Şu an ikimizde aynı yerdeyiz. Uzun bir ayrılıktan sonra bir araya geldik (ayrılık işlerimiz gereği) ilk haftamız süperdi. Özlem vardı haliyle , heyecan vardı. Sonra yine bir konudan( giyim) aramız bozuldu. Çok kesin çizgileri var artık, önceden tamam dediklerine hiç yanaşmıyor şimdi. Ama eskisi gibi de şiddetli değil tartışmalarımız. Şu an bir iyiyiz bir mesafeliyiz. Birlikte oturup yemek yiyip tv izliyor sonra aynı yatakta uyuyoruz. 10 gündür durum böyle. Sonra konuşmaya, anlatmaya ve dinlemeye çalışıyoruz birbirimizi. Konuşuyoruz konuşuyoruz ancak çözüme ulaşamıyoruz. Bir gün dinliyorum kendimi 'seviyorum hala' diyorum, diğer günse soğuduğumu hissediyorum. Şu ramazan ayında en azından onun canını sıkmayayım diyorum. Hava sıcak, işi ağır ve oruç tutuyor; canı sıkkın olduğu için yemekten de kesildi. Üzülüyorum ve sorunları şimdilik askıya aldım gibi
Yorumlarınızin hemen hemen hepsini okudum. Sizin adınıza çok üzüldüm. Belki ki eşiniz seviyorsunuz, eşiniz de sizi...
Tabii ki ilk buluşmada tokalaştık, el ele tutuştuk ilerleyen zamanlarda. Dostlorıyla tanıştığımda da hep tokalaştım. Hiç bunu sorun etmemişti. Aynı şekilde kıyafetlerimi de tayt dışında laf etmedi. Sarışın olmamı bile istedi, yakışmayacağını bile bile sarı röfle yaptırdım birkaç ay sonra eski rengine döndüm. Bu kadar bana aykırı olduğunu bilseydim devam etmezdim sanırım.
Eşiniz size karşı dürüst olmamış. Sizi sindirebilecegini düşünmüş olmalı. Nasıl olsa ilerde yapar diye
esiniz bu sikintilari hak ediyor sadece size uzuldum. Bosanacak kadar kafanda bitirsen bu kadarini yapamazsin. Bence uzlasmaya calisin bi sure. Kiyafet baskisina bir sey diyemeyecegim bu tur baskilarda karsi tarafa ne kadar taviz verirsen o kadar ister. Yani bugun uzun kollu giy der yarin giyersin sonra tesetture gir basini ort der vs. tek tarafli taviz tavizi dogurur. O konularda "ben boyleyim beni boyle kabul edeceksin" cizgisi daha dogru olabilir. Ama mesela facebookta siyaset kasma diyor buna ok denilebilir oradan yapacagin 2 paylasimla kimseye bir sey katmiyosun sonucta getirisi yok. Yani bazi seylerde taviz bazi seylerde durus. Bosanmak iyi bir sey degil. Bir suru gonul kirginligi, toplum baskisi, yeni insanlara karsi cesaretsizlik, onlarin ailesinin sana bakisi, her insanin sorunlu olmasi vs. yani insan tek yasayamiyor gonul kendine es ariyor e her erkek ayri sorunlars sahip. Ortada aldatma, siddet, kotu aliskanliklar, maddi sorumsuzluklar, sevginin tamamen bitmesi gibi anormal sorunlar yoksa baliklama atlamamak lazim.
Yok saymak iyi bi taktik olmus kiyafette. Yani kavga da tepki sekli. O giyme dedikce giyecegim dedikce etki tepki devam etmis. Yok sayinca bi sure sonra tesirsiz kalan sozleri etmemeye baslamis. Mantikli
Iyi de sizin iliskinizde ikiniz de muhafazakarsiniz, yani sen zaten dindarsin kocan da keza. Kocan baski da yapmamis kendi gonlunden geceni soylemis illa giyeceksin dememis sen mutlulukla giymissin zaten dindar oldugun icin. Konu sahibiyle esi arasinda boyle bi fikir uyumu yok ve esi baskici bi adam
Bunu anlayamam işte. E be adam sen madem böyle bir kadınla evli kalamazsın. Senin karın böyle giyinmemeli. O zaman niye evleniyoaun?
Canim senin suan cektiklerin benim gecmiste evliligimde cektiklerimin aynisi hata benim fazlasi var.25 yili askin evliligim surecinde birtakim seyler degissede hala problemler devam ediyor.Hicbir fikrimiz ayni degil ve olmadida bugune kadar esimle
((.Tecrubeli biri olarak size ozelden yazabilirmiyim?
Konunuzu okudum.
Boşan diyenler olmuş ama ben ortada evliliği bitirecek bir durum göremedim. Ha "ben sevmiyorum, artık aşık değilim, bu hareketlerini çekemem" diyorsanız o ayrı fakat arada hala sevgi varsa bitirmeyin bana göre.
Aslında daha başta bir evlilik yapmamanız gerekirdi belki ama artık olan olmuş. Boşanırsanız mutlu olacağınızı düşünüyor musunuz? Ya da boşanıp onun bu davranışlarından kurtulunca derin bir "ohh" çekecek misiniz gerçekten? lütfen kendinize bunları sorun ve ona göre bir yol düşünün.
Ben de çok rahat büyüdüm. Hatta özel günlerde şarap masaları kurulan, enişteler teyzeler toplanıp alkollu film partileri yaptığımız bir ailen geliyorum :) istediğim zaman da arkadaşımda kaldım, eve geçte geldim. Ailemin bana güveni tamdı ve hiç kısıtlanmadım. Sonra bir gün aşık oldum. İlk aşkımdı. Adam benim tam tersim. Ona göre taytı, mini eteği geçtim topuklu ayakkabı dahi aşırılıktı. Tayyip Erdoğan gibi "topuklu ayakkabıları giymiş, makyaj yapmış gelmiş benim türbanlı bacımı eziyor işyerinde" diye yakınabilen biriydi.
Şimdi gülüyorum ama başlarda çok yadırgamıştım, sinir oluyordum hatta. Çok absurd bir düşünce yapısı vardı. Bir kadın okul biter bitmez evlenmeliydi ona göre, kızının erkek arkadaşı asla olamazdı (bu arada kızı falan yok hayali konuşuyor beyefendi), eğer olursa odaya kapatırmış. Kadınlar hakkında "el kadar etek giyiyorlar, adap yok" vs derdi ay daha neler neler. böyle manyak bir tip. ben de aşık oldum buna. Ama tabi açığım taytla geziyorum, saçlar röfleli.
Fakat zamanla onun ne kadar güzel bi yüreği olduğunu, nasıl yardımsever ve duygusal olduğunu farkettim. Ha sevgilim falan da değildi bu arada. Ben zamanla kendi kendime dine merak sardım. Bu adam neden bu kadar seviyor diye. Araştırdım, ettim. O seviyor diye, daha da severek okudum. Şuan nerde, ne yapıyor onu bile bilmiyorum. Hiç bir şekilde iletişimimiz yok, olamaz da. Fakat onun hayatımdan çıkması beni dinden soğutmadı. Hatta kapandım. Kendi isteğimle. Çok şükür. Bana vesile oldu belkide farkında bile olmadan :) iyiki de oldu. Ben özümü buldum.
Diyeceğim o ki, keşke birbirinizi anlamaya çalışsanız. Ya da birbirinizin değer verdiği, önemsediği şeyleri birbiriniz hatrına anlamaya çalışsanız. Evli değilim, fakat evlilik öyle kolay bitebilen bir şey olmamalı bana göre. Lütfen bir daha düşünün.
Sevgiler
