- 25 Ocak 2008
- 58
- 0
- 41
-
- Konu Sahibi saciuzunaklikisa
- #41
off offf şu yaşıma geldim çözemedim ben nerde yanlış yaptım
Benimde bu konuda söyleyecek çok sözum var.
Ben dıyormki bıyerlere gelmıs kadınları erkekelr kendılerıne yakıstıeamıyo.ya rededılmekten korkuyo yada tasıyamamaktan.cesaretını toplayıp gelenlerde daha hayatını otutturamamıs cılgın asıklar oluyo bızım aklımızı başımızdan alıyolar.ama evlılık ıcın akıllarının basına gelmesını beklıyoruz.zamn akıp gecıyo bızım sonucu gelmeyecek aşklarda emek zaman kayıplarımız artıyor...
aslında nekadar az sey ıstıyoruz dımı evlenıp yuva kurmak ve anne olmak...
Allah hepımızın gonlune gore versın dogru yerde dogru zamanda DOĞRU İNSANLARI karsımıza cıkarsın ıns.
Kendimi çaresiz hissetiğim bi dönemle eşimin yardımlarıyla ayakta kaldım. Ve evlendik. Ne yazıkki, çok daha yalnızlıklar yaşadım iki buçuk evliliğimin içinde. Halende yaşıyorum. Nikah yaptığım hafta memurluğu kazandım. Sandımki artık herşey yoluna girdi. öyle değilmiş. Bir baba kızına değer vermiyorsa, dünyada hiç bir erkek değer vermez. Yaşadım gördüm. şimdi ayaklarım üzerinde durmak istiyorum, yalnızlığımıda alıp gitmek istiyorum. Defalarca cesaretim kırıldı. Kırılan cesaretim tokat gibi yüzüme vuruldu. Sadece kimsenin bana acımayacağı bi dünya kurmak istiyorum kendime. Oturmuşum şu an nasıl yapacağımı düşünüyorum. Nasıl ev tutacağımı, herşeyin nasıl gelişeceğini düşünüyorum. Ama bu evden gitmek istiyorum...
Benim bir teorim daha var kızlar... bir kadının evliliği düşünüp düşünmemesi çokda önemli değil önemli olan erkeğin evlenmeye karar vermesidir... bir erkek kırktane kızla çıkıyor ki çıktığı her kız ben belki bununla evlenirim belki sonu olur diye çıkar ama erkek kendini hazır hissstetiğinde evlenir ondan önceki 39 kız hikayedir... yanlış mı düşünüyorum?
Aynen canım:13: benim erkek arkadaşım ilk başlarda evlilik diyordu, şimdi az daha bekleyelim erken diyor, ne yapalım bekleyeceğiz artık
aslında bende şunu düşünüyorum, daha gençken herkesi begenebılıyor kadın özellıklede daha fizksel özellikler dıkkatimizi cekıyor.. karsıdakının işi mesleği cok onemli olmuyor.. ama zaman geçtikçe kendini keşfettikçe kendimizin değeri artıyor.. fiziksel özellıkler daha arka plana geçiyor.. akıl zeka karakter olgunluk.. bunlar aradıgımız kriterler olmaya baslıyor... ve bu kriterler o kadar az ınsanda var ki bulmak ta zorlasıyor.. hayranlık duyabileceği biri olsun istiyor hayatında
O gençlik çağlarında evlenirdim şimdiki aklım olsaydı. Ne kadar yanlış yönlendirilmişiz, oku mesleğin olsun sonrası olur diye. Oysa ki meslek kadar seveceğin kişiyle beraber olman da önemliymiş meğer.
O gençlik çağlarında evlenirdim şimdiki aklım olsaydı. Ne kadar yanlış yönlendirilmişiz, oku mesleğin olsun sonrası olur diye. Oysa ki meslek kadar seveceğin kişiyle beraber olman da önemliymiş meğer.
Azulcuğum uzun uzun yazmışsın eline sağlık.
Bencillik doğal olarak geliyor yalnız. Eskiden güvenilirmiş evlenlecek kişiye ve ailesine. Şu an kimin eli kimin cebinde kim ne istiyor ne yapıyor ne kadarını doğru söylüyor tamamen meçhul. Bir arkadaş mahalle kültürü vardı demişti diğer sayfalarda. Mahalle kültürü birbirini ve geçmişini, karakterini bilen insanların bir arada olması demekti. Şimdiyse sen ne kadar tanırsan o kadarıyla kalıyor adamı. Komşusu bile bilmez kimin ne olduğunu artık. Bu da güvensizlik getiriyor doğal olarak da bencillik. Bilinç de denebilir aslında buna??? Kavramlar mı karıştı kafam mı karışık onu da çözemedim.
Sabır da azaldı birbirine karşı tahammül vs. Ancak yalnızlığa tahammül edebilir olduk. Onu çekeceğime yalnız kalırım derken buluyorum ben kendimi hayal kırıklığı yaşadığımda. Acı çekmemek için bahanelerim var.
Çözüm olumlu düşünmek, büyütmemek olabilir mi, ne kadar işe yarar bilinmez.
