Uyku Problemi Bebekten sonra evlilik

Mavilianne

Üye
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2022
100
28
30
Merhabalar. Şuan 7,5 aylık bir oğlum var. Daha öncede burda 4. Ay atağında bir konu açmıştım hatta şifremi bile unutmuşum yeniden sıfırladım ve şuan mevzum bambaşka yeniden buradayım.

Oglumdan sonra eşimle aram resmen barut fıçısına döndü.Esim masa başı çalışıyor öyle çok ağır bir işi yok zaten aynı kurumda çalışıyorduk benim görevim başka onunki başka. Ama özellikle oğlum doğdu doğalı adam hep bir uykusuz yorgun bitkin gözlerinden resmen 12 saat bile uyusa uyku fışkırıyor buda beni delirtiyor.Normal doğum yaptım çok fazla yırtık ve dikiş oldu 1 hafta oturamadım ama ilk doğum yaptığım gün bile eşim hastane odasında horul horul uyudu ben 2 günlük uykusuzlukla doğuma girmiştim. 7.5 aydır hiç birşey değişmedi eşim hep uykulu hep yorgun. Ben bir gece 3 saat uyku uyusam Yarabbi Şükür çekiyorum dinlendim bugün diyorum eşim minimum 6,7 saat uyuyor çocuktan haberi olmuyor sabah aygın baygın uykusuz mıymıy modunda işe gidiyor işten geliyor gözleri yastığa bakıyor çocukla ilgilenirse 15 dk sonra durmuyor benimde dinlenmem lazım işten geldim moduna giriyor.Tv alışkanlığı yok eşimin çay kahve de tek alışkanlığı işten gelince 1 saat uyuyacak sonra yemek yiyecek anca kendine o zaman gelebiliyormuş. Ve eşimin bu uyku halini kendi ailem bile farketti bir kaç gün onlarda kaldım hep eşin uyuyor bu kadar çok uykuyu seven biri mıydı bilmem ne diyor kendi annem babam bile.Adamın gözlerinin feri gitmiş gibi her zaman. Artik sürekli ama sürekli kavga ediyoruz asla aramız düzelmiyor çünkü ben hep ona karşı öfke doluyum. Gece ben 5 kere kalkıyorum o hiç uyanmaz sabah derim gece hiç uyumadım yaa evet bu gece çok kötüydü diyor direk benden rol çalma çabasında. Çocuk için ben yoruluyorum ama sanki benim yorgunluğu Allah ona 5 katı olarak yansıtıyor. Oğlumu bazen erken yatırabiliyorum sonrası film izleriz vs diye umutlanarak ben çocuğu uyutmak ile uğraşırken eşim salonda 3. Uykuya geçmiş vaziyette oluyor ben 2 saat TV izleyip kapatıp yatak odasına gelip yatıyorum. Esimin sürekli bu yatma uyuma hastalığı yüzünden ona en iyisinden multivitaminler aldım kanlarında mi sorun var diye tahlil yaptırdım hiç bir sorunu çıkmadı vitamini de kullandığı halde hala o yorgunluğu asla geçmiyor. Bana dünyanın desteğini olduğunu sanıyor çocuk için ama asla o kadar bir desteği yok. Eşimi 10 yıldır tanıyorum 3 yıldır evliyiz ve bu hale doğum yaptığım gün geldi. O gün doğumdan çıktığımda gördüm gözlerindeki yorgunluk ifadesini ve aylardır düzelmedi. Artık adamin kaç saat uyuduğunu seceresini tutmaya başladım geçen pazar 10 saat deliksiz bir uyku uyudu hatta kendim dedim biz çocukla ayrı yatalım sen hiç kalkmada uykunu al kaç haftadır evdeyiz çıkalım gezelim iyi güzel ama adam kalktı esniyor asla mayışma hali geçmiyor ben bir sürü iş yaptım ettim o kahvaltı etti sadece ve direk gidip geri yattı 5 dk dinlenicem diyerek sanırsınız kahvaltı da yük taşıdı 1.5 saat daha uyudu asla kaldıramadım kalkınca da evde kızılca kıyamet koptu artık cinnet geçirdim resmen sürekli bu uyumalarına dayanamıyorum çoğu zaman boşanmayı istiyorum evlendiğime zaten bin pişmanım. O gün bana sürekli ben ister uyurum ister uyumam benim uyumam senin hayatından ne kaybettirdi ne eksildi yok sen hep sinirlisin hep mutsuzsun güler yüzün yok sarılman öpmen yok agresifsin neyi istedin de olmadı yok anne oldun da kolay mı sandın bir sen mi annesin bilmem ne bir sürü laf etti artık ne yapacağımı bilmiyorum. Sürekli öfkeli sinirli agresif bir insana dönüştüm. Çocuğuma bunu inanılmaz yansıtıyorum babasına olan öfkemi ondan çıkarır hale geldim çocuk ağladı mi uyumadı mı çıldırıyorum kocam uyuyor haberi olmuyor diye gece adamı kaldırsam az sen bak çocuğa diye.Adam ayakta sallanıyor halbuki bakıyorum bı 5,6 saat uyumuş oluyor o vakte kadar ama adama asla yetmiyor iyi uyudum şöyle dincim iyiyim dediği hiç bir gün yok. Evde yapılacak tamirat işleri var en basitinden camlara sineklik tülü takılacak ağzında sürekli vakit mi var çocuktan lafı halbuki ben çocuğu uyutuyorum anında eşim yatmaya gidiyor veya ben ilgilenirken çocukla az kestircem diyor onun uyuması yüzünden evdeki tamirat işlerine de hiç vakit olmuyor o çocuktan vakit yok diye isyanlarda sanki çocuğa o bakıyor gibi.Ben artık sürekli kavga eden laf sokan bir insana dönüştüm oda sürekli uyuyan evde kavgamız hiç eksik değil oğlumuza üzülüyorum çocuk 7,5 aylık bizden göre göre öfkeli bir bebeğe dönüşmeye başladı ne yapmam gerekiyor bana akıl verin:KK43: bu arada cinsellik bitmiş değil haftada 2 şeklinde devam ediyor ona gelince uykusu gelmiyor birtek. Oglum kendi yatağında yatar eşimle yatak falanda ayırmadık yani.
 
