Bilen bilir eşimin ailesi ile sorunlarımız var. Haftada bir bile gittiğimizde içim daralıyor üzerime cokuyolar. Kv den nefret ediyorum çocuğuma değil dokunmasini gözleriyle bakmasını bile istemiyorum nolur kızmayın bana çok canımı yaktı. Onun yüzünden en güzel zamanlarım zehir oldu.
Onlarla hiç bir aktiviteye gitmek, yemeğe gitmek, misafirlige gitmek bile istemiyorum. Eşim teklif edince bin bahane buluyorum. O da anliyo üzülüyor. Eşim malesef ailesine çok düşkün...
Sorum şu ki ne yaparsam yapayım, içim onlara ilimiyo. Ve malesef hoşlanmadığımi yüzümden çok belli ederim istemsiz.
Son günlerde eşimde bi haller var. Sen iyisin ama beni çok üzüyorsun aileme uzak duruyosun. Diyo bu beni çok uzuyo hep bunu düşünüyorum diyo.
Eşime çok üzülüyorum ama onlara da içim ısınmiyo ,iyi olasim gelmiyo ...
Ne yapsam bilmiyorum kızlar sevemiyorum, içimden gelmiyo arada kaldim eşime de yazık diyorum ama bana da yazık zorla Sevemem