Bir tüp bebek hikayesi

ebruliy

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Ağustos 2008
20
26
3 AĞUSTOS 2015
Varikosel ameliyatı,morfoloji %1 ,kullanılan onca iğne,2 yılı aşkın bir süredir seni bekleyip bir türlü gelmediğin içinJ artık çok korktuğum tüp bebek sürecine girdik.3 ağustos, ilk iğnelerin(Lucrin) başlama tarihi.Bir haftadır kendi kendime vuracağım iğneler için stres olurken bu sabah artık bir an önce başlasın ne olucaksa olsun psikolojisiyle ilk iğnemi işyerinin tuvaletinde yaptım.Benim gibi tüp bebek yaptıran ve şu an sağlıklı bir hamileliği olan arkadaşımı da nasıl yapılacağını göstermesi aynı zamanda destek olması için yanıma çağırdım.Korktuğum gibi değilmiş,güle oynaya ilk iğneyi kendi kendime karnıma sapladım J Sadce biraz yanıyormuş.Tam 14 gün bu iğneleri vurulucam.Sonra yenileri.....
04.EYLUL-2015-CUMA
Bugun yumurta toplama günüydü.İğneler bitti,içim bir garip oldu alışmıştım her gün aynı saatte iğne vurulmayaJ
Narkozu atmışken dr. odaya geldi ve’önce bizi çok korkuttun topladığımız ilk 4 yumurta boş çıktı ,içerde buz gibi bir hava oldu’ dedi.Doktro Neyse ki diyene kadar geçen o üç saniyede nefesimi tutumuştum.Neyse ki 10 tane yumurta topladık deyince tuttuğum nefesimi bıraktım.Sıra kaç tanesinin dölleneceği ile ilgili haber beklemekteydi....
05.EYLUL-2015-CUMARTESİ
Sabah kahvaltı yaptık.İkimizinde gözü çalacak telefondaydı.Birbirimize çaktırmamak için nefesimizi tutmuş bekliyorduk J Beklene telefon 10 taneden 7 yumurtda döllenmiş.Beklemeye devam....
06.EYLUL-2015-PAZAR
Bugün annemlerde kahvaltıdaydık.Bir ara saate baktım 12:30.Hastaneden hala aramadılar bu iyi bişey diye sevindim.NE kadar çok bölünürse yumurtalar o kadar iyi diye düşünmüştüm.Hayalim 5. gün transferiydi.Herhalde 7 yumurtadan biri 5.güne kadar yaşardı di mi.Derken telefon çaldı.Telefonda hemşirenin adını görünce içim buruldu.Beklediğim gibi 5 yumurta kalmış.Bizi yarın transfere çağırıyorlardı.İçimiz bir garip oldu.Yer dar geldi oturamadık.Önce gidip köfte ekmek yedik.Sonra eve geçtik .Transferden sonra kafamızın dağılması için bir kaç gün ablamda kalıcaktık.Eşyalarımızı hazırladık.Geçmek bilmeyen bir gün.
07.EYLUL-2015 –PAZARTESI
Bu sabah hava kapalıydı.Birde üstüne 30 şehit haberi ..ikimiznde canı sıkkın ,tedirginiz.Hastaneye geldik.Güzel bir suit oda vermişler bize.İşlem öncesi tuvalete sıkışık olmam gerektiği için başladım su içmeye.Hemşire sizi almaya geldik dediğinde daha yeterince sıkışmadığım için yerime başkasını aldılar.2 lt ye yakın su içtim.Artık hadi beni alsınlar diye mızmızlanmaya başladığım sırada kapı açıldı.Embriyoloğumuz Engin Bey girdi içeri.her zaman bizi rahatladan engin Bey ‘Çocuklar durum çok parlak değil’ diye cümleye başladığı an herşeyin bittiğini düşündüm.5 yumurtadan sadece 1 tane kalmıştı.yumurtaların üstünü çizdikte boyunumu eğdim.Engin bey halime üzülüp dur hemen boynunu bükme ben çok rahat transfer iptal eden biriyim elimizdekib ir tane güveniyorum yedi hücreli ama içine koyunca 8 olacaktır’ dedi.Tabi bu saatten sonra söylenen hiç bir şeyi duymuyordum aslında.Ağlama istiyordum ama eşimi üzmek istemiyordum.Sedyeyi getirdiler,bir an eşime dönüp boşver vazgeçelim zaten olmayacak demek istedim.ama onun yüzünü görünce ,bana nasıl üzüldüğünü görünce vazgeçtim.Sedye ile ameliyathaneye indirileceğim asansöre bindiğimiz an gözyaşlarımı tutamadım.İstemsizce akıp gidiyorlardı gözümden .Hastabakıcı ,hemşire iel bir an gözgöze gelince ağladığımı başkları görüyor diye daha çok ağlamaya başladım.Ameliyathanede beni hazırlmaya başladılar.Hala ağlıyordum.Sroulan sorulara cvp veremiyor ,gözyaşlarımı engelleyemiyordum.Bir baktım ki benim asıl doktroum yok onun yerine başka doktor.Daha çok ağlmaya başladım.Sessizce ama sağnak yağış gibi gözlerimden yaşlar akıyordu.Herkes şaşkın tek çıt çıkmıyor.Ağladığımı gören yeni doktorum J ve embriyolog o kadar şevkatli yaklaştılar ki saçımı okşayıp birşeyler söylediler ama tek istediğim ordan kalkıp gitmekti. Canım çok acıdı, zaten kalbim acıyor birde çok sıkışığım karnıma baskı yaptıkça avuçlarımı sıkmaktan başka birşey yapamıyorum.O an ekranı çevirip gösterdiler bak bu ışık olan yerde embriyon diye.Tüm umitsizliğime rağmen sadece o an o ışığa bakıp lütfen benimle kal diyorum.Bu arada ağlamam kesilmedi devamJ işlem bitti beni asansörle yukarı aldılar,eşim görünce yüzümü o şekilde bakışını üzüntüsünü unutamam.Nasılsın demesiyle sen bir dışarı çıkar mısın dedim.Neden dedi.Lütfen bir beni yalnız bırakın ağlamak istiyorum dedim.Hayır benim yanımda ağla demez mi,zaten yüzüme bakışı elimi tutuşu bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladım.Hemşire şaşkın.Eşim daha şaşkın ve üzgün.hepsi ne yapacağını şaşırdı.Eşim daha sonraki konuşmalarımızda hayatım boyunca seni ilk kez böyle gördüm demişti.
O kadar ağladım okadar ağladım ki tek istediğim bir an önce ordan çıkıp gitmekti.Hastabakıcı kadın bile halime okadar üzülmüştü ki yanımdan gidemiyordu.O günün bende tek artısı içime işlenen iyi ki kocam var,çocukta olmazsa olmaz napayım düşücesinden sonra bir rahtladım.Çünkü kocama sevgim bağlılığım ayrı bir boyut kazanmıştı resmen.Ondan bana geçen hissiyatta böyleydi.
2 saat yatıp ,5 ördek idrar boşaltmıştımJnihayet çıkabilirdim.Hemşire gelip yapıp yapmayacaklarımı anlatıyordu.İçimde he he deyip bir an önce gitmesini istiyordum.Arabaya bindim ve bir sigara yaktım.Zaten yoktu, tutmayacaktı.Ablamlara gittik ve o gün tamamen zaten yok diye kafamdan attım,ertesi gün gezdik yine yok ki zaten dedim.Her onu bunu yapma dediklerinde aaa hissediyorum zaten yok dedim günlerce.eşime ikinciyi planlamaya başlayalım bile dedimJ
15.09.2015_SALI
Bugün eşim evde yoktu.Transferin 8.günü.İçimden bir ses acaba idrar testi yapsam mı .Zaten çok erken çıkmaz ,üzülmem dedim.Ama yok tutmadı diyen bir yanım bir kaç gündür acaba varmıdır demeye başlamıştı anlık.Sonra yine ama yoktura geçiyordu.Neyse testi yaptım 1 dk sonunda silik 2.çizgi. Yok artık değildir canım dedim.ama testi öptüğümü hatırlıyorum.Ama tüm belirtilerim regli ile yanıydı.Sadece göüğüslerimde sanki farklı bişey vardı.Birde ara ara batma.Ama nerdeyse regli ile aynıydı,ayırt etmek çok zor.Hiç bir şey söylemedim eşime.Çarşamba ve Perşembe sabahı yine yaptım .Yine çift çizgi.Hala yok yaaaa değildir diyorumJ Zaten bir kaç arkadalım biliyor.
17.09.2015_PERŞEMBE
Perşembe 10.gün doktorumu aradım böyle böyle.Hemen kan testi ver dedi.Erken merken derken ikna oldum vermeye gittim.Sonuç 17:30 ‘da çıkıcaktı.İş yerinde açtım ama o kadar soğukkanlıyımkiii.Sonuç 148 .Sadece kendi kendime kolumla bir yes hareketi çektimJ
O bilen bir kaç arkadışmla paylaştım.ama bir türlü sevinemedim,heycanlanamadım,sanki uzaktan kendimi izliyor gibiyim.Daha sevinmek için erken diyorum.Tek heycanlı olduğum hep bir gün hamile kalırsam eşime yapacağım süprizleri planlardım.Tabi hiç bir zaman olmadı,tüp bebek sürecinde zaten test yapacağın tarih belliydi.12.gün .Ama şansım bu sefer yaver gitmiş ve erken öğrenmiştim.Öyle yada böyle eşime süpriz yapabilecektim.Arkadaşıyla yemekteydi.Arkadaşı ile haberleşip oldukları yere gittimç.Ben bir yemek yiyip kalkarım siz devam edersiniz diye.Arkadaşının haberi vardıJ Önce bir güzel yemeğimi yedim,sonra aa sana ne göstericem deyip çantamdan test kağıdını çıkarmaya yeltendim.Arkadaşının haberi olduğu için hemen çaktırmadan kameraya çekmeye başladı J önüne koydum.Bu ne dediJ Arkasına not yazmıştım arkasına bak dedim.ŞOK J hadi canımla başlayıp ağlama gülme sarılmalarla devam etti.Bense transfer gününden sonra hiç ağlayamadımJÇünkü keseyi ,kalp atışını görmeden sevinemeyecektim.
19.09.2015-CUMARTESİ
Artık içim rahattı.Bir akşam önce yine idrar testi yapmıştımJ çifti çizgiJ doktro 2.teste gerek yok normalde düşük çıkanlardan istiyoruz ikiye katlamış mı diye.ama bizim içimiz rahat etmeliydi.Yaptırıcaktım.Hep düşünmüşümdür o gün ilk kez baktırıyor olsaydım 12.gün.Herhalde heycandan ölebilridim.Ama çok rahat gittim.Kan verdim.Gidip bir güzle alışveriş yaptım kendime.Dönüştede sonuç kağıdını alıp eve geldim.Eşim merakla bekliyordu.Sorun yok dedim.Şükür dedi.Yeni sonuş 368.İkiye katlamıştı.
21.09.2015_PAZARTESİ
Dün gece migrenim çok tutunca ve ağrı kesici içemeyince sabahı sabah ettim.İşe gidemedim.
Eşimle dışarı çıktık.Sağlık ocağında birdaha mı test yaptırsak dedikJ Artık bünye o kadar alıştıki bu kan vermelere iğnelere J kanımı verdim.Böyle sonuçtan emin olarak kan vermekte ayrı keyifmişJ
2 saat sonra sonucu aldım.998 .Bir adım daha ileri gitmiştik.Adım adım.Önümüzde daha çok adım vardı.Birde bayram. Bayram dönüşü kese kontrolü vardı.İşte en zor ve heycanlısı
28.09.2015 PAZARTESİ-
Trasnferin 22.günü (5+2) bayram dönüşü kese ve sac halkası görüldü.Kalp atışları için 12 gün sonraya randevu verildi.
 
