Burayı üye olmadan takip ediyordum, ne hissettiğimi kimseye anlatamadığım için yazmak istedim bundan 3 sene önce ailemin gönlü olmadığı benim aşktan etrafı pembe gördüğüm bir evlilik yaptım ve ailem haklı çıktı kısa sürede bitti, bu evlilik sürecinde psikolojim çok bozuldu pembe gördüğüm dünyam o zamandan beri siyah beyaz film gibi benim için, ailesinin yaptığı türlü haksızlıklar , asılsız iftarlar derken ayrıldık beni birgün bile barışmak için aramadı sadece üzgünüm ama annem zorluk çıkarıyor seninle evli kalırsam bana hakkını helal etmicekmiş dedi tartışmışlar ve kadın camları kırmış, bunu neden yapıyor derseniz fiziksel engelli olduğum için , beni bir türlü kabul edemedi tüm ailesi, ayrıldıktan sonra uzun bir yastı benim için daha sonra kursa başladım yeni kişilerle tanıştım arkadaş olduk, sağolsunlar ailem bana kucak açtı herşey eskisi gibi ben hiç evlenip boşanmamışım gibi ama ben hiç mutlu değilim içimde buruk bir üzün kaldı gitmiyor, hakkımı helal etmiyorum o kişilere Allah'a havale ettim, ilahi adalete güvenen biriyim ve dün akşam eski ortak bir arkadaşımızla konuştuk o bana yazdı hal hatır sordu 2. Ye evlendim diye duymuş oysaki ben tekrar üzülürüm aileme mahcup olurum ve aynı şeyleri yaşarım diye korkudan güvenip hayatıma kimseyi alamadım , eski eşimde görücü olarak nişanlanmış eylül de düğünü olucakmış , bana düğün bile yapmadılar gelinlik giyemedim pandemi vardı en büyük bahaneleri bu oldu salonlara sınırlı sayıda kişi alıyorlardı 3, 5 kişiyle düğün mü olur dediler, daha sonra falan derken 3 aylık evliyken ayrıldım zaten, nişanlandığını duyunca çok üzülmedim ama insan sorguluyor yinede benden esirgenip çok görülenler o kişiye mi sunulcak diye karışık duygular içindeyim , uyuyamıyorum, ağlamak istiyorum onuda yapamıyorum kendimi kötü hissediyorum hasta gibi oldum, sadece öyle uzanmak istiyorum .