E
EU1
Ziyaretçi
-
- Konu Sahibi EU1
- #1
Güneş çoktan batmış, gece yavaş yavaş yer yüzüne inmeye başlamıştı. Karanlığın ruhuma adım adım girdiğini hissediyordum. Umutsuzluk denen denizin kıyısında, ölümle yaşam arasında bocalamaktaydım. Saatler ilerliyor gece koyu karanlığa büründükçe içimdeki yangın daha da alevleniyordu. İnsan bazen kendini bir uçurumun kenarında görür. Ne yana döneceğini, ne yapması gerektiğini bilemez. Bir ışık bekler durur umutsuzca. Beklediği ışık gelmedikçe vurur kendini hayatın duvarlarına. Oradan oraya savurur ruhunu. İçinde bir yerler durmadan kanar durur. İşte tam da böyle bir durumdaydım. İçime dolan karanlıkla oluşan, kabuk tutan, kabuk tuttukça kanattığım kanadıkça canımı yakan yaraların içindeydim. Bir boşluktu bu. Beni benden alan beni yok eden bir boşluk…
İşte tam da, tam da böyle bir zamanda çıktın karşıma. Önce ruhuma dokundun sıcacık parmaklarınla. Sonra yüreğimi sardın sevgi dolu yüreğinle. Sevginin hayattaki bütün kapıları açabileceğini gösterdin bana. Sevmenin bütün olumsuzlukları yok edeceğini, bütün riskleri göze alabilecek kadar büyük olduğunu gösterdin bana. Söylediğin her kelime yeni dünyamın bir başka karesini doldurdu. Hayata bakışımı değiştirdin sen. Beni benden alıp benimle yeni bir ben yarattın. Ruhumu dinlerdin. Mutluluk verdin bana. Mutluluğum, umudum, hayatım oldun. Sen benim yaşama nedenim, sen benim nefes alış sebebimsin. Şimdi benden çok uzaktasın. Ama hiç kimsenin olamadığı kadar yakınımdasın. Canımdasın. Canımın taa içindesin bitanem.
Gecenin karanlığına inat önce bir yıldız oldun gökyüzümde. Seni fark edemedim ilk zamanlar. Diğer yıldızlar gibiydin. Bir süre sonra baktım senden bi tane var karanlık gökyüzümde. Diğer tüm yıldızlardan farklı bir şeysin sen. Anladım ki karanlık dünyama ay olarak girmiştin. Sonra zamanla sevgin yüreğimi öyle bir ısıttı ki bi sabah bi kalktım yüreğimde sadece beni ısıtan, sadece bana ışık veren ve sadece beni saran hayatımda gördüğüm en güzel güneş olmuşsun. İşte o sabahtan sonra ne zaman karanlık kapımı çalsa benden önce sen karşılıyorsun onu. Dur diyorsun karanlığa artık burası benim bölgem sen giremezsin. Kalbime almıyorsun onu, yüreğime almıyorsun.
Ama karanlıkta pes etmiyor hani. Durmadan yokluyor beni. İlla ki seninle savaşacak beni ele geçirecek. Biliyorum ki sen yanımda olduğun sürece buna asla izin vermiceksin.. Ama yine biliyorum ki bir gün hayatımdan gidiceksin. Ben arkandan gitme diyemiycem. Bütün bu gitmek istemelerim belki de bu yüzden. Birgün senin gitmene dayanamayacağım için ben gitmek istiyorum. Bu hayatta hiç kimseye yüreğimi saan açtığım gibi açamayacağımı biliyorum, ruhumu sana verdiğim gibi vermiycem hiç kimseye ve hiç ama hiç kimseyi seni sevdiğim gibi sevmiycem. Seni son nefesime kadar kalbimde ve ruhumda taşıycam her ne olursa olsun. Sen benim hayatımsın ve ben sadece son nefesimde hayatımdan vazgeçicem.
SENİ SEVİYORUM BİTANEM. SON NEFESİME KADAR YANIMDA OL. BENİ AŞKINLA YAŞAT. BENİ BIRAKMA ASLAA.
İşte tam da, tam da böyle bir zamanda çıktın karşıma. Önce ruhuma dokundun sıcacık parmaklarınla. Sonra yüreğimi sardın sevgi dolu yüreğinle. Sevginin hayattaki bütün kapıları açabileceğini gösterdin bana. Sevmenin bütün olumsuzlukları yok edeceğini, bütün riskleri göze alabilecek kadar büyük olduğunu gösterdin bana. Söylediğin her kelime yeni dünyamın bir başka karesini doldurdu. Hayata bakışımı değiştirdin sen. Beni benden alıp benimle yeni bir ben yarattın. Ruhumu dinlerdin. Mutluluk verdin bana. Mutluluğum, umudum, hayatım oldun. Sen benim yaşama nedenim, sen benim nefes alış sebebimsin. Şimdi benden çok uzaktasın. Ama hiç kimsenin olamadığı kadar yakınımdasın. Canımdasın. Canımın taa içindesin bitanem.
Gecenin karanlığına inat önce bir yıldız oldun gökyüzümde. Seni fark edemedim ilk zamanlar. Diğer yıldızlar gibiydin. Bir süre sonra baktım senden bi tane var karanlık gökyüzümde. Diğer tüm yıldızlardan farklı bir şeysin sen. Anladım ki karanlık dünyama ay olarak girmiştin. Sonra zamanla sevgin yüreğimi öyle bir ısıttı ki bi sabah bi kalktım yüreğimde sadece beni ısıtan, sadece bana ışık veren ve sadece beni saran hayatımda gördüğüm en güzel güneş olmuşsun. İşte o sabahtan sonra ne zaman karanlık kapımı çalsa benden önce sen karşılıyorsun onu. Dur diyorsun karanlığa artık burası benim bölgem sen giremezsin. Kalbime almıyorsun onu, yüreğime almıyorsun.
Ama karanlıkta pes etmiyor hani. Durmadan yokluyor beni. İlla ki seninle savaşacak beni ele geçirecek. Biliyorum ki sen yanımda olduğun sürece buna asla izin vermiceksin.. Ama yine biliyorum ki bir gün hayatımdan gidiceksin. Ben arkandan gitme diyemiycem. Bütün bu gitmek istemelerim belki de bu yüzden. Birgün senin gitmene dayanamayacağım için ben gitmek istiyorum. Bu hayatta hiç kimseye yüreğimi saan açtığım gibi açamayacağımı biliyorum, ruhumu sana verdiğim gibi vermiycem hiç kimseye ve hiç ama hiç kimseyi seni sevdiğim gibi sevmiycem. Seni son nefesime kadar kalbimde ve ruhumda taşıycam her ne olursa olsun. Sen benim hayatımsın ve ben sadece son nefesimde hayatımdan vazgeçicem.
SENİ SEVİYORUM BİTANEM. SON NEFESİME KADAR YANIMDA OL. BENİ AŞKINLA YAŞAT. BENİ BIRAKMA ASLAA.
nur1835
Son düzenleyen: Moderatör: