"Merhaba arkadaslar. Gecmis konularımı okuyanlar bilir daha cok yeni evliyim ama cok sıkıntılar çektim. Esım 3 ayda 3 kez sudan bahaneler ve ailesinin doldurusuyla 3 kez beni evden kovdu.en sonunda ben boşanmaya kararliyken beni ikna etti ozur diledi ve evime dondüm
ama ne o benim ailemle görüşüyor su an ne de ben onun ailesiyle
Tabi bu durum beni cok üzüyor
cunku ben annemin tek kiziyim
annem benim evime gelmiyor
ona bu üzüntümü aktardığımda bir süre ailelerden izole olalım diyor. Ama ben ona hic güvenmiyorum
ve yanına gitmek bana dokunmasını istemiyorum
oyle kirginimki ona
fakat o hic bir sey olmamış gibi davranmamı istiyor. Benim bu olaylardan dolayı psikolojim cok bozuldu
bana cok iyi davranmaya çalışıyor ama aklıma eski yaptıkları gelince suratım düşüyor. Bu sefer bana neden suratın düştü, neden ağladın diye bana sinirleniyor. Ve ben su an yine ağlıyorum:'( baskalarına anlatsam ufak sorunlarınız var diyor ama ben cok yoruldum. Artık her lafı bana batıyor
Ne yapicam bilmiyorum
"
bu da senin konun.
diğer konunda eşinin seni evden kovduğunu annenin evinde oldugunu ve anneninde sana sürekli laf soktugunu yazmışsın.seni dul olarak istemeyen hatta haksız bulan bir anne için biraz daha güçlü olmalıydın.annen seni iyi tanıyor.güçsüz zayıf bir karakte olarak görüyor.
inan seni anlamakta çok zorlanıyorum.eşinle sorunların varken bir doktora gidebilir bir terapistten yardım alabilirdin almadın.çünkü evin tek kızıydın.bunları yaşayamazdın.bir şeyi düzeltmeye çalışmak yerine vazgeçtin.tamam vazgeçtin o zaman eski eşini unutmalıydın.önüne bakmalıydın.onu da yapmıyorsun yapamıyorsun.
sen mücadele etmeyi bilmiyorsun.lütfen ama lütfen hayatına başka birini sokup da ona da zarar verme.