ben'den.......

talin

Guru
Kayıtlı Üye
20 Haziran 2007
4.250
27
45
çocukken hep karanlıktan korkardım..
ev tamamen kararmasın diye herkes yatmadan saatlerce önce yatağa girip uyumaya çalışırdım..
sonra ölümden korkmaya başladım..
sevdiklerimin ölmesinden,beni bırakıp gitmesinden korktum
her gece kabuslar gördüm
duvardan çıkıp beni öldürmeye çalışan canavarların elinden kurtulmaya çalıştığım ve her defasında korkunç bir bağırışla uyandığım rüyalar...
hep annem gelirdi yanıma ne oldu diye
ona hiç anlatmadım neden bağırdığımı
hep bir bahane uydurdum
tuvalete gidicem,su istiyorum vss.....
çocukken insan ne kadar güzel ,ne kadar saf ne kadar mahsun oluyor...
ne kadar güzel günler aslında çocukluğumuzda yaşadıklarımız..
ama günler farkına varamadan nasııl da geçip gidiyor işte...
büyüsem de kurtulsam diyordum o günlerde
babam gibi,annem gibi büyüsem ve hiçbirşeyden korkmasam,herşeyi istediğim gibi özgürce yapabilsem,
kimse bana karışamasa....
oysa büyüyünce herşey o kadar çok değişiyormuş ki......
siz hayallerinizin yıkılması nedir bilirmisiniz??
siz gerçekten inandığınız değerlerin yitip gitmesine şahit oldunuz mu hiç?
bu öyle dehşet verici ki,,,inandığım herşey paramparça oldu içimde...
düşündüğümden çok daha farklı bir hayat vardı büyüdüğümde karşımda..
herşeyden çok sevmek mutlulukların en güzelidir,en büyüğüdür sanıyordum,
sevgi olunca herşeyin hallolacağına,hep huzurla yaşanacağına inanıyordum,
çocukken etrafımda yaşanan kavgaları,tartışmaları,anlaşmazlıkları ben büyüdüğümde asla yaşamıycam diyordum.....
herşeye rağmen herkesi gerçekten sevmek herşeye yetecek sanıyordum..
sevmek,sevmek ve yine sevmek.....
sonra ne mi oldu
büyüdükçe anladım ki hiçbirşey benim sandığım gibi değilmiş meğer...
aslında büyüdükçe korkulması gereken şeyler gittikçe çoğalıyormuş....

keşke herşey çocukluğumdaki gibi saf ve temiz kalabilseydi hafızalarımda..
keşke,
keşke hiç büyümeseydim:çok üzgünüm:
 
[keşke hiç büyümeseydikte düştüğümzde dizlerimiz acısaydı kalbimiz yerine....

yüreğine sağlık arkadaşım çok güzeldi..
bende bazen öyle dalar giderim eğlenen gülen bir çocuk gördüğümde ..Dünyanın derdinden tasasından uzak ne kadar mutlu ,ne kadar saf diye düşünürüm..
Tertemiz..yüreği Ne kadar temiz derim..
nefret,fesatlık,kin,kıskançlık nedir bilmeden nasıl da tertemiz ..Oysa büyüyecek..Hayat onu da kirletecek bizleri kirlettiği gibi..
oda dün büyümeyi sterken bugün bizlerin ona baktığı yerden başka çocuklara bakarak iç geçirecek..

Keşke hiç büyümeseydim..
diyecek..

