Bir erkek arkadaşımın bir sorunu var ve başka bir siteye yazdığını alıntı yaparak aşağıda paylaşıyorum. fazla kırıcı olmadan fikirlerinizi belirtirseniz ona bir yardımı olur umarım.
"Merhaba. Benim sorunum eski kız arkadaşımı unutamamam.
Onunla olan 5 yıllık 4 yıl önce bitti. O sırada ben üniversitede okuyordum ve kız arkadaşımla yaptığımız evlenme planı uzun süre daha gerçekleşmeyecekti. yaşlarımız(30) itibari ile de evlenme yaşımız geçmiş ve bu kız arkadaşım için daha da sorun oluyordu. Bunun sıkıntısı ve elimden bir şey gelmemesi bende strese sebep oluyordu ve bunu kız arkadaşıma yansıttım. Küçük sorunları büyütüyordum ve kız arkadaşımı fazlasıyla yıprattım ve sonunda haklı olarak beni bıraktı. O günden sonra ondan kopamadım. Beni bıraktığı zamanlarda başka birisi ile konuştuğunu onun özeline izinsiz girerek öğrendim. sanalda takip ettim ve konuştuğu kişinin onu kullandığını sezdim ve ezik bir duruma düşeceğimi bile bile onu uyardım ki zaman içinde haklı olduğum görüldü. sanal ortamda sahte hesaplar açtım ve başka kimlikler ile eski kız arkadaşım ile konuştum ve irdelediğim konularda bana anlattıkları öfkelenmeme sebep oldu ve ona hakaret içeren e-postalar attım. O sıralar beni savcılığa şikayet edecek kadar rahatsızlık verdim ona. Son iki yıldır onu sanal ortamdan sadece izliyor ve mutsuz olduğunu görüyordum. Onu çok sevmiştim hala da çok seviyorum ama ayrılık zamanında öğrendiklerim onun karakteri hakkındaki düşüncelerimi değiştirdi. Yani benim evlenmeyi isteyebileceğim bir karakter yapısı değil ama onu hala çok seviyorum ve bir başkası ile evlenip mutlu olmasını istiyorum. Kilolu biri olduğundan ötürü vevyaşından dolayı da (35 yaş) bir başkası ile evlenebilme olasılığını düşük olarak görüyorum. Evlense bile evlenebileceği kişinin beklentilerinin altında olacağını düşünüyorum. bundan dolayı kendim için değil ama onun için onunla tekrar birlikte olmak için çabalıyorum ama onunla iletişime geçmem onun tarafından taciz olarak algılanıyor. onunla ayrıldıktan sonraki iki yıl içinde ona yazdıklarım ve takip etmelerim , benim de onun gözünde karaktersiz biri olarak algılaması sonucunu doğurdu. beni saplantılı, takıntılı belki de psikopat biri olarak görüyor. 2 yıl aradan sonra 3 gün önce yine onunla sahte bir facebook profili ile iletişime geçtim. ilk etapta zor da olsa güvenini kazandım ve benle konuşma tarzı beni potansiyal bir koca adayı olarak görmesi tarzındaydı. Bu konuşma tarzı bile onun ne kadar umutsuz ve mutsuz olduğunu anlamamı sağladı ve beni üzdü. daha sonra ben olduğumu anladı ve büyük bir nefret içeren bir tarzda ondan uzak durmamı, onu rahatsız etmememi vs belirtti. Ona sonuna kadar hak veriyorum ama ben de o evlenip mutlu olmadan kendi hayatıma dönemiyorum. bu bir yıl boyunca kendimi geliştirmeyi ve bu zaman zarfında birisiyle evlenmemişse onun bulunduğu şehre yerleşmeyi planlıyorum. ama bu onu son derece rahatsız edecek. sanal ortamda onun gözünde eski konumuma gelemeyeceğimi gördüm ve onun bulunduğu şehirde bir şeyler başarmayı planlıyorum . böylece benim hakkımda düşünceleri değişeceğini varsayıyorum. bilmiyorum ama belki de artık onun için mücadele etmeyi bırakıp kendi hayatım için çabalamalıyım ama onun bir hayat boyu evlenemeyeceği düşüncesi beni kahrediyor. sürekli onun mutlu bir yuva kurması için dua ediyorum. Sizce ne yapmalıyım. veya onun dediği gibi takıntılı biri miyim? durumu kısmen anlattığım bir kaç kişi psikolojik destek almamı önerdi. sizce de benim durumum psikolojik bir rahatsızlık mı? Ama ne yapıyorsam onun mutlu olmasını istediğimden dolayı yapıyorum ve bu beni karaktersiz bir duruma düşürüyor."