Evet sabır ve tahammülde de sınırlarımızı zorlamıyoruz sanırım,
Rahatlığımız en önemli ihtiyacımız oldu malesef,
O nedenle insanlar gitgide birbirinden uzaklaşıyo,kendi kabuğuna çekiliyo,
Başkasının verdiği acıları yaşamaktansa kendi yalnızlığında melankolik bi hayatı tercih ediyo,
Bakalım sonumuz nolcak,dileğim ALLAH herkese aşk,sevgi,huzur dolu evlilikler versin inş.,
Sabır ve dayanma gücü versin ki ailelerimizi yıkmayalım,çocuklarımızı annesiz babasız büyütmeyelim...:97:
Merhaba..
Öncelikle evliliğe bakışınızda bence bir sıkıntı var.
"Vasıflı" diye nitelendirdiğiniz ve sizce evlilik için önemli bir unsur olan bu kelime daha ziyade işverenler tarafından kullanılır.İnsan ilişkilerinde vasıflı olmak sosyal hayatta sizi üst sıralara taşır sizr saygınlık,para ve kariyer katar.Ancak bütün bunlar iş duygusal ilişkilere geldiğinde bir noktada tıkanır.
Nihayetinde dil bilmeniz,y lisans yapmanız,işinizde çok başarılı olmanız hatta ve hatta çok iyi yemek yapmanız gibi vasıflar dahi evlilik için kafii değil.Bunu kavrayarak yola çıkarsanız kendinizi suçlamaktan vazgeçersiniz,kaldı ki siz vasıflarınızı hayata iyi tutunmak,para ve saygınlık kazanmak için yaptınız eş seçmek için değil..
Ben de hayatındaki tek öncelik okul,sonra iş ve sonra eş diye dikte edilerek büyütüldüm.Faydasını gördüm mü tartışılır evet okudum hatta birden fazla üniversite okudum,istikrarlı ve beni mutlu eden bir işe sahip değilim hala,işsizim.. Evliyim. Ailemin benim için yaptığı sıralamayı bozdum.
Ülkemizde ataerkil yapı yüzünde biraz mantıklı aileler kız çocuklarını ayakları üzerinde durması mantığıyla yetiştirdi bu bizi eminim ülke olarak da ileriye taşıyacak.Ancak bu durum da kadınların kadın olma durumlarını yitirmesine sebep oldu.Okuyan,çalışan kadın erkeksidir demiyorum mantık bu değil.
Kadının naifliği,düzlüğü,sığınmaya müsait yapısı bozuldu.Artık güçlüyüz ve bu erkeklerin pek de haz etmedikleri bir durum.Çoğu erkek paraya düşkün olmasa karısının çalışmasından nefret eder halde.Kadınlar değişti ama erkekler değişmedi.Onlar hala aynı bakıyor hayata..
İlkokul mezunu hayatı boyunca evden çıkmamış bir genç kız,alımlı ise iyi ev kızı ise,adı çıkmamış ise sizin hayalini kurduğunuz kariyer sahibi bir mimar ile bir doktor yada ne bileyim iş adamı ile evlenebilir.. Erkekler özellikle bu tip kadınları tercih eder çünkü ev yaşantısına daha müsait bir yapıdalar. Bu durumda ben özgürüm,güçlüyüm,güzelim,kariyerim de var diyen kadın evlenemiyor.Ve bence özellikle tercih edilmiyor.Elbette özellikle güçlü kadını tercih eden erkek de var ama hmm çok istisnai..
Eğer vasıfla önemli olsaydı çok varlıklı çok eğitimli bir iş adamı ilköğretimini bile tamamlayamamış göğüs uçlarını yalarmış gibi poz veren bir mankenle evlenmez,ondan çocuk sahibi olmaz ,baştacı etmezdi.
Belli özelliklere sahip anlamında kullanıyorum "vasıflı" yı. Herkes kendine özgü "vasıf"lar bulabilir. Mesela bahsettiğiniz ilkokul mezunu kız da kendi içinde vasıfları olan bir kızdır. Yalnız işi ve güzelliği olan, pek çok yönden dört dörtlük kabul edilen insanların yalnız kalması günümüz gerçeklerinden biri.
Eğer bir bayanın işi yoksa tek maaşla geçinmek zor düşüncesiyle elenebiliyor. Ya da işi var da çirkinse "koca bulamadı." olabiliyor. Bu belli başlı özelliklere sahip kişilerin evlenememesi benim konum. o yüzden açıkça "vasıflı" diye belirttim bir rahatsızlık duymuyorum.
Azul, yazılanları biraz yanlış anlamışsın gibi geldi. Vasıflı vasıfsız açıklamamı yapmıştım tekrar etmem gereksiz diye düşünüyorum.
Derinss, yeteneklerin olduğu halde kullanmamak, yapabileceklerin olduğu halde geri çekilmek, muhtaç rolü yapmak beni sanırım evlenememekten daha çok yorardı. Erkeklerin korumaya istekli, kadınlarınsa korunmaya muhtaç olduğunu ya da göründüğünü, bunun ilişkilerde bir taktik olarak kullanılabileceğini biliyorum ancak, rol yaparak yaşamak da zor olmaz mı?