Son düzenleme:
ne guzel.ınşallah sağ salım alırsınız bebeğınızı kucağınıza.bende bır tup bebek annesıyım.zor, meşakkatlı oluyor ama snu çok guzel
 
3 AĞUSTOS 2015
Varikosel ameliyatı,morfoloji %1 ,kullanılan onca iğne,2 yılı aşkın bir süredir seni bekleyip bir türlü gelmediğin içinJ artık çok korktuğum tüp bebek sürecine girdik.3 ağustos, ilk iğnelerin(Lucrin) başlama tarihi.Bir haftadır kendi kendime vuracağım iğneler için stres olurken bu sabah artık bir an önce başlasın ne olucaksa olsun psikolojisiyle ilk iğnemi işyerinin tuvaletinde yaptım.Benim gibi tüp bebek yaptıran ve şu an sağlıklı bir hamileliği olan arkadaşımı da nasıl yapılacağını göstermesi aynı zamanda destek olması için yanıma çağırdım.Korktuğum gibi değilmiş,güle oynaya ilk iğneyi kendi kendime karnıma sapladım J Sadce biraz yanıyormuş.Tam 14 gün bu iğneleri vurulucam.Sonra yenileri.....
04.EYLUL-2015-CUMA
Bugun yumurta toplama günüydü.İğneler bitti,içim bir garip oldu alışmıştım her gün aynı saatte iğne vurulmayaJ
Narkozu atmışken dr. odaya geldi ve’önce bizi çok korkuttun topladığımız ilk 4 yumurta boş çıktı ,içerde buz gibi bir hava oldu’ dedi.Doktro Neyse ki diyene kadar geçen o üç saniyede nefesimi tutumuştum.Neyse ki 10 tane yumurta topladık deyince tuttuğum nefesimi bıraktım.Sıra kaç tanesinin dölleneceği ile ilgili haber beklemekteydi....
05.EYLUL-2015-CUMARTESİ
Sabah kahvaltı yaptık.İkimizinde gözü çalacak telefondaydı.Birbirimize çaktırmamak için nefesimizi tutmuş bekliyorduk J Beklene telefon 10 taneden 7 yumurtda döllenmiş.Beklemeye devam....
06.EYLUL-2015-PAZAR
Bugün annemlerde kahvaltıdaydık.Bir ara saate baktım 12:30.Hastaneden hala aramadılar bu iyi bişey diye sevindim.NE kadar çok bölünürse yumurtalar o kadar iyi diye düşünmüştüm.Hayalim 5. gün transferiydi.Herhalde 7 yumurtadan biri 5.güne kadar yaşardı di mi.Derken telefon çaldı.Telefonda hemşirenin adını görünce içim buruldu.Beklediğim gibi 5 yumurta kalmış.Bizi yarın transfere çağırıyorlardı.İçimiz bir garip oldu.Yer dar geldi oturamadık.Önce gidip köfte ekmek yedik.Sonra eve geçtik .Transferden sonra kafamızın dağılması için bir kaç gün ablamda kalıcaktık.Eşyalarımızı hazırladık.Geçmek bilmeyen bir gün.
07.EYLUL-2015 –PAZARTESI
Bu sabah hava kapalıydı.Birde üstüne 30 şehit haberi ..ikimiznde canı sıkkın ,tedirginiz.Hastaneye geldik.Güzel bir suit oda vermişler bize.İşlem öncesi tuvalete sıkışık olmam gerektiği için başladım su içmeye.Hemşire sizi almaya geldik dediğinde daha yeterince sıkışmadığım için yerime başkasını aldılar.2 lt ye yakın su içtim.Artık hadi beni alsınlar diye mızmızlanmaya başladığım sırada kapı açıldı.Embriyoloğumuz Engin Bey girdi içeri.her zaman bizi rahatladan engin Bey ‘Çocuklar durum çok parlak değil’ diye cümleye başladığı an herşeyin bittiğini düşündüm.5 yumurtadan sadece 1 tane kalmıştı.yumurtaların üstünü çizdikte boyunumu eğdim.Engin bey halime üzülüp dur hemen boynunu bükme ben çok rahat transfer iptal eden biriyim elimizdekib ir tane güveniyorum yedi hücreli ama içine koyunca 8 olacaktır’ dedi.Tabi bu saatten sonra söylenen hiç bir şeyi duymuyordum aslında.Ağlama istiyordum ama eşimi üzmek istemiyordum.Sedyeyi getirdiler,bir an eşime dönüp boşver vazgeçelim zaten olmayacak demek istedim.ama onun yüzünü görünce ,bana nasıl üzüldüğünü görünce vazgeçtim.Sedye ile ameliyathaneye indirileceğim asansöre bindiğimiz an gözyaşlarımı tutamadım.İstemsizce akıp gidiyorlardı gözümden .Hastabakıcı ,hemşire iel bir an gözgöze gelince ağladığımı başkları görüyor diye daha çok ağlamaya başladım.Ameliyathanede beni hazırlmaya başladılar.Hala ağlıyordum.Sroulan sorulara cvp veremiyor ,gözyaşlarımı engelleyemiyordum.Bir baktım ki benim asıl doktroum yok onun yerine başka doktor.Daha çok ağlmaya başladım.Sessizce ama sağnak yağış gibi gözlerimden yaşlar akıyordu.Herkes şaşkın tek çıt çıkmıyor.Ağladığımı gören yeni doktorum J ve embriyolog o kadar şevkatli yaklaştılar ki saçımı okşayıp birşeyler söylediler ama tek istediğim ordan kalkıp gitmekti. Canım çok acıdı, zaten kalbim acıyor birde çok sıkışığım karnıma baskı yaptıkça avuçlarımı sıkmaktan başka birşey yapamıyorum.O an ekranı çevirip gösterdiler bak bu ışık olan yerde embriyon diye.Tüm umitsizliğime rağmen sadece o an o ışığa bakıp lütfen benimle kal diyorum.Bu arada ağlamam kesilmedi devamJ işlem bitti beni asansörle yukarı aldılar,eşim görünce yüzümü o şekilde bakışını üzüntüsünü unutamam.Nasılsın demesiyle sen bir dışarı çıkar mısın dedim.Neden dedi.Lütfen bir beni yalnız bırakın ağlamak istiyorum dedim.Hayır benim yanımda ağla demez mi,zaten yüzüme bakışı elimi tutuşu bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladım.Hemşire şaşkın.Eşim daha şaşkın ve üzgün.hepsi ne yapacağını şaşırdı.Eşim daha sonraki konuşmalarımızda hayatım boyunca seni ilk kez böyle gördüm demişti.
O kadar ağladım okadar ağladım ki tek istediğim bir an önce ordan çıkıp gitmekti.Hastabakıcı kadın bile halime okadar üzülmüştü ki yanımdan gidemiyordu.O günün bende tek artısı içime işlenen iyi ki kocam var,çocukta olmazsa olmaz napayım düşücesinden sonra bir rahtladım.Çünkü kocama sevgim bağlılığım ayrı bir boyut kazanmıştı resmen.Ondan bana geçen hissiyatta böyleydi.
2 saat yatıp ,5 ördek idrar boşaltmıştımJnihayet çıkabilirdim.Hemşire gelip yapıp yapmayacaklarımı anlatıyordu.İçimde he he deyip bir an önce gitmesini istiyordum.Arabaya bindim ve bir sigara yaktım.Zaten yoktu, tutmayacaktı.Ablamlara gittik ve o gün tamamen zaten yok diye kafamdan attım,ertesi gün gezdik yine yok ki zaten dedim.Her onu bunu yapma dediklerinde aaa hissediyorum zaten yok dedim günlerce.eşime ikinciyi planlamaya başlayalım bile dedimJ
15.09.2015_SALI
Bugün eşim evde yoktu.Transferin 8.günü.İçimden bir ses acaba idrar testi yapsam mı .Zaten çok erken çıkmaz ,üzülmem dedim.Ama yok tutmadı diyen bir yanım bir kaç gündür acaba varmıdır demeye başlamıştı anlık.Sonra yine ama yoktura geçiyordu.Neyse testi yaptım 1 dk sonunda silik 2.çizgi. Yok artık değildir canım dedim.ama testi öptüğümü hatırlıyorum.Ama tüm belirtilerim regli ile yanıydı.Sadece göüğüslerimde sanki farklı bişey vardı.Birde ara ara batma.Ama nerdeyse regli ile aynıydı,ayırt etmek çok zor.Hiç bir şey söylemedim eşime.Çarşamba ve Perşembe sabahı yine yaptım .Yine çift çizgi.Hala yok yaaaa değildir diyorumJ Zaten bir kaç arkadalım biliyor.
17.09.2015_PERŞEMBE
Perşembe 10.gün doktorumu aradım böyle böyle.Hemen kan testi ver dedi.Erken merken derken ikna oldum vermeye gittim.Sonuç 17:30 ‘da çıkıcaktı.İş yerinde açtım ama o kadar soğukkanlıyımkiii.Sonuç 148 .Sadece kendi kendime kolumla bir yes hareketi çektimJ
O bilen bir kaç arkadışmla paylaştım.ama bir türlü sevinemedim,heycanlanamadım,sanki uzaktan kendimi izliyor gibiyim.Daha sevinmek için erken diyorum.Tek heycanlı olduğum hep bir gün hamile kalırsam eşime yapacağım süprizleri planlardım.Tabi hiç bir zaman olmadı,tüp bebek sürecinde zaten test yapacağın tarih belliydi.12.gün .Ama şansım bu sefer yaver gitmiş ve erken öğrenmiştim.Öyle yada böyle eşime süpriz yapabilecektim.Arkadaşıyla yemekteydi.Arkadaşı ile haberleşip oldukları yere gittimç.Ben bir yemek yiyip kalkarım siz devam edersiniz diye.Arkadaşının haberi vardıJ Önce bir güzel yemeğimi yedim,sonra aa sana ne göstericem deyip çantamdan test kağıdını çıkarmaya yeltendim.Arkadaşının haberi olduğu için hemen çaktırmadan kameraya çekmeye başladı J önüne koydum.Bu ne dediJ Arkasına not yazmıştım arkasına bak dedim.ŞOK J hadi canımla başlayıp ağlama gülme sarılmalarla devam etti.Bense transfer gününden sonra hiç ağlayamadımJÇünkü keseyi ,kalp atışını görmeden sevinemeyecektim.
19.09.2015-CUMARTESİ
Artık içim rahattı.Bir akşam önce yine idrar testi yapmıştımJ çifti çizgiJ doktro 2.teste gerek yok normalde düşük çıkanlardan istiyoruz ikiye katlamış mı diye.ama bizim içimiz rahat etmeliydi.Yaptırıcaktım.Hep düşünmüşümdür o gün ilk kez baktırıyor olsaydım 12.gün.Herhalde heycandan ölebilridim.Ama çok rahat gittim.Kan verdim.Gidip bir güzle alışveriş yaptım kendime.Dönüştede sonuç kağıdını alıp eve geldim.Eşim merakla bekliyordu.Sorun yok dedim.Şükür dedi.Yeni sonuş 368.İkiye katlamıştı.
21.09.2015_PAZARTESİ
Dün gece migrenim çok tutunca ve ağrı kesici içemeyince sabahı sabah ettim.İşe gidemedim.
Eşimle dışarı çıktık.Sağlık ocağında birdaha mı test yaptırsak dedikJ Artık bünye o kadar alıştıki bu kan vermelere iğnelere J kanımı verdim.Böyle sonuçtan emin olarak kan vermekte ayrı keyifmişJ
2 saat sonra sonucu aldım.998 .Bir adım daha ileri gitmiştik.Adım adım.Önümüzde daha çok adım vardı.Birde bayram. Bayram dönüşü kese kontrolü vardı.İşte en zor ve heycanlısı
28.09.2015 PAZARTESİ-
Trasnferin 22.günü (5+2) bayram dönüşü kese ve sac halkası görüldü.Kalp atışları için 12 gün sonraya randevu verildi.


