İlla hayatınızda biri olmak zorunda değil elbette, böyle şey mi olur? Siz anne olacaksınız inşallah, şu an yalnızca evladınıza odaklanın.Tamda bu sebeplerden kendimi kurtardığıma seviniyorum. "Eş" kelimesini altında ne derin anlamlar vardı da ben hiçbirini yaşayamadım ama yaşatmak için ne çırpındım bilemezsiniz. Ailesinden, tüm çevresinden uzak yapayalnız bir kadındım. Varlığımin, düşüncelerimin önemi asla olmadı. Keşke hamile kalmadan bu farkındalığın olsaydı ama anlatabildiklerimden fazla anlatamadiklarim var. Doğru bir karar verdiğimden eminim bunda sıkıntı yok. Ama hala insanların "Bir daha evlense daha mi iyi koca bulacaksın?" Demesine katlanamıyorum. Neden varlığımız bir erkeye bağlı olsun? Varlığı bana yuva olmayan bir adamdan sonra ben kendime ve evladıma yuva olurum.
Hem güçlü kadınların fikirlerini alarak kendimi iyi hissetmek için hemde benim gectigim yollarda olan kadınların belkide ibret alması için yazdım bu konuyu. Bu forumu da aylardır takip ediyorum. Farkettim ki kadınlar erkek olmadan yasayamayacaklarini asla mutlu olamayacaklarını düşünüyorlar. Ben reelde böyle düşünmedim hiç ama okurken farkettim ki aslında içten içe düşüncem buymuş. Iç dünyamla savaşıyorum, kadın yalnızsa mutludur bana kalırsa. Gerçekten iyi evlilik yapan sayısı çok az çünkü. Derdim hiç evlilik değil inan. Zaten umrumda da değil. Keşke en başında olmasaydı. Ben bebeğime mutlu olacağıma eminim. Sağlıkla alalım kucagimiza yavrularımızı, onların en çok ihtiyacı bizizİlla hayatınızda biri olmak zorunda değil elbette, böyle şey mi olur? Siz anne olacaksınız inşallah, şu an yalnızca evladınıza odaklanın.
Günün birinde yeniden evlenmek isterseniz de neden olmasın? Neden eski eşinizden daha beter biri olsun illa? Hayattan bu kadar kötümser olmaya gerek yok. Allah güzel insanlar çıkarsın karşınıza
Kendine değer veremiyorsan kimse sana değer vermez paspas olmaya devam edersin, ayrıca ilk konuya giriş cümlelerini okumanı tavsiye ederim. Biz konunu iki saat içinde unutucaz sen ise kendine veremediğin değer yüzünden neyse... Size ne desek boşEvlenmeden atmadım, evlenmeden farkında değildim. Bunu yaşadıklarımla hesaplasirken anladım diyebilirim.
Hepimiz aynı koşulları yaşamıyoruz, aynı zeka seviyesine yada aynı psikolojiye de sahip değiliz. Ben sizin kadar farkındalığı gelişmiş ve kendine değer veren bi kadın olamadim affedin
alanın ne bilmiyorum ama çatır çatır proje çizen bir insansın, yenilerini yaparsın hayatını rayına oturtursun. Yıllarca vefa borcu hissiyle seni sömürmelerine izin vermişsin, artık verme. Sen çok güçlü bir kadınsın eminim başarırsın. Zararın neresinden dönsen kardır.Allah a şükür mesleğim var, ailem yanımda.çok şanslıyım bu yönlerden biliyorum. Burada yazan kadınların imkansizliklarini gördükçe bana o kadar ibret oluyor ki anlatamam. Sadece kendimi güçsüz hissediyorum. Eskiden hissizdim. O evdeyken yani. Şimdi güçsüzüm sanki..
