Berbat Bir Evlat Ve Berbat Bir Anne Olmak

Herkese merhaba. Kendimi çok çok kötü hissediyorum. Durup durup ağlama krizine giriyorum. Yazmak istedim.
Daha önceki konumda annemin pek de örnek bir anne olmadığından bahsetmiştim. Bugün maksat üzerime düşeni yapayım diye annemi aradım. Konuşurken konu yaklaşan 23 Nisan'a geldi. Annem başladı 23 Nisan etkinliklerine katılacağım diye ömrümü yerdin bilmem ne bilmem ne. Çocukluğumdan konu açıldı. Nankör bir çocukmuşum, bir 23 Nisan'da kırmızı ayakkabılar için ağlamışım bilmem ne. Ben de kızdım "Evet," dedim, "sonra beni o aldığınız kırmızı ayakkabılarla döverek cezamı kesmiştin hatırlarsan."
Vay sen misin onu diyen. Demediğini bırakmadı. Nankör pisliğin tekiymişim, başkası olsa beni kapının önüne koyarmış, çok afedersiniz o**spunun tekiymişim, rol yapıyorum ayağına sahnede elin adamlarına kırıtıyormuşum(tiyatrocuyum), kocam da nasıl bir adamsa beni hâlâ boşamıyormuş, zaten o da benden farklı değilmiş elin kadınlarıyla yan yana müzik çalıyorum diye fingirdiyormuş(eşim üniversitede akademisyen, yaylı çalgılar anasanat dalında), inşallah benim gibi berbat bir evladım olurmuş, benim ona yaptığım gibi hayatını mahvedermiş, zaten berbat bir evlat olduğum gibi berbat bir anne olacakmışım, tabi olabilirsemmiş, ben aslında arızalıymışım o yüzden doktora yapıyorum ayağına milleti oyalıyormuşum hepsi çocuk sahibi olamayacağım içinmiş.(geçen yıl iki defa myomlar yüzünden ameliyat oldum. Doktor anne olamazsın gibi bir şey demedi ama)
Böyle saydı döktü bağıra bağıra. Çok çok canım yandı. O kadar da zayıf bir anımdaydım ki hiçbir şey diyemedim, telefonu bile kapatamadım o şokla. Ellerim titreye titreye her sözünü dinledim. Yüzüme kapattı. Sonra ağlamaya başladım. Bağıra çağıra ağladım. Eşim geldi noldu diye. Söyleyemedim. Banyoya gittim kapıyı kapattım orada yazıyorum. Sürekli ağlama krizleri geliyor ne yapsam durduramadım. Kendimi çok kötü hissediyorum. Canım yanıyor. Sanki hiç büyüyemeyecekmişim gibi, hep aynı annesinin kaprislerini çekmek zorunda olan küçük kız olarak kalacakmışım gibi. Berbat bir anne olacaksın dedi ayrıca canım yandı.
Yazıp rahatlamak istedim, çok uzun oldu hakkınızı helal edin.

o anlık sinirle söylenmiş kötü cümleler. üzülüp kendinizi yıpratmayın elbette anne olursunuz niye olmayasınız ve ben inanıyorum çok mükemmel bir anne olacaksınız.

yesilkalp .!.:

o anlık sinirle söylenmiş kötü cümleler. üzülüp kendinizi yıpratmayın elbette anne olursunuz niye olmayasınız ve ben inanıyorum çok mükemmel bir anne olacaksınız.

Genişletmek için tıkla...

Ben gerçekten benim hakkımda öyle düşündüğüne ve hissettiğine inanıyorum. Ne zaman yüz yüze veya telefonda görüşsek hep alttan alttan verip veriştirir laf dokundurur. Sonuçta annem olduğu için iletişimi hepten koparamıyorum.

Bu ne ya? Ne biçim laflar etmiş anneniz. İnanılmaz.
Söylediklerinde en ufak doğruluk payı olmadığı belli. Çocuksunuz tabii ki 23 Nisan'a katılmak da istersiniz, ayakkabı da istersiniz. Neresi nankörlük? Yahu çocuksunuz çocuk.
Bilmiyorum, lütfen kusura bakmayın ama annenizin psikolojik sorunları var muhtemelen. Sizi de etkilemesine izin vermeyin. Sözel/psikolojik şiddet tamamen. Saçmalık.

her kadın doguramayabilir ama her kadın anne de olamaz.
üzülecek bişey yok. sizin de sınavınız annenizmis

görüşmeyin yok sayın. ben olsam görüşmez aramazdim. ben de iyi bi anne olamamaktan ölümüne korkardim. belki mükemmel olamadim ama elimden geleni yapıyorum. siz de yapacaksınız.

sınırlarınızı korumaniz gerekiyo bu kişi anneniz bile olsa

Ben sen değilim! de mi diyemediniz? Anneniz iğrenç bir kadın. Kusura bakmayın. Yerinizde olsam asla ama asla konuşmam, her yerden engellerim. Hayatımdan silerim! Anne olmayı bırakın insan bile olamamış. Çüş.