Waow.. ne kadar güzel anlatmissin... okudukca gözlerimden akan yaslari hisettimm... biran yasadiklarimi tekrar yasiyomus gini hisettim.. ne kadar güzel ifade etmissin.. yasanan yer farkli olsa bile duygularim bire bir ayniydi..

Aama cok sukur bizimde sans yüzümüze güldü 7 haftalik olduu.. cok sükür kalp atislarinida gördük rabbim istegen herkese nasip etsin insAllah

Canim seninde gözün aydin insAllah sag saglim bebbisinee kavussurrsunnn:)

Ooooffooffff cok duygulandim yine
 
Waow.. ne kadar güzel anlatmissin... okudukca gözlerimden akan yaslari hisettimm... biran yasadiklarimi tekrar yasiyomus gini hisettim.. ne kadar güzel ifade etmissin.. yasanan yer farkli olsa bile duygularim bire bir ayniydi..

Aama cok sukur bizimde sans yüzümüze güldü 7 haftalik olduu.. cok sükür kalp atislarinida gördük rabbim istegen herkese nasip etsin insAllah

Canim seninde gözün aydin insAllah sag saglim bebbisinee kavussurrsunnn:)

Ooooffooffff cok duygulandim yine

Amiin inşallah.tşk ederim.
Kalp atışını bir duysam bir kısa oh daha diyebileceğim .Hele bir doğurayım bu adım adım oh demelerin acısını cıkaracağım camdan cıkıp OHHHHHH diye derin bir nefes alacağım:KK43:
 