Ailemin yaşananlardan haberi yoktu. Sadece her geldiğimde bir tartışma sonrası o an yaşananlara şahit oldular. Kendisine "aileme geldiğimde kavga etme, evimizde derdin neyse konuşur çözeriz." Dediğimde "madem kavga ettiğimi görüyorsun, gitme neden gidiyorsun?!" Diyen bir adamdı kendisi.Sakın barışmayın demeye geldim, umarım çocuk için sağlıklı bir iletişim kurabilirsiniz.
aAma bir daha okuyunca eksik anlattığınız yerler var gibi sanki ailenizle ilgili.. aileniz de sizi manipüle ediyor olabilir mi acaba?
Her birini engelledim 1 aydir. Oncesinde acabalarim vardi.. henüz bir avukatla konuşmadım. Şuan maddi olarak bir dayanağım yok, en büyük sebebi bu. Ve kendimi o strese girecek kadar iyi hissetmiyorum gebeliğim dolayısıyla. Belkide dogumu bekleyerek hata ediyorum. kararim net ama henüz harekete geçemedim. Bu konuda biraz daha mental olarak guclenmeyi bekliyorum. Tavsiyeleriniz beni mutlu ederdi aslındaYazdiklarinin basini okudum, gerisine sinirlerim bozuldu. Umarim bosanmistir dedim. Ben de bosandim. Oglumla mutlu mutlu yasiyoruz. Bir duzen kurduk. Cok da ozguruz. Hayat kocasiz da oluyor. Oyle bir koca olacahina hic olmasin daha iyi. Sanirim ayrilmissin ama henuz bosanmak icin basvurmamissin. Bir avukatla girustun mu? Tavsiyem karsi taraf ve karsi tarafla ortak olan hic kimseyle gorusme, sinirlerini bozmaktan baska birsey yapmazlar. Engelle. Ve neyi bekledigini anlamadim ben. Su halde de bosanabilirsin sanirim. Karsi taraf anlasmayi kabul etmeyebilir. Bebek biraz buyudukten sonra kendinize ayri bir duzen kurun.
Öyle haklısınız ki, her gün aynaya baktığımda kendime bunları söylüyorum.Kendine değer veremiyorsan kimse sana değer vermez paspas olmaya devam edersin, ayrıca ilk konuya giriş cümlelerini okumanı tavsiye ederim. Biz konunu iki saat içinde unutucaz sen ise kendine veremediğin değer yüzünden neyse... Size ne desek boş
Alanim restorasyon ama santiye degil henuz, proje bazinda iyi denebilecek deneyime sahibim. Bir sure ofisin tum projelerini ben goturdum. Zamanın herşeye ilaç olduğunu deneyimliyorum. Ve herkesin başına herşeyin gelebileceğini. Insan kendine keşke hep uzaktan bakabilse. Yada duygularının esiri olmadan hep doğru kararlar verebilse keşke. Zararın neresinden dönersek kâr tabii. Aynı zararı tekrar yaşamamak için hayatımı elime almaya az kaldı. Her kadın küllerinden doğabiliralanın ne bilmiyorum ama çatır çatır proje çizen bir insansın, yenilerini yaparsın hayatını rayına oturtursun. Yıllarca vefa borcu hissiyle seni sömürmelerine izin vermişsin, artık verme. Sen çok güçlü bir kadınsın eminim başarırsın. Zararın neresinden dönsen kardır.
