Bir yakının öldüğünü görmek çok acı!!

4344

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Ekim 2012
198
1
26
Tekirdağ
Merhaba kızlar.üstünden zaman geçti ama bugün paylaşmak istedim.bilenler bilir 1 ay önce kayınvalidemi kaybettik.daha önce de yazmıştım ya eşim başka memlekette ben başka memleketliyim şimdi de 3.şehirde yaşıyoruz diye.kv memleketlerinde hastanede yatıyordu.durumu kötüleşti diye çağırdılar.neyse gittik onkoloji bölümüne odasına girdik.dağ gibi kadın küçücük kalmıştı.kv olmasına rağmen çektiği acıları hissetmemem ağlamamam mümkün değildi.ilaçların etkisinden bizi göremiyordu belki bilinci bile kapalıydı ama belki hissedip üzülür diye ağlamadım yanında tuttum kendimi.bi taraftan da bölümde yatan diğer hastaların sesleri.hayatımda ilk kez ölmek için yalvaran bu kadar acı çekip feryat eden insanları gördüm.hem de herkes aynı acıyı çekiyordu hemen hemen.neyse bikaç saat sonra ziyaret saati bitti eve gittik.üzüntüden gözüme uyku girmedi erken geçe 2 de haber geldi.eşim ben babası bikaç akraba gittik.yolda hep dua ettim allahım bi kere daha bize bağışla alma diye.gittiğimizde doktorlar yanındaydı kalp masajı yapıyorlarmış.sonra eşi girip gördü falan.derken onu uzaklaştırdık kalp hastası olduğu için.sonra baktım eşim orda değil bizimle gelmemiş annesinin odasının önünde gözünde yaşlarla haber bekliyo.gidip yanında durayım dedim.5dk falan geçti doktor çıktı başınız sağolsun dedi.sadece eşimle ben vardık.sonra eşyalarını topladık defnedildi falan.ama geçen zamana rağmen hala cenazeyi alırken eşimin o hali,kp hali eve gelip küçük oğluna söylediklerinde yalan söylüyorlar dimi abi diye bağırması, mezarlıkta ana anaaaa diye haykırışları ve daha büsürü şey hala aklımdan çıkmıyo.yani insan kaç yaşında olursa olsun annesiz kalmak çok zor.Allah annelerimize uzun ömür versin.
 
Allah kimseyi sevdiklerinden ayirmasin... En cok beni duygulandiran bolumu mezarin basinda ana ana deyip soylemesi.... Insan kac yasinda olursa olsun herseylerine ihtiyac duyuluyor.... Yokluklari en buyuk aci...basiniz sagolsun geride kzlanlarada sabir....
 
Evet çok acı gerçekten bende annemi doktorlar kalp masajı yaparken gördüm cevap vermiyordu anacığım ve kaybettik.O hali hiçbir zaman hafızamdan kaybolmayacak.Allah sabır versin eşinize başınız sağolsun.Annesizlik gerçekten çok zor
 
Hele ki bu kişi cansa daha da büyük acı.:ssz:
Tarifi olmayan, yeri bir daha asla dolmayacak olan bir boşluk, ömür boyu içinde kalacak burukluk demek..
:14:
 
