Davranış Bozuklukları Ben ne yapacagımı şaşırmış durumdayım

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.

çikolatta

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Mayıs 2007
150
1
96
37
Antalya
3 yaşındaki kızım taki anne karnında başlayan aşırı hareketlilik ilekendini daha doğmadan belli etti çıldırmak üzereyim birde 1bucuk yasında oğlum var onun zararı yok ama ikisi bir olunca kıyamet kopuyor .benim kızla dışarı çıkmaktan alışveriş yapmakten markete gitmekten korkuyorum saldırıyor herşeye onu istiyorum bunu istiyorum almayınca kendini yerlere atıyor bağırıyor sinirleniyor atıyor oww dışarı cıktıgımda elimden bi kaçıyo koş allah koş nereye kadar taki ben yakalayana kadar evde ise kapı pencere koltuk masa mutfak tezgahı nerede bir yüksek yer varsa atlayışlar yapıyor tırmanıyor çok akıllı maşallah herseyi konusyor herşeyi anlıyor ama beni anlamıyor dinlemiyor heryeri dagıtıyor hergün 2 3 saat temizlik yapıorum akşama sanki evde harp cıkmıtükürme huyu cıktı herkeze salak diyor yani çıldırmak üzereyim ne yapacagım parkada götürsem durmuyo ayol kaykayın tepesine cıkıyor anırsın erkek cocugu bie kız cocugu ağaca tırmanırmı bu tırmanıyor naıl davranmalıyım sözümü dinletmeyim terbiye nasıl verebilirim iyi yaklaşıp konusmaya çalıssamda dinlemiyor
 
Hiç bir doktorla görüştünüz mü acaba? Kızınız belki hiperaktif denen çocuklardandır. Gerçi bu tip çocuklarda, hareketliliğin yanı sıra dikkatini toparlayamama falan da oluyormuş.

Bir de, büyük ihtimalle kardeşini kıskanıyordur. Siz de iki ufak çocukla ilgilenirken, ister istemez geriliyor, yoruluyorsunuzdur. Bu ruh haliniz de, siz farketmeseniz de kızınıza yansıyor olabilir. Ufak oğlunuzun zararı olmadığından bahsetmişsiniz, belki bunu kızınıza da örnek veriyorsunuz, ya da o kardeşini daha fazla sevdiğinizi falan düşünüyordur. Siz mutlaka, sevgi olarak hiç bir ayrım yapmıyorsunuz çocuklarınız arasında ama, birçok kardeş arasında bu kıskançlık olayı oluyor ve hepsinde de kendini farklı bir şekilde gösteriyor. Kiminde büyük küçüğü kıskanıyor, kiminde küçük büyüğü.

İki küçük çocukla ilgilenmek çok zor gerçekten. Eşiniz biraz ilgilenemez mi kızınızla acaba ara sıra. Madem çok enerjik, birlikte koşsunlar, hoplasınlar, zıplasınlar biraz. Benim oğlum çok sakin bir çocukluk geçirmesine rağmen, bir dönem devamlı koltuk tepelerine çıkmaya merak salmıştı. Bu ağaca tırmanma, yüksekten atlama işinin kız veya erkek olmakla bir alakası yok, bir kere onu bilin. Bu daha çok insanın yapısı ile ilgili. Kızınız da baştan itibaren hareketli imiş, bunun kaçarı yok gibi geliyor bana. Ona enerjisini harcayacağı ortamlar yaratmak zorundasınız. Dediğim gibi, belki eşiniz de yardımcı olmalı.

Kolay gelsin, ama bir de çocuk doktoruna sorun, hareketlilik düzeyi normal mi, değil mi biz bunları tam değerlendiremeyebiliriz. Bir de, mutlaka iyi bir doktor bulduğunuzdan emin olun, çünkü bu hiperaktif çocuklara oldukça ağır ilaçlar verilebiliyor diye duyuyorum, gerçekten doğru teşhis konması çok önemli.
 
