Bir baba meselesi..

rose1996 .!.:

Üzüldüm babanıniz böyle olmasına .anladığım kadarıyla kötü bi insan değil. Sadece kötü bi huyu var .ama babanız sonuçta onun size yaptığını siz ona yapmayın. Babanız degerininz bilmese bile Allah için yapın.

Genişletmek için tıkla...

dogadostupanda .!.:

Mantiginizla hareket edin.
Eger babanizin sigortasını odemezseniz yine her turlu masrafi icin sizi ve abinizi arayacak. Bunalacaksiniz. Yeri gelecek, cocuk sahibi olacaksiniz, eliniz dara dusecek yetişemeyeceksiniz babam keske calissaydi da bu durumda olmasaydi diyeceksiniz.
Yalniz yerinizde olsam babamin degil annemin sigortasini öderdim. Annenizin saglik sigortasindan babanizda yararlanabilir

Genişletmek için tıkla...

nezamandiraraftayim .!.:

Çok doğru. Sonuçta ne olursa olsun arayacağı kişi bizler olacagiz

Genişletmek için tıkla...

nezamandiraraftayim .!.:

Kizlar. Bu konuyu acmak benim icin çok zor. Çünkü bu konuda hassasım,nedense içimde kendi kendime bile konuşmaya cesaret edemediğim bir konu. Benim babam çok iyi bir insan. Çok merhametli. Bir karıncayı bile incitemez. Bugüne kadar kimseye bir kötülüğü olmamıstir. Bizlere karşı da bir kere el kaldirmisligi yoktur hatta sesini bile yükselttigini hatırlamam. Biz mutlu olunca o da olur. Buraya kadar her şey guzel gözüküyor evet ama böyle dünya iyisi bir insanın çok buyuk bir sorunu var. Babam evlendiklerinde sadece bir iki ay çalışmış sonra çıkmış. o zamandan bu güne kadar çalışmadı hiç. Çalışmıyor. Evi nasıl geçindirdi bu zamana kadar derseniz, aileden kalan mirasları satarak, dedemden para alarak vs. İnanması güç ama çalışmadan bu zamanlara geldi. Çok sıkıntılar çektik. Çok büyük tartışmalar, kavgalar. Hiçbir şey işe yaramadı. Adam çalışmıyor bahane buluyor gitmiyor. Birkaç kere aile dağılma noktasına geldi ve bir yerlere girdi ama iki üç hafta sonra çıktı. O kadar sorumsuz biri ki, bizleri geçtim kendini dahi dusunmuyor. Kaç yaşına geldi emekli bile değil. Hic ödenmişi de yok zaten. Özet geçtim ama bu süreçte biz çok yiprandik. Abim kendini bildi bileli küçüklükten beri okulundan kalan her boşlukta bayramda seyranda her tatilde hep çalıştı. Kendimden çok ona üzülüyorum. Çocukluğunu yaşayamadı. Babam yan gelip yatarken biz hepimiz çalıştık. Bu zamana kadar bizi hep oyaladi. Şöyle yapicam böyle yapicam diyerek bugünlere geldik. Artık hiçbir sozune güvenmiyoruz. Küçücük bir mahcubiyeti olsaydı ona bakışım farklı olurdu, ama bütün bunların üstüne her bu konular açıldığında haklı çıkmaya çalışıyor bizi nankorlukle suçluyor, aç mı kaldiniz sanki diyor. Sevgim kalmadı sadece vicdan yapıyorum. Bize bunları yaşatan bir insanı tamamen hayatımdan çıkarmak istiyor bir yanım. Bir yanım da o iyi bir insan sadece bu konuda problemli belki de psikolojik bir sorunu var bunun için sırt çevirme diyor. Nasipse benim atamam olacak 1 seneye kadar. Şuan ufukta evliligim de yok, benim de abimin de. Diyorum ki ben çalışmaya başlayınca onun sigortasini ödemeye baslayalim abimle beraber. En azindan ileride bir emekliliği olsun. Yoksa dedemle babaanneme bir şey olursa oylece ortada kalacak. Vicdanimla mantığım arasında sıkıştım kaldım. Siz olsanız yapar mıydınız bunu? Ve böyle bir babaya karşı nasil bir evlat olurdunuz?

