- 22 Nisan 2015
- 2.139
- 1.517
-
- Konu Sahibi BenveUtkum
- #121
hmmm ondan sonra bide midlife crisis e girer o yaslarinda gecmesini bekle anam bekle
hmmm ondan sonra bide midlife crisis e girer o yaslarinda gecmesini bekle anam bekleŞimdi yine sordum da gidecek misin diye? Söz verdim napım diyor delüüüüüBuna ben bir şey edemedim, beceremedim sanırım. Artıkın Allahtan bir inme inmesini bekliyorum ona. Belki benimki 30 lu yaşlarını daha mutasıp yaşar, bu yaşlar geçicidir diye düşünüyorum
He ya işin birde o kısmı var, doğru birde yolun yarısı sendromu ile uğraş.hmmm ondan sonra bide midlife crisis e girer o yaslarinda gecmesini bekle anam bekle
Yok canim olur mu hic öyleHe ya işin birde o kısmı var, doğru birde yolun yarısı sendromu ile uğraş.Olsun o zaman boşarım onu, ne edeyim daha
Yok canim olur mu hic öyle
Aslında benim eşimin gördüğü aileden çevreden gördüğü düzen de eşinizinkiyle benzer. Evlenirken bunun farkında Olduğum için baştan tavrımı koydum. Güven vermeyen ve eşimin çok düzgün anlatmadığı arkadaşlarına tepkili ve mesafeli durdum, bir gece arkadaşlarının yanından söylediği saatten geç mi geldi tüm gece olay çıkardım yani baştan hep tepkimi koydum ve en ufak aldatma durumunda ne olursa olsun çekip gideceğimi net bir şekilde ifade ettim. Ha yine hiçbir şeyin garantisi yok, konularımda da yazar hala dönem dönem evliliğe dair fikir ayrılıklarından Kaynaklı Sıkıntılar yaşarız. Ama Evliliğin nasıl olması gerektiği konusunda eşimi hamur gibi yoğurdum, o da bana çok şey öğretmiştir. Şu da var ki bu devir için çok genç evlilik yapmışsınız. (Hoş her şey nasip kader kısmet ben de evliliğimde çok erken bebek sahibi oldum planlarım dışında) evlendiğimde eşim 30 yaşındaydı ve bekarlığa dair her şeye doymuştu artık evlilik hayatını istiyordu ve ben ona hala derim senin 23 24 yaşlarınla tanışsaydım asla evlenmezdim diye. Karar sizin, arada çocuk olunca öyle kolaycana karar verilemez biliyorum. Ama siz çok gençsiniz, hayatınızın baharındasınız. Eşinizi en iyi siz tanırsınız içinde değişeceğine dair umut görüyorsanız bence çabalayın. Onu bir çocuk gibi düşünüp ona Evliliği öğretin.Bu şekilde olmaktan mutlu değilim ki. Yani en azından evde geçirdiği zaman dışarıda geçirdiği zamandan daha fazla olsa tamam diyeceğim ama şimdilik dışarıda ki zaman evde geçirdiği zamandan daha fazla. Ama bakalım bu işin sonunda kim galip gelecek bende merakla bekliyorum. Oldu kadar, olmazsa artık kader der bitiririm. Ne yapım başka ki ben?