Bir hastalığı olmadığından eminseniz, bu sorunun net başlangıcı da 2. doğum oldu diyorsanız, bu sorunu profesyonel destek almadan çözemeyebilirsiniz. Eşiniz kendini çok yorucu bir hayatı olduğuna inandırmış ve bedeni sahip olduğu bu güçlü inancın etkisinde gibi görünüyor.

Ben de ilk dogumumdan sonra bu kafada olduğum için hep çok yorgun ve tükenmiş geziyordum. Çocuğum hiç uyumazdı evet ama ikinci çocuğum olunca ikisi birden uyumamasina rağmen aynı tukenmisligi yaşamadım. Çünkü bakış açım değişmişti. İlk çocukta her gün kaç dakika uyuduğumu hesaplar kendi kendime acirdim ve tüm gün bunun mutsuzluğunu yaşardım. İkinci çocukta bir gün bile geceki uykuyu degerlendirmedim ve çok dincim, tükenmişlik yaşamıyorum.

Demek istiyorum ki eşiniz sadece bakis acısını değiştirmeye ve hayatının zor olmadığı farkındalığını kazanmaya ihtiyaç duyuyor gibi duruyor. Siz bu kadar tükenmiş o bu kadar savunmacı iken sizin yapacağınız yuzlestirmelerin bir işe yaramasi zor. Sadece biraz daha kutuplasiyorsunuz. Bana kalırsa sorununuz iyice kökleşmeden, bazı duyguları kaybedip toparlanmayi imkansiz hale getirmeden anlayışlı bir aile buyuguyle, mümkünse eşinizin saygı duyduğu ve yakın hissettigi biriyle eşinizi bir sorun olduğuna ikna etmesi için konuşun. Eşiniz bir sorunun varlığını kabul etmeli önce. Sonra da bir psikoloğa başvurun, çift terapisi alın mümkünse. Maddi sorun yaşıyorsaniz devlet hastanelerinde psikologlar oluyor, psikiyatriste randevu alıp psikologla görüşmek istediğinizi söylüyorsunuz, psikiyatrist sizi psikologa sevkediyor. Doğrudan randevu almak mümkün değil yani.
 
Depresyonda olabilir. Evden kaçmak için dışarıda gezmek yerine uyuyor olabilir. Çift terapisi tek çare gibi, uzman gerek görürse o tek terapi de alır.

Bir babaya anneliğin ne kadar zor olduğunu asla anlatmaya çalışmayın. Anlayamaz. Yapması gerekenleri son tarihiyle birlikte eline yazılı vereceksiniz. Çocuktan sonra müşterek karar alma ve idare, annenin komutasına geçiliyor. Her konuda çok anlayışlı, yardım demeyeceğim payına düşeni gocunmadan yapan biri. Ama ben ne zaman bu yolculukta yalnız olduğumu kabullendim o zaman rahatladım. (Yukarıdaki arkadaşın uyku takibini bıraktığı gibi:)) Kolaylıklar.
 
