Ise baslayali 1,5 ay oldu ama benden bekledikleri performansi alamiyorlar. Elimden geleni yapmaya calisiyorum ama olmuyor. En ufak bir olumsuzluktan etkileniyorum. Arkamdan konustuklarini biliyorum. Inanilmaz huzursuzum. Ise gitmek istemiyorum. Evden ayrilmak istemiyorum. Geceleri uyaniyorum aklima is geliyor uykularim kaciyor. Ayrilmak istiyorum ama bunuda soyleyemiyorum cunku benden her ne kadar memnun olmasalarda en yogun donemdeler ve suan yerimi birini bulmalari ve o kisinin isi ogrenme sureci vs onlari cok zor duruma sokar. Napicagimi sasirdim hic gitmek istemiyorum ama ayrilmaya bunu konusmayada cekiniyorum. Inanilmaz bir huzursuzluk var icimde olu gibi yasiyorum is disinda stresten baska bir sney dusunemiyorum. Sorumluluk almayida sevmiyorum sorumluluk hissi beni cok geriyor mutsuz ediyor. Kafam rahat olsun istiyorum hep en ufak seyler beni geriyor. Napmaliyim sizce nasil kurtulucam bu psikolojiden surekli diken ustundeyim. Bu tarz seyler yasayanlar beni cok iyi anlarlar. Tavsiyelerinizi bekliyorum tesekkurler.