3 AĞUSTOS 2015
Varikosel ameliyatı,morfoloji %1 ,kullanılan onca iğne,2 yılı aşkın bir süredir seni bekleyip bir türlü gelmediğin içinJ artık çok korktuğum tüp bebek sürecine girdik.3 ağustos, ilk iğnelerin(Lucrin) başlama tarihi.Bir haftadır kendi kendime vuracağım iğneler için stres olurken bu sabah artık bir an önce başlasın ne olucaksa olsun psikolojisiyle ilk iğnemi işyerinin tuvaletinde yaptım.Benim gibi tüp bebek yaptıran ve şu an sağlıklı bir hamileliği olan arkadaşımı da nasıl yapılacağını göstermesi aynı zamanda destek olması için yanıma çağırdım.Korktuğum gibi değilmiş,güle oynaya ilk iğneyi kendi kendime karnıma sapladım J Sadce biraz yanıyormuş.Tam 14 gün bu iğneleri vurulucam.Sonra yenileri.....
04.EYLUL-2015-CUMA
Bugun yumurta toplama günüydü.İğneler bitti,içim bir garip oldu alışmıştım her gün aynı saatte iğne vurulmayaJ
Narkozu atmışken dr. odaya geldi ve’önce bizi çok korkuttun topladığımız ilk 4 yumurta boş çıktı ,içerde buz gibi bir hava oldu’ dedi.Doktro Neyse ki diyene kadar geçen o üç saniyede nefesimi tutumuştum.Neyse ki 10 tane yumurta topladık deyince tuttuğum nefesimi bıraktım.Sıra kaç tanesinin dölleneceği ile ilgili haber beklemekteydi....
05.EYLUL-2015-CUMARTESİ
Sabah kahvaltı yaptık.İkimizinde gözü çalacak telefondaydı.Birbirimize çaktırmamak için nefesimizi tutmuş bekliyorduk J Beklene telefon 10 taneden 7 yumurtda döllenmiş.Beklemeye devam....
06.EYLUL-2015-PAZAR
Bugün annemlerde kahvaltıdaydık.Bir ara saate baktım 12:30.Hastaneden hala aramadılar bu iyi bişey diye sevindim.NE kadar çok bölünürse yumurtalar o kadar iyi diye düşünmüştüm.Hayalim 5. gün transferiydi.Herhalde 7 yumurtadan biri 5.güne kadar yaşardı di mi.Derken telefon çaldı.Telefonda hemşirenin adını görünce içim buruldu.Beklediğim gibi 5 yumurta kalmış.Bizi yarın transfere çağırıyorlardı.İçimiz bir garip oldu.Yer dar geldi oturamadık.Önce gidip köfte ekmek yedik.Sonra eve geçtik .Transferden sonra kafamızın dağılması için bir kaç gün ablamda kalıcaktık.Eşyalarımızı hazırladık.Geçmek bilmeyen bir gün.
07.EYLUL-2015 –PAZARTESI
Bu sabah hava kapalıydı.Birde üstüne 30 şehit haberi ..ikimiznde canı sıkkın ,tedirginiz.Hastaneye geldik.Güzel bir suit oda vermişler bize.İşlem öncesi tuvalete sıkışık olmam gerektiği için başladım su içmeye.Hemşire sizi almaya geldik dediğinde daha yeterince sıkışmadığım için yerime başkasını aldılar.2 lt ye yakın su içtim.Artık hadi beni alsınlar diye mızmızlanmaya başladığım sırada kapı açıldı.Embriyoloğumuz Engin Bey girdi içeri.her zaman bizi rahatladan engin Bey ‘Çocuklar durum çok parlak değil’ diye cümleye başladığı an herşeyin bittiğini düşündüm.5 yumurtadan sadece 1 tane kalmıştı.yumurtaların üstünü çizdikte boyunumu eğdim.Engin bey halime üzülüp dur hemen boynunu bükme ben çok rahat transfer iptal eden biriyim elimizdekib ir tane güveniyorum yedi hücreli ama içine koyunca 8 olacaktır’ dedi.Tabi bu saatten sonra söylenen hiç bir şeyi duymuyordum aslında.Ağlama istiyordum ama eşimi üzmek istemiyordum.Sedyeyi getirdiler,bir an eşime dönüp boşver vazgeçelim zaten olmayacak demek istedim.ama onun yüzünü görünce ,bana nasıl üzüldüğünü görünce vazgeçtim.Sedye ile ameliyathaneye indirileceğim asansöre bindiğimiz an gözyaşlarımı tutamadım.İstemsizce akıp gidiyorlardı gözümden .Hastabakıcı ,hemşire iel bir an gözgöze gelince ağladığımı başkları görüyor diye daha çok ağlamaya başladım.Ameliyathanede beni hazırlmaya başladılar.Hala ağlıyordum.Sroulan sorulara cvp veremiyor ,gözyaşlarımı engelleyemiyordum.Bir baktım ki benim asıl doktroum yok onun yerine başka doktor.Daha çok ağlmaya başladım.Sessizce ama sağnak yağış gibi gözlerimden yaşlar akıyordu.Herkes şaşkın tek çıt çıkmıyor.Ağladığımı gören yeni doktorum J ve embriyolog o kadar şevkatli yaklaştılar ki saçımı okşayıp birşeyler söylediler ama tek istediğim ordan kalkıp gitmekti. Canım çok acıdı, zaten kalbim acıyor birde çok sıkışığım karnıma baskı yaptıkça avuçlarımı sıkmaktan başka birşey yapamıyorum.O an ekranı çevirip gösterdiler bak bu ışık olan yerde embriyon diye.Tüm umitsizliğime rağmen sadece o an o ışığa bakıp lütfen benimle kal diyorum.Bu arada ağlamam kesilmedi devamJ işlem bitti beni asansörle yukarı aldılar,eşim görünce yüzümü o şekilde bakışını üzüntüsünü unutamam.Nasılsın demesiyle sen bir dışarı çıkar mısın dedim.Neden dedi.Lütfen bir beni yalnız bırakın ağlamak istiyorum dedim.Hayır benim yanımda ağla demez mi,zaten yüzüme bakışı elimi tutuşu bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladım.Hemşire şaşkın.Eşim daha şaşkın ve üzgün.hepsi ne yapacağını şaşırdı.Eşim daha sonraki konuşmalarımızda hayatım boyunca seni ilk kez böyle gördüm demişti.
O kadar ağladım okadar ağladım ki tek istediğim bir an önce ordan çıkıp gitmekti.Hastabakıcı kadın bile halime okadar üzülmüştü ki yanımdan gidemiyordu.O günün bende tek artısı içime işlenen iyi ki kocam var,çocukta olmazsa olmaz napayım düşücesinden sonra bir rahtladım.Çünkü kocama sevgim bağlılığım ayrı bir boyut kazanmıştı resmen.Ondan bana geçen hissiyatta böyleydi.
2 saat yatıp ,5 ördek idrar boşaltmıştımJnihayet çıkabilirdim.Hemşire gelip yapıp yapmayacaklarımı anlatıyordu.İçimde he he deyip bir an önce gitmesini istiyordum.Arabaya bindim ve bir sigara yaktım.Zaten yoktu, tutmayacaktı.Ablamlara gittik ve o gün tamamen zaten yok diye kafamdan attım,ertesi gün gezdik yine yok ki zaten dedim.Her onu bunu yapma dediklerinde aaa hissediyorum zaten yok dedim günlerce.eşime ikinciyi planlamaya başlayalım bile dedimJ
15.09.2015_SALI
Bugün eşim evde yoktu.Transferin 8.günü.İçimden bir ses acaba idrar testi yapsam mı .Zaten çok erken çıkmaz ,üzülmem dedim.Ama yok tutmadı diyen bir yanım bir kaç gündür acaba varmıdır demeye başlamıştı anlık.Sonra yine ama yoktura geçiyordu.Neyse testi yaptım 1 dk sonunda silik 2.çizgi. Yok artık değildir canım dedim.ama testi öptüğümü hatırlıyorum.Ama tüm belirtilerim regli ile yanıydı.Sadece göüğüslerimde sanki farklı bişey vardı.Birde ara ara batma.Ama nerdeyse regli ile aynıydı,ayırt etmek çok zor.Hiç bir şey söylemedim eşime.Çarşamba ve Perşembe sabahı yine yaptım .Yine çift çizgi.Hala yok yaaaa değildir diyorumJ Zaten bir kaç arkadalım biliyor.
17.09.2015_PERŞEMBE
Perşembe 10.gün doktorumu aradım böyle böyle.Hemen kan testi ver dedi.Erken merken derken ikna oldum vermeye gittim.Sonuç 17:30 ‘da çıkıcaktı.İş yerinde açtım ama o kadar soğukkanlıyımkiii.Sonuç 148 .Sadece kendi kendime kolumla bir yes hareketi çektimJ
O bilen bir kaç arkadışmla paylaştım.ama bir türlü sevinemedim,heycanlanamadım,sanki uzaktan kendimi izliyor gibiyim.Daha sevinmek için erken diyorum.Tek heycanlı olduğum hep bir gün hamile kalırsam eşime yapacağım süprizleri planlardım.Tabi hiç bir zaman olmadı,tüp bebek sürecinde zaten test yapacağın tarih belliydi.12.gün .Ama şansım bu sefer yaver gitmiş ve erken öğrenmiştim.Öyle yada böyle eşime süpriz yapabilecektim.Arkadaşıyla yemekteydi.Arkadaşı ile haberleşip oldukları yere gittimç.Ben bir yemek yiyip kalkarım siz devam edersiniz diye.Arkadaşının haberi vardıJ Önce bir güzel yemeğimi yedim,sonra aa sana ne göstericem deyip çantamdan test kağıdını çıkarmaya yeltendim.Arkadaşının haberi olduğu için hemen çaktırmadan kameraya çekmeye başladı J önüne koydum.Bu ne dediJ Arkasına not yazmıştım arkasına bak dedim.ŞOK J hadi canımla başlayıp ağlama gülme sarılmalarla devam etti.Bense transfer gününden sonra hiç ağlayamadımJÇünkü keseyi ,kalp atışını görmeden sevinemeyecektim.
19.09.2015-CUMARTESİ
Artık içim rahattı.Bir akşam önce yine idrar testi yapmıştımJ çifti çizgiJ doktro 2.teste gerek yok normalde düşük çıkanlardan istiyoruz ikiye katlamış mı diye.ama bizim içimiz rahat etmeliydi.Yaptırıcaktım.Hep düşünmüşümdür o gün ilk kez baktırıyor olsaydım 12.gün.Herhalde heycandan ölebilridim.Ama çok rahat gittim.Kan verdim.Gidip bir güzle alışveriş yaptım kendime.Dönüştede sonuç kağıdını alıp eve geldim.Eşim merakla bekliyordu.Sorun yok dedim.Şükür dedi.Yeni sonuş 368.İkiye katlamıştı.
21.09.2015_PAZARTESİ
Dün gece migrenim çok tutunca ve ağrı kesici içemeyince sabahı sabah ettim.İşe gidemedim.
Eşimle dışarı çıktık.Sağlık ocağında birdaha mı test yaptırsak dedikJ Artık bünye o kadar alıştıki bu kan vermelere iğnelere J kanımı verdim.Böyle sonuçtan emin olarak kan vermekte ayrı keyifmişJ
2 saat sonra sonucu aldım.998 .Bir adım daha ileri gitmiştik.Adım adım.Önümüzde daha çok adım vardı.Birde bayram. Bayram dönüşü kese kontrolü vardı.İşte en zor ve heycanlısı
28.09.2015 PAZARTESİ-
Trasnferin 22.günü (5+2) bayram dönüşü kese ve sac halkası görüldü.Kalp atışları için 12 gün sonraya randevu verildi.
çok duygulandım rabbim sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin inş.
 