Bir hastalığı olmadığından eminseniz, bu sorunun net başlangıcı da 2. doğum oldu diyorsanız, bu sorunu profesyonel destek almadan çözemeyebilirsiniz. Eşiniz kendini çok yorucu bir hayatı olduğuna inandırmış ve bedeni sahip olduğu bu güçlü inancın etkisinde gibi görünüyor.

Ben de ilk dogumumdan sonra bu kafada olduğum için hep çok yorgun ve tükenmiş geziyordum. Çocuğum hiç uyumazdı evet ama ikinci çocuğum olunca ikisi birden uyumamasina rağmen aynı tukenmisligi yaşamadım. Çünkü bakış açım değişmişti. İlk çocukta her gün kaç dakika uyuduğumu hesaplar kendi kendime acirdim ve tüm gün bunun mutsuzluğunu yaşardım. İkinci çocukta bir gün bile geceki uykuyu degerlendirmedim ve çok dincim, tükenmişlik yaşamıyorum.

Demek istiyorum ki eşiniz sadece bakis acısını değiştirmeye ve hayatının zor olmadığı farkındalığını kazanmaya ihtiyaç duyuyor gibi duruyor. Siz bu kadar tükenmiş o bu kadar savunmacı iken sizin yapacağınız yuzlestirmelerin bir işe yaramasi zor. Sadece biraz daha kutuplasiyorsunuz. Bana kalırsa sorununuz iyice kökleşmeden, bazı duyguları kaybedip toparlanmayi imkansiz hale getirmeden anlayışlı bir aile buyuguyle, mümkünse eşinizin saygı duyduğu ve yakın hissettigi biriyle eşinizi bir sorun olduğuna ikna etmesi için konuşun. Eşiniz bir sorunun varlığını kabul etmeli önce. Sonra da bir psikoloğa başvurun, çift terapisi alın mümkünse. Maddi sorun yaşıyorsaniz devlet hastanelerinde psikologlar oluyor, psikiyatriste randevu alıp psikologla görüşmek istediğinizi söylüyorsunuz, psikiyatrist sizi psikologa sevkediyor. Doğrudan randevu almak mümkün değil
 
Bir hastalığı olmadığından eminseniz, bu sorunun net başlangıcı da 2. doğum oldu diyorsanız, bu sorunu profesyonel destek almadan çözemeyebilirsiniz. Eşiniz kendini çok yorucu bir hayatı olduğuna inandırmış ve bedeni sahip olduğu bu güçlü inancın etkisinde gibi görünüyor.

Ben de ilk dogumumdan sonra bu kafada olduğum için hep çok yorgun ve tükenmiş geziyordum. Çocuğum hiç uyumazdı evet ama ikinci çocuğum olunca ikisi birden uyumamasina rağmen aynı tukenmisligi yaşamadım. Çünkü bakış açım değişmişti. İlk çocukta her gün kaç dakika uyuduğumu hesaplar kendi kendime acirdim ve tüm gün bunun mutsuzluğunu yaşardım. İkinci çocukta bir gün bile geceki uykuyu degerlendirmedim ve çok dincim, tükenmişlik yaşamıyorum.