Genişletmek için tıkla...

nezamandiraraftayim .!.:

Hayatımda tanidigim en iyi insan diyebilirim. Herkese koşar. Herkesin iyi olmasını ister. İçinde zerre kötülük barındırmaz. Zaten böyle oluşu bana vicdan yaptırıyor. Çok arada kaliyorum

Genişletmek için tıkla...

rose1996 .!.:

Bence kalbinizin sesinin dinleyin . Hayat kısa sonra pişman olup keşke demeyin. Siz Allah rızası için yapın. O zamn bisey kaybetmezmsnz

Genişletmek için tıkla...

nezamandiraraftayim .!.:

Kizlar. Bu konuyu acmak benim icin çok zor. Çünkü bu konuda hassasım,nedense içimde kendi kendime bile konuşmaya cesaret edemediğim bir konu. Benim babam çok iyi bir insan. Çok merhametli. Bir karıncayı bile incitemez. Bugüne kadar kimseye bir kötülüğü olmamıstir. Bizlere karşı da bir kere el kaldirmisligi yoktur hatta sesini bile yükselttigini hatırlamam. Biz mutlu olunca o da olur. Buraya kadar her şey guzel gözüküyor evet ama böyle dünya iyisi bir insanın çok buyuk bir sorunu var. Babam evlendiklerinde sadece bir iki ay çalışmış sonra çıkmış. o zamandan bu güne kadar çalışmadı hiç. Çalışmıyor. Evi nasıl geçindirdi bu zamana kadar derseniz, aileden kalan mirasları satarak, dedemden para alarak vs. İnanması güç ama çalışmadan bu zamanlara geldi. Çok sıkıntılar çektik. Çok büyük tartışmalar, kavgalar. Hiçbir şey işe yaramadı. Adam çalışmıyor bahane buluyor gitmiyor. Birkaç kere aile dağılma noktasına geldi ve bir yerlere girdi ama iki üç hafta sonra çıktı. O kadar sorumsuz biri ki, bizleri geçtim kendini dahi dusunmuyor. Kaç yaşına geldi emekli bile değil. Hic ödenmişi de yok zaten. Özet geçtim ama bu süreçte biz çok yiprandik. Abim kendini bildi bileli küçüklükten beri okulundan kalan her boşlukta bayramda seyranda her tatilde hep çalıştı. Kendimden çok ona üzülüyorum. Çocukluğunu yaşayamadı. Babam yan gelip yatarken biz hepimiz çalıştık. Bu zamana kadar bizi hep oyaladi. Şöyle yapicam böyle yapicam diyerek bugünlere geldik. Artık hiçbir sozune güvenmiyoruz. Küçücük bir mahcubiyeti olsaydı ona bakışım farklı olurdu, ama bütün bunların üstüne her bu konular açıldığında haklı çıkmaya çalışıyor bizi nankorlukle suçluyor, aç mı kaldiniz sanki diyor. Sevgim kalmadı sadece vicdan yapıyorum. Bize bunları yaşatan bir insanı tamamen hayatımdan çıkarmak istiyor bir yanım. Bir yanım da o iyi bir insan sadece bu konuda problemli belki de psikolojik bir sorunu var bunun için sırt çevirme diyor. Nasipse benim atamam olacak 1 seneye kadar. Şuan ufukta evliligim de yok, benim de abimin de. Diyorum ki ben çalışmaya başlayınca onun sigortasini ödemeye baslayalim abimle beraber. En azindan ileride bir emekliliği olsun. Yoksa dedemle babaanneme bir şey olursa oylece ortada kalacak. Vicdanimla mantığım arasında sıkıştım kaldım. Siz olsanız yapar mıydınız bunu? Ve böyle bir babaya karşı nasil bir evlat olurdunuz?

