benim yerimde olsaydiniz nasil davranirdiniz

Tabiki zorla değil ama vermessem bu sefer onun gibi yapmıs olurum onun bana yaptığı saygısızlığı ben ona yapmis oluyorum kendimden büyük birine yapamam bana ters geliyo tabiki belli bir yerden sonrada vermicem bu gidişle çocuğumu kimseye heralde
 
GelenKutusu GelenKutusu çocuğun o dönemde ilk ergenlik döneminde oluşu ve isteklerine saygı gösterilmesi gerektiği konusunda haklısınız. Fakat çocuk aynı isyancı ruhla banyo yapmak veya saçını sildirmek de istemeyebilir, annesi banyoya götürmeye kalkınca avazı çıktığı kadar bağıran ve kayınpeder tarafından annenin kucağından alınan çocuklardan birine dönüşebilir. Bu durumda ne yapmak gerekir?

Ben 2 kızımı büyütürken en çok işime yarayan yöntem dikkatini başka yöne çekmek, ilgisini kaydırmaktı. Örnek vermek gerekirse, banyo yapmak istemiyor o anda. AAAA bak banyomuza yavru ördek girmiş gel bakalım derdim, küvetin içinde plastik oyuncak ördek. Ona hoşgeldin deyip tiyatro yapmak. Pazardan leğen alıp içini suyla doldurmak, her defasında değişik bir şey denemek.

Saçını sildirmek istemezse mendili kelebek şekline sokup aaaa bak saçına kelebek konuyor aaaa şeklinde herşeyi oyun gibi, onu da içine katarak ve asla inatlaşmadan halletmeye çalıştım.

Annelik kolay değil, 2 yaş ergenlik dönemi hiç kolay değil.
Konu sahibi annemiz kayınvalidenin evinde olduğu için biraz gergin tabi, biraz havalar sıcak, biraz bebişi huysuz. Hepsi üstüste gelmiş gibi.

Biraz sakinlik, biraz sabır. Ama dediğiniz gibi anne-çocuk ilişkisinde, en kötü şey başka birinin olaya karışması. Annenin kötü polis, diğerinin iyi polis olması.
Ben bu gibi "geçici" dönemlerde normal zamanda evimizde uyguladığım kuralları biraz esnetiyorum. Şu anda da böyle (biri 6 biri 9 yaşında), örneğin yatma saatleri. Sabah çikolatalı ekmeği haftada 1 yerlerken evimizde, tatile gidince sınır koymuyorum. Onlar için tatil eğlenceli oluyor, ama bu esnekliğin evimizde devam etmeyeceğini de biliyorlar.
 
Mesela bna sürekli şöyle soyluyolar işte benim kizim şunu yapmaz bunu sevmez yada bir yere goturmeyelim dediğimde sen ne çabuk tanimisdin çocuğunu daha ben taniyamadim çocuklarımı sen ne çabuk tanidin diyo sürekli bana karşı adam
 
Tabiki zorla değil ama vermessem bu sefer onun gibi yapmıs olurum onun bana yaptığı saygısızlığı ben ona yapmis oluyorum kendimden büyük birine yapamam bana ters geliyo tabiki belli bir yerden sonrada vermicem bu gidişle çocuğumu kimseye heralde

Tatilinizin sizin de için de tatil gibi geçmesi için biraz relaks olun. Normal zamanda gibi düşünmeyin kendinizi.

Farzedin ki birisi zorla sizin saçınızı toplamaya çalışıyor. Ya da siz toplu istiyorsunuz ama o kişi zorla sizin tokanızı çıkarmaya çalışıyor.

Ne olur toplamazsanız? Ya da ne olur toplarsanız?

Kendinizi de düşünün.

İnanın siz çocuğunuzla inatlaşmasaydınız ve ortam gerilmeseydi kayınpederiniz müdahale etmeyecekti. Siz de gerilmeyecektiniz.
 