Demek istiyorum ki eşiniz sadece bakis acısını değiştirmeye ve hayatının zor olmadığı farkındalığını kazanmaya ihtiyaç duyuyor gibi duruyor. Siz bu kadar tükenmiş o bu kadar savunmacı iken sizin yapacağınız yuzlestirmelerin bir işe yaramasi zor. Sadece biraz daha kutuplasiyorsunuz. Bana kalırsa sorununuz iyice kökleşmeden, bazı duyguları kaybedip toparlanmayi imkansiz hale getirmeden anlayışlı bir aile buyuguyle, mümkünse eşinizin saygı duyduğu ve yakın hissettigi biriyle eşinizi bir sorun olduğuna ikna etmesi için konuşun. Eşiniz bir sorunun varlığını kabul etmeli önce. Sonra da bir psikoloğa başvurun, çift terapisi alın mümkünse. Maddi sorun yaşıyorsaniz devlet hastanelerinde psikologlar oluyor, psikiyatriste randevu alıp psikologla görüşmek istediğinizi söylüyorsunuz, psikiyatrist sizi psikologa sevkediyor. Doğrudan randevu almak mümkün değil yani.
Cevap için teşekkür ederim. Tek çocuğum var o yanlış anlaşılmasın ilk doğumum. Ama bende aynı sizin ilk doğumda ki gibi gece ben bölük bölük 3 saat uyumuşum adam 6,7 saat deliksiz uyumuş yinede uykusuz diye diye kendime acıyıp onun uyuduğu uykuları kıskanır hale geldim resmen. Ben çoğu zaman ne kadar uyursam uyuyayım daha dincim tabi ama eşim hep mayışık mayışık hep herşeyin çok zor olduğunu vaktin yetmediğini gece 2 kere wcye gitse uykumu alamadım diye şikayet eden bie insan. Hep evdeki o yapılacak işleri yapacağım deyip yapmaya gelince yatıyor. Zaten doğumdan 1 ay sonra bu halini söylediğimde bana bende sürekli yorgunluk sendromu var diye kendisi söyledi. Ve 2 sene önce kendi psikolojik rahatsızlıklar yaşadığı için 1 seneye yakın antidepresan psikolojik tedavi gördü ilacı tamamen kesme süreci doğumdan 2.5 ay sonraya tekabül etti hala onun etkilerini mi yaşıyor bilmiyorum. Ama benim psikolojimde bitik halde. Dediğiniz uyku hesaplamasını yaptığımı siz söyleyene kadar farketmemiştim bazen dinç olsam bile az uyudum diye kendimi mutsuz ediyordum:KK43:
 
Depresyonda olabilir. Evden kaçmak için dışarıda gezmek yerine uyuyor olabilir. Çift terapisi tek çare gibi, uzman gerek görürse o tek terapi de alır.

Bir babaya anneliğin ne kadar zor olduğunu asla anlatmaya çalışmayın. Anlayamaz. Yapması gerekenleri son tarihiyle birlikte eline yazılı vereceksiniz. Çocuktan sonra müşterek karar alma ve idare, annenin komutasına geçiliyor. Her konuda çok anlayışlı, yardım demeyeceğim payına düşeni gocunmadan yapan biri. Ama ben ne zaman bu yolculukta yalnız olduğumu kabullendim o zaman rahatladım. (Yukarıdaki arkadaşın uyku takibini bıraktığı gibi:)) Kolaylıklar.
Bende depresyon da olduğunu düşünmeye başladım çünkü hiç çocuk isteyen biri olmadı. Ben çok istedim. Çocuk doğduktan sonra sonsuz sevgisi var ama benim her şikayetinde isyanım da sen istedin ben bu yüzden çocuk istemiyordum ne zorun vardı aile huzuru kalmadı çocuk insana huzur mutluluk verir bizde hiç biri kalmadı deyip duruyor kendide söylüyor bende hiç mutlu değilim bu durumlardan bu yaşadığımız hayattan diye sık sık. Çocuğumuz da huysuz aksi gibi 6. Aya kadar yine bir nebze idi ama sonrasında çok huysuzlaştı. Diş çıkardı sürekli nara atar gibi bağırma halinde vs 🤦
 
Cevap için teşekkür ederim. Tek çocuğum var o yanlış anlaşılmasın ilk doğumum. Ama bende aynı sizin ilk doğumda ki gibi gece ben bölük bölük 3 saat uyumuşum adam 6,7 saat deliksiz uyumuş yinede uykusuz diye diye kendime acıyıp onun uyuduğu uykuları kıskanır hale geldim resmen. Ben çoğu zaman ne kadar uyursam uyuyayım daha dincim tabi ama eşim hep mayışık mayışık hep herşeyin çok zor olduğunu vaktin yetmediğini gece 2 kere wcye gitse uykumu alamadım diye şikayet eden bie insan. Hep evdeki o yapılacak işleri yapacağım deyip yapmaya gelince yatıyor. Zaten doğumdan 1 ay sonra bu halini söylediğimde bana bende sürekli yorgunluk sendromu var diye kendisi söyledi. Ve 2 sene önce kendi psikolojik rahatsızlıklar yaşadığı için 1 seneye yakın antidepresan psikolojik tedavi gördü ilacı tamamen kesme süreci doğumdan 2.5 ay sonraya tekabül etti hala onun etkilerini mi yaşıyor bilmiyorum. Ama benim psikolojimde bitik halde. Dediğiniz uyku hesaplamasını yaptığımı siz söyleyene kadar farketmemiştim bazen dinç olsam bile az uyudum diye kendimi mutsuz ediyordum:KK43:
Tedaviyi plansız mı sonlandırdı eşiniz?

