- 12 Ekim 2018
- 405
- 392
- 30
Instagramda Kardelen Ergin diye biri de sezgisel yeme üzerine arastirmalarini paylasiyor.Binge eater geldi, herkese merhaba
Ben yeme bozukluğumun farkına varıp yardım almak için uğraştığımda saçma sapan tepkilerle karşılaştım öyle lanet ettim ki ama sonunda talep ettiğim psikolojik yardımı sağlayabilecek bir uzman bulabildim.
Rahatsız oluyorsan yeme o zaman diyen psikolog, irade meselesi diyen diyetisyenlerle karşılaştım ne yazık ki. Pekçok konuda olduğu gibi bu konuda da gerçekten gerideyiz. Ben internette ancak ingilizce veya almanca arattığımda faydalı şeyler bulabildim bu konuyla ilgili.
Kendi tecrübelerimden yola çıkarak tavsiyede bulunmam istenseydi, insanlara kilo vermek için kesinlikle diyet yapmamalarını söylerdim (tabii eğer sağlık sorunları belli bir diyete uymalarını zorunlu kılmıyorsa). Bir de sezgisel yemeyi araştırın lütfen. Konu sahibi, bu konuyu açarak ne iyi ettin
İlk yorumunuzu ilgi çekici buldum o yüzden konuşmaya atlıyorum kusura bakmayın. Yeme bozukluklarının altında birçok neden yatıyor olabilir, kadın tarafımızla bağ kurmak da pek çok kişi için gerçekten şifalı olabilir ama o bahsettiğiniz kişinin sorununun temelinde ne olduğunu bilmeden genelleme yapmak doğru olmadı ayrıca trans bireyleri yok saymış oldunuz. Kadın bedeninden memnun olmadığı için yeme bozukluğu çıkmış olabilir o kişide ki bu da yaşadığımız toplumda çok normal. Trans bireye kadın tarafını sev diyemezsiniz ki.Bir kişinin kişisel fikri dediğiniz verdiğim örnekse tek örnekten yola çıkmadım elbette bu kanıya varırken. Sadece uzun uzun farklı örnekleri yazmadım. Bensem zaten hastalığın tanımını yapmak gibi bir iddiam yok forumda kişisel fikirlerimi paylaşırken.
Ama çok sıradışı bir düşünce olmadığını, konuyla ilgilenen farklı araştırmacılar ve eski hastalar tarafından benzer görüşlerin sıkça dile getirildiğini görebilirsiniz ufak bir araştırmayla.
Mesela benim ilk karşıma çıkan şuradaki bazı referanslar
(PDF) Anorexia Nervosa and Sexuality in Women: A Review
PDF | Abstract Patients affected by anorexia nervosa (AN) have difficulties expressing themselves both emotionally and sexually. Relational problems... | Find, read and cite all the research you need on ResearchGatewww.researchgate.net
Şunu da söyleyeyim tabiki ben kimsenin özelinde yorum yapamam. Siz kendi durumunuzun kesinlikle alakasız olduğunu söyleyebilirsin ve bu doğrudur. Zaten EDyi tek başlık halinde değerlendirmek de bana yanlış geliyor. Ama kendini yumurtalıkların çalışmayı bırakana, bedenin küçülüp, kıllanana kadar aç bırakmanın yetişkin kadın kimliğinden uzaklaşmak istemeyle alakasını kurmak çok mantıksız değil.
Ben de binge eatingle mücadele ettiğimi 5 yıl filan önce fark ettim. Öncesinde pisboğazın tekiyim deyip kapatıyordum konuyu ve kendime daha çok öfkeleniyordum. İnternette tesadüfen öğrendiğimde şoka girdim, böyle bir şeye isim bile vermişler diye:)) Sonra epey araştırdım evet resmen beni anlatıyordu.Binge eater geldi, herkese merhaba
Ben yeme bozukluğumun farkına varıp yardım almak için uğraştığımda saçma sapan tepkilerle karşılaştım öyle lanet ettim ki ama sonunda talep ettiğim psikolojik yardımı sağlayabilecek bir uzman bulabildim.
Rahatsız oluyorsan yeme o zaman diyen psikolog, irade meselesi diyen diyetisyenlerle karşılaştım ne yazık ki. Pekçok konuda olduğu gibi bu konuda da gerçekten gerideyiz. Ben internette ancak ingilizce veya almanca arattığımda faydalı şeyler bulabildim bu konuyla ilgili.
Kendi tecrübelerimden yola çıkarak tavsiyede bulunmam istenseydi, insanlara kilo vermek için kesinlikle diyet yapmamalarını söylerdim (tabii eğer sağlık sorunları belli bir diyete uymalarını zorunlu kılmıyorsa). Bir de sezgisel yemeyi araştırın lütfen. Konu sahibi, bu konuyu açarak ne iyi ettin
Evet onu görmüştüm zaten onun dışında Türkçe bir şey bulamadım sezgisel yemeyle ilgiliInstagramda Kardelen Ergin diye biri de sezgisel yeme üzerine arastirmalarini paylasiyor.
Mücadele etme yolunuz nedir? Yardım aldınız mı?Ben de binge eatingle mücadele ettiğimi 5 yıl filan önce fark ettim. Öncesinde pisboğazın tekiyim deyip kapatıyordum konuyu ve kendime daha çok öfkeleniyordum. İnternette tesadüfen öğrendiğimde şoka girdim, böyle bir şeye isim bile vermişler diye:)) Sonra epey araştırdım evet resmen beni anlatıyordu.
Hatırladığım kadarıyla 15 yıldır filan var bu bende. Hala çok mücadele ediyorum. Bu illetten kurtulmak o kadar kolay değil. Konuyu takipteyim.
Aslında psikolojik destek aldım ama doktorum nedense bu konuya çok eğilmedi. Alışkanlık deyip geçti. Başka sıkıntılar üzerinden gittik, evet iyi geldi. Ama yeme ataklarımı çözmedi.Mücadele etme yolunuz nedir? Yardım aldınız mı?
Affetme zorunluluğunuz yok zaten .
Affetmek şuan medya da inanılmaz derece de pompalaniyor ama ici boşaltılmış bir davranış aslında .
Ben bu tarz şeylerde çok çok büyük kırgınliklarimda affetmekten ziyade empati olayını kullanıyorum . Daha işlevsel
Karşıdakinin yaşam ve buyutulme koşullarında düşünüp onu bir milim bile anlamamız içimizi yumuşatıp ruhumuzu daha da iyileştiriyor bence.
Ben de binge eating için bir psikologla görüşmeye gittiğimde bana babam alkolik olduğu için benim de bu davranışı geliştirdiğimi ve babam tedavi olmadan hiçbir şeyin düzelmeyeceğini söylemişti ağlayarak kaçmıştım ordan. Benim sorunumun babamla hiçbir alakası yok ben senelerdir başka bir şehirde yaşıyorum dememe rağmen doğru düzgün dinlemeden bu böyledir demiştiAslında psikolojik destek aldım ama doktorum nedense bu konuya çok eğilmedi. Alışkanlık deyip geçti. Başka sıkıntılar üzerinden gittik, evet iyi geldi. Ama yeme ataklarımı çözmedi.
Ben kendi kendime mücadeleye devam ediyorum. Kendime yüklenmek yerine kendimi hoş görmek iyi geliyor. Ataklar başladığında günlerce hatta haftalarca sürüyor ve ben birkaç ayda 8-9 kilo alabiliyorum. Kısa sürede çok kilo almak kendimi kötü hissettiriyor. Buna rağmen kendime iyi telkinler vermeye çalışıyorum. Şefkatle yaklaşmaya çalışıyorum.
Psikolojik destek ya da yaşımın ilerlemesi (çok yaşlı değilim 34 yaşındayım ama insan büyüdükçe farkındalığı artıyor diye düşünüyorum:) ) ya da başka şeyler bilemiyorum; bir bakıyorum evet yaa iyiyim diyorum iyiye gidiyorum. Bir de bakıyorum dibe batmışım... Zikzaklar var hep hayatımda...
Aşk olsun ne kusuru. Elbette kişi trans birey de olabilir. Kadın bedeninden memnun olmama nedeni budur. Bu arada sorun herkeste kadın bedeninden memnun olmamak bile olmayabilir. Bu sadece bir teori.İlk yorumunuzu ilgi çekici buldum o yüzden konuşmaya atlıyorum kusura bakmayın. Yeme bozukluklarının altında birçok neden yatıyor olabilir, kadın tarafımızla bağ kurmak da pek çok kişi için gerçekten şifalı olabilir ama o bahsettiğiniz kişinin sorununun temelinde ne olduğunu bilmeden genelleme yapmak doğru olmadı ayrıca trans bireyleri yok saymış oldunuz. Kadın bedeninden memnun olmadığı için yeme bozukluğu çıkmış olabilir o kişide ki bu da yaşadığımız toplumda çok normal. Trans bireye kadın tarafını sev diyemezsiniz ki.
Evet bu belirtiler binge’yi tanımlıyor gibi.bende stresle nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. kendimi iyi hissettiğimde diete başlıyorum derken ya işle ilgili ya çocuklarla ilgili bişey oluyor ben olayı çözmek yerine elime ne geçerse yiyorum tatlı tuzlu meywe sebze karbonhidrat ayırt etmeden..mesela yakın atağım geçen hafta oldu ki bu sıeada 17 den sonra yememe 17 ye kadarda en azından kontrollü olma kararı almıştım, iş ile ilgilii aslında benim yapnadığım ama benide etkileyecek bir hata yüzünden bir anda strese girdim koca bi paket cips hemen arkasından büyükboy gofret we bi paket çikolafa yedim we nerdeyse 20dk ablsm nevyaptın miden de mi bulanmadı diyorr.maalesef bulanmıyor stresli olduğumda öyle hırsla yiyırum öle çok yiyorum we duramıyorum....
Öncelikle bu senin elinde diyen hic kimseye güvenmeyin bu konuda .Mesela haftalik gorevler mi veriyorlar? Bazı psikologlar bu senin elinde olan bir sey diyebiliyorlar. Veya psikiyatris bu verdigim ilaç ayni zamanda istahini da kesiyor diyebiliyor.
Yani bu yeme bozukluklarinda profesyonel egitim almis psikologlar farkli olarak ne yapiyorlar? Bunu merak ediyordum da size denk gelmişken sormak istedim.
Çok haklısınız bu isin iki ucuda çok acı verici .Benim yeme bozukluğum ise.. panik atakla başladi.
Kendimi begenmiyordum degersiz HISSEDIYORDUM
Kendimi.ispatlamak.istedigimde ispatlayamiyordum. Sindirilmis bir karakterdeydim kendimi savunamiyordum.
Ve kesinlikle sessiz sakin bir tip. Eger birseyler istedigim gibi olmazsa yada sorun cikarsa yada kendimi savunamazsam yada hakliyken haksiz duruma dusersem.
Kesinlikle yemek yiyemiyorum kesinlikle
YEMEK YEME ISTEGIM.KAYBOLUYOR INANIN BUDA KOTU BIRSEY INANIN
BU YUZDEN BAYADUZELENE KADAR SORUN COZULENE KADAR DAHA DERINE GITMEDEN YAVAS YAVAS DUZELIYORDU. AMA INANIN YEMEK YIYEMEMEKTE COK KOTU COOK.
Genelde yabacı kaynaklarda bu yazdıklarınızı tavsiye ediyorlar .Ben de binge eating için bir psikologla görüşmeye gittiğimde bana babam alkolik olduğu için benim de bu davranışı geliştirdiğimi ve babam tedavi olmadan hiçbir şeyin düzelmeyeceğini söylemişti ağlayarak kaçmıştım ordan. Benim sorunumun babamla hiçbir alakası yok ben senelerdir başka bir şehirde yaşıyorum dememe rağmen doğru düzgün dinlemeden bu böyledir demişti
Benim binge ataklarıyla mücadele etmek için uyguladığım birkaç yöntem oldu şimdi görüştüğüm psikolog da bunları uygulamamda bir sorun olmayacağını söyledi buraya da yazmak istiyorum belki işine yarayanlar olur. Benim ataklarım genelde gece tek başıma kaldığımda oluyor o yüzden erken uyumaya çalışıyorum. Gündüz yemek yiyeceğimde tabağımı alıp başka bir odaya gidiyorum çünkü yemeğin kaynağına yakın olduğum sürece kontrolüm azalıyor. Yemek yerken bir şeyler izlemiyorum, sadece yemek yiyorum. Çok sıkılırsam podcast dinliyorum ama odağımın hep yediğim yemekte olmasına dikkat ediyorum. Atak geldiğini hissedersem de kendimi yememek konusunda zorlamıyorum, kendime izin veriyorum kendimi sıktıkça hep daha büyük bir atakla geri döndü çünkü tıpkı diyetlerde olduğu gibi. Kendime yeme izni verdiğimde makul miktarda bir şeyler yiyip bırakabiliyorum o atak sırasında. Sizin de bunlar gibi tavsiyeleriniz olursa paylaşır mısınız?
Herkesin yolu bambaşka galiba, kendimize iyi gelen şeyleri bulmamız güzel olan burada bence:)Empati yapıyorum dediginiz de karşınızdaki insanın davranışına bahane bulmak değil mi :)
Ben alkolik bir babanın evladına empati yapayım mesela,
Yazık, babası alkolik, hep buna maruz kalarak büyümüş, o da zayıf anında babadan gördüğü bu olduğu için alkole sarılmış.
Ama bu babanın evladı, babam böyle oldu ve kötü şeyler yaşadık, diyip, böyle olmamayı seçebilirdi.
Ben de empatinin fazla abartıldığını düşünüyorum.
Çay kaşığına bile empati yapabilen ben, bunun bir güzel kullanıldığını görüyorum :)
Kendime iyilik olacak diye başkalarını hoş görmeye çalışmak da ayrı bir yorgunluk.
Affetmek dediğimiz ici boşaltılan ama benim 's.ktr et, o da böyle bir insan' diye düşünüp kendimi ferahlattigim yol daha doğru geliyor :)