Tabiki kuralları esnetiyorum hatta burda hiç kural yok nerdeyse ama buna rağmen böyle sıkıntılar var
 
Ben 2 kızımı büyütürken en çok işime yarayan yöntem dikkatini başka yöne çekmek, ilgisini kaydırmaktı. Örnek vermek gerekirse, banyo yapmak istemiyor o anda. AAAA bak banyomuza yavru ördek girmiş gel bakalım derdim, küvetin içinde plastik oyuncak ördek. Ona hoşgeldin deyip tiyatro yapmak. Pazardan leğen alıp içini suyla doldurmak, her defasında değişik bir şey denemek.

Saçını sildirmek istemezse mendili kelebek şekline sokup aaaa bak saçına kelebek konuyor aaaa şeklinde herşeyi oyun gibi, onu da içine katarak ve asla inatlaşmadan halletmeye çalıştım.

Annelik kolay değil, 2 yaş ergenlik dönemi hiç kolay değil.
Konu sahibi annemiz kayınvalidenin evinde olduğu için biraz gergin tabi, biraz havalar sıcak, biraz bebişi huysuz. Hepsi üstüste gelmiş gibi.

Biraz sakinlik, biraz sabır. Ama dediğiniz gibi anne-çocuk ilişkisinde, en kötü şey başka birinin olaya karışması. Annenin kötü polis, diğerinin iyi polis olması.
Ben bu gibi "geçici" dönemlerde normal zamanda evimizde uyguladığım kuralları biraz esnetiyorum. Şu anda da böyle (biri 6 biri 9 yaşında), örneğin yatma saatleri. Sabah çikolatalı ekmeği haftada 1 yerlerken evimizde, tatile gidince sınır koymuyorum. Onlar için tatil eğlenceli oluyor, ama bu esnekliğin evimizde devam etmeyeceğini de biliyorlar.
Sabırlı ve başarılı bir anne olduğunuz aşikar.
Fakat bu başarınızın yalnızca anlık olarak o oyunlara bağlı olmadığını, günler, aylar öncesinden gelen başarılı bir anne-çocuk ilişkisine bağlı olduğunu düşünüyorum. Zihinsel engelli kız kardeşim dolayısıyla asla bitmeyen bir "ilk ergenlik" tecrübesine sahibim, o minik oyunları da hayli severim / bilirim :) Benim bahsettiğim daha çok annesi "aaa bak banyoda ördek varmış gidip bakalımm" dediğinde banyoda ördek olduğuna inanmayan,veya ördek dikkatini çekse de bunu söyleyen sırf annesi olduğu için inatlaşan, gitmek istemeyen, ancak babaannesi ve dedesi kucağına alıp da hadi gel banyoya gidelim dediğinde giden bir çocuk. Bunu yaşadım bizzat, gerçekten hoş değil.
Mesela bna sürekli şöyle soyluyolar işte benim kizim şunu yapmaz bunu sevmez yada bir yere goturmeyelim dediğimde sen ne çabuk tanimisdin çocuğunu daha ben taniyamadim çocuklarımı sen ne çabuk tanidin diyo sürekli bana karşı adam
Tatilde kuralları esnetin pek tabii, ama orada bir ay kalıyormuşsunuz, hani bir hafta falan olsa, tatil modunda bakılabilir bence de. Ama bir ay, çocuğun yeni alışkanlıklar kazanması için yeterli bir süre, otorite meselesine dikkat edin.
 
Yanlış yaptıklarını söyle niye susacakmışsın. Senin hayır dediğine onlar evet derse sen kötü anne onlar iyi dede babaanne olurlar. Çocuk da çelişkiye düşer seni takmaz. Sert bir dille uyarman lazım. lütfen benim çocuğuma söylediğim şeylerin aksini söylemeyin ben kendi kurallarımla büyütmek istiyorum çocuğumu diyin.
 
X