ben oğluşum olacağını 9.ayımda öğrendim.şimdiki gibi değildi ultrason lar.her ay gittiğimde doktorum kıza benziyor dedi.bende kız istediğim için kendimi ona hazırladım.alınan kıyafetler hatta beşik bile pembeydi.isim bile hazırdı.eşim simay olsun istemişti.9.ay doktora gittik ve oğlumunuz olacak dedi doktorum.inanın doktorun odası başıma yıkıldı.çünkü kızım olmasını çok istiyordum.gerçi bana doktorum dışında herkes senin oğlun olacak diyorlardı.karnımın şeklinden felan.sonunda aldığımız herşeyi geri iade ederek erkek kıyafetleri aldık.birazcık kabullendim oğlum olacağını.sezaryenle olacağı için 4-5 gün önce alacaktı doktorum.doğuma gideceğim günün gecesi sancılarım başladı ama ben stresten sanıyorum.sabaha karşı ağrılarım arttı ve belimi bıçakla kesiyor gibiydi artık ağrılar.hemen kitabı açtım doğum başlıyor yazıyordu bendeki belirtilere göre.eşimle panik olduk.sabahın altısında doktorumu arayıp doğuruyorum dedim.hastaneye gittik ve 09.30 da oğluşumu doğurdum.çok zor ayılmışım ve hep niye kız olmadı diye ağlamışım.birde ben hamileliğimin 6.ayında idrar yollarımda iltihap oldu ve antibiyotik kullandım.bir yerdede hamileyken antibiyotik kullanınca çocukta zeka geriliği olabilir yazıyordu.bu yazı resmen beynime yazılmış.neden kız olmadı diye ağladıktan sonra çocuk hasta diye ağlıyormuşum.herkes beni oğluşumun sağlıklı olduğunu anlatsada ben anlamamışım.tabiki benimle birlikte herkes.eşimde çok ağlamış.kendime geldiğimde de oğluşumu sağlıklı görünce çok sevindim ve uzun süre o minicik bebeğin benim olduğuna inanamadım.şimdi 8yaşında ve ben onun ne kadar çabuk büyüdüğüne inanamıyorum.
annelik ne güzel ve kutsal bir duygu.inşallah herkes bu duyguyu yaşar.
annelik ne güzel ve kutsal bir duygu.inşallah herkes bu duyguyu yaşar.