Biraz umuda ihtiyacım var…

iremsultan .!.:

Neredeyse 3 senelik evliyim lisede pcos tanısı konulduğunda ilk gittiğim doktorum çocuk istediğin zaman direkt tedaviye başlamayız demişti ama bu kadar zor olacağını hiç düşünememiştim. Evlendikten sonra ilk sene ben çocuk düşünmüyordum hatta o kadar rahattım ki istediğim zaman hamile kalabileceğimi düşünüp ilaç kullanıyordum ama 2 senedir çok yıprandım… rahim filmi çekildi 2 defa aşılama yapıldı eşimin testleri yapıldı benim pcos olmam dışında bir sorun görünmüyor 2. Aşılamadan sonra dedim tamam 2 senedir helak oldum biraz kendime vakit ayıracağım diyetisyene başladım yürüşlerimi yapmaya başladım kendimi işime verdim çok güzel gidiyordu ta ki reglime 1 hafta kalasıya kadar, baş dönmeleri uyku halleri bulantılar çarpıntılar başladı diyetisyenim programımızla ilgili olacağını düşünmüyorum deyince dedim herhalde hamileyim evde 4-5 test yaptım silik çizgiyi de gördüm hepsinde bugün reglime 2 gün kaldı kan testi verdim ve negatif o kadar yorgun hissediyorum ki sanki hiç anne olmayı tadamayacakmışım gibi…

Genişletmek için tıkla...

Sofiasofia .!.:

pcos u olan biri olarak seni o kadar iyi anlıyorum ki. ben de bir süredir deniyorum olsun diye. eşim de bir problem yok. rahim filmini dün çektirdim ben de tüplerim de açık. senin gibi diyetisyene de başladım yürüyüştür beslenme düzenidir vs. kendimi düşününce kendime üzüldüğüm anlar oluyor. çünkü süreç kolay değil. dürüst olayım ben çekingen biriyim habire muayene olmak hiç bana göre değil. rahim filmini zaten aneztezi olmadan aldım, acısını anlatamam. ee bunlar dışında femara kullandım 1 kere geçen ay onda da çok umutlandım ama olmadı. şimdi hiçbir şey kullanmıyorum, ovülasyon testi yapardım önceden yapmıyorum bıraktım artık. hani sadece beslenme spor ve yürüyüşe dikkat ediyorum ama irem bazen robot gibi aynı şeyleri yapmaktan, canımın istediği gibi istediğimi yiyememekten o kadar bıkıyorum ki. şimdi çelişki şurda. genelde hep derler ya, düşünmeyince kafaya takmayınca oluyor. ben de senin gibi içimdeki umudu bir türlü atamıyorum ki. düşünmemeye çalışıyorum ama istediğim bi şey bu. bu kadar çabalıyorsam bu isteğim sayesinde. ama belli ki bi anda olmayacak işte. zaman alacak. biraz her şeyi ötelemeye, kendimize yönelmeye ihtiyacımız var bence. ve bunu yaparken iyi beslenmek , hareketli olmak gerekiyor. zor mu zor. ama akışına bırakmam gerektiğini kendi adıma anladım yani.
bir de regl dönemi insan çok umutsuz oluyor. hep böyle hissetmeyeceksin. regl bitecek yine umutların yeşerecek

Genişletmek için tıkla...