Annen çok kötü biri asla ona boyun eğme asla çok üzüldüm anne de olsa kimse böyle sözler söylemeyi hak bilemez. Edepsiz kadın. kusura bakma ama öyle.

İnsan en yakını olacak kişiden böyle sözler duyunca donup kalıyor, canı çok yanıyor hele bir de etrafta annesi ile arası çok iyi olan, arkadaş olanları gördükçe.. Üzülmeyin takmayın ne güzel tiyatrocuymuşsunuz kendinize bir meslek edinmişsiniz çocukluğuna rağmen. Çocuğunuz elbette olacak ve çok iyi bir anne olacaksınız. Benim de annemle aram pek iyi değildir sürekli laf sokar ben de çıldırırım, ama anne olduktan sonra insan kendi bebeğine kıyamıyor annesi gibi olmuyor merak etmeyin. Allah size de nasip etsin inşallah en doğru zamanda anne olmayı.

Ablacim annen bir ruh hastasi. Gorusmeyi, konusmayi, beklenti duymayi birak onu manyak ve hasta olarak kabul et (biliyorum yazmasi kolay)

Neden berbat bir evlat olasin anlamadim, sende bir gariplik yok ki annen manyak

Anneniz böyle söylüyor diye kötü bir anne olacaksınız diye bir şey yok. Örneğini anneniz de gördüğümüz üzere sadece doğurmakla anne olunmadığı gibi kimse de kimsenin lafıyla bir şey olmaz lütfen canınızı sıkmayın. Anneniz çok ağır konuşmuş ama en başından beri annenizin böyle biri olduğunu biliyorsunuz bence artık onu ve söylediklerini çokta ciddiye almayın. Silin gözyaşlarınızı ve unutun annenizin söylediklerini bir daha da onunla münakaşaya girmeyin. Umarım ilerde bir evladınız olur ve siz anneniz gibi değil de iyi bir anne olursunuz

Ciela .!.:

Bu ne ya? Ne biçim laflar etmiş anneniz. İnanılmaz.
Söylediklerinde en ufak doğruluk payı olmadığı belli. Çocuksunuz tabii ki 23 Nisan'a katılmak da istersiniz, ayakkabı da istersiniz. Neresi nankörlük? Yahu çocuksunuz çocuk.
Bilmiyorum, lütfen kusura bakmayın ama annenizin psikolojik sorunları var muhtemelen. Sizi de etkilemesine izin vermeyin. Sözel/psikolojik şiddet tamamen. Saçmalık.

Genişletmek için tıkla...

Eşim de hep öyle diyor. Hasta o takılma ona diye. Ama pek de görmezden gelmek mümkün olmuyor ki. Dış kapının dış mandalı da söylese sinirlenirsiniz, üzülürsünüz. Bir de annem dedi bana bunları. Arızalı, berbat bir anne, nankör bir çocuk, elin adamlarına kırıtmak... Küçükken böyle şeyler yaşandığında büyüyüp kendi hayatımı kurunca tüm bunlardan kurtulacağıma inanırdım. Büyüdüm ve geçmedi. Ömrüm boyunca hep bir yerlerden çıkıp beni mutsuz edecek gibi hissediyorum ve çok üzülüyorum.

Cok üzüldüm. Anne sinirli de olsa bu kadar agir konusamaz bence. Düsman gibi. Sanki sizden bi beklentisi varmis da gorememis gibi.
Iletisimi kesin bence size zarar boyle

Annenle konuşmakta ısrarcı mısın??
Kendi evin de var. Çatın ayrı. Bence uzun bir süre arama,ararsa açma. Evine gitme,davet de etme.
Anne ya da başka birşey. Kimsenin sana böyle hakaret etmeye hakkı yok.
Şu sözlerin üçte birini annem bana söyledi diye iki ay aynı evde yemeğini bile yemedim,bir cümle kurmadım. Aylar sonra ,Kenara kendi evime cikmak için birikim yaptığımı, bir hakaret daha duyduğum gibi gideceğimi söyledim,konuştuk, barıştık .
O gün bu gün bir seneyi geçti bir daha densiz bir lafina şahit olmadım.
Olursam da kesinlikle evi ayırırım.