Açıkçası çocuklu hayat bir kadını bile sudan çıkmış balığa çevirirken annesinin paşası olarak büyümüş bir Türk erkeğinin bu hayata ortak olması gerektiğinde haddinden fazla bocalamasini pek yadirgamiyorum ben. Bir de psikolojik destek almakta olan ve çocuk sahibi olmak istemeyen biri olarak yeni hayatı ona çok çok bunaltıcı gelmiş olabilir. Belki eski rahatsızlıkları devam ediyor belki bir depresyonun eşiğindedir. Benim size en pratik tavsiyem beslenme düzenini değiştirmeye çalışın. Süt ürünleri, gluten, paketli gıdalar kronik yorgunluğu körükler. Masa başı çalışıyor olması sa çok kuvvetli bir etken. Biraz hava alalım, beş dakika aşağı inelim, birlikte markete yürüyelim gibi bahanelerle birlikte yürüyüşe çıkın yarım saat de olsa. İkinize de iyi gelir, birlikte zaman geçirmiş olursunuz.
 
Tedaviyi plansız mı sonlandırdı eşiniz?

Açıkçası çocuklu hayat bir kadını bile sudan çıkmış balığa çevirirken annesinin paşası olarak büyümüş bir Türk erkeğinin bu hayata ortak olması gerektiğinde haddinden fazla bocalamasini pek yadirgamiyorum ben. Bir de psikolojik destek almakta olan ve çocuk sahibi olmak istemeyen biri olarak yeni hayatı ona çok çok bunaltıcı gelmiş olabilir. Belki eski rahatsızlıkları devam ediyor belki bir depresyonun eşiğindedir. Benim size en pratik tavsiyem beslenme düzenini değiştirmeye çalışın. Süt ürünleri, gluten, paketli gıdalar kronik yorgunluğu körükler. Masa başı çalışıyor olması sa çok kuvvetli bir etken. Biraz hava alalım, beş dakika aşağı inelim, birlikte markete yürüyelim gibi bahanelerle birlikte yürüyüşe çıkın yarım saat de olsa. İkinize de iyi gelir, birlikte zaman geçirmiş olursunuz.
Yok hayır planlı idi zaten ilacı bırakması bile azalta azalta yaklaşık 3 ay kadar sürdü. Ben zaten çok sağlıklı beslenmiyorum çocuktan vakit bulamadığım için evden abur cubur eksik olmuyor eşimde bende kilo aldık sürekli abur cubur yeme halindeyiz bunlarda muhtemelen etkiliyor sürekli uyku halini dediğiniz gibi. Muhtemelen hala hastalık etkileri de var kendisinde ama dediğine göre her zaman uykuyu çok seven biriymişte hep uykusu ağırmışta 🤦
 
Yok hayır planlı idi zaten ilacı bırakması bile azalta azalta yaklaşık 3 ay kadar sürdü. Ben zaten çok sağlıklı beslenmiyorum çocuktan vakit bulamadığım için evden abur cubur eksik olmuyor eşimde bende kilo aldık sürekli abur cubur yeme halindeyiz bunlarda muhtemelen etkiliyor sürekli uyku halini dediğiniz gibi. Muhtemelen hala hastalık etkileri de var kendisinde ama dediğine göre her zaman uykuyu çok seven biriymişte hep uykusu ağırmışta 🤦
Kesinlikle yeme düzeniniz ikiye katlıyor sorunu. Abur cubur kek börek yediğimin ertesi günü hem dayak yemiş gibi uyanıyorum hem depresif oluyorum hem çabucak yoruluyorum. Aynı yollardan geçtim ne kadar zor olduğunu biliyorum bebekle bir de yemek düşünmenin ama zinciri bir yerde kirmaniz da gerekiyor. En azından atıştırmalik olarak meyve, patlamış mısır, çiğ kuruyemis, çekirdek, hurma gibi sağlıklı alternatiflere yönelin. Allah yardımcınız olsun 🌸
 
Kesinlikle yeme düzeniniz ikiye katlıyor sorunu. Abur cubur kek börek yediğimin ertesi günü hem dayak yemiş gibi uyanıyorum hem depresif oluyorum hem çabucak yoruluyorum. Aynı yollardan geçtim ne kadar zor olduğunu biliyorum bebekle bir de yemek düşünmenin ama zinciri bir yerde kirmaniz da gerekiyor. En azından atıştırmalik olarak meyve, patlamış mısır, çiğ kuruyemis, çekirdek, hurma gibi sağlıklı alternatiflere yönelin. Allah yardımcınız olsun 🌸
Şuan eşimle bu mesajınızı konuştum oda bana hak verdi sürekli abur cubur bilmem ne yemekten kendimizi dinç hissetmiyoruz bana asla uyku yetmiyor dedi. Ne kadar uyursa uyusun daha çok mayışıyor zaten kendi de biliyor bunu
 
Merhabalar. Şuan 7,5 aylık bir oğlum var. Daha öncede burda 4. Ay atağında bir konu açmıştım hatta şifremi bile unutmuşum yeniden sıfırladım ve şuan mevzum bambaşka yeniden buradayım.