 
canım yüreğine sağlık çok güzel bir paylaşımŞeniz
 
bana bu satırları yazdıran bugün yaşadığım çok büyük bir hayal kırıklığı oldu kızlar:çok üzgünüm:
nasıl toparlıycam kendimi bılmıyorum ama bugüne dek öğrendiğim tüm doğrularım tuzla buz oldu ve ben ne yapacağımı ne düşüneceğimi şaşırmış durumdayım
keşke hiç büyümeseydim diyecek kadar mutsuzum şu andasenağlama
ama bılıyorum bu da geçecek
yeni bir hayal kırıklığı yaşadığımda bunu da unutucam
şimdi çocukluğumdaki hayallerime ne olacak pekisenağlama
 
bana bu satırları yazdıran bugün yaşadığım çok büyük bir hayal kırıklığı oldu kızlar:çok üzgünüm:
nasıl toparlıycam kendimi bılmıyorum ama bugüne dek öğrendiğim tüm doğrularım tuzla buz oldu ve ben ne yapacağımı ne düşüneceğimi şaşırmış durumdayım
keşke hiç büyümeseydim diyecek kadar mutsuzum şu andasenağlama
ama bılıyorum bu da geçecek
yeni bir hayal kırıklığı yaşadığımda bunu da unutucam
şimdi çocukluğumdaki hayallerime ne olacak pekisenağlama

hayattaki en kötü şey bi insanın hayallerini yıkılmasıdır kuşkusuz ki bu çocukluk hayaliyse daha da kötü..
Ama unutma ki arkadaşım herşey biz insanlar için.
Allah hakkımızda hayırlısını versin.
üzülme..
ümitlerine sahip çık yeter...a.s.
 
hayattaki en kötü şey bi insanın hayallerini yıkılmasıdır kuşkusuz ki bu çocukluk hayaliyse daha da kötü..
Ama unutma ki arkadaşım herşey biz insanlar için.
Allah hakkımızda hayırlısını versin.
üzülme..
ümitlerine sahip çık yeter...a.s.

desteğin için teşekkür ederim arkadaşım,ama daha sağlıklı düşünebilmek için sanırım biraz zamana ihtiyacım var
ne de olsa yıllardır inandığın gerçeklerin aslında yalandan başka birşey olmadığını anladığında ne düşüneceğini şaşırıyorsun..ve anlıyorsun ki aslında gerçek sanarak yaşadığın hayat ,yaşamak istediğin hayattan başka hiçbirşey değilmiş,hep kocaman bir yalanla yaşamışsın...hayat insana pabucunu böyle tersten giydiriyormuş işte...öğrenmiş oldum ben de:çok üzgünüm:
içimdeki çocuğa şu anda ulaşamıyorum,ne oldu ona bilmiyorum..belki de terkedip gitti beni
ve en acısı sanırım sahip çıkacak bir ümidim bile kalmadı
en azında şimdilik..........................................................................................
 
çocukken hep karanlıktan korkardım..
ev tamamen kararmasın diye herkes yatmadan saatlerce önce yatağa girip uyumaya çalışırdım..
sonra ölümden korkmaya başladım..
sevdiklerimin ölmesinden,beni bırakıp gitmesinden korktum
her gece kabuslar gördüm
duvardan çıkıp beni öldürmeye çalışan canavarların elinden kurtulmaya çalıştığım ve her defasında korkunç bir bağırışla uyandığım rüyalar...
hep annem gelirdi yanıma ne oldu diye
ona hiç anlatmadım neden bağırdığımı
hep bir bahane uydurdum
tuvalete gidicem,su istiyorum vss.....
çocukken insan ne kadar güzel ,ne kadar saf ne kadar mahsun oluyor...
ne kadar güzel günler aslında çocukluğumuzda yaşadıklarımız..
ama günler farkına varamadan nasııl da geçip gidiyor işte...
büyüsem de kurtulsam diyordum o günlerde
babam gibi,annem gibi büyüsem ve hiçbirşeyden korkmasam,herşeyi istediğim gibi özgürce yapabilsem,
kimse bana karışamasa....
oysa büyüyünce herşey o kadar çok değişiyormuş ki......
siz hayallerinizin yıkılması nedir bilirmisiniz??
siz gerçekten inandığınız değerlerin yitip gitmesine şahit oldunuz mu hiç?
bu öyle dehşet verici ki,,,inandığım herşey paramparça oldu içimde...
düşündüğümden çok daha farklı bir hayat vardı büyüdüğümde karşımda..
herşeyden çok sevmek mutlulukların en güzelidir,en büyüğüdür sanıyordum,
sevgi olunca herşeyin hallolacağına,hep huzurla yaşanacağına inanıyordum,
çocukken etrafımda yaşanan kavgaları,tartışmaları,anlaşmazlıkları ben büyüdüğümde asla yaşamıycam diyordum.....
herşeye rağmen herkesi gerçekten sevmek herşeye yetecek sanıyordum..
sevmek,sevmek ve yine sevmek.....
sonra ne mi oldu
büyüdükçe anladım ki hiçbirşey benim sandığım gibi değilmiş meğer...
aslında büyüdükçe korkulması gereken şeyler gittikçe çoğalıyormuş....