Evet erken yaşta evlilik yaptık ve gerçekten çoookkk ama çoook pişmanım. Sabahta yatakta bakıyorum ona horul horul uyuyor, böyle ağzına patlatıp uyandırıp, benim hayatıma ettin diyesim var :) Yoğurmaya çalışıyorum bende ama, adam bir şey yaşamamış, evililikte yaşamaya çalışıyor. Hatta bana bir defasında gençliğimi yaşayamadım dedi hasbam.Aslında benim eşimin gördüğü aileden çevreden gördüğü düzen de eşinizinkiyle benzer. Evlenirken bunun farkında Olduğum için baştan tavrımı koydum. Güven vermeyen ve eşimin çok düzgün anlatmadığı arkadaşlarına tepkili ve mesafeli durdum, bir gece arkadaşlarının yanından söylediği saatten geç mi geldi tüm gece olay çıkardım yani baştan hep tepkimi koydum ve en ufak aldatma durumunda ne olursa olsun çekip gideceğimi net bir şekilde ifade ettim. Ha yine hiçbir şeyin garantisi yok, konularımda da yazar hala dönem dönem evliliğe dair fikir ayrılıklarından Kaynaklı Sıkıntılar yaşarız. Ama Evliliğin nasıl olması gerektiği konusunda eşimi hamur gibi yoğurdum, o da bana çok şey öğretmiştir. Şu da var ki bu devir için çok genç evlilik yapmışsınız. (Hoş her şey nasip kader kısmet ben de evliliğimde çok erken bebek sahibi oldum planlarım dışında) evlendiğimde eşim 30 yaşındaydı ve bekarlığa dair her şeye doymuştu artık evlilik hayatını istiyordu ve ben ona hala derim senin 23 24 yaşlarınla tanışsaydım asla evlenmezdim diye. Karar sizin, arada çocuk olunca öyle kolaycana karar verilemez biliyorum. Ama siz çok gençsiniz, hayatınızın baharındasınız. Eşinizi en iyi siz tanırsınız içinde değişeceğine dair umut görüyorsanız bence çabalayın. Onu bir çocuk gibi düşünüp ona Evliliği öğretin.
Zaten adam yola giremedi ki bir türlü. Neymiş söz vermiş. Bana sormadan ne sözü Allah aşkına ya. Ergen işte hala. Oy ya kızlar keşke öncesinde sizi tanısaymışım. Şimdi buraya bekarlar kervanında seslenirdim ah ahHayır gitmemeli.açık ve net arkadaşlarıyla içip sonra sarhostum hatırlamıyorum olayları yaşanabilir bekarlarmis sonuçta onlar olabiliryyanı. Bir bahane bulup gitmesine izin vermemelisiniz.ama bunu gidemezsin vb gibi zorlamadan yapmalisinizki araniz acilmasin. Mesela siz hasta olsanız sizi o durumda bırakıp gidermi .yada ne olsa hayatta gitmez.ne bilim is yerinde ertesi gün toplantısı olsa çalışması gerekse vb vb.biswy olmalı mutlaka.o arkadaşlarının da günahını almak istemem.belki iyi birileridir.bir iki bira içip egleniyorlardir kendi aralarında kadın kız olmadan ama olsun içki kötülüklerin anası sonuçta öyle ortamlar bir iki derken Bakmışsınyoldan cçıkmış şahsi fikrim benim.aksini düşünen tabikide vardır.
Adamı zaten engellemeye kalksan inadına daha beterini yapıyor... Kızacağım şeyi yapıyor, sonrasında benim gönlümü almak için herşeyi yapıyor, bir zaman sonra aynısını yapıyor. Sanki demedim öküze ki yapma diyeBir şeyi sırf siz istemiyorsanız diye yapmayacaksa bırakın yapsın. Koca adam, kimlerle arkadaş olup olmayacağını kestiremiyorsa siz ne yapabilirsiniz ki? Rahatsızlığınızı söyleyin ve kararı ona bırakın. Şimdi engelleseniz ne olacak ki, bir sonraki sefer yine aynı sıkıntılar yaşanacak.
Diyeceğim bakalım ama zannetmem ki gelir, bahanesi de benim arabam yok onlar kalırsa ben ne diyim onlara şimdi olacak. Her şeye bir bahanesi var ya bizim adamınBen olsam eşimle , "ona güvenmediğim gibi bir imada bulunmadan/ ona öyle birşey hissettirmeden", arkadaşlarınla eğlenmek senin de hakkın, çalışıyorsun ve yoruluyorsun elbette gidip eglenmek isteyebilirsin ancak akşam evimizde bizimle birlikte olmanı istiyorum. Bir çocuğumuz var ve sana her an ihtiyacımız olabilir. Lütfen eglen ama aksam evimizde ol" derdim. Net, açık ve imasız...