Oglumdan sonra eşimle aram resmen barut fıçısına döndü.Esim masa başı çalışıyor öyle çok ağır bir işi yok zaten aynı kurumda çalışıyorduk benim görevim başka onunki başka. Ama özellikle oğlum doğdu doğalı adam hep bir uykusuz yorgun bitkin gözlerinden resmen 12 saat bile uyusa uyku fışkırıyor buda beni delirtiyor.Normal doğum yaptım çok fazla yırtık ve dikiş oldu 1 hafta oturamadım ama ilk doğum yaptığım gün bile eşim hastane odasında horul horul uyudu ben 2 günlük uykusuzlukla doğuma girmiştim. 7.5 aydır hiç birşey değişmedi eşim hep uykulu hep yorgun. Ben bir gece 3 saat uyku uyusam Yarabbi Şükür çekiyorum dinlendim bugün diyorum eşim minimum 6,7 saat uyuyor çocuktan haberi olmuyor sabah aygın baygın uykusuz mıymıy modunda işe gidiyor işten geliyor gözleri yastığa bakıyor çocukla ilgilenirse 15 dk sonra durmuyor benimde dinlenmem lazım işten geldim moduna giriyor.Tv alışkanlığı yok eşimin çay kahve de tek alışkanlığı işten gelince 1 saat uyuyacak sonra yemek yiyecek anca kendine o zaman gelebiliyormuş. Ve eşimin bu uyku halini kendi ailem bile farketti bir kaç gün onlarda kaldım hep eşin uyuyor bu kadar çok uykuyu seven biri mıydı bilmem ne diyor kendi annem babam bile.Adamın gözlerinin feri gitmiş gibi her zaman. Artik sürekli ama sürekli kavga ediyoruz asla aramız düzelmiyor çünkü ben hep ona karşı öfke doluyum. Gece ben 5 kere kalkıyorum o hiç uyanmaz sabah derim gece hiç uyumadım yaa evet bu gece çok kötüydü diyor direk benden rol çalma çabasında. Çocuk için ben yoruluyorum ama sanki benim yorgunluğu Allah ona 5 katı olarak yansıtıyor. Oğlumu bazen erken yatırabiliyorum sonrası film izleriz vs diye umutlanarak ben çocuğu uyutmak ile uğraşırken eşim salonda 3. Uykuya geçmiş vaziyette oluyor ben 2 saat TV izleyip kapatıp yatak odasına gelip yatıyorum. Esimin sürekli bu yatma uyuma hastalığı yüzünden ona en iyisinden multivitaminler aldım kanlarında mi sorun var diye tahlil yaptırdım hiç bir sorunu çıkmadı vitamini de kullandığı halde hala o yorgunluğu asla geçmiyor. Bana dünyanın desteğini olduğunu sanıyor çocuk için ama asla o kadar bir desteği yok. Eşimi 10 yıldır tanıyorum 3 yıldır evliyiz ve bu hale doğum yaptığım gün geldi. O gün doğumdan çıktığımda gördüm gözlerindeki yorgunluk ifadesini ve aylardır düzelmedi. Artık adamin kaç saat uyuduğunu seceresini tutmaya başladım geçen pazar 10 saat deliksiz bir uyku uyudu hatta kendim dedim biz çocukla ayrı yatalım sen hiç kalkmada uykunu al kaç haftadır evdeyiz çıkalım gezelim iyi güzel ama adam kalktı esniyor asla mayışma hali geçmiyor ben bir sürü iş yaptım ettim o kahvaltı etti sadece ve direk gidip geri yattı 5 dk dinlenicem diyerek sanırsınız kahvaltı da yük taşıdı 1.5 saat daha uyudu asla kaldıramadım kalkınca da evde kızılca kıyamet koptu artık cinnet geçirdim resmen sürekli bu uyumalarına dayanamıyorum çoğu zaman boşanmayı istiyorum evlendiğime zaten bin pişmanım. O gün bana sürekli ben ister uyurum ister uyumam benim uyumam senin hayatından ne kaybettirdi ne eksildi yok sen hep sinirlisin hep mutsuzsun güler yüzün yok sarılman öpmen yok agresifsin neyi istedin de olmadı yok anne oldun da kolay mı sandın bir sen mi annesin bilmem ne bir sürü laf etti artık ne yapacağımı bilmiyorum. Sürekli öfkeli sinirli agresif bir insana dönüştüm. Çocuğuma bunu inanılmaz yansıtıyorum babasına olan öfkemi ondan çıkarır hale geldim çocuk ağladı mi uyumadı mı çıldırıyorum kocam uyuyor haberi olmuyor diye gece adamı kaldırsam az sen bak çocuğa diye.Adam ayakta sallanıyor halbuki bakıyorum bı 5,6 saat uyumuş oluyor o vakte kadar ama adama asla yetmiyor iyi uyudum şöyle dincim iyiyim dediği hiç bir gün yok. Evde yapılacak tamirat işleri var en basitinden camlara sineklik tülü takılacak ağzında sürekli vakit mi var çocuktan lafı halbuki ben çocuğu uyutuyorum anında eşim yatmaya gidiyor veya ben ilgilenirken çocukla az kestircem diyor onun uyuması yüzünden evdeki tamirat işlerine de hiç vakit olmuyor o çocuktan vakit yok diye isyanlarda sanki çocuğa o bakıyor gibi.Ben artık sürekli kavga eden laf sokan bir insana dönüştüm oda sürekli uyuyan evde kavgamız hiç eksik değil oğlumuza üzülüyorum çocuk 7,5 aylık bizden göre göre öfkeli bir bebeğe dönüşmeye başladı ne yapmam gerekiyor bana akıl verin:KK43: bu arada cinsellik bitmiş değil haftada 2 şeklinde devam ediyor ona gelince uykusu gelmiyor birtek. Oglum kendi yatağında yatar eşimle yatak falanda ayırmadık -''yani.
Size soyledigi laflar hep duyduklarım.
''sen hep sinirlisin hep mutsuzsun neyi istedin de olmadı yok anne oldun da kolay mı sandın bir sen mi annesin bilmem ne''
Aynen
Bunlari diyor bana da. Ben dedim git annende kal diye. Ben yalniz bir kadınım dedim.ama gitmiyor. Uyuyor şu an Salonda ve saat 3.bebek hala ayağımda.
 
