Belki bundan 2 ay önceki konumu hatırlayan hatırlar. Erkek arkadaşımdan ayrılalı 2 ay oluyor ve terkeden o olmuştu benim hatalarım yüzünden.. o süre zarfı içerisinde çok yalvarmıştım ancak geri donduremedim. O esnada benimle konuşmak isteyen biri de vardı ancak kalbim hala dolu olduğu için yanaşmıyordum. Bundan 1 hafta önce artık o kisiye karşı pes ettim ve kendisiyle yeni bir birlikteliğe başladım. Ancak sevmiyorum tamamen mantık üzerine başladım bu ilişkiye. Kariyeri karakteri vs bunlar etkili oldu. Şimdi de ikilemdeyim acaba doğru mu yapıyorum diye. Çivi çiviyi söker dedim ama sökmüyor daha çok hatırlatıyor napayım nasıl cikayim ben bu işin içinden kızlar
bence evet birini başkasıyla daha kolay unutursun.
hemmen yine kendimden örnek vereyim.
ciddi ilişkim beni arkadaşımla aldatması ve arkadaşımla yola devam etmesi sonucu bitti.
aynı iş çevresindeyiz. nasıl rezil olduğumu düşün. dışarı çıkacak gücüm yoktu. sinir hastası oluyordum.
taş gibi bi adam buldum tabiri caizse. feci yakışıklı ama biraz aptal, sırf vücuda çalışmış diyelim.
neyse bununla konuşuyorum, yakın çevreme (yayabilecek olanlara) bu adam beni seviyor diyerek fotoğraflarını gösteriyorum, herkesin dibi düşüyor falan.
sonra bu adamla iki üç aya yakın gitti ara ara buluştuk. arada bir gel gitleri oldu, soğudu uzaklaştı geri geldi derken ona da kaptırdığımı hissettim. onun için plan yapmaya başladım, diğerini düşünmemeye başladım. onun için fal bile baktırdım :)
diğeri silindi gitti.
sonra baktım bu adam da bana göre değil. bitirdim. birkaç ay yalnız kalıp şimdi aşık olduğum adamla başladım. her şey içime sindi.
o dönem bir radyocu arkadaşım vardı. senin için şarkı çalacağım demişti. "bu aşk burada biter"i çalmıştı programda. sonra da "hayat hareketi sever, durarak, bekleyerek kazanamazsın. enerjiyi sever" demişti. bu laf sanırım bende tetikledi. enerjik olacaktım, hareketli olacaktım, hızlanacaktım.
iki sene o adam denilemeyecek yaratığı beklemiş de olabilirdim. şükür ki beklemedim.