Son düzenleme:
Bır pedagogla gorusmenızı tavsıye ederım
Sakın yanlıs anlamayın ama bız nasıl destege ıhtıyacımız oluyorsa yavrularımızında oluyor.
Bızımde aynen ole bır tanıdıgımızın kız cocugu var ve 3.5 yasında
TErbıyesızlık saygısızlık soz dınlememe hat safhada
Sen malsmısın salak aptal dıyen bır cocuk !
Annesıyle cok konusdum ama nıyeyse anne cocugunun sorunu olduunu kabul etmıyor
deli olmadıgını ıddıa edıyorkı tabıkı delı degıl.
Ama bazı anneler cocuklarına konduramıyor demekkı
Benım kuzenım psıkolog ve boyle durumlarda tabıkı goturmelısınız dıye kendı dıyor.
Allah yardımcınız olsun ıkı ufaklıkla
 
o kadar iyi anlıyorum ki sizi kızımı oyalamanın durdurmanın bir yolu yok. Pusette kucakta yerde hicbiryerde durmuyor. Biryere gidemiyorum gittigim hic bir yerde rahat edemiyorum. Annemler falan başka sehirde eşim çok yogun calısıyor tek basıma bakıyorum kızıma. O kadar zor ki aşırı hareketli. Karnımdayken aglıyordum o kadr hareketliydi ki canım yanıyodu dogdugunda 360 derece dönebiliyodu. Daha 1 haftalıktı biraktıgım yerde bulamıyordum. Cırpına cırpına donunu cıkartıyodu dogdugunda. Annemin bu nasıl cocuk hic boylesini gormedim dedigini hatırlıyorum dogum yaptıgımda. Bebek hemsiresi çok aktif bır bebek dediginde dönup bi bakmıstım yuzune. 10 aylık yurudu 1 yasına gelmeden desteksiz pencereye tırmanabilen pencereyi açabilen bi çocuk. O kadar çaresizimki anlatamam. Hic laf dinlemiyo hep kafasının dikine gidiyo. 26 aylik oldu. Hayatımdan bezdım ruhum yoruldu resmen. Elimden bir kaçınca o kadar hızlı kacıyo ki yakalamaya güç lazım. Görenler halime acıyo. Sanki hicbirsey yapmaya hakkım yokmus gibi hissediyorum gezmeyi eglenmeyi gectim yemek yiyemiyor duş alamıyor uyuyamıyor dinlenemiyorum şükretmeye calısıyorum saglıklı diye ama bazen cok agır geliyor. Şaşırmis durumdayım
 

2010 da yazdığın konuyu okudum aynı şeyleri yaşıyoruz ben de ev gezmelerinden nefret eder oldum pusetine koyup dışarı çıkıyorum hiç durmadan yürüyorum sonrada adım çok gezene çıkıyor deli oluyorum ben de yalnızım maltepede oturuyorum sen nerdesin? bu arada oğlum pusetinden çıkmayı öğrendi artık
 

bende uskudardayım canım. O kadar yoruldumki artık anlatamam durup durup aglayasım var
 

merhaba yazdiklarinizi okuyunca biri benden bahsediyor diye dusundum benim oglumda dogdugundan beri cok hareketli asiri 7 ayliken yurutece koyardim bir is yapayim diye ama ben arkami donmeden o icinden cikmis oluyordu millet baya sasiriyordu cevik gibi bir vucudu vardir hep ama gec yurudu ve hayla konusmuyor iki yasinda epilepsi tesisi konuldu suanda sendrrom draveten supeleniliyor .dediginiz gibi bende gezmekten nefret eder olmusum nereye gitsem elini bir saniye bile birakamiyorum alip basini gidiyor ev gezmeleri zaten kabus oluyor ben evde bile onunla temizlik yapamiyorum dus edemiyom yemek yiyemiyorum bu anlamda cok yalnizim ailem turkiyede yanimda olsalardi en azindan biraz destek olurlardi.. gecenlerde kuzenimin evine gitmistim biraz biraktim sen ilgilen dedim iki uc saat benim destegimle bas edemedi ev birbirine girdi ve gelecegimiz zaman baktim elimi optu alnina koydu sen ne sabirli kadinsin hic bir is bu kadar zor olamaz dedi.. eh dedim kolay degil bu arada kendisi benden yasca buyuktur.. b
 

teşekkür ederim öncelikle benim öyle bir kaygım yok evet çocucgun bir sorunu varki bu davranıs bozuklugunu sergiliyor doktora götürmek istiyorum en kısa zamanda
 

:18: ay canım ya çok zor birde benim 2 tane Allah yardımcımız olsun umarım bir an evvel büyürler
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…