Acıların kalbime ağırlık yaptığı zamanlarda,bir iç dökmedir bütün şiirlerim.Çıkmaz sokaklarda kaybettiğim bir gölgenin ardından yakılan ağıtlardır.Kan kokan kırmızı koltuğumda uyuyakalışlarımdır,çığlıklarla uyanışlarımdır,en önemlisi de uyuyamayışlarımdır.
Koşar adım arkasına bakmadan giden beyaz gömlekli adam,itici bir kimliğin masum yansımasıdır.
Aldatmacadır.Gülümseyişlerinde umarsız öfkeler saklıdır.
Oyunu kurar,oyunu oynar ve kazanır.Oyunun adı saklan'aşk'tır.
Anlamsız cümlelerde fuzuli kelimelere bağlı ahenkli heceleri söylemeye bayılır.
Kahkahanın son demlerindeyken,dili ah'lı kadın gözünde canlanır.Yüzüne düşer gecenin karanlığı,donuklaşır.
Damarlarındaki suçluluk duygusu,sinir sistemini bozarken, kanlı gözleri ve titrek diliyle haykırır.Ben yaptım !
Kadın yıldız dolu gökyüzüne kaldırır başını gururla..Hayır,ben yaptım ! Ne mi yaptım ? Topraklı yollardan giderken sen bütün kiri pası üstüme aldım.Yağan yağmurların altına ben geçtim.Çakan şimşeklerin önüne kaldırımları dizdim.Sen giderken arkandan el sallamak için ellerimi kaldıramadım,yorgundum.Özür dilerim..E ama olmadı bayım ! Bütün güzel şeyleri ben yüklenmişim..
Ve adam kalabalık birlikteliklerde mutluluk aramaya devam ederken,kadın gözyaşlarıyla kalemine can verdi.Yükünü yanına almayı unutma, hemen şöyle omuzuna! dedi, ve söyledi..
Acı veren hiçbir hak helal edilmez..
Not : Bir başlangıç