keşke herşey çocukluğumdaki gibi saf ve temiz kalabilseydi hafızalarımda..
keşke,
keşke hiç büyümeseydim:çok üzgünüm:

Hepimiz aynı hayalleri kurmadık mı?Elbet kurduk sende ,bende diğerleride.
Ama yaşam bizim düşlediğimiz gibi olmuyor.Kendi dünyamızı kurup onun içinde keşke yaşama şansına sahip olabilseydik.Ama malesef.
Yüreği saf temiz insanlar şu an öyle zor bulunuyor ki.
Ben de sen gibi ummadığım kişiden bu canım kanım ummadığım asla konduramayacağım olaylarına şahit oldum.
Beynm içini resmen kemiriyor.Acaba mı ? diye dualar ediyorum inşallah yanılıyorumdur diye.Yanılma şansım olmasını ne çok isterdim.Olmayacağı bile bile.
Susmak beklemek mi yoksa avazım çıktığı kadar haykırmak mı doğrusu bilmiyorum ki....
 
Hepimiz aynı hayalleri kurmadık mı?Elbet kurduk sende ,bende diğerleride.
Ama yaşam bizim düşlediğimiz gibi olmuyor.Kendi dünyamızı kurup onun içinde keşke yaşama şansına sahip olabilseydik.Ama malesef.
Yüreği saf temiz insanlar şu an öyle zor bulunuyor ki.
Ben de sen gibi ummadığım kişiden bu canım kanım ummadığım asla konduramayacağım olaylarına şahit oldum.
Beynm içini resmen kemiriyor.Acaba mı ? diye dualar ediyorum inşallah yanılıyorumdur diye.Yanılma şansım olmasını ne çok isterdim.Olmayacağı bile bile.
Susmak beklemek mi yoksa avazım çıktığı kadar haykırmak mı doğrusu bilmiyorum ki....

bazen sebep aramak gerekiyor,belki biraz kendimizi de sorgulamamız gerekiyor bılmıyorum
birşeyleri yaşıyorsak mutlaka bir sebebi vardır aslında,her olayın bize verdiği hhayat dersinden birşeyler çıkarmak gerekiyor belki de
bılmıyorum zamanla insan herşeye alışıyor
unutamıyoruz belki ama katlanmayı öğrenıyoruz işte:çok üzgünüm:
 
tek kelime ile duygularınızın hepsine katılıyorum..çok güzeldi..duygulandırdı....
 
biz büyüdük de kirlendi dünya

biz büyüdüğümüz için mi kirlendi

ya da hep kirliydi.

kirlendi demeyelim de sanırım hayat hep olduğu gibiydi aslında.sadece hayatın ne tarafından baktığımızla ilgili bence yaşadıklarımız da..hep çok fazlasını beklıyoruz sanırım hayattan
üzülmek,hayal kırıklığına uğramak istemıyorsak beklentisiz olmamız lazım belki de:çok üzgünüm:
 
Çevrendeki insanlardan hiç bir şey beklemediğin halde onların sana sunduğu acı hediyeleri geri çeviremiyorsun işte.Ne kadar reddetsen de bir tarafına yapışıp kalıyor işte..:çok üzgünüm:
Tam onunla yaşamaya alışmışken bu defa bambaşka bir sıkıntı geliyor. İşte bence o zaman,kirleniyor tertemiz yüreğin,küçücük dünyan..benneyaptımki
Sorunlarını bilmiyorum Talinciğim,ama benim bu hayatla ilgili bildiğim tek şey; Aslında hiç bir şey göründüğü gibi değil,hayal ettiğin gibi değil maalesef...!senağlama
 