Genişletmek için tıkla...

nezamandiraraftayim .!.:

Çok haklisiniz. Ben sırtımı cevirsem vicdanim beni bir gün bile rahat bırakmaz zaten. Herkesin bir sınavı var belki de bu da bizim sınavımız diye düşünmeye çalışıyorum böyle ikna etmeye çalışıyorum

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Ne kadar ki? Birkaç sene borcu olan insanlar geçen Eytden yararlanmak için 50 bin kredi çektiler. Hiç çalışmayan bir adamı, hem de bu asgari ücret sisteminde ödemek bir ev parası falan olur belki

Genişletmek için tıkla...

nezamandiraraftayim .!.:

Doğrudur,belki yapamayız bizi de aşar hic bilmiyorum ama tek kişi değil de topluca olarak dusunmustum. Ben abim kardeşim

Genişletmek için tıkla...

FalcoJeanny .!.:

Hic çalışmayan bir adama 2 cocuk yapmış anneniz. Babaniz kadar annenizi de sorgulayın. Annenizin sigortasi var mi ?

Genişletmek için tıkla...

nezamandiraraftayim .!.:

Kizlar. Bu konuyu acmak benim icin çok zor. Çünkü bu konuda hassasım,nedense içimde kendi kendime bile konuşmaya cesaret edemediğim bir konu. Benim babam çok iyi bir insan. Çok merhametli. Bir karıncayı bile incitemez. Bugüne kadar kimseye bir kötülüğü olmamıstir. Bizlere karşı da bir kere el kaldirmisligi yoktur hatta sesini bile yükselttigini hatırlamam. Biz mutlu olunca o da olur. Buraya kadar her şey guzel gözüküyor evet ama böyle dünya iyisi bir insanın çok buyuk bir sorunu var. Babam evlendiklerinde sadece bir iki ay çalışmış sonra çıkmış. o zamandan bu güne kadar çalışmadı hiç. Çalışmıyor. Evi nasıl geçindirdi bu zamana kadar derseniz, aileden kalan mirasları satarak, dedemden para alarak vs. İnanması güç ama çalışmadan bu zamanlara geldi. Çok sıkıntılar çektik. Çok büyük tartışmalar, kavgalar. Hiçbir şey işe yaramadı. Adam çalışmıyor bahane buluyor gitmiyor. Birkaç kere aile dağılma noktasına geldi ve bir yerlere girdi ama iki üç hafta sonra çıktı. O kadar sorumsuz biri ki, bizleri geçtim kendini dahi dusunmuyor. Kaç yaşına geldi emekli bile değil. Hic ödenmişi de yok zaten. Özet geçtim ama bu süreçte biz çok yiprandik. Abim kendini bildi bileli küçüklükten beri okulundan kalan her boşlukta bayramda seyranda her tatilde hep çalıştı. Kendimden çok ona üzülüyorum. Çocukluğunu yaşayamadı. Babam yan gelip yatarken biz hepimiz çalıştık. Bu zamana kadar bizi hep oyaladi. Şöyle yapicam böyle yapicam diyerek bugünlere geldik. Artık hiçbir sozune güvenmiyoruz. Küçücük bir mahcubiyeti olsaydı ona bakışım farklı olurdu, ama bütün bunların üstüne her bu konular açıldığında haklı çıkmaya çalışıyor bizi nankorlukle suçluyor, aç mı kaldiniz sanki diyor. Sevgim kalmadı sadece vicdan yapıyorum. Bize bunları yaşatan bir insanı tamamen hayatımdan çıkarmak istiyor bir yanım. Bir yanım da o iyi bir insan sadece bu konuda problemli belki de psikolojik bir sorunu var bunun için sırt çevirme diyor. Nasipse benim atamam olacak 1 seneye kadar. Şuan ufukta evliligim de yok, benim de abimin de. Diyorum ki ben çalışmaya başlayınca onun sigortasini ödemeye baslayalim abimle beraber. En azindan ileride bir emekliliği olsun. Yoksa dedemle babaanneme bir şey olursa oylece ortada kalacak. Vicdanimla mantığım arasında sıkıştım kaldım. Siz olsanız yapar mıydınız bunu? Ve böyle bir babaya karşı nasil bir evlat olurdunuz?

Genişletmek için tıkla...

nezamandiraraftayim .!.:

Doğrudur,belki yapamayız bizi de aşar hic bilmiyorum ama tek kişi değil de topluca olarak dusunmustum. Ben abim kardeşim

Genişletmek için tıkla...