"Merhaba. Benim sorunum eski kız arkadaşımı unutamamam.
Onunla olan 5 yıllık 4 yıl önce bitti. O sırada ben üniversitede okuyordum ve kız arkadaşımla yaptığımız evlenme planı uzun süre daha gerçekleşmeyecekti. yaşlarımız(30) itibari ile de evlenme yaşımız geçmiş ve bu kız arkadaşım için daha da sorun oluyordu. Bunun sıkıntısı ve elimden bir şey gelmemesi bende strese sebep oluyordu ve bunu kız arkadaşıma yansıttım. Küçük sorunları büyütüyordum ve kız arkadaşımı fazlasıyla yıprattım ve sonunda haklı olarak beni bıraktı. O günden sonra ondan kopamadım. Beni bıraktığı zamanlarda başka birisi ile konuştuğunu onun özeline izinsiz girerek öğrendim. sanalda takip ettim ve konuştuğu kişinin onu kullandığını sezdim ve ezik bir duruma düşeceğimi bile bile onu uyardım ki zaman içinde haklı olduğum görüldü. sanal ortamda sahte hesaplar açtım ve başka kimlikler ile eski kız arkadaşım ile konuştum ve irdelediğim konularda bana anlattıkları öfkelenmeme sebep oldu ve ona hakaret içeren e-postalar attım. O sıralar beni savcılığa şikayet edecek kadar rahatsızlık verdim ona. Son iki yıldır onu sanal ortamdan sadece izliyor ve mutsuz olduğunu görüyordum. Onu çok sevmiştim hala da çok seviyorum ama ayrılık zamanında öğrendiklerim onun karakteri hakkındaki düşüncelerimi değiştirdi. Yani benim evlenmeyi isteyebileceğim bir karakter yapısı değil ama onu hala çok seviyorum ve bir başkası ile evlenip mutlu olmasını istiyorum. Kilolu biri olduğundan ötürü vevyaşından dolayı da (35 yaş) bir başkası ile evlenebilme olasılığını düşük olarak görüyorum. Evlense bile evlenebileceği kişinin beklentilerinin altında olacağını düşünüyorum. bundan dolayı kendim için değil ama onun için onunla tekrar birlikte olmak için çabalıyorum ama onunla iletişime geçmem onun tarafından taciz olarak algılanıyor. onunla ayrıldıktan sonraki iki yıl içinde ona yazdıklarım ve takip etmelerim , benim de onun gözünde karaktersiz biri olarak algılaması sonucunu doğurdu. beni saplantılı, takıntılı belki de psikopat biri olarak görüyor. 2 yıl aradan sonra 3 gün önce yine onunla sahte bir facebook profili ile iletişime geçtim. ilk etapta zor da olsa güvenini kazandım ve benle konuşma tarzı beni potansiyal bir koca adayı olarak görmesi tarzındaydı. Bu konuşma tarzı bile onun ne kadar umutsuz ve mutsuz olduğunu anlamamı sağladı ve beni üzdü. daha sonra ben olduğumu anladı ve büyük bir nefret içeren bir tarzda ondan uzak durmamı, onu rahatsız etmememi vs belirtti. Ona sonuna kadar hak veriyorum ama ben de o evlenip mutlu olmadan kendi hayatıma dönemiyorum. bu bir yıl boyunca kendimi geliştirmeyi ve bu zaman zarfında birisiyle evlenmemişse onun bulunduğu şehre yerleşmeyi planlıyorum. ama bu onu son derece rahatsız edecek. sanal ortamda onun gözünde eski konumuma gelemeyeceğimi gördüm ve onun bulunduğu şehirde bir şeyler başarmayı planlıyorum . böylece benim hakkımda düşünceleri değişeceğini varsayıyorum. bilmiyorum ama belki de artık onun için mücadele etmeyi bırakıp kendi hayatım için çabalamalıyım ama onun bir hayat boyu evlenemeyeceği düşüncesi beni kahrediyor. sürekli onun mutlu bir yuva kurması için dua ediyorum. Sizce ne yapmalıyım. veya onun dediği gibi takıntılı biri miyim? durumu kısmen anlattığım bir kaç kişi psikolojik destek almamı önerdi. sizce de benim durumum psikolojik bir rahatsızlık mı? Ama ne yapıyorsam onun mutlu olmasını istediğimden dolayı yapıyorum ve bu beni karaktersiz bir duruma düşürüyor."
