Merhaba,
13. Ağustos 2012 de bebeğim doğdu. İlk gün gayet güzel emdi. İkinci gün sütümün az olduğunu ve mama verilmesi gerektiği söylendi. Bu arada bebeğimin burnu da tıkalıydı hala da tıkanıyor sık sık. Serum fizyolojik damlatıyorum. İkinci gün akşam hastanede sağma makinası geldi. Biraz geç olduğunu düşünüyorum neyse.. 3. gün eve çıktık. Benim dikişlerim çok ağrıdığı için evde annem kaşık ile besledi kızımı sonra da ben. Emzirmeye de çalıştım ama çok ağlıyordu ben de sağıp sütümü artırmaya gayret ettim. Kaşık bir süre sonra yetersiz geldi şırıngaya geçtik. Şırınga ile kızımın nefes borusuna kaçınca çok korktum ve almış olduğum Nuk biberon ile besledim ağlayarak. Çünkü biberona alışırsa memeye geçmez demişlerdi. Ara ara emzirmeyi denedim ama inanılmaz ağlıyordu kızım ve ben de dayanamayarak biberon veriyordum. Bu sürede mama vermeyi bıraktım sütüm çoğalmıştı ve kızım bazen günde 10 dk. bazen 15 dk. emiyordu. Birinci ayı dolayısı ile götürdüğümüz doktor artık memeye alışmayacağını söyleyince panikleyip, çocuğu biraz zorladım ondan sonra memeyi her gördüğünde ağlamaya başladı. Artık yavaş yavaş ümidimi kaybetmeye başlamıştım. Kızım 35 günlük iken hastanemizin ücretsiz evde bakım hizmeti için hemşiremiz geldi. Ben sürekli sütümü sağıp bebeğimi öyle beslemekten dolayı inanılmaz mutsuzdum. Sürekli hastanedeyken mamaya başlamasaydım, keşke yenidoğan hemşireleri biraz daha uğraşsalardı diye düşünüyor ve sanki büyük bir hataya sebebiyet vermiş gibi kendimi suçlu hissediyordum. Hemşiremiz bebeğin kilosunun çok iyi olduğunu çok doğru yaptığımı bebeğimin iyi beslendiğini söyleyerek ruh halimi düzeltti öncelikle. Hemşiremizin önerisi ile Medela'nın Calma biberonunu aldık. Bilmeyenler için Calma anne göğsünü taklit eden bir biberon yani bebek çekmedikçe bir damla akmıyor. Eşim aynı gün öğleden sonra eve getirdi. Bundan sonra tamamı ile hemşiremizin önerileri ile ilerledim. İlk önce Nuk biberonla yarım doyacak şekilde bebeğimi besledim. Sonra Medela Calma'yı verdim. Biraz uğraştı ama emmeyi başardı. Sonuna doğru yorulduğu için ağlamaya başladı hemen bırakıp normal biberona döndüm. Akşam eşim gelince Medela'ya sütümü doldurup eşime verdim. Kullanım klavuzunda her zamankinden farklı besleyin yazıyordu Medela'da. Kızım hiç sorun çıkartmadan tamamını içti sütün. Sevinçle Zerrin hemşireyi aradım. Bana Allah'ın izniyle olacak, hiç endişe etmeyin dedi. (moral motivasyon çok önemli o yüzden üstüne basarak söylüyorum lütfen anneler moralinizi bozmayın, bozulsa da pes etmeyin) O geceyi tamamen Medela ile geçirdik. Sonrasında ertesi gün sabahtan yine haberleştik Zerrin hemşire ile. Bana bebeğimi yarım doyacak şekilde Medela ile beslememi yarım doyduktan sonra mememi vermemi söyledi. Fakat kızım biberonle çok mutluydu yine göğsümü açtğım anda ağlamaya başlıyordu. Akşam yine konuştuk Zerrin hemşire ile yine beni motive