çok zor bir süreç. Yani şunu da sorguluyor olabilir "günah diye mi aldatmıyordum?", "monogami bana göre mi?" vs yani ilişkisiyle ilgili de dinsel degil vicdansal çizgiler çizmesi gerekiyordur ve kafası karışıktır. Eğer seviyorsanız sabır gösterebilirsiniz yani adamın başka kötü huyları yoksa. Yani çocukluk aşkı da demişsiniz. Birlikte büyümüşsünüz yetişkinken ilişkiye başlamaktan daha ileri bir seviye bu. O yüzden baş etmesi sizin için normalden biraz daha yakıcı olabilir gibi gözüküyor. Acele hüküm vermemekte yarar var.
 
Çünkü asla böyle biri değildi
Temassızlık yapıyor gibi resmen adam böyle bir geliyor bir gidiyor gibi
Zaten bahsettiğim şeyleri asla söyleyecek bir adam da değildi
Ailesi bile çok şaşırıyor herşeyi ama herşeyi sorguluyor dedim ya çocuklukta yaşadığı şeyler dini inancı evliliği işini zamanında neden daha çok çalışıp daha iyi bir bölüm kazanacaklen olmadığını
Çok iyi bir liseden mezun ve kazandığı üniversite çok alakasız babasının zoruyla yazdığı bir bölüm
Arkadaşlarının hepsi yüksek mevkilerde mesela
Resmin tamamını okumaya çalışıyorum sıkıntısı sadece evlilik de değil yani

Geç yatıyor oyun oynuyor sporunu yapıyor dengeli besleniyor ve bunlar da birden bire yapmaya başladı asla kitap okumayan adam set set kitaplar alıp okumaya başladı
Esinin psikolojisi bozuk bence
 
Ben psikolog gözüyle bakınca eşinizin bir tür duygudurum bozukluğu yaşadığını düşünüyorum. Dinden kopuş süreci çok sancılı olabiliyor ve durumun sizle bir alakası olmayabilir. Eğer en son haline kadar eşinizden memnunduysanız ki anlattıklarınızdan size düşkün gibi bir izlenim edindim beklemenizi öneririm. Tabi şu da var sizin dindarlık dereceniz nedir? Kapalı mısınız? Düzenli ibadet yapar mısınız? Yani bazıları da sadece içinde inanç boyutunda yaşar, dini pratikleri uygulamaz. Şimdi çoğumuz bir dine inanarak yetiştirildiğimiz için tüm değerlerimizi, yargılarınızı bu çerçevede oluştururuz. Şimdi o çerçeve kırıldı ve kişi tüm ahlaki etik kurallarını kendi mantığına ve inancına göre şekillendirmekle mükellef çok zor bir süreç. Yani şunu da sorguluyor olabilir "günah diye mi aldatmıyordum?", "monogami bana göre mi?" vs yani ilişkisiyle ilgili de dinsel degil vicdansal çizgiler çizmesi gerekiyordur ve kafası karışıktır. Eğer seviyorsanız sabır gösterebilirsiniz yani adamın başka kötü huyları yoksa. Yani çocukluk aşkı da demişsiniz. Birlikte büyümüşsünüz yetişkinken ilişkiye başlamaktan daha ileri bir seviye bu. O yüzden baş etmesi sizin için normalden biraz daha yakıcı olabilir gibi gözüküyor. Acele hüküm vermemekte yarar var.
Bir psikiyatrdan yardım aldı ilk başta yaşadığı durumun bplr olmasından çekindim açıkçası çünkü ailesinde amca ve halasında da var o yüzden olabileceğini düşündüm ve yönlendirdim
Aslında ailesinin bulduğu ama onların durumundan haberdar olduğunu bilmesini istemediğim için doktoru ben bulmuşum gibi öncesinde ona sorarak randevu aldım
Ama tarihi konusunda net değilmiş ben alelacele yarın ayarladım diyince bir de ona bozulmuştu kafana göre iş yapıyorsun diye
Neyse görüştüler ve benim zorla bu görüşmeyi ayarladığımı söylemiş adam da oradan girmiş heralde bir aile tarpistine gidin patolojik bir durumunuz yok demiş
Ben eşimin manipüle ettiğini düşünüyorum sorunsuz bir durum değil bu çünkü hiç bişey değilse depresyondur diye düşünüyorum
Dini inanca gelince kapalıyım ama daha serbestim orucumu tutarım filan ama rahat giyinirim eşim de namazını kılan bir insan değildi zaten
Belli bir kalıp kısmı doğru dediğiniz gibi bu açıdan
Belki de diyorum yaşadığımız şey bağlılıktan öte bağımlılık bunca yıl beraber olmanın getirdiği bir bağımlılık
Nasilsiniz iyimisiniz durumunuzda değişiklik var mi merak ettim sizi
Durumumda daha toparladığnı gördüğüm bir değişiklik var eskisi gibi değil ama ilk baştaki kadar kötü de değil herşey
Daha rahat konuşabiliyoruz o gaddarlığı kayboldu
Ama ayrılık hala gündemimde maalesef aile terapistine gideceğiz
Esinin psikolojisi bozuk bence
Hep bozuktu bence ben iyi gelirim diye düşündüm belki de
Neden kendinizi sevmiyorsunuz bukadar cile ne diye
Kendimi seviyorum aksine
Ama onu da seviyorum
Beraber bir çok şey yaşadık onunla büyüdüm tabiri caizse ayrılmak için bir çok sebebim var
Ama sevmenin tanımını yap deşeler böyle bişey derim heralde
Karşılıksız bi sevgi de değil ki içime gömeyim yada ondan arkama bakmadan kaçayım
Hastalıklı bir durum yaşadığımız belki de bilemiyorum
 
