http://www.kadinlarkulubu.com/is-kariyer/559789-ziraat-bankasi-3-265-eleman-alacak.html#post26606685
Aslında sıkıntım yukarıda kopyaladığım konuyla ilgili. Ben önlisans gıda teknolojisi mezunuyum, şu an işsizim.
2 yıl oldu ben mezun olalı, bölümümle ilgili sektörde hiç çalışamadım maalesef. Başka işlere hatta başka mesleklere yöneldim bu yüzden. Çağrı merkezi müşteri tems. kursuna gittim. Kursu
tamamladıktan sonra başka bir bankanın sınavına ve mülakatına katıldım. Son aşamaya kadar her şey çok iyiydi, son anda ne olduysa elendim galiba, çünkü aranmadım. Yani çağrı merkezi müşteri
temsilciliği de olmadı. Hayal kırıklığı yaşamıştım, bir daha da bankalara hiç başvuru yapmadım.
Şimdi ziraat bankası'nın söz konusu haberi gündemde. Dile kolay 3 bin kişi alınacakmış.
Erkek arkadaşım bu sınava girecek, benim de girmemi istiyor. Hatta benim kesin alınacağımı düşünüyor. Bu işe girebilmek ona göre çok iyi bir şey. O da haklı tabii, akşam 5'e kadar çalışıyorsun, cumartesi-pazar tatil.
Sosyal hakların mevcut, maaşının yatıp yatmadığını düşünmene gerek yok, vs. vs.
Ama ben karar veremiyorum. Çünkü benim DGS hayalim var. Diyetisyen olmak istiyorum. Diyetisyen olamazsam bile (diyetisyen olmak için bulunduğum şehirde okuyamıyorum, başka şehire gitmem
lazım. Bu da beni korkutuyor, sağlık sorunlarımdan dolayı) gıda müh. okumak istiyorum İstanbul'da.
İstanbul'da öğrenci olmak istiyorum, içimde bir uktedir bu.
Bankada çalışmaya başladım diyelim, hayallerimi gerçekleştirebilecek miyim?
Dahası, benim ilgi alanımın tamamen dışında bir şey. Hiç düşünmemiştim bankacı olmayı. Şartlar insanı ne hale getiriyor, bu kadar olmamalı ya!
Bilemiyorum, çok kararsızım... :S
Siz olsaydınız ne yapardınız kızlar?
Aslında sıkıntım yukarıda kopyaladığım konuyla ilgili. Ben önlisans gıda teknolojisi mezunuyum, şu an işsizim.
2 yıl oldu ben mezun olalı, bölümümle ilgili sektörde hiç çalışamadım maalesef. Başka işlere hatta başka mesleklere yöneldim bu yüzden. Çağrı merkezi müşteri tems. kursuna gittim. Kursu
tamamladıktan sonra başka bir bankanın sınavına ve mülakatına katıldım. Son aşamaya kadar her şey çok iyiydi, son anda ne olduysa elendim galiba, çünkü aranmadım. Yani çağrı merkezi müşteri
temsilciliği de olmadı. Hayal kırıklığı yaşamıştım, bir daha da bankalara hiç başvuru yapmadım.
Şimdi ziraat bankası'nın söz konusu haberi gündemde. Dile kolay 3 bin kişi alınacakmış.
Erkek arkadaşım bu sınava girecek, benim de girmemi istiyor. Hatta benim kesin alınacağımı düşünüyor. Bu işe girebilmek ona göre çok iyi bir şey. O da haklı tabii, akşam 5'e kadar çalışıyorsun, cumartesi-pazar tatil.
Sosyal hakların mevcut, maaşının yatıp yatmadığını düşünmene gerek yok, vs. vs.
Ama ben karar veremiyorum. Çünkü benim DGS hayalim var. Diyetisyen olmak istiyorum. Diyetisyen olamazsam bile (diyetisyen olmak için bulunduğum şehirde okuyamıyorum, başka şehire gitmem
lazım. Bu da beni korkutuyor, sağlık sorunlarımdan dolayı) gıda müh. okumak istiyorum İstanbul'da.
İstanbul'da öğrenci olmak istiyorum, içimde bir uktedir bu.
Bankada çalışmaya başladım diyelim, hayallerimi gerçekleştirebilecek miyim?
Dahası, benim ilgi alanımın tamamen dışında bir şey. Hiç düşünmemiştim bankacı olmayı. Şartlar insanı ne hale getiriyor, bu kadar olmamalı ya!
Bilemiyorum, çok kararsızım... :S
Siz olsaydınız ne yapardınız kızlar?
Son düzenleme:
düzenli maaş ve ssk işine de katılıyorum. bankacılık = migren derim ben hep bilirimde onun acısını ama hayat işte.. tabi ben girersem sonra yerimde saymayı düşünmüyorum asla 4 yıllığı bitirip sınavlara girip gidebildiğim kadar yükselmek istiyorum. bu arada bankacı çocuğuyum bende ve ablamda bankacı yapmamı istedikleri en son meslekte bu ama hayat şartları işte 
şöyle söyliyim sabah 9 akşam en erken 6 (kasa tutarsa tabi) yoksa tutana kadar yolu var çalışma saatlerini düşünerek girin 