ederek aynı şekilde devam etmemi ve ertesi gün haber vermemi istedi. Bize geldiği gün pazartesi idi. Salı günü oldu çarşamba oldu perşembe oldu bebeğim Calma'yı alıyor memeyi almıyordu. Bu arada günde en az 2 defa konuşuyorduk Zerrin hemşire ile ve cuma günü geleceğini söyledi beraber deneyelim diye konuştuk. Perşembe akşamı annemlere yemeğe gitmiştik. Kendi odamda eşim ve annemle beraber bir taraftan ayağını sallayıp bir taraftan kulak memesi altını okşayıp şarkı söyleyip şşt pşşt gibi sesler çıkararak ve kızım AÇKEN tekrar denedim bu sefer göğsü tuttu ve sanıyorum bir 10 15 dk emdi. Sonrasında tekrar aynı şekilde göğsümü aldı. Eve gelince de gece de göğsümü verdim. Ağladığı yerde yine Calma'yı verdim. Böylece ertesi günü ettik. Cuma günü Zerrin hemşire ile bir konuşmamız vardı. O kadar mutluydum ki. Hala da çok mutluyum. Herkese Medela Calma'yı tavsiye ediyorum. Bugün tam 1 haftadır bebeğim emiyor çok şükür. Artık Calma'yı bile almak istemiyor tamamen meme emiyor. (maşallah
:)
Özetlersek Medela Calma'yı alın ona alışırsa memeye alışır
değişik şeyler deneyin ortam değiştirin
açken deneyin yarı tokken deneyin
yürürken deneyin
şarkı söyleyip deneyin
müzik açıp deneyin
yanağını okşayın
kulak memesi altını okşayın
ayağını sallayın
dikkatini dağıtın mümkün olduğu kadar..
Bu duyguyu yaşamak isteyen herkese Allah nasip etsin diyorum ve Zerrin hemşireye de çok teşekkür ediyorum.
Herkese sevgiler...
13. Ağustos 2012 de bebeğim doğdu. İlk gün gayet güzel emdi. İkinci gün sütümün az olduğunu ve mama verilmesi gerektiği söylendi. Bu arada bebeğimin burnu da tıkalıydı hala da tıkanıyor sık sık. Serum fizyolojik damlatıyorum. İkinci gün akşam hastanede sağma makinası geldi. Biraz geç olduğunu düşünüyorum neyse.. 3. gün eve çıktık. Benim dikişlerim çok ağrıdığı için evde annem kaşık ile besledi kızımı sonra da ben. Emzirmeye de çalıştım ama çok ağlıyordu ben de sağıp sütümü artırmaya gayret ettim. Kaşık bir süre sonra yetersiz geldi şırıngaya geçtik. Şırınga ile kızımın nefes borusuna kaçınca çok korktum ve almış olduğum Nuk biberon ile besledim ağlayarak. Çünkü biberona alışırsa memeye geçmez demişlerdi. Ara ara emzirmeyi denedim ama inanılmaz ağlıyordu kızım ve ben de dayanamayarak biberon veriyordum. Bu sürede mama vermeyi bıraktım sütüm çoğalmıştı ve kızım bazen günde 10 dk. bazen 15 dk. emiyordu. Birinci ayı dolayısı ile götürdüğümüz doktor artık memeye alışmayacağını söyleyince panikleyip, çocuğu biraz zorladım ondan sonra memeyi her gördüğünde ağlamaya başladı. Artık yavaş yavaş ümidimi kaybetmeye başlamıştım. Kızım 35 günlük iken hastanemizin ücretsiz evde bakım hizmeti için hemşiremiz geldi. Ben sürekli sütümü sağıp bebeğimi öyle beslemekten dolayı inanılmaz mutsuzdum. Sürekli hastanedeyken mamaya başlamasaydım, keşke yenidoğan hemşireleri biraz daha uğraşsalardı diye düşünüyor ve sanki büyük