Yorulmamıştım yani tek taraflı çaba göstermiyordum bu yüzden çabama değer diye düşünüyordu hep
Ama tabi böyle yorulduğunu söyleyince içimdeki bir çok şey kırıldı gitti
Devam etsek bile ben de çabalayamam ki artık
Sizde kendinize yazık etmeyin neye karar verdinix nadıl yaptınız bilmiyorum ama kendinizi önemseyin biten şeyleri zorlamayın. Çocuk olmuyosada vardır bi hikmeti hiç üzülmeyin
 
Merhaba herkese
İçim o kadar kırık dökük ki nasıl nereden başlasam bilmiyorum bile
Eşim çocukluk arkadaşım evlenmeden önce de 7 sene sevgiliydik
Evlendik 6 senedir beraberiz
Yani neredeyse birlikte büyüdük denebilir
Sevgiliyken her şey o kadar güzeldi ki tartıştığımız olmazdı neredeyse
Nişanlandık ve büyü bozuldu
7 yıl boyunca nasıl tanımamışım dediğim bir çok şeye tanıklık ettim
Evlendik ilk günden tartışmaya başladık
Eşim çok dar bakışlı kendi çizgilerinin dışına çıkan şeylere tahammül edemeyen bir adam oldu hep
Mesela aynı şehirde yaşamayan amcası ziyaret için memlekete gelince ve gidince mutlaka ziyarete gitmemiz gerekiyordu
Bir tartışma yaşadığımız zaman geçen seferde böyle demiştin zaten diyip durdu asla silmedi geçmişi hep gündemde tuttu çözsek bile
İlk yıllar kabus gibiydi benim için sonra iş nedeniyle başka şehire taşındık sorunlar devam etti ama soruna sebep olacak ihtimaller azaldığı için tartışmalar azaldı.
Bi yerden sonra sorunlarımızı artık uzlaşarak çözelim diye karara vardık ikimizin de gönlü olacağı çözümler üretmeye başladık ve her şey düzeldi
Bu süre içinde memlekete tayin olma imkanı çıktı kolay elde edilecek bir şans değildi ve orada yaşadığımız tüm huzursuzluklar tekrar yaşanacak diye ben gitmek istemediğimi illa gitmek istiyorsa bensiz gitmesi gerekeceğini söyledim çünkü gidince yaşayacağımız sonun bu olacağı belliydi.Çünkü her ne kadar bazı şeyler düzelse de memlekete ziyarete gidince alevlenen mevzular oluyordu.

Öncesinde de yani memleketteysen ben çok çocuk istedim ama o hep kaçtı hatta cinsel anlamda da geri durdu sebep olarak da hep geçmişte yaşadığımız tartışmalardan içinden atamadığından bahsetti durdu bana ne kadar saçma gelse de sabrettim

Neyse her şey yoluna girmeye başlayınca çocuk meselesine de sıcak bakmaya başladı kısa süre sonra da sürpriz bir şekilde hamileliğimi öğrendim fakat düşük oldu uzun sürmedi sevincimiz.

Hayat devam ediyor diyip önümüze baktık tüp bebek deneriz dedik,ilişkimizde güzel devam ediyordu ikimiz de çaba gösteriyorduk.