3 AĞUSTOS 2015
Varikosel ameliyatı,morfoloji %1 ,kullanılan onca iğne,2 yılı aşkın bir süredir seni bekleyip bir türlü gelmediğin içinJ artık çok korktuğum tüp bebek sürecine girdik.3 ağustos, ilk iğnelerin(Lucrin) başlama tarihi.Bir haftadır kendi kendime vuracağım iğneler için stres olurken bu sabah artık bir an önce başlasın ne olucaksa olsun psikolojisiyle ilk iğnemi işyerinin tuvaletinde yaptım.Benim gibi tüp bebek yaptıran ve şu an sağlıklı bir hamileliği olan arkadaşımı da nasıl yapılacağını göstermesi aynı zamanda destek olması için yanıma çağırdım.Korktuğum gibi değilmiş,güle oynaya ilk iğneyi kendi kendime karnıma sapladım J Sadce biraz yanıyormuş.Tam 14 gün bu iğneleri vurulucam.Sonra yenileri.....
04.EYLUL-2015-CUMA
Bugun yumurta toplama günüydü.İğneler bitti,içim bir garip oldu alışmıştım her gün aynı saatte iğne vurulmayaJ
Narkozu atmışken dr. odaya geldi ve’önce bizi çok korkuttun topladığımız ilk 4 yumurta boş çıktı ,içerde buz gibi bir hava oldu’ dedi.Doktro Neyse ki diyene kadar geçen o üç saniyede nefesimi tutumuştum.Neyse ki 10 tane yumurta topladık deyince tuttuğum nefesimi bıraktım.Sıra kaç tanesinin dölleneceği ile ilgili haber beklemekteydi....
05.EYLUL-2015-CUMARTESİ
Sabah kahvaltı yaptık.İkimizinde gözü çalacak telefondaydı.Birbirimize çaktırmamak için nefesimizi tutmuş bekliyorduk J Beklene telefon 10 taneden 7 yumurtda döllenmiş.Beklemeye devam....
06.EYLUL-2015-PAZAR
Bugün annemlerde kahvaltıdaydık.Bir ara saate baktım 12:30.Hastaneden hala aramadılar bu iyi bişey diye sevindim.NE kadar çok bölünürse yumurtalar o kadar iyi diye düşünmüştüm.Hayalim 5. gün transferiydi.Herhalde 7 yumurtadan biri 5.güne kadar yaşardı di mi.Derken telefon çaldı.Telefonda hemşirenin adını görünce içim buruldu.Beklediğim gibi 5 yumurta kalmış.Bizi yarın transfere çağırıyorlardı.İçimiz bir garip oldu.Yer dar geldi oturamadık.Önce gidip köfte ekmek yedik.Sonra eve geçtik .Transferden sonra kafamızın dağılması için bir kaç gün ablamda kalıcaktık.Eşyalarımızı hazırladık.Geçmek bilmeyen bir gün.
07.EYLUL-2015 –PAZARTESI
Bu sabah hava kapalıydı.Birde üstüne 30 şehit haberi ..ikimiznde canı sıkkın ,tedirginiz.Hastaneye geldik.Güzel bir suit oda vermişler bize.İşlem öncesi tuvalete sıkışık olmam gerektiği için başladım su içmeye.Hemşire sizi almaya geldik dediğinde daha yeterince sıkışmadığım için yerime başkasını aldılar.2 lt ye yakın su içtim.Artık hadi beni alsınlar diye mızmızlanmaya başladığım sırada kapı açıldı.Embriyoloğumuz Engin Bey girdi içeri.her zaman bizi rahatladan engin Bey ‘Çocuklar durum çok parlak değil’ diye cümleye başladığı an herşeyin bittiğini düşündüm.5 yumurtadan sadece 1 tane kalmıştı.yumurtaların üstünü çizdikte boyunumu eğdim.Engin bey halime üzülüp dur hemen boynunu bükme ben çok rahat transfer iptal eden biriyim elimizdekib ir tane güveniyorum yedi hücreli ama içine koyunca 8 olacaktır’ dedi.Tabi bu saatten sonra söylenen hiç bir şeyi duymuyordum aslında.Ağlama istiyordum ama eşimi üzmek istemiyordum.Sedyeyi getirdiler,bir an eşime dönüp boşver vazgeçelim zaten olmayacak demek istedim.ama onun yüzünü görünce ,bana nasıl üzüldüğünü görünce vazgeçtim.Sedye ile ameliyathaneye indirileceğim asansöre bindiğimiz an gözyaşlarımı tutamadım.İstemsizce akıp gidiyorlardı gözümden .Hastabakıcı ,hemşire iel bir an gözgöze gelince ağladığımı başkları görüyor diye daha çok ağlamaya başladım.Ameliyathanede beni hazırlmaya başladılar.Hala ağlıyordum.Sroulan sorulara cvp veremiyor ,gözyaşlarımı engelleyemiyordum.Bir baktım ki benim asıl doktroum yok onun yerine başka doktor.Daha çok ağlmaya başladım.Sessizce ama sağnak yağış gibi gözlerimden yaşlar akıyordu.Herkes şaşkın tek çıt çıkmıyor.Ağladığımı gören yeni doktorum J ve embriyolog o kadar şevkatli yaklaştılar ki saçımı okşayıp birşeyler söylediler ama tek istediğim ordan kalkıp gitmekti. Canım çok acıdı, zaten kalbim acıyor birde çok sıkışığım karnıma baskı yaptıkça avuçlarımı sıkmaktan başka birşey yapamıyorum.O an ekranı çevirip gösterdiler bak bu ışık olan yerde embriyon diye.Tüm umitsizliğime rağmen sadece o an o ışığa bakıp lütfen benimle kal diyorum.Bu arada ağlamam kesilmedi devamJ işlem bitti beni asansörle yukarı aldılar,eşim görünce yüzümü o şekilde bakışını üzüntüsünü unutamam.Nasılsın demesiyle sen bir dışarı çıkar mısın dedim.Neden dedi.Lütfen bir beni yalnız bırakın ağlamak istiyorum dedim.Hayır benim yanımda ağla demez mi,zaten yüzüme bakışı elimi tutuşu bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladım.Hemşire şaşkın.Eşim daha şaşkın ve üzgün.hepsi ne yapacağını şaşırdı.Eşim daha sonraki konuşmalarımızda hayatım boyunca seni ilk kez böyle gördüm demişti.
O kadar ağladım okadar ağladım ki tek istediğim bir an önce ordan çıkıp gitmekti.Hastabakıcı kadın bile halime okadar üzülmüştü ki yanımdan gidemiyordu.O günün bende tek artısı içime işlenen iyi ki kocam var,çocukta olmazsa olmaz napayım düşücesinden sonra bir rahtladım.Çünkü kocama sevgim bağlılığım ayrı bir boyut kazanmıştı resmen.Ondan bana geçen hissiyatta böyleydi.
2 saat yatıp ,5 ördek idrar boşaltmıştımJnihayet çıkabilirdim.Hemşire gelip yapıp yapmayacaklarımı anlatıyordu.İçimde he he deyip bir an önce gitmesini istiyordum.Arabaya bindim ve bir sigara yaktım.Zaten yoktu, tutmayacaktı.Ablamlara gittik ve o gün tamamen zaten yok diye kafamdan attım,ertesi gün gezdik yine yok ki zaten dedim.Her onu bunu yapma dediklerinde aaa hissediyorum zaten yok dedim günlerce.eşime ikinciyi planlamaya başlayalım bile dedimJ
15.09.2015_SALI
Bugün eşim evde yoktu.Transferin 8.günü.İçimden bir ses acaba idrar testi yapsam mı .Zaten çok erken çıkmaz ,üzülmem dedim.Ama yok tutmadı diyen bir yanım bir kaç gündür acaba varmıdır demeye başlamıştı anlık.Sonra yine ama yoktura geçiyordu.Neyse testi yaptım 1 dk sonunda silik 2.çizgi. Yok artık değildir canım dedim.ama testi öptüğümü hatırlıyorum.Ama tüm belirtilerim regli ile yanıydı.Sadece göüğüslerimde sanki farklı bişey vardı.Birde ara ara batma.Ama nerdeyse regli ile aynıydı,ayırt etmek çok zor.Hiç bir şey söylemedim eşime.Çarşamba ve Perşembe sabahı yine yaptım .Yine çift çizgi.Hala yok yaaaa değildir diyorumJ Zaten bir kaç arkadalım biliyor.
17.09.2015_PERŞEMBE
Perşembe 10.gün doktorumu aradım böyle böyle.Hemen kan testi ver dedi.Erken merken derken ikna oldum vermeye gittim.Sonuç 17:30 ‘da çıkıcaktı.İş yerinde açtım ama o kadar soğukkanlıyımkiii.Sonuç 148 .Sadece kendi kendime kolumla bir yes hareketi çektimJ
O bilen bir kaç arkadışmla paylaştım.ama bir türlü sevinemedim,heycanlanamadım,sanki uzaktan kendimi izliyor gibiyim.Daha sevinmek için erken diyorum.Tek heycanlı olduğum hep bir gün hamile kalırsam eşime yapacağım süprizleri planlardım.Tabi hiç bir zaman olmadı,tüp bebek sürecinde zaten test yapacağın tarih belliydi.12.gün .Ama şansım bu sefer yaver gitmiş ve erken öğrenmiştim.Öyle yada böyle eşime süpriz yapabilecektim.Arkadaşıyla yemekteydi.Arkadaşı ile haberleşip oldukları yere gittimç.Ben bir yemek yiyip kalkarım siz devam edersiniz diye.Arkadaşının haberi vardıJ Önce bir güzel yemeğimi yedim,sonra aa sana ne göstericem deyip çantamdan test kağıdını çıkarmaya yeltendim.Arkadaşının haberi olduğu için hemen çaktırmadan kameraya çekmeye başladı J önüne koydum.Bu ne dediJ Arkasına not yazmıştım arkasına bak dedim.ŞOK J hadi canımla başlayıp ağlama gülme sarılmalarla devam etti.Bense transfer gününden sonra hiç ağlayamadımJÇünkü keseyi ,kalp atışını görmeden sevinemeyecektim.
19.09.2015-CUMARTESİ
Artık içim rahattı.Bir akşam önce yine idrar testi yapmıştımJ çifti çizgiJ doktro 2.teste gerek yok normalde düşük çıkanlardan istiyoruz ikiye katlamış mı diye.ama bizim içimiz rahat etmeliydi.Yaptırıcaktım.Hep düşünmüşümdür o gün ilk kez baktırıyor olsaydım 12.gün.Herhalde heycandan ölebilridim.Ama çok rahat gittim.Kan verdim.Gidip bir güzle alışveriş yaptım kendime.Dönüştede sonuç kağıdını alıp eve geldim.Eşim merakla bekliyordu.Sorun yok dedim.Şükür dedi.Yeni sonuş 368.İkiye katlamıştı.
21.09.2015_PAZARTESİ
Dün gece migrenim çok tutunca ve ağrı kesici içemeyince sabahı sabah ettim.İşe gidemedim.
Eşimle dışarı çıktık.Sağlık ocağında birdaha mı test yaptırsak dedikJ Artık bünye o kadar alıştıki bu kan vermelere iğnelere J kanımı verdim.Böyle sonuçtan emin olarak kan vermekte ayrı keyifmişJ
2 saat sonra sonucu aldım.998 .Bir adım daha ileri gitmiştik.Adım adım.Önümüzde daha çok adım vardı.Birde bayram. Bayram dönüşü kese kontrolü vardı.İşte en zor ve heycanlısı
28.09.2015 PAZARTESİ-
Trasnferin 22.günü (5+2) bayram dönüşü kese ve sac halkası görüldü.Kalp atışları için 12 gün sonraya randevu verildi.
 
