0-2 YAŞ PSİKOLOJİSİNE DİKKAT
Uzman Psikolog ve Pedagog Reyhan Ateş Yücel, 0-2 yaş döneminde çocukların psikolojik gelişimi hakkında önemli bilgiler verdi.
0-2 yaş döneminde sağlıklı bir psikolojik gelişimin temel şartlarından biri çocuğun temel ihtiyaçlarına karşılık vermektir. Çocuklar dünyaya gelirken doyum sağlaması beklenen bazı temel fizyolojik gereksinimleri de beraberinde getirir. Bunlar; beslenme, uyku, ısı ve beden temizliği, sevgi görmedir. İlk iki yılda bu gereksinimlerin karşılanması kendini güvende ve huzurlu hissetmesi açısından son derece önemli.
Bebekler 16 saatini uykuyla geçirse de refleks faaliyetleriyle dış dünyayla ilişkilerini sürdürmeye çalışır. 0-1 ay arasında acı, acıkma, üşüme, huzursuzluktan dolayı ağlama ve ağladıktan sonra ihtiyaçlarının karşılandığını görmek ister.
Anne tetikte olmalı
Ağlama tınıları çocuğun dış dünyayla ilk iletişim yollarından biridir. İhtiyaçlarının karşılandığını gören çocuk hem anneye hem de çevresine güven duygusu geliştirir. Öğrenme arzusunun temelini de bu güven duygusu oluşturur. Temel güven duygusu çocukta keşfetme arzusu- merak duygusunu geliştirir. Çocuk ya güvenmeyi ya da güvenmemeyi öğrenir.
Çocuğunuzla göz teması kurun
Kişiliğe saygı, iletişimde yüz yüze konuşma becerilerinin temeli yine bu dönemde atılır. Anne çocuğu kabul etmeli, göz kontağı ve dokunmayla sevgisini göstermeli.
7-9’uncu aylarda ayrılık anksiyetesi ortaya çıkabilir. Yine bu dönemde yabancılardan korkma gözlenebilir. 1 yaşına gelen bebek, basit soruları anlama, sınırsız merak duygusuna sahip olma gibi özellikler sergilerken yine ilk anlamlı sözcükler bu dönemde ortaya çıkar. 2 yaşa geldiğinde konuşmada 2 kelimelik cümleler beklenebilir. Daha bağımsız olma yolunda adımlar atmaya başlayabilir. Yaşımın ikinci yılında gelişim epey hızlıdır. Bu onu birçok açıdan bağımsız kılar. Motor yeteneklerle, dil becerisinin kazanılmasının etkisi büyüktür. 2 yaş çocuğu yetişkinlerle birlikte basit faaliyetlerde bulunabilir.
Önce siz örnek olmalısınız
Bebeklere ve çocuklara bir şeyler öğretmek, olumlu davranışlar kazandırmak, olumsuzları elemine etmek istiyorsak ilk yapılması gereken ona örnek teşkil etmek olmalı. En basit öğretme yöntemi, o davranışı sergilemektir. Çocuklar söylediklerimizden çok, yaptıklarımızı öğrenme eğilimindedirler.
Sağlıklı bir çocuk gelişiminde aileler öncelikle çocuklarını diğer bebeklerle kıyaslamamalı. Her çocuğun gelişim hızı birbirinden farklıdır. Önemli olan kendi dinamiğini bulmasına yardımcı olmaktır. Herhangi bir gelişimsel gerilikten şüphe edildiğinde bir uzmandan yardım almaktan çekinilmemeli.
2.5 yaş sendromu
2.5 yaşına gelen çocuklar, bağımsız olabileceklerini öğrenirler. Konuşması beklenen çocuklarda dil gelişiminin gecikmeye başlaması hırçınlıklara neden olur. Anne babalar çocuklarına destek olup onlar için uyarıcı bir çevre sunduklarında bu gecikmeyi aşabilir.
Çocuk bu dönemde dengesiz, olumsuz, kararsız ve isyankardır. Hem otoriteyi istemez hem de onayına ihtiyaç duyar. Aşırı faaliyetten ani tembelliğe ya geçebilir. Çocuğun asıl istediği bağımsız hareket edebilmektir. Bu bağımsızlık isteklerini ifade etmekten de geçer.
Bu dönemde onunla tartışmaya girmek yerine, dikkatini başka bir etkinliğe yöneltmek, olumsuz davranış sürerken kendi ilginizi başka bir konuya çevirmek, sakinleştiğinde tekrar ona odaklanmak yapılabilecek şeylerden birkaçı olarak sayılabilir.
Kaynak: iyinin peşinde
