Kızlar benim sorunum ıkıncı çocuk ...Bunu dusunmek nerdeyse hergun uykularımı kacırıyor aradan 9yıl gecmesıne ragmen nedense ıkıncı cocuga cesaretım yok psıkolojık anlamda bu dusunce benı okadar yıprattıkı gerek dogumdan sonrakı depresyon surecım , gerek aldıgım kılolar ve en onemlısı bır anne olarak cocuguna yetememek dusuncesı olsun ,ısteyemıyorum ıkıncı cocugu .Bılmıyorum benım durumumda olan varmı oglumu kucagıma aldıgım gunden bu yana ona bısey olursa ben ne yaparım yokluguna nasıl dayanırım veya bana bır sey olsa aglar arkamdan bana cok düşkün bensız yapamaz boyle dusuncelere gırdım ....Nedense o kadar bılınc altıma gırmıskı bu dusunce ruyalaımda bıle onu kaybettıgımı goruyorum aglayarak uyanıyorum kendıme kotuluk yapıyorum farkındayım ama aklımdan cıkaramıyorum kı ..Eşime gelince bu sıralar baskı kurmaya basladı uzerımde hadı artık bır tane daha olsun yeter kardes gelsın dıye ısrar kıyamet...Bu yuzden cok ustume gelınce aglıyorum dayanamıyorum oda kapatıyor konuyu acmıyor senı uzdum dıye ama artık cok ıstedıgını bılıyorum ona guvenemıyorum nedense,,,kayınvalıdem annem desen her bulundugum ortamda kadınlar cetesı kurmus gıbı hep bır agızdan ıkıncı cocuk dıye basımın etını yıyorlar ....Çok bunaldım artık ben bu duyguya hazır degılımkı aslada olabılecegımı sanmıyorum .....daha dun esım yıne cocuk konusunu actı bende yapma artık elımde degıl bu dusunce benı cok korkutuyor ılk cocugumda neyın ne oldugunu bılmıyordum annelık nasıl bır duygu bılmıyordum belkı ondan rahattım dedım .....Eşimde sana 8 ay daha ızın verıcem kendını topla bu dusunceye yavas yavas alıstır dedı yoksa haberın bıle olmaz hamıle kalırsın dedı ...Moralım cok bozuk anlatayım dedım