Merhaba okurken gözyaşlarıma hakim olamadım çok duygulandım bende bu ay ilk tüp bebek denemesine başlıcam inşallah çok korkuyorum bende sizin gibi mucizeye ulaşabilrim inşallah
 
Yıllarca çocuk isteğiyle bir sürü deneme yapmıştık. Bir tavsiye sonucunda Liv Hospital Dr. Ali Enver Kurt bizim için mucize oldu. Çünkü benim spermim olmadığı için micro tese ameliyatı olmam gerekiyordu ne yazık ki eşimin de bu sürede yaşı ilerlemiş ve yumurta sayısı çok düşmüştü. Doktorumuza güvenerek tekrar ve son kez denemeye karar verdik. Çok yıpranmıştık ve bizim için son umudumuzdu. Ameliyat günü gelmişti ve eşimde tek bir yumurta gelişti. Ben m. Tese ameliyatından çıktıktan sonra 1- 2 sperm bulunmuştu ve eşimden 1 olgun yumurta gelmişti. Şansımız çok düşüktü bunu bizde biliyorduk ve doktorumuzda konuşmamızda söyledi. Ama şunu hatırlıyorum ki doktorumuz bu yumurta altın yumurta olabilir demişti. Neden olmasın ki dedik bizler çok zor hasta grubundaydık ve her şeye kendimizi hazırlamıştık. Nefesimizi tutarak döllenme olacak mı diye telefon bekliyorduk ve o telefon geldi döllenmişti heyecanla transfer gününü bekledik. Transferimiz çok güzel geçti sorunsuz geçmişti her şey. 12 bizim için koca günden sonra gebelik testi günü mucize oldu pozitifti tarifsiz bir mutluluk bu, altın yumurta gerçek olmuştu. ve şimdi bebeğimiz kucağımızda
 
