bebek ve iş akıl verin

Canım bu kaygılar her çalışan annede olur. Yalnız değilsin, bunu düşün. Senin gibi çalışan bir sürü anne var. Ben de çalışan anneyim. Çalışmak seni, sosyal ve ekonomik hayata katıyor, kendini daha değerli ve ise yarar hissetmene sebep oluyor. Bu da psikolojini pozitif yönde etkiliyor. Senin pozitif olman bebeğe de yansıyor ve bebek de pozitif oluyor. Çalışmasan, maddi sıkıntı yaşasanız, belki ruh haliniz daha kötü olacak. Bütün gün evde oturmak da kasvetlendiriyor insanı. Bi de üstüne maddi sıkıntıların verdiği stresle eşinizle kavga etmeniz de olası... ve tüm bu stresleri olduğu gibi, bebeğiniz de hissedecek. Ve şanslısınız ki, bebeğinize anneniz bakıyor. Bebeğini bakiciya bırakan bir sürü kadın var. Ve sizin endişe ettiğiniz, "bebeğim anneme bağlanır mi" kaygısını bakıcı için yaşayanlar var.
 

kendi rahatınla alakası yok çalışmazsan çocuğunun gıdasını alamazsan o çocuk nasıl büyür gelişir?
çocuk dediğin ana kuzusudur kırk yıl ana evlat birbirinden ayrı kalıyor da bir karşılaşmada kan çekiyor. anneanne güzel ilgileniyorsa ilk başta ona gitmek istemesi normal olur ama senden asla ayrılmaz emin ol.
ben oğlumu 3,5 aylıkken babaanneye bırakıp işe gittim bugüne kadar da bana hiç gelmediğini görmedim. bazen babaannede bazen anneannede çok eğleniyor gelmek istemiyor ama dönüp dolaşıp tekrar bana geliyor. annenin yerini kimse dolduramaz kendinize vicdan yapmayın. hayat şartları acımasız çocuklar buna alışmak zorunda.

sadece tavsiyemdir çocuğunun aklı ermeye başlayıp nereye gidiyorsun dediğinde para kazanmaya, evimiz için senin için para kazanmaya gidiorm minvalinde cümleler kurma. annesi para kazanmasına gerek kalmasın die yemek yemeyen çocuk biliyorum böyle söylendiği için. çalışmaya gidiyorum anneler babalar çalışırlar işe giderler şeklinde açıklamalar yap yeterli. ben öyle yapıyorum artık mızırdanmıyor da işe giderken.
 
Bebeğin aç sefil olacağına çalış tabiiki de.
Hem annen bakıyormuş o da güzel. Çalışarak ona alabileceğin şeyleri düşün, üzülme. Ben de bırakabileceğim biri olsa çalışmayı düşünürdüm açıkçası.
 
0 2 yas kritik dönemdir bakici kimse cocuk ona bağlanır . Babam emekli memur annem ev hanimiydi ben dogdugumda cok buyuk bir sevgiyle büyüdüm . Dunyaya bin kere gelsem ne zengin ne de cok konforlu bir ailr isterdim kendi ailemi isterdim yine . Anne baba kokusunu sonuna kadar icine çekmiş biri olarak şunu söylüyorum simdiki cocuklar çok şanssız
 
çalışma diyosunuz yani
 
Kizim 16 aylikken ise basladim 4 aydir calisiyorum.sabah ise gidecegimi bildigi icin kucagimdan inmiyor birakmayacasina sariliyor giderken de agliyor dondugumde sevincten ciglik atiyor bu sefer de hep tepemde kucagimda surekli birlikte biseyler yapalim istiyor.ancak ben kizimla surekli ilgileniyorum oynuyorum gulduruyorum hopluyorum zipliyorum. aslinda iki yasindan sonra ise baslanmasi daha dogru ama olmuyor bazen.eltiniz surda hakli.para mi sevgi mi tabiki sevgi oncelikli.
 
Biliyor musunuz eşinden ayrılıp bir kuruş nafaka alamayan ve iki yavrusunu evde yalnız bırakıp gece işine giden bayan biliyorum ki yavrular 4-6 yaşlarındaydı
Elbette gönül ister yavrusunu kendi büyütmek ama anneniz bakıyormuş bu yönden de şanslısınız
Halimize bin şükür deyin herşey yavrularınız için
 
sizinki biraz daha büyükmüş beklesemiydim acaba diyorum 2 yaşına kadar ama böyle bir iş bulamıcaktım iki senenin sonunda şansa buldum burayı benden soğumasın diye elimden geleni yapıyorum ama genede annneme daha çok düşkün annesi sanıyor galiba
 
Allah yardımcısı olsun hepimizin
 
Calismaya devam ederdim ben olsaydım. Seni anlıyorum aslında kolay değil. Yavru bu özlenir ama çalışmanın sana çok yararı oluyordur muhakkak ki.
 
Mamasını bile alamayız diyorsun çalışmazsam.. ee tercih şansın var mı ? Hepimiz çalışıyoruz insanız.. emin ol aynı duyguları hissediyoruz. Çocuk yapmayabilirdiniz mesela. Yaptık diyorsanızda bakacaksınız bi şekilde.. bıgün mamaya yetmiyorsa maaş yarın hiçbişeye yetmez.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…