Uyandığımda; kapkaranlık bir havayla içim daraldı...
Ben küçükken de hava böyle karanlık olup, içimi daraltıyor muydu diye düşündüm… Yoksa pırıl, pırıl bir güneş içimi ısıtıp, gökyüzünü hep aydınlatıyor muydu?
Hiç gece oluyor muydu biz küçükken? Sadece gece yarısı çişimiz geldiğinde mi bizi korkutan “Anneee…!!!” diye bağırmamıza neden olan zifiri karanlık “Gece” ortaya çıkıyordu?
Ya da “Gece” hep vardı da, bizim hemen yanı başımızda etrafımızı parlak ışıklarıyla aydınlatan birileri ya da bir şeyler mi vardı, biz etrafı 0ndan mı, hep pırıl, pırıl görüyorduk…