3 AĞUSTOS 2015
Varikosel ameliyatı,morfoloji %1 ,kullanılan onca iğne,2 yılı aşkın bir süredir seni bekleyip bir türlü gelmediğin içinJ artık çok korktuğum tüp bebek sürecine girdik.3 ağustos, ilk iğnelerin(Lucrin) başlama tarihi.Bir haftadır kendi kendime vuracağım iğneler için stres olurken bu sabah artık bir an önce başlasın ne olucaksa olsun psikolojisiyle ilk iğnemi işyerinin tuvaletinde yaptım.Benim gibi tüp bebek yaptıran ve şu an sağlıklı bir hamileliği olan arkadaşımı da nasıl yapılacağını göstermesi aynı zamanda destek olması için yanıma çağırdım.Korktuğum gibi değilmiş,güle oynaya ilk iğneyi kendi kendime karnıma sapladım J Sadce biraz yanıyormuş.Tam 14 gün bu iğneleri vurulucam.Sonra yenileri.....
04.EYLUL-2015-CUMA
Bugun yumurta toplama günüydü.İğneler bitti,içim bir garip oldu alışmıştım her gün aynı saatte iğne vurulmayaJ
Narkozu atmışken dr. odaya geldi ve’önce bizi çok korkuttun topladığımız ilk 4 yumurta boş çıktı ,içerde buz gibi bir hava oldu’ dedi.Doktro Neyse ki diyene kadar geçen o üç saniyede nefesimi tutumuştum.Neyse ki 10 tane yumurta topladık deyince tuttuğum nefesimi bıraktım.Sıra kaç tanesinin dölleneceği ile ilgili haber beklemekteydi....
05.EYLUL-2015-CUMARTESİ
Sabah kahvaltı yaptık.İkimizinde gözü çalacak telefondaydı.Birbirimize çaktırmamak için nefesimizi tutmuş bekliyorduk J Beklene telefon 10 taneden 7 yumurtda döllenmiş.Beklemeye devam....
06.EYLUL-2015-PAZAR
Bugün annemlerde kahvaltıdaydık.Bir ara saate baktım 12:30.Hastaneden hala aramadılar bu iyi bişey diye sevindim.NE kadar çok bölünürse yumurtalar o kadar iyi diye düşünmüştüm.Hayalim 5. gün transferiydi.Herhalde 7 yumurtadan biri 5.güne kadar yaşardı di mi.Derken telefon çaldı.Telefonda hemşirenin adını görünce içim buruldu.Beklediğim gibi 5 yumurta kalmış.Bizi yarın transfere çağırıyorlardı.İçimiz bir garip oldu.Yer dar geldi oturamadık.Önce gidip köfte ekmek yedik.Sonra eve geçtik .Transferden sonra kafamızın dağılması için bir kaç gün ablamda kalıcaktık.Eşyalarımızı hazırladık.Geçmek bilmeyen bir gün.
07.EYLUL-2015 –PAZARTESI
Bu sabah hava kapalıydı.Birde üstüne 30 şehit haberi ..ikimiznde canı sıkkın ,tedirginiz.Hastaneye geldik.Güzel bir suit oda vermişler bize.İşlem öncesi tuvalete sıkışık olmam gerektiği için başladım su içmeye.Hemşire sizi almaya geldik dediğinde daha yeterince sıkışmadığım için yerime başkasını aldılar.2 lt ye yakın su içtim.Artık hadi beni alsınlar diye mızmızlanmaya başladığım sırada kapı açıldı.Embriyoloğumuz Engin Bey girdi içeri.her zaman bizi rahatladan engin Bey ‘Çocuklar durum çok parlak değil’ diye cümleye başladığı an herşeyin bittiğini düşündüm.5 yumurtadan sadece 1 tane kalmıştı.yumurtaların üstünü çizdikte boyunumu eğdim.Engin bey halime üzülüp dur hemen boynunu bükme ben çok rahat transfer iptal eden biriyim elimizdekib ir tane güveniyorum yedi hücreli ama içine koyunca 8 olacaktır’ dedi.Tabi bu saatten sonra söylenen hiç bir şeyi duymuyordum aslında.Ağlama istiyordum ama eşimi üzmek istemiyordum.Sedyeyi getirdiler,bir an eşime dönüp boşver vazgeçelim zaten olmayacak demek istedim.ama onun yüzünü görünce ,bana nasıl üzüldüğünü görünce vazgeçtim.Sedye ile ameliyathaneye indirileceğim asansöre bindiğimiz an gözyaşlarımı tutamadım.İstemsizce akıp gidiyorlardı gözümden .Hastabakıcı ,hemşire iel bir an gözgöze gelince ağladığımı başkları görüyor diye daha çok ağlamaya başladım.Ameliyathanede beni hazırlmaya başladılar.Hala ağlıyordum.Sroulan sorulara cvp veremiyor ,gözyaşlarımı engelleyemiyordum.Bir baktım ki benim asıl doktroum yok onun yerine başka doktor.Daha çok ağlmaya başladım.Sessizce ama sağnak yağış gibi gözlerimden yaşlar akıyordu.Herkes şaşkın tek çıt çıkmıyor.Ağladığımı gören yeni doktorum J ve embriyolog o kadar şevkatli yaklaştılar ki saçımı okşayıp birşeyler söylediler ama tek istediğim ordan kalkıp gitmekti. Canım çok acıdı, zaten kalbim acıyor birde çok sıkışığım karnıma baskı yaptıkça avuçlarımı sıkmaktan başka birşey yapamıyorum.O an ekranı çevirip gösterdiler bak bu ışık olan yerde embriyon diye.Tüm umitsizliğime rağmen sadece o an o ışığa bakıp lütfen benimle kal diyorum.Bu arada ağlamam kesilmedi devamJ işlem bitti beni asansörle yukarı aldılar,eşim görünce yüzümü o şekilde bakışını üzüntüsünü unutamam.Nasılsın demesiyle sen bir dışarı çıkar mısın dedim.Neden dedi.Lütfen bir beni yalnız bırakın ağlamak istiyorum dedim.Hayır benim yanımda ağla demez mi,zaten yüzüme bakışı elimi tutuşu bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladım.Hemşire şaşkın.Eşim daha şaşkın ve üzgün.hepsi ne yapacağını şaşırdı.Eşim daha sonraki konuşmalarımızda hayatım boyunca seni ilk kez böyle gördüm demişti.
O kadar ağladım okadar ağladım ki tek istediğim bir an önce ordan çıkıp gitmekti.Hastabakıcı kadın bile halime okadar üzülmüştü ki yanımdan gidemiyordu.O günün bende tek artısı içime işlenen iyi ki kocam var,çocukta olmazsa olmaz napayım düşücesinden sonra bir rahtladım.Çünkü kocama sevgim bağlılığım ayrı bir boyut kazanmıştı resmen.Ondan bana geçen hissiyatta böyleydi.
2 saat yatıp ,5 ördek idrar boşaltmıştımJnihayet çıkabilirdim.Hemşire gelip yapıp yapmayacaklarımı anlatıyordu.İçimde he he deyip bir an önce gitmesini istiyordum.Arabaya bindim ve bir sigara yaktım.Zaten yoktu, tutmayacaktı.Ablamlara gittik ve o gün tamamen zaten yok diye kafamdan attım,ertesi gün gezdik yine yok ki zaten dedim.Her onu bunu yapma dediklerinde aaa hissediyorum zaten yok dedim günlerce.eşime ikinciyi planlamaya başlayalım bile dedimJ
15.09.2015_SALI
Bugün eşim evde yoktu.Transferin 8.günü.İçimden bir ses acaba idrar testi yapsam mı .Zaten çok erken çıkmaz ,üzülmem dedim.Ama yok tutmadı diyen bir yanım bir kaç gündür acaba varmıdır demeye başlamıştı anlık.Sonra yine ama yoktura geçiyordu.Neyse testi yaptım 1 dk sonunda silik 2.çizgi. Yok artık değildir canım dedim.ama testi öptüğümü hatırlıyorum.Ama tüm belirtilerim regli ile yanıydı.Sadece göüğüslerimde sanki farklı bişey vardı.Birde ara ara batma.Ama nerdeyse regli ile aynıydı,ayırt etmek çok zor.Hiç bir şey söylemedim eşime.Çarşamba ve Perşembe sabahı yine yaptım .Yine çift çizgi.Hala yok yaaaa değildir diyorumJ Zaten bir kaç arkadalım biliyor.
17.09.2015_PERŞEMBE
Perşembe 10.gün doktorumu aradım böyle böyle.Hemen kan testi ver dedi.Erken merken derken ikna oldum vermeye gittim.Sonuç 17:30 ‘da çıkıcaktı.İş yerinde açtım ama o kadar soğukkanlıyımkiii.Sonuç 148 .Sadece kendi kendime kolumla bir yes hareketi çektimJ
O bilen bir kaç arkadışmla paylaştım.ama bir türlü sevinemedim,heycanlanamadım,sanki uzaktan kendimi izliyor gibiyim.Daha sevinmek için erken diyorum.Tek heycanlı olduğum hep bir gün hamile kalırsam eşime yapacağım süprizleri planlardım.Tabi hiç bir zaman olmadı,tüp bebek sürecinde zaten test yapacağın tarih belliydi.12.gün .Ama şansım bu sefer yaver gitmiş ve erken öğrenmiştim.Öyle yada böyle eşime süpriz yapabilecektim.Arkadaşıyla yemekteydi.Arkadaşı ile haberleşip oldukları yere gittimç.Ben bir yemek yiyip kalkarım siz devam edersiniz diye.Arkadaşının haberi vardıJ Önce bir güzel yemeğimi yedim,sonra aa sana ne göstericem deyip çantamdan test kağıdını çıkarmaya yeltendim.Arkadaşının haberi olduğu için hemen çaktırmadan kameraya çekmeye başladı J önüne koydum.Bu ne dediJ Arkasına not yazmıştım arkasına bak dedim.ŞOK J hadi canımla başlayıp ağlama gülme sarılmalarla devam etti.Bense transfer gününden sonra hiç ağlayamadımJÇünkü keseyi ,kalp atışını görmeden sevinemeyecektim.
19.09.2015-CUMARTESİ
Artık içim rahattı.Bir akşam önce yine idrar testi yapmıştımJ çifti çizgiJ doktro 2.teste gerek yok normalde düşük çıkanlardan istiyoruz ikiye katlamış mı diye.ama bizim içimiz rahat etmeliydi.Yaptırıcaktım.Hep düşünmüşümdür o gün ilk kez baktırıyor olsaydım 12.gün.Herhalde heycandan ölebilridim.Ama çok rahat gittim.Kan verdim.Gidip bir güzle alışveriş yaptım kendime.Dönüştede sonuç kağıdını alıp eve geldim.Eşim merakla bekliyordu.Sorun yok dedim.Şükür dedi.Yeni sonuş 368.İkiye katlamıştı.
21.09.2015_PAZARTESİ
Dün gece migrenim çok tutunca ve ağrı kesici içemeyince sabahı sabah ettim.İşe gidemedim.
Eşimle dışarı çıktık.Sağlık ocağında birdaha mı test yaptırsak dedikJ Artık bünye o kadar alıştıki bu kan vermelere iğnelere J kanımı verdim.Böyle sonuçtan emin olarak kan vermekte ayrı keyifmişJ
2 saat sonra sonucu aldım.998 .Bir adım daha ileri gitmiştik.Adım adım.Önümüzde daha çok adım vardı.Birde bayram. Bayram dönüşü kese kontrolü vardı.İşte en zor ve heycanlısı
28.09.2015 PAZARTESİ-
Trasnferin 22.günü (5+2) bayram dönüşü kese ve sac halkası görüldü.Kalp atışları için 12 gün sonraya randevu verildi.



Allah hayırlısı ile kucağına almayi nasip etsin darısı bizim başımıza maşallah tek seferde tek yumurta ile tam bir şampiyon
 