Merhabalar. Şuan 7,5 aylık bir oğlum var. Daha öncede burda 4. Ay atağında bir konu açmıştım hatta şifremi bile unutmuşum yeniden sıfırladım ve şuan mevzum bambaşka yeniden buradayım.

Oglumdan sonra eşimle aram resmen barut fıçısına döndü.Esim masa başı çalışıyor öyle çok ağır bir işi yok zaten aynı kurumda çalışıyorduk benim görevim başka onunki başka. Ama özellikle oğlum doğdu doğalı adam hep bir uykusuz yorgun bitkin gözlerinden resmen 12 saat bile uyusa uyku fışkırıyor buda beni delirtiyor.Normal doğum yaptım çok fazla yırtık ve dikiş oldu 1 hafta oturamadım ama ilk doğum yaptığım gün bile eşim hastane odasında horul horul uyudu ben 2 günlük uykusuzlukla doğuma girmiştim. 7.5 aydır hiç birşey değişmedi eşim hep uykulu hep yorgun. Ben bir gece 3 saat uyku uyusam Yarabbi Şükür çekiyorum dinlendim bugün diyorum eşim minimum 6,7 saat uyuyor çocuktan haberi olmuyor sabah aygın baygın uykusuz mıymıy modunda işe gidiyor işten geliyor gözleri yastığa bakıyor çocukla ilgilenirse 15 dk sonra durmuyor benimde dinlenmem lazım işten geldim moduna giriyor.Tv alışkanlığı yok eşimin çay kahve de tek alışkanlığı işten gelince 1 saat uyuyacak sonra yemek yiyecek anca kendine o zaman gelebiliyormuş. Ve eşimin bu uyku halini kendi ailem bile farketti bir kaç gün onlarda kaldım hep eşin uyuyor bu kadar çok uykuyu seven biri mıydı bilmem ne diyor kendi annem babam bile.Adamın gözlerinin feri gitmiş gibi her zaman. Artik sürekli ama sürekli kavga ediyoruz asla aramız düzelmiyor çünkü ben hep ona karşı öfke doluyum. Gece ben 5 kere kalkıyorum o hiç uyanmaz sabah derim gece hiç uyumadım yaa evet bu gece çok kötüydü diyor direk benden rol çalma çabasında. Çocuk için ben yoruluyorum ama sanki benim yorgunluğu Allah ona 5 katı olarak yansıtıyor. Oğlumu bazen erken yatırabiliyorum sonrası film izleriz vs diye umutlanarak ben çocuğu uyutmak ile uğraşırken eşim salonda 3. Uykuya geçmiş vaziyette oluyor ben 2 saat TV izleyip kapatıp yatak odasına gelip yatıyorum. Esimin sürekli bu yatma uyuma hastalığı yüzünden ona en iyisinden multivitaminler aldım kanlarında mi sorun var diye tahlil yaptırdım hiç bir sorunu çıkmadı vitamini de kullandığı halde hala o yorgunluğu asla geçmiyor. Bana dünyanın desteğini olduğunu sanıyor çocuk için ama asla o kadar bir desteği yok. Eşimi 10 yıldır tanıyorum 3 yıldır evliyiz ve bu hale doğum yaptığım gün geldi. O gün doğumdan çıktığımda gördüm gözlerindeki yorgunluk ifadesini ve aylardır düzelmedi. Artık adamin kaç saat uyuduğunu seceresini tutmaya başladım geçen pazar 10 saat deliksiz bir uyku uyudu hatta kendim dedim biz çocukla ayrı yatalım sen hiç kalkmada uykunu al kaç haftadır evdeyiz çıkalım gezelim iyi güzel ama adam kalktı esniyor asla mayışma hali geçmiyor ben bir sürü iş yaptım ettim o kahvaltı etti sadece ve direk gidip geri yattı 5 dk dinlenicem diyerek sanırsınız kahvaltı da yük taşıdı 1.5 saat daha uyudu asla kaldıramadım kalkınca da evde kızılca kıyamet koptu artık cinnet geçirdim resmen sürekli bu uyumalarına dayanamıyorum çoğu zaman boşanmayı istiyorum evlendiğime zaten bin pişmanım. O gün bana sürekli ben ister uyurum ister uyumam benim uyumam senin hayatından ne kaybettirdi ne eksildi yok sen hep sinirlisin hep mutsuzsun güler yüzün yok sarılman öpmen yok agresifsin neyi istedin de olmadı yok anne oldun da kolay mı sandın bir sen mi annesin bilmem ne bir sürü laf etti artık ne yapacağımı bilmiyorum. Sürekli öfkeli sinirli agresif bir insana dönüştüm. Çocuğuma bunu inanılmaz yansıtıyorum babasına olan öfkemi ondan çıkarır hale geldim çocuk ağladı mi uyumadı mı çıldırıyorum kocam uyuyor haberi olmuyor diye gece adamı kaldırsam az sen bak çocuğa diye.Adam ayakta sallanıyor halbuki bakıyorum bı 5,6 saat uyumuş oluyor o vakte kadar ama adama asla yetmiyor iyi uyudum şöyle dincim iyiyim dediği hiç bir gün yok. Evde yapılacak tamirat işleri var en basitinden camlara sineklik tülü takılacak ağzında sürekli vakit mi var çocuktan lafı halbuki ben çocuğu uyutuyorum anında eşim yatmaya gidiyor veya ben ilgilenirken çocukla az kestircem diyor onun uyuması yüzünden evdeki tamirat işlerine de hiç vakit olmuyor o çocuktan vakit yok diye isyanlarda sanki çocuğa o bakıyor gibi.Ben artık sürekli kavga eden laf sokan bir insana dönüştüm oda sürekli uyuyan evde kavgamız hiç eksik değil oğlumuza üzülüyorum çocuk 7,5 aylık bizden göre göre öfkeli bir bebeğe dönüşmeye başladı ne yapmam gerekiyor bana akıl verin:KK43: bu arada cinsellik bitmiş değil haftada 2 şeklinde devam ediyor ona gelince uykusu gelmiyor birtek. Oglum kendi yatağında yatar eşimle yatak falanda ayırmadık yani.
Tıpta babalık sendromu diye geçiyor, bu sendrom taaa hamileyken başlıyor, onlar da lohusa depresyonuna giriyorlarmiş, benim eşim bana çok yardım etse de bazen onun da depresyonda olduğunu hissediyorum, yanlız sizin eşiniz durumu baya abartmış psikolojik destek alsın...
 
X