Çevrendeki insanlardan hiç bir şey beklemediğin halde onların sana sunduğu acı hediyeleri geri çeviremiyorsun işte.Ne kadar reddetsen de bir tarafına yapışıp kalıyor işte..:çok üzgünüm:
Tam onunla yaşamaya alışmışken bu defa bambaşka bir sıkıntı geliyor. İşte bence o zaman,kirleniyor tertemiz yüreğin,küçücük dünyan..benneyaptımki
Sorunlarını bilmiyorum Talinciğim,ama benim bu hayatla ilgili bildiğim tek şey; Aslında hiç bir şey göründüğü gibi değil,hayal ettiğin gibi değil maalesef...!senağlama

haklısın lalecim.beklentisiz,sevgisiz yaşamak mümkün olmuyor ki,yüreğimize söz geçirmek söylendiği kadar kolay olmuyor işte:çok üzgünüm:
.aslında sadece sevgiyle güzelleşebilecek bir hayatı nasıl oluyor da kendi çıkarlarımızla çekiilmez bir hale getirebiliyoruz biz böyle inan anlayamıyorumsenağlama
bazen anlamaya çalışmak da mı anlamsız oluyor ne:çok üzgünüm:
 
bugün daha iyiyim
zaman az da olsa azaltmayı başardı en azından gözyaşlarımı
bugün gözümden hiç yaş gelmedi mesela
sanırım gelecek göz yaşı kalmadı pınarlarımda

ama neredeyse bugün çok üzülmediğim için üzüllüyordum
çünkü bugün farkettim ki
demek hayallerinin yıkılmasına bile alışabılıyormuş insan
hayatta hep birşeyler oluyor ve biz kabullenerek katlanarak yaşamasını öğreniyoruz eninde sonunda:çok üzgünüm:
 
bugün daha iyiyim
zaman az da olsa azaltmayı başardı en azından gözyaşlarımı
bugün gözümden hiç yaş gelmedi mesela
sanırım gelecek göz yaşı kalmadı pınarlarımda

ama neredeyse bugün çok üzülmediğim için üzüllüyordum
çünkü bugün farkettim ki
demek hayallerinin yıkılmasına bile alışabılıyormuş insan
hayatta hep birşeyler oluyor ve biz kabullenerek katlanarak yaşamasını öğreniyoruz eninde sonunda:çok üzgünüm:

O kadar çok ağladım ve sildim ki gözyaşlarımı Talinciğim..
Kuruduğu sandığım anda bile birikti göz pınarlarımda yaşlar..senağlama
Bence sen de gerektiği zaman serbest bırak onları ki hayallerinin yıkıldığına değsin en azından verdiğin emekler...benneyaptımki
 
Hayatta herkez aslında yaptıklarının karşılıgını alıyor...
Sevdigimizde özlemi çekiyoruz,
Büyüdügümüzde hayatı,
Olumsuzluklarda dertleri,
Mutluluklarda heyecanı
 
Hayatta herkez aslında yaptıklarının karşılıgını alıyor...
Sevdigimizde özlemi çekiyoruz,
Büyüdügümüzde hayatı,
Olumsuzluklarda dertleri,
Mutluluklarda heyecanı

kısaca herşeyin bir bedeli oluyor işte:a015:
hayat hep birşeyler çıkartıyor karşımıza
deneyimlenmemiz gereken ne kadar da çok şey var :çok üzgünüm:
 
son zamanlarda bir tokat gibi yüzüme çarpan ne kadar çok gerçekle karşılaşıyorum ben böyle:çok üzgünüm:
ben büyümek istemiyorum yaaaaaaasenağlama
 
X