3 AĞUSTOS 2015
Varikosel ameliyatı,morfoloji %1 ,kullanılan onca iğne,2 yılı aşkın bir süredir seni bekleyip bir türlü gelmediğin içinJ artık çok korktuğum tüp bebek sürecine girdik.3 ağustos, ilk iğnelerin(Lucrin) başlama tarihi.Bir haftadır kendi kendime vuracağım iğneler için stres olurken bu sabah artık bir an önce başlasın ne olucaksa olsun psikolojisiyle ilk iğnemi işyerinin tuvaletinde yaptım.Benim gibi tüp bebek yaptıran ve şu an sağlıklı bir hamileliği olan arkadaşımı da nasıl yapılacağını göstermesi aynı zamanda destek olması için yanıma çağırdım.Korktuğum gibi değilmiş,güle oynaya ilk iğneyi kendi kendime karnıma sapladım J Sadce biraz yanıyormuş.Tam 14 gün bu iğneleri vurulucam.Sonra yenileri.....
04.EYLUL-2015-CUMA
Bugun yumurta toplama günüydü.İğneler bitti,içim bir garip oldu alışmıştım her gün aynı saatte iğne vurulmayaJ
Narkozu atmışken dr. odaya geldi ve’önce bizi çok korkuttun topladığımız ilk 4 yumurta boş çıktı ,içerde buz gibi bir hava oldu’ dedi.Doktro Neyse ki diyene kadar geçen o üç saniyede nefesimi tutumuştum.Neyse ki 10 tane yumurta topladık deyince tuttuğum nefesimi bıraktım.Sıra kaç tanesinin dölleneceği ile ilgili haber beklemekteydi....
05.EYLUL-2015-CUMARTESİ
Sabah kahvaltı yaptık.İkimizinde gözü çalacak telefondaydı.Birbirimize çaktırmamak için nefesimizi tutmuş bekliyorduk J Beklene telefon 10 taneden 7 yumurtda döllenmiş.Beklemeye devam....
06.EYLUL-2015-PAZAR
Bugün annemlerde kahvaltıdaydık.Bir ara saate baktım 12:30.Hastaneden hala aramadılar bu iyi bişey diye sevindim.NE kadar çok bölünürse yumurtalar o kadar iyi diye düşünmüştüm.Hayalim 5. gün transferiydi.Herhalde 7 yumurtadan biri 5.güne kadar yaşardı di mi.Derken telefon çaldı.Telefonda hemşirenin adını görünce içim buruldu.Beklediğim gibi 5 yumurta kalmış.Bizi yarın transfere çağırıyorlardı.İçimiz bir garip oldu.Yer dar geldi oturamadık.Önce gidip köfte ekmek yedik.Sonra eve geçtik .Transferden sonra kafamızın dağılması için bir kaç gün ablamda kalıcaktık.Eşyalarımızı hazırladık.Geçmek bilmeyen bir gün.
07.EYLUL-2015 –PAZARTESI
Bu sabah hava kapalıydı.Birde üstüne 30 şehit haberi ..ikimiznde canı sıkkın ,tedirginiz.Hastaneye geldik.Güzel bir suit oda vermişler bize.İşlem öncesi tuvalete sıkışık olmam gerektiği için başladım su içmeye.Hemşire sizi almaya geldik dediğinde daha yeterince sıkışmadığım için yerime başkasını aldılar.2 lt ye yakın su içtim.Artık hadi beni alsınlar diye mızmızlanmaya başladığım sırada kapı açıldı.Embriyoloğumuz Engin Bey girdi içeri.her zaman bizi rahatladan engin Bey ‘Çocuklar durum çok parlak değil’ diye cümleye başladığı an herşeyin bittiğini düşündüm.5 yumurtadan sadece 1 tane kalmıştı.yumurtaların üstünü çizdikte boyunumu eğdim.Engin bey halime üzülüp dur hemen boynunu bükme ben çok rahat transfer iptal eden biriyim elimizdekib ir tane güveniyorum yedi hücreli ama içine koyunca 8 olacaktır’ dedi.Tabi bu saatten sonra söylenen hiç bir şeyi duymuyordum aslında.Ağlama istiyordum ama eşimi üzmek istemiyordum.Sedyeyi getirdiler,bir an eşime dönüp boşver vazgeçelim zaten olmayacak demek istedim.ama onun yüzünü görünce ,bana nasıl üzüldüğünü görünce vazgeçtim.Sedye ile ameliyathaneye indirileceğim asansöre bindiğimiz an gözyaşlarımı tutamadım.İstemsizce akıp gidiyorlardı gözümden .Hastabakıcı ,hemşire iel bir an gözgöze gelince ağladığımı başkları görüyor diye daha çok ağlamaya başladım.Ameliyathanede beni hazırlmaya başladılar.Hala ağlıyordum.Sroulan sorulara cvp veremiyor ,gözyaşlarımı engelleyemiyordum.Bir baktım ki benim asıl doktroum yok onun yerine başka doktor.Daha çok ağlmaya başladım.Sessizce ama sağnak yağış gibi gözlerimden yaşlar akıyordu.Herkes şaşkın tek çıt çıkmıyor.Ağladığımı gören yeni doktorum J ve embriyolog o kadar şevkatli yaklaştılar ki saçımı okşayıp birşeyler söylediler ama tek istediğim ordan kalkıp gitmekti. Canım çok acıdı, zaten kalbim acıyor birde çok sıkışığım karnıma baskı yaptıkça avuçlarımı sıkmaktan başka birşey yapamıyorum.O an ekranı çevirip gösterdiler bak bu ışık olan yerde embriyon diye.Tüm umitsizliğime rağmen sadece o an o ışığa bakıp lütfen benimle kal diyorum.Bu arada ağlamam kesilmedi devamJ işlem bitti beni asansörle yukarı aldılar,eşim görünce yüzümü o şekilde bakışını üzüntüsünü unutamam.Nasılsın demesiyle sen bir dışarı çıkar mısın dedim.Neden dedi.Lütfen bir beni yalnız bırakın ağlamak istiyorum dedim.Hayır benim yanımda ağla demez mi,zaten yüzüme bakışı elimi tutuşu bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladım.Hemşire şaşkın.Eşim daha şaşkın ve üzgün.hepsi ne yapacağını şaşırdı.Eşim daha sonraki konuşmalarımızda hayatım boyunca seni ilk kez böyle gördüm demişti.
O kadar ağladım okadar ağladım ki tek istediğim bir an önce ordan çıkıp gitmekti.Hastabakıcı kadın bile halime okadar üzülmüştü ki yanımdan gidemiyordu.O günün bende tek artısı içime işlenen iyi ki kocam var,çocukta olmazsa olmaz napayım düşücesinden sonra bir rahtladım.Çünkü kocama sevgim bağlılığım ayrı bir boyut kazanmıştı resmen.Ondan bana geçen hissiyatta böyleydi.
2 saat yatıp ,5 ördek idrar boşaltmıştımJnihayet çıkabilirdim.Hemşire gelip yapıp yapmayacaklarımı anlatıyordu.İçimde he he deyip bir an önce gitmesini istiyordum.Arabaya bindim ve bir sigara yaktım.Zaten yoktu, tutmayacaktı.Ablamlara gittik ve o gün tamamen zaten yok diye kafamdan attım,ertesi gün gezdik yine yok ki zaten dedim.Her onu bunu yapma dediklerinde aaa hissediyorum zaten yok dedim günlerce.eşime ikinciyi planlamaya başlayalım bile dedimJ
15.09.2015_SALI
Bugün eşim evde yoktu.Transferin 8.günü.İçimden bir ses acaba idrar testi yapsam mı .Zaten çok erken çıkmaz ,üzülmem dedim.Ama yok tutmadı diyen bir yanım bir kaç gündür acaba varmıdır demeye başlamıştı anlık.Sonra yine ama yoktura geçiyordu.Neyse testi yaptım 1 dk sonunda silik 2.çizgi. Yok artık değildir canım dedim.ama testi öptüğümü hatırlıyorum.Ama tüm belirtilerim regli ile yanıydı.Sadece göüğüslerimde sanki farklı bişey vardı.Birde ara ara batma.Ama nerdeyse regli ile aynıydı,ayırt etmek çok zor.Hiç bir şey söylemedim eşime.Çarşamba ve Perşembe sabahı yine yaptım .Yine çift çizgi.Hala yok yaaaa değildir diyorumJ Zaten bir kaç arkadalım biliyor.
17.09.2015_PERŞEMBE
Perşembe 10.gün doktorumu aradım böyle böyle.Hemen kan testi ver dedi.Erken merken derken ikna oldum vermeye gittim.Sonuç 17:30 ‘da çıkıcaktı.İş yerinde açtım ama o kadar soğukkanlıyımkiii.Sonuç 148 .Sadece kendi kendime kolumla bir yes hareketi çektimJ
O bilen bir kaç arkadışmla paylaştım.ama bir türlü sevinemedim,heycanlanamadım,sanki uzaktan kendimi izliyor gibiyim.Daha sevinmek için erken diyorum.Tek heycanlı olduğum hep bir gün hamile kalırsam eşime yapacağım süprizleri planlardım.Tabi hiç bir zaman olmadı,tüp bebek sürecinde zaten test yapacağın tarih belliydi.12.gün .Ama şansım bu sefer yaver gitmiş ve erken öğrenmiştim.Öyle yada böyle eşime süpriz yapabilecektim.Arkadaşıyla yemekteydi.Arkadaşı ile haberleşip oldukları yere gittimç.Ben bir yemek yiyip kalkarım siz devam edersiniz diye.Arkadaşının haberi vardıJ Önce bir güzel yemeğimi yedim,sonra aa sana ne göstericem deyip çantamdan test kağıdını çıkarmaya yeltendim.Arkadaşının haberi olduğu için hemen çaktırmadan kameraya çekmeye başladı J önüne koydum.Bu ne dediJ Arkasına not yazmıştım arkasına bak dedim.ŞOK J hadi canımla başlayıp ağlama gülme sarılmalarla devam etti.Bense transfer gününden sonra hiç ağlayamadımJÇünkü keseyi ,kalp atışını görmeden sevinemeyecektim.
19.09.2015-CUMARTESİ
Artık içim rahattı.Bir akşam önce yine idrar testi yapmıştımJ çifti çizgiJ doktro 2.teste gerek yok normalde düşük çıkanlardan istiyoruz ikiye katlamış mı diye.ama bizim içimiz rahat etmeliydi.Yaptırıcaktım.Hep düşünmüşümdür o gün ilk kez baktırıyor olsaydım 12.gün.Herhalde heycandan ölebilridim.Ama çok rahat gittim.Kan verdim.Gidip bir güzle alışveriş yaptım kendime.Dönüştede sonuç kağıdını alıp eve geldim.Eşim merakla bekliyordu.Sorun yok dedim.Şükür dedi.Yeni sonuş 368.İkiye katlamıştı.
21.09.2015_PAZARTESİ
Dün gece migrenim çok tutunca ve ağrı kesici içemeyince sabahı sabah ettim.İşe gidemedim.
Eşimle dışarı çıktık.Sağlık ocağında birdaha mı test yaptırsak dedikJ Artık bünye o kadar alıştıki bu kan vermelere iğnelere J kanımı verdim.Böyle sonuçtan emin olarak kan vermekte ayrı keyifmişJ
2 saat sonra sonucu aldım.998 .Bir adım daha ileri gitmiştik.Adım adım.Önümüzde daha çok adım vardı.Birde bayram. Bayram dönüşü kese kontrolü vardı.İşte en zor ve heycanlısı
28.09.2015 PAZARTESİ-
Trasnferin 22.günü (5+2) bayram dönüşü kese ve sac halkası görüldü.Kalp atışları için 12 gün sonraya randevu verildi.
İnşallah bebeğini sağlıkla kucağına alırsın. Gittigin merkez neresi? Özelden de yazabilirsin. Ben bu kadar ilgi görmedim hiçbir hastane/merkezde...
 
Merhaba 2017 yılında Dr Enver Kurt’ a tavsiye amaçlı gittim ama somum hüsran bana dediği hiçbirşeyi söylediği gibi yapmadı tamamen ticaret gözüyle bakan bi dr kesinlikle önermiyorum.
 
X