Annelik kutsal diyenlere de uyuz oluyorum. Türkiye'de sağlık problemi yoksa neredeyse bütün kadınlar anne oluyor. Toplum baskısı -el kısır demesin- korunma yollarını bilmemek vs vs
Şimdi bu kadınların hepsi mi kutsal,hepsi mi cennetlik??
Küçücük çocuğunu heves edip aldırdigi bayram ayakkabisiyla döven kadının gittiği cennet bence cehennemden farksızdır.



Ekleme: çocuklukta beynine kazınan şeyler kolay kolay unutulmaz. Bir psikologa gitmeni ve sana yeni bakış açıları kazandırmasına izin vermeni öneririm. İnan ki strese girecek-erteleyecek ya da pahalli bir şey değil. Ben de gidiyorum ve teraistimi çok seviyorum. Doktorsitesi sitesinden şehrini aratıp yorumlara bakıp uygun bir psikolog secebilirsin.
Çünkü bu iş burada kalmaz ,hamile kalmak istediğinde de annen çıkar karşına hamileyken de ,çocuğunu büyütürken de.
Beyninde onu affetmek, kötü anılara artık üzülmemek imkanı varken neden sırtına yük edesin ki??

samdan .!.:

her kadın doguramayabilir ama her kadın anne de olamaz.
üzülecek bişey yok. sizin de sınavınız annenizmis

görüşmeyin yok sayın. ben olsam görüşmez aramazdim. ben de iyi bi anne olamamaktan ölümüne korkardim. belki mükemmel olamadim ama elimden geleni yapıyorum. siz de yapacaksınız.

sınırlarınızı korumaniz gerekiyo bu kişi anneniz bile olsa

Genişletmek için tıkla...

Aslında ameliyatlardan sonra doktor anne olamazsın demedi, tüp bebek bile önermedi, sıkıntı görünmüyor şu an dedi. Deneyin olmazsa tedaviye başlarız dedi. 4 yıllık evliyiz ben yeni istemeye başladım zaten. Ama öyle de deyince...
İnanın çok şık görüşmem. Yılda birkaç kez yüz yüze geliyoruz, ayda iki defa arıyorum. Sonuçta beni büyüttü, karnında taşıdı, doğurdu diye.

mistralgagnant .!.:

Eşim de hep öyle diyor. Hasta o takılma ona diye. Ama pek de görmezden gelmek mümkün olmuyor ki. Dış kapının dış mandalı da söylese sinirlenirsiniz, üzülürsünüz. Bir de annem dedi bana bunları. Arızalı, berbat bir anne, nankör bir çocuk, elin adamlarına kırıtmak... Küçükken böyle şeyler yaşandığında büyüyüp kendi hayatımı kurunca tüm bunlardan kurtulacağıma inanırdım. Büyüdüm ve geçmedi. Ömrüm boyunca hep bir yerlerden çıkıp beni mutsuz edecek gibi hissediyorum ve çok üzülüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Benim annem de sinirlenince ağzına geleni söyler. Bu kadar olmasa da görece ağır laflar duydum ben de daha önce ama gerçek olmadıklarını biliyordum. Hep iyi bir evlat oldum çünkü hiç sorun çıkarmadım.
Annenizin söyledikleri sinir anında söylenmiş şeyler gibi durmuyor ama. Gerçekçi şikayetler gibi de durmuyor. Biraz tuhaf görüşleri var. Çocuğun ayakkabı istemesi bile fazla gelmiş mesela ona.
Etkilendiğinizi biliyorum, kulak ardı etmenin de zor olduğunu biliyorum ama yapabileceğiniz en iyi şey mümkün olduğunca görüşmemek. Sadece kendinizi üzersiniz.

Annen tü pis kaka diyemem bana düşmez... Ama gaddar bir kadınmış.
Kaç yaşına geldin tiyatro gibi enfes bir dünyanın içindesin..
Aileden yana şanslı değildim bende, ama her kağıdı elime alışımda yazdım tüm olan biteni.
Yazdıkça rahatladım. Rahatladıkça atlattım.
Öneririm. Degerlendir.
Evet ağır şeyler ama anne de olsa koy mesafeni..
Merhaba merhaba..

PrideAndPrejudice .!.:

Ben sen değilim! de mi diyemediniz? Anneniz iğrenç bir kadın. Kusura bakmayın. Yerinizde olsam asla ama asla konuşmam, her yerden engellerim. Hayatımdan silerim! Anne olmayı bırakın insan bile olamamış. Çüş.