Bende onun o cumartesiyi bu şekilde burnundan getirmezsem bana da hiç bir şey demesinler.ona sadece 'ben sana güveniyorum istediğin yere git, sen yanlış yapmazsın' de. adamın kulağında çınlar çınlar ve sonunda vicdani bir iç sese dönüşür. ama tabi bunu söylerken temkini elden bırakma. tamam bizde olumla dışarı çıkarız, gezeriz de. aklı sende kalması lazım. şüpheli hareketlerle adamları sarsmak lazım arada. ama fazla ileri gitmeden. bazen ben dışarı çıkıp yürüyüş yapardım. aradığında açmazdım. aklı hep bende olurdu arkadaşları da yalan olurdu tabi keyif almazdı.
Yok yok 30 meselesi bizim arkadaşla yaptığımız mesele, boşanırsam evlenmem için 30 belki geç olur diyordum. Arkadaşla espiri yapıyorduk aramızda. Yoksa ne edeyim onu boşandıktan sonra ben, kimi alıyorsa alsınizin vermeseniz ne olacak ki? sizi dinleyecegini mi sanıyorsunuz?
adam kendi bildigini okuyacak, simdiye kadar da öyle olmus.
sizinle tartısması ilişkiyı noktalamaya gelirse belki o zaman geri aadım atar diyecegim ancak zaten biten birseyi cocugu bahane ederek sürüdürmeye calısıyorsunuz.
bir de bosanırsam 30dan sonra olsun ki evlenemesin diyorsunuz, sizi sevmeyen birine bu kadar takıntılı olursanız kuma getirdiginde de "nikahımı vereyim yeter ki beni bırakma" noktasına gelirsiniz.
anlattıgınız kadarıyla iyi bir baba göremiyorum,
zamanla mutsuzlugunuz arttıkca iyi bir anne görmekte de zorlanabiliriz...
Evet erken yaşta evlilik yaptık ve gerçekten çoookkk ama çoook pişmanım. Sabahta yatakta bakıyorum ona horul horul uyuyor, böyle ağzına patlatıp uyandırıp, benim hayatıma ettin diyesim var :) Yoğurmaya çalışıyorum bende ama, adam bir şey yaşamamış, evililikte yaşamaya çalışıyor. Hatta bana bir defasında gençliğimi yaşayamadım dedi hasbam.
Bizimkine ben arkadaşlarımla toplanacağım, kalacağım dersem izin vermeyeceğini sanmıyorum uyuzo gençliğini yaşayamadı da sen mi yaşadın... o adama o an diyeceğin bir şey var "istersen bekar olabilirsin, hiç bir şey için geç değil"...
güvensizmişsin. gerçi ben erkeklerin yatılı sağda solda üstelik alkol alarak takılmasını anlamıyorum. ben arkadaşlarım bir yere yatılı gidip alkol alamıyorsam kusura bakmasın eşimde gidemez... eşitlik olmalı evde....
bir ara eşim arkadaşlarıla il dışına üniversite arkadaşlarıyla buluşmaya gidecekmiş. gidermiş.. vs.. bir iki gün sonra kendi arkadaşlarım da toplanacağını öğrendim. günü de aynı zamanlarda. sen gidersen bende giderim dedim. gitmemi istemediği için gidemedi. bunda bir şey yoksa ben neden gidemiyorum.
sonra kadınsın sen başına iş gelir denilir. sanki bir sürü erkekte cinayetten gitmiyor.
Bizimkine ben arkadaşlarımla toplanacağım, kalacağım dersem izin vermeyeceğini sanmıyorum uyuzOna ben karışmayayım diye kendi de benim gittiğim yerlere karışmıyor, öyle bir izlenim edindim onda. Kıyafet hariç tabi ki . Aynen istediğin gibi bekar olabilirsin demiştim bende ona. Biz bayanlarda ki mantık hep aynı