Hukukcu degilim ama tecrubelerimden yararlanarak once bir avukatla gorusmenizi tavsiye ederim. En azindan haklarinizi ogrenin. Karsi taraf anlasmaya yanasir mi bilmiyorum ama karsi tarafin bosanma davasini acmasini mi bekliyorsunuz onu da bilmiyorum ama kim dava acarsa kendi haklarini talep eder bosanma gerekcesini one surerek. Mesela o diyebilir ki sizden icin "esim evi terk etti, evlilik birlikteligimiz evi terk ettigi icin temelinden sarsildi. Kusurlu olan o. Bu nedenle bosanmak isyiyorum ve kendisinden su kadar tazminat istiyorum" diyebilir. Bu durumda siz de karsi dava acip gerekcenizi sunarak bosanmak istediginizi talep edip onunkini red edip kendi haklarinizi ( tazminat, takilar onda ise takilar, cocugun velayeti, cocuga ve size nafaka, evlilik nirlikteligi sirasinda edinilmis mulk varsa ondaki payiniz, vs) talep edebilirsiniz.Her birini engelledim 1 aydir. Oncesinde acabalarim vardi.. henüz bir avukatla konuşmadım. Şuan maddi olarak bir dayanağım yok, en büyük sebebi bu. Ve kendimi o strese girecek kadar iyi hissetmiyorum gebeliğim dolayısıyla. Belkide dogumu bekleyerek hata ediyorum. kararim net ama henüz harekete geçemedim. Bu konuda biraz daha mental olarak guclenmeyi bekliyorum. Tavsiyeleriniz beni mutlu ederdi aslında
Seni sindirmişler.lutfen kendınıze gelın.Maddı durumunuz varsa terapı alın.Terapılerde bu kadar pahalı olmamalıBu garip bir psikoloji. Ilk günler gitmek istememe rağmen sürekli korku içindeydim. Sanki hayatım yıkılıyor da altında kalıyorum gibi hissediyordum. Son çırpınışti belkide. Sonra sonra bu platformda sizleri de okudukça dik durmam gerektiğini farkettim. Muhakeme yeteneğimi kaybetmiştim. Bir-çok meziyetim gibi.
Defalarca okudum mesajınızı. Sanırım doğumu beklemeden harekete geçmem gerek. Beklemek benim için olumsuz durumlara sebebiyet verebilirHukukcu degilim ama tecrubelerimden yararlanarak once bir avukatla gorusmenizi tavsiye ederim. En azindan haklarinizi ogrenin. Karsi taraf anlasmaya yanasir mi bilmiyorum ama karsi tarafin bosanma davasini acmasini mi bekliyorsunuz onu da bilmiyorum ama kim dava acarsa kendi haklarini talep eder bosanma gerekcesini one surerek. Mesela o diyebilir ki sizden icin "esim evi terk etti, evlilik birlikteligimiz evi terk ettigi icin temelinden sarsildi. Kusurlu olan o. Bu nedenle bosanmak isyiyorum ve kendisinden su kadar tazminat istiyorum" diyebilir. Bu durumda siz de karsi dava acip gerekcenizi sunarak bosanmak istediginizi talep edip onunkini red edip kendi haklarinizi ( tazminat, takilar onda ise takilar, cocugun velayeti, cocuga ve size nafaka, evlilik nirlikteligi sirasinda edinilmis mulk varsa ondaki payiniz, vs) talep edebilirsiniz.
Veya once siz dava acarsaniz da o da karsi dava acabilir.
Her iki durumda da iki tarafin dosyasi birlestirilir. Mahkemeler evraklar ve taniklar uzerinden yurudugu icin hakim iki tarafin da kusur oranina bakar. Ancak celismeli baslayan davalarda iki taraf anlasirsa dava anlasmali da bitebilir. Hakime dersiniz ki biz anlastik, su da bizim anlasma protokolumuz. Hakim sizin belirlediginiz sartlarda bosama islemini gerceklestirir. Anlasma olmazsa hakimin belirledigi sartlarda gerceklesir bosanma. Bu durumda da en az kusurlu olan taraf eger tazminat talep etmisse mesela, daha kusurlu taraf, az kusurlu olana hakimin belirledigi miktarda tazminat oder. Cocugun velayeti sizde kalir. Cunku fiziksrl bakima ihtiyaci var. Bebegin velayetini alamaz zaten, siz vermediginiz surece. O sadece hakimin belirledigi gunlerde cocugunu gormeye gelir.