bir hataya sebebiyet vermiş gibi kendimi suçlu hissediyordum. Hemşiremiz bebeğin kilosunun çok iyi olduğunu çok doğru yaptığımı bebeğimin iyi beslendiğini söyleyerek ruh halimi düzeltti öncelikle. Hemşiremizin önerisi ile Medela'nın Calma biberonunu aldık. Bilmeyenler için Calma anne göğsünü taklit eden bir biberon yani bebek çekmedikçe bir damla akmıyor. Eşim aynı gün öğleden sonra eve getirdi. Bundan sonra tamamı ile hemşiremizin önerileri ile ilerledim. İlk önce Nuk biberonla yarım doyacak şekilde bebeğimi besledim. Sonra Medela Calma'yı verdim. Biraz uğraştı ama emmeyi başardı. Sonuna doğru yorulduğu için ağlamaya başladı hemen bırakıp normal biberona döndüm. Akşam eşim gelince Medela'ya sütümü doldurup eşime verdim. Kullanım klavuzunda her zamankinden farklı besleyin yazıyordu Medela'da. Kızım hiç sorun çıkartmadan tamamını içti sütün. Sevinçle Zerrin hemşireyi aradım. Bana Allah'ın izniyle olacak, hiç endişe etmeyin dedi. (moral motivasyon çok önemli o yüzden üstüne basarak söylüyorum lütfen anneler moralinizi bozmayın, bozulsa da pes etmeyin) O geceyi tamamen Medela ile geçirdik. Sonrasında ertesi gün sabahtan yine haberleştik Zerrin hemşire ile. Bana bebeğimi yarım doyacak şekilde Medela ile beslememi yarım doyduktan sonra mememi vermemi söyledi. Fakat kızım biberonle çok mutluydu yine göğsümü açtğım anda ağlamaya başlıyordu. Akşam yine konuştuk Zerrin hemşire ile yine beni motive ederek aynı şekilde devam etmemi ve ertesi gün haber vermemi istedi. Bize geldiği gün pazartesi idi. Salı günü oldu çarşamba oldu perşembe oldu bebeğim Calma'yı alıyor memeyi almıyordu. Bu arada günde en az 2 defa konuşuyorduk Zerrin hemşire ile ve cuma günü geleceğini söyledi beraber deneyelim diye konuştuk. Perşembe akşamı annemlere yemeğe gitmiştik. Kendi odamda eşim ve annemle beraber bir taraftan ayağını sallayıp bir taraftan kulak memesi altını okşayıp şarkı söyleyip şşt pşşt gibi sesler çıkararak ve kızım AÇKEN tekrar denedim bu sefer göğsü tuttu ve sanıyorum bir 10 15 dk emdi. Sonrasında tekrar aynı şekilde göğsümü aldı. Eve gelince de gece de göğsümü verdim. Ağladığı yerde yine Calma'yı verdim. Böylece ertesi günü ettik. Cuma günü Zerrin hemşire ile bir konuşmamız vardı. O kadar mutluydum ki. Hala da çok mutluyum. Herkese Medela Calma'yı tavsiye ediyorum. Bugün tam 1 haftadır bebeğim emiyor çok şükür. Artık Calma'yı bile almak istemiyor tamamen meme emiyor. (maşallah
:) Özetlersek Medela Calma'yı alın ona alışırsa memeye alışır
değişik şeyler deneyin ortam değiştirin
açken deneyin yarı tokken deneyin
yürürken deneyin
şarkı söyleyip deneyin
müzik açıp deneyin
yanağını okşayın
kulak memesi altını okşayın
ayağını sallayın
dikkatini dağıtın mümkün olduğu kadar..
Bu duyguyu yaşamak isteyen herkese Allah nasip etsin diyorum ve Zerrin hemşireye de çok teşekkür ediyorum.
Herkese sevgiler...
Son düzenleme:
