- Konu Sahibi FatmaBeyza
-
- #1
evet arkadaşlar yavrumu kucağıma aldım 9 ay bi yolculuktan sonra.şaşkınlık tan ne zaman doğurduğumuda anlayamadım kasımın 28 inde som kontrole gittik eşimle ama daha var diye düşünüyoduk.normal olur diye.aslında 38.haftaya girmiştim doğduğunda.neyse doktor muayene etti ve bebeğimin dönmediğini sezeryan olcağını zamanınında geldiğini söyldei eğer su gelmiş olsa ogün alıcaktı doğuma.bize pazartesi gelin hazırlık yapalım dedi.ayın 1 inde 2 sindede doğum.neyse biz eve geldik ben son hazrlıklarımı yaptım.pazaretsi gittik.bi sürü tahlil bebeğime bana kalp grafisi.inanmazsınız belki sadece ogün 25 kişi sıra bekledik nst için.neyse ertesi günüsabah kalktık ben yatağımızı evimizi topladım.eşim kayınpederim yengem annem ve ben çıktık yola 9.30 da burda olun dedi doktor biz olduk ama en sona kaldım.saat 11i geçiyodu girdim tabi hepsini de gördüm.neyse ebe çağırdı beni normal doğum olan odaya aldı önlüğü giydirdi sonda taktı en korktuğum şey oydu :uhm: ayılmayı bile hiç düşünmedim.ama acımıyo fazla.neyse sedyeye yattım ameliyat haneye gidiyorum eşim elimi tuttu yürüdü kapıya kadar garibim içeri gircek nerdeyse.salona geldik hazırladılar ordada doktorum geldi sonra bu arada benim taniyonum düştü herkes panik oldu oksijen verdiler neyse sonra geçti sır anarkozda onuda verdiler ben doktorun tentürdiyot sürügünü hatırlıyorum enson.ayıldığımda odada sedyeden yatağa indiriyodu eşimle hasta bakıcı sonra feryat tabi.anne acıyo yengeee acıyo kocam kaçmış yazık dayanamamış ağlıyorum diye
senağlama sonra bebeğimi gösterdiler yavrum pudralamışlar eli yüzü hamur çanağına batmış gibi.gördüm onu ya bi haftadır kollarımdaya o yetti bana herşeyi acılarımı unuttum allah herkse nasip etsin.hihoyyyt
senağlama sonra bebeğimi gösterdiler yavrum pudralamışlar eli yüzü hamur çanağına batmış gibi.gördüm onu ya bi haftadır kollarımdaya o yetti bana herşeyi acılarımı unuttum allah herkse nasip etsin.hihoyyyt