Genişletmek için tıkla...

Hiçbir şey diyemedim. Bu dönem biraz duygusal hissediyorum. Öyle sayıp dökmeye başlayınca da donup kaldım. Sadece dinledim. Hayatımdan silemiyorum. Öyle ya da böyle ama sonuçta annem ve beni doğurdu büyüttü bu yüzden tamamen kopmak ona haksızlık olur diye düşünüyorum.

Gorusmeyin annenizle.
Bayramdan bayrama görüşün yada.. insan bunları duyduğu birini hayatında tutmaz.

Ben de annem ile çok iyi anlaşamam. Genellikle beni en zayıf noktamdan vurur. Karşılık verip tepki gösterdiğimde bana ‘senin evladın da senin gibi nankör olsun’ falan der. Bu sebepten olan biten hiçbir şeyi anlatmam ona. Hatta evlendikten sonra özelim olan hiçbir şeyi anlatmadım. Benim de polikistik over sıkıntım var annem dahil kimse bilmiyor bir tek eşim ve ben. Bilse beni oradan da vurur biliyorum çünkü. En son olan tartışmamızın üzerinden 2 ay kadar geçti ve konuşmuyorum aramadım hiç, o da aramadı. Bir anne çocuğunu aramadan duramaz diyorum, henüz anne olmadığım için bilemiyorum. Ona karşı sadece öfke hissediyorum. Aramayacağım.

mistralgagnant .!.:

Herkese merhaba. Kendimi çok çok kötü hissediyorum. Durup durup ağlama krizine giriyorum. Yazmak istedim.
Daha önceki konumda annemin pek de örnek bir anne olmadığından bahsetmiştim. Bugün maksat üzerime düşeni yapayım diye annemi aradım. Konuşurken konu yaklaşan 23 Nisan'a geldi. Annem başladı 23 Nisan etkinliklerine katılacağım diye ömrümü yerdin bilmem ne bilmem ne. Çocukluğumdan konu açıldı. Nankör bir çocukmuşum, bir 23 Nisan'da kırmızı ayakkabılar için ağlamışım bilmem ne. Ben de kızdım "Evet," dedim, "sonra beni o aldığınız kırmızı ayakkabılarla döverek cezamı kesmiştin hatırlarsan."
Vay sen misin onu diyen. Demediğini bırakmadı. Nankör pisliğin tekiymişim, başkası olsa beni kapının önüne koyarmış, çok afedersiniz o**spunun tekiymişim, rol yapıyorum ayağına sahnede elin adamlarına kırıtıyormuşum(tiyatrocuyum), kocam da nasıl bir adamsa beni hâlâ boşamıyormuş, zaten o da benden farklı değilmiş elin kadınlarıyla yan yana müzik çalıyorum diye fingirdiyormuş(eşim üniversitede akademisyen, yaylı çalgılar anasanat dalında), inşallah benim gibi berbat bir evladım olurmuş, benim ona yaptığım gibi hayatını mahvedermiş, zaten berbat bir evlat olduğum gibi berbat bir anne olacakmışım, tabi olabilirsemmiş, ben aslında arızalıymış o yüzden doktora yapıyorum ayağına milleti oyalıyormuşum hepsi çocuk sahibi olamayacağım içinmiş.(geçen yıl iki defa myomlar yüzünden ameliyat oldum. Doktor anne olamazsın gibi bir şey demedi ama)
Böyle saydı döktü bağıra bağıra. Çok çok canım yandı. O kadar da zayıf bir anımdaydım ki hiçbir şey diyemedim, telefonu bile kapatamadım o şokla. Ellerim titreye titreye her sözünü dinledim. Yüzüme kapattı. Sonra ağlamaya başladım. Bağıra çağıra ağladım. Eşim geldi noldu diye. Söyleyemedim. Banyoya gittim kapıyı kapattım orada yazıyorum. Sürekli ağlama krizleri geliyor ne yapsam durduramadım. Kendimi çok kötü hissediyorum. Canım yanıyor. Sanki hiç büyüyemeyecekmişim gibi, hep aynı annesinin kaprislerini çekmek zorunda olan küçük kız olarak kalacakmışım gibi. Berbat bir anne olacaksın dedi ayrıca canım yandı.
Yazıp rahatlamak istedim, çok uzun oldu hakkınızı helal edin.

Genişletmek için tıkla...

Anneniz tam bir pislikmiş.