Onun disinda psikolojik siddet, ekonomik siddet uygulayan bir adam esini sevmiyordur zaten
Bu saatten sonra bu adamin duzelmesini beklemeyin. Ha dava acildiktan sonra bazilari aglayip zirlayip cocugumuz var, yuvamiz yikilmasin diyor ama bu sadece davayi dusurmek icin bir oyun oluyor genelde. Kadinlarimizi bu sekilde kandirip hakime biz birlestik davadan vazgectik deyince adamlar tazminat bilmem ne yukumluluginden kurtuluyor. Birkac ay kadina iyi davranip sonra daha beter davraniyorlar. Sonrasi yine bosanma. Bunun ornekleri cok. Umarim siz de timsah gozyaslarina kanmazsiniz. Genelde bunu cok yapiyorlar. Mesela ozellikle aldatma sonucu bosanmalarda daha cok oluyor bu. Cunku tekrar birlesildiginde kadin affetmis sayiliyor. Ve kadin tekrar deneyip olmadigini gordugunde bu sefer aldatmadan dolayi yeni dava acamiyor, cunku affetmis sayiliyor. Mesela bu sefer de siddetli gecimsizlik gibi sebepleri one surerek ve o sebepleri ispatlayarak bosanmak zorunda kalabiliyor ya da yeni delil sunmak zorunda kaliyor.
Duygu ve düşüncelerimi biraz zamana bıraktım. Iyi de geliyor ne yalan soyleyeyim, kendimi dinliyorum. Elbette terapi alacağım hatta birkaç kere girişimim oldu ama sonradan velayet davasında bunu kullanirlar mi diye düşünerek biraz korktum. Yanı akıl sagligimin yerinde olmadığı gibi asılsız iddialarda bulunabilecek kadar ahlak noksani insanlar söz konusuSeni sindirmişler.lutfen kendınıze gelın.Maddı durumunuz varsa terapı alın.Terapılerde bu kadar pahalı olmamalı
Avukatınıza danısın ama her ınsanın terapıye ıhtıyacı vardırDuygu ve düşüncelerimi biraz zamana bıraktım. Iyi de geliyor ne yalan soyleyeyim, kendimi dinliyorum. Elbette terapi alacağım hatta birkaç kere girişimim oldu ama sonradan velayet davasında bunu kullanirlar mi diye düşünerek biraz korktum. Yanı akıl sagligimin yerinde olmadığı gibi asılsız iddialarda bulunabilecek kadar ahlak noksani insanlar söz konusu
Umarım artık sadece kendine değer verirsin. Kendini sev ki, herkes de saygı duysun sanaÖyle haklısınız ki, her gün aynaya baktığımda kendime bunları söylüyorum.
Ay ne akıllılık etmişsin helali hoş olsun sana babanin evine gittigin için.Biraz uzun olacak, icimi dokmeye ihtiyacim var :) 2014 yilinda maddi zorluklarla mücadele ederek farklı bir şehirde kazandığım okulu maddi zorluklar ve yalnızlıkla başa cikamadigim için bırakmaya karar verdigim bir akşam sosyal medyadan beni eklemesiyle başladı benim hikayem. Aynı okuldn mezun olmuştu, o şehirde kendi işini yapıyordu. Ben ise okula zaten neredeyse hiç başlamamıştım. Gel zaman git zaman onun zorlaması benim hırsım derken okulu bitirdim. Bu süreçte bana maddi olarak çok yardımı oldu. Ben ise altindan kalkamayacağımi biliyordum ama yinede işlerine yardımcı olmak için neredeyse ailemin yanına bile gitmeden onun işlerini kolaylastirmak için elimden gelenin fazlasıyla bir stajer ne yaparsa yaptım. 2018 yılında mezun oldum.