Ben normalde katlanamam dediğim şeylere onun çabasını da gördükçe katlandım hatta zevk almaya başladım çünkü biz oluyorduk bu çabalar sayesinde.
Emeklerimizin işe yaradığını görmek mutlu ediyordu
Sonra yakın zamanda ailesiyle vakit geçirdik tatilde ardından bi süre de kardeşiyle vakit geçirdi ben yokken
Bayramda tekrar bir araya gelince gelen kişi eşim değil gibiydi bambaşkaydı
Bana yaklaşmıyor benden uzak duruyor
Kabusum geri dönmüş gibiydi yaşadığım şeye bir anlam veremiyordum
Yavaş yavaş konuşmaya başladık ve bana dini inancını artık kaybetmeye başladığını söyledi
Hatta tüm hayatını temelden sorgulamaya başladığını evliliğinin de bunun içinde olduğunu anlattı
Son yıllarda gösterdiği çabadan yorulduğunu artık çaba gösteremeyeceğini söyledi

Brlki toparlar diye bekliyorum ama herşey aynı
Aynı evdeyken bile uzak soğuk
Sanki eşim ölmüş gibi hissediyorum bu kadar mutluyken ne oldu diyorum
Çabalamak zorlamış onu olmadığı biri gibi hissediyormuş

öyle çaresizim ki
Hem kırgınım hem yanında olmalıyım
Hem gitmeliyim hem kalmalıyım
Çıldırmak üzereyim kaybettiğim mutluluğuma mı yanayım kendi psikolojimi mi toparlayım bilemiyorum
Dini inancı olan bir insanım ve bana artık başına buyruk yaşamak istediğini söylüyor
Kardeşiyle yaşadığı bekar bir hafta ve dönünce tüp bebek başlama niyetimiz tetiklemiş anlaşılan
Ama tekrar değişmeyeceğini herşeyi açık halde düşünmeye başladığını dönüşeceği yeni kişinin beni üzevileceğini söylüyor
Bu hal sanki yeterince hırpalamıyor gibi
Tamam ayıralım evleri diyorum kabul etmiyor
Seviyorum ama onca seneyi bir çırpıda atamam diyor
Kendi haline bırakayım diyorum içime sığmıyor düşündüklerim
Çaresiz durumdayım
O bı haftada seni aldatmış bence. Tatlı gelmiş. Tabiki bunun için dini inanç psikolojik baskıya sebep oluo. Kolay yolunu bulmus. Çok düzelir gibi durmuyor. Hayırlısı olsun sizin için. Ama sakın bu süreçte çocuk yapmayın. Sorumluluk alabilecek kapasitede görünmüyor malesef
 
Kendini toparladı biraz daha bir kaç defa evden ayrılmak için hamle yaptım ama işe yaramadı pek
Kendisi de gidemedi
Şimdi biraz daha toparlamaya çalışıyoruz bakalım ne kadsr olursa
 
En çok dikkatimi çeken dinini sorgulaması kısmı oldu... Sizin inancınız varsa bu evlilik yürümez zaten... Bı taraf farklı bı taraf çok daha farklı olunca bu evlilik yürümez. Çünkü çevremde bunun 2 örneği var. Biri görümcemin eşi, bir diğeri de eskiden çok sevdiğim ama şuan gorusmedigim bı arkadaşım. Görümcemin eşi ateist ve evine gelen namaz kılan misafire bile Allah yok (haşa) şekilinde konuşuyor. Ve artık kimse onlara gitmiyor... Görümcemi soracak olursanız o da çaresizlikten her şeyine susuyor... Çocuklarından biri de gencecik yaşta intihar etti 😭 ona rağmen o adama katlanıyor.

Diğeri de arkadaşımdı eskiden. Ben oruç tutarken bile gerizekalı derdi dalga geçerdi. Erkek arkadaşı cumalara ve bayram namazlarina giderdi ne yaptıysa onu da kendine benzetti ve evlendiler. Bu kadar farklı görüşlü çok sevdiğim arkadaşımla arama mesafe koydum ve sonrasında bir daha da görüşmedik. Yani eşim bile olsa kesinlikle kırmızı çizgimdir dinime laf ettirtmem. Hele ki şuan deccalizm döneminde iken asla farklı görüşte biri ile evli kalamam... İnsanlar siyasi olarak bile anlaşamadıkların da boşanıyorlar... Ki birde çocuk olduğunu düşünün inancı olan bi anne, inancı olmayan bi baba çocuk ne yapacağını şaşıracak en önemlisi de o çocuğu yetiştirirken çok daha büyük kavgalar olabilir...

Bence siz eşinizi artık kafaya takmayın ve kendinize bir ev bulun evi bulduktan sonrada ona söylersiniz çünkü sizi peşinde koşturmaktan zevk alıyor beyefendi... Bir kere sizin kararli olduğunuzu bi görsün bakalım ne yapacak...
 
X