Merhaba kızlar.üstünden zaman geçti ama bugün paylaşmak istedim.bilenler bilir 1 ay önce kayınvalidemi kaybettik.daha önce de yazmıştım ya eşim başka memlekette ben başka memleketliyim şimdi de 3.şehirde yaşıyoruz diye.kv memleketlerinde hastanede yatıyordu.durumu kötüleşti diye çağırdılar.neyse gittik onkoloji bölümüne odasına girdik.dağ gibi kadın küçücük kalmıştı.kv olmasına rağmen çektiği acıları hissetmemem ağlamamam mümkün değildi.ilaçların etkisinden bizi göremiyordu belki bilinci bile kapalıydı ama belki hissedip üzülür diye ağlamadım yanında tuttum kendimi.bi taraftan da bölümde yatan diğer hastaların sesleri.hayatımda ilk kez ölmek için yalvaran bu kadar acı çekip feryat eden insanları gördüm.hem de herkes aynı acıyı çekiyordu hemen hemen.neyse bikaç saat sonra ziyaret saati bitti eve gittik.üzüntüden gözüme uyku girmedi erken geçe 2 de haber geldi.eşim ben babası bikaç akraba gittik.yolda hep dua ettim allahım bi kere daha bize bağışla alma diye.gittiğimizde doktorlar yanındaydı kalp masajı yapıyorlarmış.sonra eşi girip gördü falan.derken onu uzaklaştırdık kalp hastası olduğu için.sonra baktım eşim orda değil bizimle gelmemiş annesinin odasının önünde gözünde yaşlarla haber bekliyo.gidip yanında durayım dedim.5dk falan geçti doktor çıktı başınız sağolsun dedi.sadece eşimle ben vardık.sonra eşyalarını topladık defnedildi falan.ama geçen zamana rağmen hala cenazeyi alırken eşimin o hali,kp hali eve gelip küçük oğluna söylediklerinde yalan söylüyorlar dimi abi diye bağırması, mezarlıkta ana anaaaa diye haykırışları ve daha büsürü şey hala aklımdan çıkmıyo.yani insan kaç yaşında olursa olsun annesiz kalmak çok zor.Allah annelerimize uzun ömür versin.




arkadaşım öncelikle başınız sağolsun bende bi kaç ay önce dedemi kaybettim gerçekten çok zor bir acı ALLAH eşine kardeşine kp ne sabır versin
annem üzüntüsünden aniden rahatsızlaştı dedemin vefatından 10 gün sonra amaliyat oldu
gerçekten bendede o günden sonra hep kaybetme korkusu oldu
ALLAH sevdiklerimizi korusun
 
Anneannemi dun kaybettim cildirmamk icin kendimi zor tutuyorum. Beynim zonkluyor. Allah herkesin kaybi icin sabir versin.Tek dilegim mekanlarinin cennet olmasi gittikleri yerde aci cekmesinler insallah.
 
bence cok rahatsız edici bir konu bu
neden mi siz kv için bu konuyu acarken
annesini babasını hatta evladını kaybedenler bu konuyu okudukca cok rahatsız olucaklar
cünkü biz sizin kv niz için yasadığınızın binlerce milyonlarca hatta milyarlarca kat daha fazlasını yasıyoruz
 
Babamı kaybedişim geldi gözümün önüne...
Eve girememiştim.
Binanın önünde dilerimin üstüne çöküp hıçkıra hıçkıra ağlamıştım.

Ağladıkça ağlayasım geliyordu...
Eve girince çok daha kötü oldum.
Babamın gömleklerine sarıldım sımsıkı...
Hala o kokuyordu..Hala babam kokuyordu...

Çok çok kötü oldum...

Can kaybetmek canan kaybetmek çok başka bi acı.
Hiçbişeye benzemiyor.
Öyle bi acıtıp kanatıyor ki yüreğini tövbe bi ilaç tövbe bi destek kar etmiyor yarana.

Rabbim hepimizin anasına babasına sevdiklerine uzun ömür versin.

Ah canım babam gene düştü ateşin yüreğime...
 
bence cok rahatsız edici bir konu bu
neden mi siz kv için bu konuyu acarken
annesini babasını hatta evladını kaybedenler bu konuyu okudukca cok rahatsız olucaklar
cünkü biz sizin kv niz için yasadığınızın binlerce milyonlarca hatta milyarlarca kat daha fazlasını yasıyoruz

ben oyle dusunmuyorum
tabi ates yaktigi yeri yakar,en yakinini yuregi en fazla daglanir
ama bence bu konuyla kayinvalidelerin degeri bilinir
kv boyle kv soyle yerine bikezde kayinvalidesi icin uzulen dualar eden bi ablamiz var.
ben ayrica tesekkur ederim bu konuyu acan ablamiza
basin sagolsun ablacim Allah sabir versin insallah mekani cennet olur kayinvalidenin
 
Ben de kardeşimi kaybettim,30 saniye önce gözümün önündeydi,o kapıdan çıktı ve kendini vurarak intihar etti.Gördüklerimi,yaşadıklarımı dile dökmem imkansız.Allah kimseye yaşatmasın.
 