Şimdi düşünüyorum da belkide gözüm açılmasın diye hemen yüzük takmak istediler. Yüzükler takıldıktan sonra başladı kabusum. "Ayrılmayı hiç mi düşünmez insan?" Düşünemedim. Sanki ateşten bir gomlekte ayrılık benim için.
Öğrenci evinde yaşıyordum. Düğünü 1 sene sonra yapmayı düşündüğüm için kendim çalışır çeyizini yaparım diye düşünürken düğünü o ne aldı annesi. Benim ailemle ne birşey konuşuldu, ne ne yaparsiniz diye soruldu zaten hazır da degillerdi onlar da birşey istemediler. Hoş onun ailesi de bir şey yapmadı sadece 2 bilezik yaptılar, düğün ve eşyaların bi kısmı kendisinin sattığı evin parasıyla kalan ise düğünde takılan altınlarla yapıldı.
Aslında o kadar çok şey var ki işte hepsini anlatamıyor insan. 2019 yılında evlendik. Sonrasında balayı derken hayatımin en kötü günleri başladı. Herşeyi her kavgada yüzüme vurmak mi dersiniz, sürekli eleştirilmek mi ne ararsanız vardı bu evlilikte ama yuva yoktu. Kayınvalide günde 6 kere arıyordu, proje çizmekten evliliğinin ilk günlerini zaten yasayamiyordum. cinsellik deseniz ayda 2 kere, soracağım kimse yok. Evde saklaniyorum disari çıkarsam donuste kayinvaldye gitmek zorunda kalacagim diye. Evlendikten 6 ay sonra dedemi kaybettik, ailemin yanına getirdi beni. Ve burnumun surtmesini istediğini söylediği için gelip beni almadı1 ay sonra geldi ve bir daha olursa gelmeyeceğini söyledim ona. Döndük. Kpss ye hazırlanmaya başladım, aranacaktım ve bana daa çok saygı duyacaklardı. Çizdiğim proje paralarını zaten borç var die almıyordum, kocadan para istemekten kurtulacaktım. Para hesabını bana soran olmayacaktı. Sınavdan sonra iyi bir puan aldım sayılır. Bu sırada ofis sağlam bir iş aldı, çok yorgundum ama babamın borcuna destek olmak istediğim için çizim yapmaya başladım bu sefer. Zaten kendisi de çiz ve babana yardim et demişti. Bu sefer nefes almadan devam ettim. Kocamın ilgisizliği, sevgisizlik belkide bunları düşünmeme yaradı. Eleştirileri duymamaya yaradı. Ne bir arkadaş ne bir dost vardı zaten. Varsa yoksa ailesine gitmek vardı artık sadece. Köye yada ailesine gitmiyorsak bana zaten bir yere gitmek yoktu proje dönemi de bitti. Bu sırada annesinin hastalığını öğrendik. Ameliyat sartti. Yanında kaldım 3 gün. Sonrasında 17 gün kabusum. Gelen giden kimse hizmet. Ben uyanmadıysam kahvaltı bile yapmıyorlardı. Çamaşır, bulaşık. Allah var 1 yada 2 kere yemek yaptım. Çok kalabalık sülalesi yemeksiz bırakmadılar. Bu süreçte bebek gibi baktım kv ye. Vee orada hamile olduğumu öğrendim. Eşimin ilk tepkisi annesine sarılıp gidip giyinip kuşanıp ise gitmek oldu. Tamam korunmayı bırakmıştım ama bu kadar çabuk olacağını düşünmemiştim. Olana kadar kendimi hazırlarım diyorsun, öyle ya yeşilçam filmi değildi hayat ilk anda gebe kalayım birden herkesin bana hareketleri değişti. Sanki bunu bekler gibi. Doktorun kapısında o adamın bana bakışlarını unutamıyorum sanki 7 senedir başka biriyle beraberdim ben. Küçümseyerek bakıyordu bana resmen. Geri döndüğümüzde eve gitmek istediğimi söyledim. 17 gün bana yetmişti, yorulmuştum. Zaten ailemin yanına gelme planım vardı biraz evimde olmak istiyordum. 3 gün, düşük tehlikemle 3 gün evimde yalnız kaldım. Kocam annesiyle kaldı evde yiyecek birşey yok, markete gönderdi beni kapıda bekleyerek. Sağ olsun bir kere yemek getirdi annesine mangal yapmış. Bir de yemek söyledi ev sahibi gelecek diye birkac saatligine eve geldiginde.
