mrb kızlar,ben 5 yıllık evliyim,2.5 sene sonra çocuk istedik,hemen hamile kaldım,ama kalp atımı görülmedi ve 6.haftada düşükle sonuçlandı 
neyse tekrar hemile kalmak için başladık,bu sefer her ay bi kat stres katlandı,iyice takıntı haline getirdim,macunlar,incir kürleri,soğan suları,klomen hapı derken iyice saplantılı oldum,dr.um kafandan attığın an hamile kalacaksın diyo ama aklımdan cıkarmak mümkün mü? 9 ay sonra hamile kaldım,herşey yolundaydı ta ki 11.haftaya girdiğimiz gün kontrole gittim,doktor eviriyo çeviriyo,kalp sesini duyamıyo banada söyleyemiyo,o anı hiç unutamıyorum bu tabi daha büyük şok oldu,neyse kürtaj oldum,dr.um diyoki genetiğe giitmeye gerek yok,ama niye böyle oldu anlamda veremiyo ama ben kafaya koydum,hemen dr.umu değiştirdim,kürtaj olduğumun ertesi günü hemen büyük bi hast.gittim,genetik kanı verdim,bu arada yeni dr.uma dedim ki ben artık beklemek istemiyorum,kendiliğimden hamile kalmayı beklemiycem ,bi iğne var onu kullancam,tabi önce kabul etmedi,bekle kendiliğinden olcak dedi,ama ısrar ettim kabul etti,2.düşükten 1 ay sonra o iğneye basladım,iğnede baya etkili oldu ve 2.ayda ben beşizlere hamile kaldım,bu arada genetik sonucum belli olmuştu,pıhtılaşma sorunum varmış,hemen kan sulandırıcıya basladık,diğer 2 düşüğümünde nedeni buymuş demekki,diğer dr.uma kalsa 3.cü de de böyle bişey olursa ondan sonra genetiğe göndercekti beni !neyse ben bir isterken allah beş verdi,ama dr kendiliğinden ölen olur diye düşünüyodu,10.haftada bi kanamam oldu dedimki hepsi gitti,ultrasona bi girdim,hepsi yaşıyodu,rabbimin hikmeti işte,ama bişeylerin yolunda olması için sonlandırma gerekiyodu,3 tanesi sonlandırıldı zamanla,ondan sonra zorlu bi süreç basladı,ikizlerle yolumuza devam ettik,sürekli raporlu geçirdim,yatmadım ama hep dinlendim,26.haftadan sonra kuzularımdan bi tanesi büyümemeye basladı,yavasladı yani,stresle 33.haftaya kadar geldik,o gün mormal kontrole gittik,baktık o küçük kuzumun kalp atımları zaman zaman düşmeye basladı,dr. bu gece seni yatıralımyarın bakarız dedi,gayet rahat hast.yattım,yanıma kimseyide istemedim,iyiyim,yarın çıkcam dedim,eşim gitti eve,bu arada beni nst ye bagladılar,sancı çıkıyo,ama bende bişey yok,sacılar makinede artıp,kuzumun kalp atımları düşünce apar topar doğuma indirdiler,şaşkındım,yanımda kimse yoktu,mahzun mahzun doğuma indim,çıktığımda eşim karşımdaydı,ailemde vardı,ama kuzularım küvezdeydi,birisi sadce 865 gr,diğeri 2200 gr doğmuştu,halbuki ultrason ölçüölerinde farkli tartılmıştı,neyse büyük oğkum 16 gün ve küçük oğlu 47 gün küvezde kaldı,çok stresli günler geçirdik,her gün sabah akşam hastaneye süt götürdük,çok zaordu,çok şükür hiç bir sıkıntı olmadan çıktık hastaneden,şimdi 3 aylık oldular,ve yanımdalar,o günler geride kaldı,ilk günlerden sonra,zannetmiştim ki hiç anne olamıycam,dünyanın öbür ucunda satılıyo deseler koşa koşa giderdim,rabbim kimseye yokluğunu göstermesin,çok dua edin,allahım karşılığını elbet bir gün veriyo,benim küçük mucizelerimin hayata tutunuşu herkese örnek olsun