ben oyle dusunmuyorum
tabi ates yaktigi yeri yakar,en yakinini yuregi en fazla daglanir
ama bence bu konuyla kayinvalidelerin degeri bilinir
kv boyle kv soyle yerine bikezde kayinvalidesi icin uzulen dualar eden bi ablamiz var.
ben ayrica tesekkur ederim bu konuyu acan ablamiza
basin sagolsun ablacim Allah sabir versin insallah mekani cennet olur kayinvalidenin

işte ates düştüğü yeri yakar ve bu yüzden beni anlayamıyorsunuzdur belki de
bu konuyla kimse kv sinin değerini anlamazki
seven gene sever sevmeyen gene sevmez
 
Son düzenleme:
selam kizlar yazilarrinizi okuyunca bende cok duygulandim...mekanlari cennet olsun allah rahmet eylesin...sevdigin insanin bu hayatta olmayisi kadar kotu bir sey olamaz...bundan 8 ay once bende annemi kaybettim...annem ayakta gonderdim tabutu geldi...ailece yikildik..anneme doyamadan gitii bizden...istanbula tedavi icin gitmisti..pazartesi gunu son tahlili yapilackti araya haftasonu gectigi icin..cumartesi gecesi kalbim yerinden cikacak kadar hizli carpiyordu...nedense o gunu uyuyamiyordum...melegim can cekiyordu:14:hissetmistim..kardeslerime baktim uyuyorlardi...esim aradi konusmak istemedim..sabah oldu teyzemler ariyor bize gelin kahvalti edelim yok dedim siz gelin birlikte edecez..melegim olmustu:14::14::14::14:bize nasil haber vereceklerini dusunuyordu herkes...kapiyi bir actim herkes siyahlara burunmus..esarplarini takmis..ne oluyor dedim herkes aglamaya basladi..suan bile agliyorum...hic dinmedi gozyasim..cigligimi attim... 1 ay sesim gelmedi yerine..ne faydaa annem gitmisti aramizdan..melegim gitmisti..istanbuldan ucakla tabuutu getirdi babam ve teyzem..inanamiyorumm hala..kardeslerime sarildimmm..abim de yurtdisindaydi haberi yoktu...nasil haber verecez.annemin ilk goz agrisi:14:bir sekilde ogrendi duvarlari yikti...annesizlik cok zor allah kimseye yasatmasin...zor gunler geciriyoruzz...bir evladim olsun annemin ismiyle yasatacam...tum herkese bassagligi diliyorumm...melegimle ne hayallet kurmustuk...hepsi yikildi...kucuk bir cocugun bile anne demesi beni aglatmaya yetiyor...:14::14::14::14::14:
 
Başınız sağolsun evet insanın yakınlarını kaybettiğini görmesi büyük bir acı rahmetli babacığımın vefatını an be an yaşadım.unutmam mümkün değil. Ayrıca tamda bugün yanımda kalan KV bir nedenden dolayı kırılmıştım ama genede Rabbim hayırlı ömür versin ona. Çünkü başımızda büyük olarak bir o kaldı. ona birşey olsa eşim çok ama çok üzülür.
 
selam kizlar yazilarrinizi okuyunca bende cok duygulandim...mekanlari cennet olsun allah rahmet eylesin...sevdigin insanin bu hayatta olmayisi kadar kotu bir sey olamaz...bundan 8 ay once bende annemi kaybettim...annem ayakta gonderdim tabutu geldi...ailece yikildik..anneme doyamadan gitii bizden...istanbula tedavi icin gitmisti..pazartesi gunu son tahlili yapilackti araya haftasonu gectigi icin..cumartesi gecesi kalbim yerinden cikacak kadar hizli carpiyordu...nedense o gunu uyuyamiyordum...melegim can cekiyordu:14:hissetmistim..kardeslerime baktim uyuyorlardi...esim aradi konusmak istemedim..sabah oldu teyzemler ariyor bize gelin kahvalti edelim yok dedim siz gelin birlikte edecez..melegim olmustu:14::14::14::14:bize nasil haber vereceklerini dusunuyordu herkes...kapiyi bir actim herkes siyahlara burunmus..esarplarini takmis..ne oluyor dedim herkes aglamaya basladi..suan bile agliyorum...hic dinmedi gozyasim..cigligimi attim... 1 ay sesim gelmedi yerine..ne faydaa annem gitmisti aramizdan..melegim gitmisti..istanbuldan ucakla tabuutu getirdi babam ve teyzem..inanamiyorumm hala..kardeslerime sarildimmm..abim de yurtdisindaydi haberi yoktu...nasil haber verecez.annemin ilk goz agrisi:14:bir sekilde ogrendi duvarlari yikti...annesizlik cok zor allah kimseye yasatmasin...zor gunler geciriyoruzz...bir evladim olsun annemin ismiyle yasatacam...tum herkese bassagligi diliyorumm...melegimle ne hayallet kurmustuk...hepsi yikildi...kucuk bir cocugun bile anne demesi beni aglatmaya yetiyor...:14::14::14::14::14:

Allah rahmet eylesin mekanlari cennet olsun...RAbbim hepimizin ginahlarini affetsin....

Kardesleriniz kac yasindalar? Kim bakiio onalara
 
Nasıl bir duygu çok iyi bilirim Allah herkese uzun ömürler versin sağlıkla tabii
 
Ölüm gerçekten çok acı. Hiç tanımadığınız bir insanın ölümü bile günlerce içinizi sızlatıyorken yakınınızı sevdiğiniz birini kaybetmek kolay atlatılır bi durum değil.

Ben ilk 17 yaşımdayken patronum öldü. Ben ona karşı içten içe birşeyler hissediyordum. Herkesten kıskanıyor, onunla vakit geçirmek hep yanında olmak istiyordum. Aşk mıydı çocukluk mu hala bilmiyorum. O öldüğünde ilk defa sevdiğim birini kaybetmiştim. İlk gece hastalandım felaket baş ağrısı ve mide bulantısıyla sabahı zor ettim. Günlerce ölü gibi gezdim. Sürekli rüyalarımda vedalaştık. Ne kadar alışıyor insan desekte şuan bile ondan bahsederken boğazım düğüm düğüm oluyor.

Sonra komşumuz kalp krizinden öldü. Sabah ezanı namaza kalkarken yığılıp kalmış. Kızlarının feryat figan babalarını son kez görebilmek için merdivenleri uçarak çıkmaları hala gözümün önünde. Ve Ahmet amcayı son kez elinde poşetleriyle yorgun argın evine giderken görüşüm. Ve bi battaniye içinde ambulansa götürülüşü. İnsan unutamıyor

Ve son kaybım canım babam. Ben babamın gözlerinin içine son kez baktım. ''Ölmek istemiyorum'' diyen gözlere baktım. Çaresizliğe baktım.
Bir yakınının öldüğünü görmek gerçekten çok acı. Ama en acısı babamdı. Hayatımın her anı yarım yaşandı.Eşimin ailesi beni istemeye geldiğinde babam yoktu. Düğünümde babam yoktu. Şimdi Allah kısmet ederse bir bebeğim olacak ve babam yok. Yavrumun dedesi yok. Herşey yarım kaldı...
 
kardeslerim buyuduler cok sukur...17 18 23 yaslarindalar...ben 24 yasindayim evliyim..abim ve babam yurtdisindalar calisiyorlar...cok sukur kendilerine bakacak yastalar..
 
Açtığınız konu beni 9 yıl öncesine götürdü.

Annemin ölümüne.

Evet insanın bir yakınını ; ''en'' yakınını kaybetmesi , hem de beklenmedik bir anda kaybetmesi tokat gibi çarpıyor yüzüne.

Silkelen diyor hayat o zaman insana.

Ben annemi yemeğimizi yemiş , muhabbet ederken bir anda fenalaşması ile yaz tatilinde kaybettim.Şehir merkezine yaklaşık yarım saatlik bir yolu arka koltukta annemin cansız bedeni ile gittim ben , arabayı kullanan ve sürekli arkaya dönüp ''yaşıyor değil mi'' diye soran babama ; evet yaşıyor baba diyerek vardım hastaneye.24 yaşındaydım o zaman...Annem gitti ; 4 yaşındaki çocuk gibi çaresiz kaldım.

Görmek çok acı demişsiniz ; evet acı demek yetmez tarif etmeye.Ona yapılan kalp masajını gördüm ,koridora yığılan babamı , morga götürdüm ; kimse şaşkınlıktan gitme ,girme demedi.Sarıldım , öptüm....

Neyse;

Allah rahmet eylesin , hepsinin mekanı cennet olsun...Uzaklaşmam lazım bu ruh halinden.
 
Back