Istanbulda getirdi beni. Gayet herşey güzel. Ama ben kendimde değilim. Sürekli uyuyorum. Psikoloji diye birşey kalmamış. 15 gün sonra gel al beni dedim. Gelmedi annesiyle kalacakmış. Tamam dedim 1 ay oldu gelmedi annesini doktora götürecekmiş. 40. Gün mesjlasirken tartıştık benimle ilgilen dediğim için, kadın kocasıyla ilgilenmeliymiş ki kocası da kadınla ilgilensin. Ertesi gün beni hic aramadi ve o gun kanamam oldu. Kan uyuşmazlığı olduğunu sandığımız için çok panik oldum. Ve açıldı özür dileyerk söylüyorum ilk kez alttan muayene oldum. Bunda ne var diyeceksiniz ama inanılmaz korktumağlayarak aradım. Anlatiyorum her kelimemi beni durdurup annesine anlatiyor. Orada anladım. Bunda sonra bana zaten yuva olmayan o insanlar evladıma da yuva olmayacaktı. Tabi oradan sonra kıyametler koptu. Ailemle konuşmak istedi. Babama "ben annemlere taşıyacağım evi " demiş. Ve ben "annesine bakacakmisim".. üzerinden 4 ay geçti bu kavganın. Araya çok şey girdi. Ben 1.5 ay alttan aldım. Yine beni gelip almadı ailemin evine çıkmadan kapıdan beni alacakmış. Şartları annesi kötüleşirse beraber yaşamak, eskisi gibi konustrmayacakmis beni vee ailemle görüşmelerim azalacakmis zaten yilda 2 kez anca grusuyorduk. Inanin bunlara bile eyvallah ettim. Kayınvalide beni aradı kızım canım diyerek, konuştuk gelin alın beni dedim. Ama bir annemleri arayın. Gönlünü alın, gününü konuşun gelin beni alın. Annemi arayan o kadın anneme neler söyledi.. " ben oğluyla beraber olmak için birşeyler istiyormuşum, parasıyla olsa 50 kadın dizermiş oğlu. Annem bebeği babasız buyutecekmis(annemi sucluyrlar) imam nikahıyla kadın alır torun yaparlarmış." O gün daha da bitmesin mi dedim ey Gozdey tüm sülalesini her yerden engelledim. 6 aylık hamileyim şimdi. Babamın evindeyim 5 aydır. Ilk günler öyle zordu ki, iyilesiyorum şimdi. Zamanla geçecek biliyorum. Güzel günlere inanıyorum..
Çok çok zordu, güçlü kadın rolü yapamayacağım. Daha zorlanacagim günler de gelir mi bilmem ama en çok da doğacak bebeğim için dönemedim. O çok daha iyi bir hayat hakediyor. Sevilmeyen, ezik bir anneyi haketmiyor..Ay ne akıllılık etmişsin helali hoş olsun sana babanin evine gittigin için.
Oturup bu adama tamam tamam deseydin her kadının cocugum için bahanesi gibi...
Hiç saygı duyamazzdım sana
Vallahi bu adamdan boşanmak gökkuşağını yeniden görmek gibi bişeyÇok çok zordu, güçlü kadın rolü yapamayacağım. Daha zorlanacagim günler de gelir mi bilmem ama en çok da doğacak bebeğim için dönemedim. O çok daha iyi bir hayat hakediyor. Sevilmeyen, ezik bir anneyi haketmiyor..