neyse tekrar hemile kalmak için başladık,bu sefer her ay bi kat stres katlandı,iyice takıntı haline getirdim,macunlar,incir kürleri,soğan suları,klomen hapı derken iyice saplantılı oldum,dr.um kafandan attığın an hamile kalacaksın diyo ama aklımdan cıkarmak mümkün mü? 9 ay sonra hamile kaldım,herşey yolundaydı ta ki 11.haftaya girdiğimiz gün kontrole gittim,doktor eviriyo çeviriyo,kalp sesini duyamıyo banada söyleyemiyo,o anı hiç unutamıyorum bu tabi daha büyük şok oldu,neyse kürtaj oldum,dr.um diyoki genetiğe giitmeye gerek yok,ama niye böyle oldu anlamda veremiyo ama ben kafaya koydum,hemen dr.umu değiştirdim,kürtaj olduğumun ertesi günü hemen büyük bi hast.gittim,genetik kanı verdim,bu arada yeni dr.uma dedim ki ben artık beklemek istemiyorum,kendiliğimden hamile kalmayı beklemiycem ,bi iğne var onu kullancam,tabi önce kabul etmedi,bekle kendiliğinden olcak dedi,ama ısrar ettim kabul etti,2.düşükten 1 ay sonra o iğneye basladım,iğnede baya etkili oldu ve 2.ayda ben beşizlere hamile kaldım,bu arada genetik sonucum belli olmuştu,pıhtılaşma sorunum varmış,hemen kan sulandırıcıya basladık,diğer 2 düşüğümünde nedeni buymuş demekki,diğer dr.uma kalsa 3.cü de de böyle bişey olursa ondan sonra genetiğe göndercekti beni !neyse ben bir isterken allah beş verdi,ama dr kendiliğinden ölen olur diye düşünüyodu,10.haftada bi kanamam oldu dedimki hepsi gitti,ultrasona bi girdim,hepsi yaşıyodu,rabbimin hikmeti işte,ama bişeylerin yolunda olması için sonlandırma gerekiyodu,3 tanesi sonlandırıldı zamanla,ondan sonra zorlu bi süreç basladı,ikizlerle yolumuza devam ettik,sürekli raporlu geçirdim,yatmadım ama hep dinlendim,26.haftadan sonra kuzularımdan bi tanesi büyümemeye basladı,yavasladı yani,stresle 33.haftaya kadar geldik,o gün mormal kontrole gittik,baktık o küçük kuzumun kalp atımları zaman zaman düşmeye basladı,dr. bu gece seni yatıralımyarın bakarız dedi,gayet rahat hast.yattım,yanıma kimseyide istemedim,iyiyim,yarın çıkcam dedim,eşim gitti eve,bu arada beni nst ye bagladılar,sancı çıkıyo,ama bende bişey yok,sacılar makinede artıp,kuzumun kalp atımları düşünce apar topar doğuma indirdiler,şaşkındım,yanımda kimse yoktu,mahzun mahzun doğuma indim,çıktığımda eşim karşımdaydı,ailemde vardı,ama kuzularım küvezdeydi,birisi sadce 865 gr,diğeri 2200 gr doğmuştu,halbuki ultrason ölçüölerinde farkli tartılmıştı,neyse büyük oğkum 16 gün ve küçük oğlu 47 gün küvezde kaldı,çok stresli günler geçirdik,her gün sabah akşam hastaneye süt götürdük,çok zaordu,çok şükür hiç bir sıkıntı olmadan çıktık hastaneden,şimdi 3 aylık oldular,ve yanımdalar,o günler geride kaldı,ilk günlerden sonra,zannetmiştim ki hiç anne olamıycam,dünyanın öbür ucunda satılıyo deseler koşa koşa giderdim,rabbim kimseye yokluğunu göstermesin,çok dua edin,allahım karşılığını elbet bir gün veriyo,benim küçük mucizelerimin hayata tutunuşu herkese örnek olsun
