merhaba hanımlar,
hamileliğim boyunca hemen hergün kadınlar kulübünü ziyaret edip,hamilelik,doğum öncesi,sonrası vs hakkında herşeyi okumaya çalıştım ve doğum yapınca kendi hikayemi paylaşmak istedim.
yaşadığım ilk gebelik,ilk heyecandı.bebeğime dair herşey heyecanlandırıyor,mutlu ediyordu beni.Allah'a şükür zor bir hamilelik de yaşamadım.ilk 3 ay kusmalar,son 2 ay çekilmez sırt ağrılarım vardı ama 3haftam kalana kadar çalıştım.3hafta kala rapor almak için dr. gittiğimde dr. doğum her an olabilir hazırlıklı ol dedi.ben ha bu akşam,ha bu sabah derken bebeğim bırakın erken gelmeyi 12gün geç geldi.
o gece birkaç kez uykumdan uyandım,karnımda bir sancı vardı ama ben üzerim açılmış,üşütmüşüm herhalde diyordum.sabah saat 7.30da eşimi işe gönderdim ve yorgana sıkı sıkı sarılıp üşütmemin geçmesini bekledim. o da ne? üşütme falan değil,resmen doğum sancısıydı bu.hamileliğimin başladığı ilk günden beri kendimi hemen hastaneye atmamakta kararlıydım ve bu doğrultuda saat13e kadar sancı çektim.tabi sıklaşarak.hastaneye gittiğimde açıklık 7cm'di ve hemen doğuma alındım.bir an evvel doğurmak istiyordum ama okuduklarımdan dolayı saatlerce orada acı çekeceğimi,avaz avaz bağıracağımı,büyük bir kesik,çok sayıda dikiş bekliyordum. ebe bana 'geldi,geliyor,tamam,az kaldı' diyor ama ebe arkadaşım olduğu için sırf beni teselli etmek için bunları söylediğini düşünüyordum.meğer gerçekmiş.3defa ıkındım veeeee 4.defada oğlum geliverdi. inanamadım.tüm acı bıçakla kesilmişçesine bitti.anne olmuştum.ne yapacağımı,ne söyleyeceğimi bilemedim.ağlamak istiyordum hem de deli gibi gülmek.. sadece bebek iyi mi diyebildim?turp gibiydi maşallah.
onun o minicik elleri,ayakları,fındık burnu bakmaya doyamadım..
4dikişim oldu.ertesi gün taburcu olduk.sadece oturup kalkarken biraz zorlandım o kadar. şu an bebeğim 22 günlük ve her geçen gün bu aşk büyüyor.Rabbim isteyen herkese nasip etsin,kimseyi mahrum bırakmasın.
şunu söylemeden edemicem.başıma ne geleceğini bilmediğim için içimde bi sıkıntı,bi korku hep oldu ama pozitif düşünmeyi asla bırakmadım.bir de dua etmeyi.. herkese kolay bir doğum dilerim.iyi akşamlar.
***umarım sıkmamışımdır.
hamileliğim boyunca hemen hergün kadınlar kulübünü ziyaret edip,hamilelik,doğum öncesi,sonrası vs hakkında herşeyi okumaya çalıştım ve doğum yapınca kendi hikayemi paylaşmak istedim.
yaşadığım ilk gebelik,ilk heyecandı.bebeğime dair herşey heyecanlandırıyor,mutlu ediyordu beni.Allah'a şükür zor bir hamilelik de yaşamadım.ilk 3 ay kusmalar,son 2 ay çekilmez sırt ağrılarım vardı ama 3haftam kalana kadar çalıştım.3hafta kala rapor almak için dr. gittiğimde dr. doğum her an olabilir hazırlıklı ol dedi.ben ha bu akşam,ha bu sabah derken bebeğim bırakın erken gelmeyi 12gün geç geldi.
o gece birkaç kez uykumdan uyandım,karnımda bir sancı vardı ama ben üzerim açılmış,üşütmüşüm herhalde diyordum.sabah saat 7.30da eşimi işe gönderdim ve yorgana sıkı sıkı sarılıp üşütmemin geçmesini bekledim. o da ne? üşütme falan değil,resmen doğum sancısıydı bu.hamileliğimin başladığı ilk günden beri kendimi hemen hastaneye atmamakta kararlıydım ve bu doğrultuda saat13e kadar sancı çektim.tabi sıklaşarak.hastaneye gittiğimde açıklık 7cm'di ve hemen doğuma alındım.bir an evvel doğurmak istiyordum ama okuduklarımdan dolayı saatlerce orada acı çekeceğimi,avaz avaz bağıracağımı,büyük bir kesik,çok sayıda dikiş bekliyordum. ebe bana 'geldi,geliyor,tamam,az kaldı' diyor ama ebe arkadaşım olduğu için sırf beni teselli etmek için bunları söylediğini düşünüyordum.meğer gerçekmiş.3defa ıkındım veeeee 4.defada oğlum geliverdi. inanamadım.tüm acı bıçakla kesilmişçesine bitti.anne olmuştum.ne yapacağımı,ne söyleyeceğimi bilemedim.ağlamak istiyordum hem de deli gibi gülmek.. sadece bebek iyi mi diyebildim?turp gibiydi maşallah.
onun o minicik elleri,ayakları,fındık burnu bakmaya doyamadım..
4dikişim oldu.ertesi gün taburcu olduk.sadece oturup kalkarken biraz zorlandım o kadar. şu an bebeğim 22 günlük ve her geçen gün bu aşk büyüyor.Rabbim isteyen herkese nasip etsin,kimseyi mahrum bırakmasın.
şunu söylemeden edemicem.başıma ne geleceğini bilmediğim için içimde bi sıkıntı,bi korku hep oldu ama pozitif düşünmeyi asla bırakmadım.bir de dua etmeyi.. herkese kolay bir doğum dilerim.iyi akşamlar.
***umarım sıkmamışımdır.
