Beni Atma

Elimden kayıyor her şey, gözlerimin önünde kan kaybediyor sevdam. Ölümü bekleyen bir hastayı bekler gibi başındayım şimdi. Şimdi bir bardak su uzatıyorum, kana kana içiyor yeniden yeşerir gibi ama biliyor zamanının bitmekte olduğunu. Kısa bir süre sonra tamamen çekip gideceğini bilircesine bakıyor gözlerime.

Beni atma diyor sessiz sedasız.
Bir düğüm boğazımda..
Keşke…

Ama o duymuyor,duymaması gerekiyor çünkü. Damla damla akmaya başlıyor yağmurlar yüreğime. Elini tutuyorum, aynı sıcaklıkta hala teni. Biraz solgun ama ölüm kolay gelmez derler, o da gitgide daha da soluklaşıyor gözlerimin önünde…

Beni bırakma diyor derken..
Zor duyuyorum sözlerini.
Ben buradayım demek istiyorum vazgeçiriyor beynim. Yalan kötü diyorum susuyorum.
Halbuki ikimizde biliyoruz ne o orada şimdi ne ben buradayım eskisi gibi.

Ağlıyorsun diyor bakarak bana… Ağlama..
Ağlamıyorum diyorum gülümsemeye çalışırken.
Yalan diyor çığlık çığlığa , gülümsemen de bile acı var, acı hakim almış gözlerini… Yağmur sadece gözlerden mi akar sanıyorsun , ruhun gebe kalmış bulutlardan da aktıkça akıyor.
Sus diyorum kızarak.Konuşma daha fazla diyerek fırlıyorum ayağa…

Gitme diyor belli belirsiz, beni atma…
Bir düğümle bağlanıyor tüm eklemlerim hareket etmeme izin vermiyor.

Bir an duraksıyorum , hüzün yağmurları fışkırıyor dört bir zerremden, sonra

Ben atmadım ki seni diye bir inilti çıkıyor bedenimden… Ben atmaya kıyamadım sana ama sen getirdin hüzün yağmurlarını yanıma. Sen seçtin böyle öksüz kalmayı, sen istedin gitmeyi… Sen attın beni… Şimdi de atamamaktan gidiyorum dönmeden ardıma. Sessiz çığlıklar atarak gidiyorum ama merak etme sakın. Tek bırakmayacağım yine de seni, bak yanı başında bırakıyorum yüreğimi. En iyi o bakar çünkü sana. O yüzden bırakıp gidiyorum onu yanında …
Sen…
Ben mi, boş ver beni ben bulurum bir çaresini…
Nereye peki, onu söyle bana en azından…
Başka bir yere…
Nereye?
Çok soru soruyorsun diyorum kızarak…
Susuyorsun…

Bilmediğim, bilmediğin.. Belki de hiç bilmeyeceğim bir yere gidiyorum. Hani bazen insan ilk otobüse atlayıp gitmek ister ya, aynen öyle.. Duran ilk bilinmezlikte bende kaybolmaya gidiyorum…

Kaybolma diyorsun hıçkırıkların sesinin kısıyor, bir öksürme alıyor seni.
Can çekiyorsun daha fazla konuşma diyorum, yüreğimi de bırakıp kayboluyorum…

Meral BİLGİÇ