- 10 Şubat 2012
- 471
- 865
- 323
- Konu Sahibi sensiz_olmazki
-
- #1
Merhabalar arkadaşlar
Ben de kendime bir ümit bulabilmek, benim gibi olanlardan destek alabilmek için yazıyorum.Gebelik takibimi detaylı olarak anlatayım.
SAT'ım 26 Kasım 2011.İlk defa 26 Aralık ta doktora gittim ve henüz çok küçük olduğu için birşey göremiyorum bir hafta sonra gel dedi.Ben bu sırada doğum masrafları yüzünden doktorumu değiştirme kararı aldım ve diğer hafta başka doktora gittim.O hafta kese gözüktü.Diğer hafta gel kalp atışlarını görelim dedi.Pazartesi gitmiştim .O hafta kalp atışlarını göremedik.Cuma gel dedi.CUma da göremedik kalp atışlarını .Bugün görmemiz lazımdı dedi ama tam sınırdasın pztsiye kadar bekleyelim dedim.Ben tabi çok kötü oldum.Annemle beraber devlet hastanesinde bir doktora gittim.O gün 7+6 ydım.Evet kalp atışı görmemiz lazımdı dedi.Ayrıca haftasıyla uyumlu bi bebek göremiyorum dedi.Ama 1 hafta daha beklememizin bir zararı olmaz dedi.Neyse ben diğer hafta ilk baştaki doktoruma geri döndüm ona baya güveniyorum çünkü.O da baktı evet görmemiz lazım ama ben takip etmek istiyorum bir kere daha bakalım dedi.Salı gitmiştim cumaya tekrar gel dedi.Cuma günü çok yavaş bi kalp atışı duyduk ama doktorum emin olamadı belki senin kalp atışlarını bile duyuyor olabilirim dedi.O zaman 8+6 ydım.Çarşamba gününe kürtaj için randevu aldık kalp atımı olmazsa alırız dedi.O gün kalp atışı duyduk ama doktorum çok fazla ümitlenme dedi.Bebek o gün 9+4 tü fakat usg de 5+5 gözküyordu.En son bu pztsi gittim kalp atışı hala vardı fakat çok yavaştı.Doktorum her an durabilir dedi.Bebek büyümüştü 6+1 olmuştu ama gebelik kesen çok küçük dedi.Yolk sac büyük dedi.Bir sürü olumsuzluk söyledi.bundan sonrası mucize olur dedi.Sana bırakıyorum dedi.Ben de içimdeki son ümit de kaybolana kadar ,kalbi durana kadar bekleyelim dedim.O zaman haftaya kürtajı konuşalım dedi.Salı gününe randevu aldım.Aslında çok fazla ümidim kalmadı ama yine de burda yazılanları okudukça içimde bir filiz yeşeriyor.Acaba diyorum bir ümit olabilir mi?
Ne dersiniz arkadaşlar?
Ben de kendime bir ümit bulabilmek, benim gibi olanlardan destek alabilmek için yazıyorum.Gebelik takibimi detaylı olarak anlatayım.
SAT'ım 26 Kasım 2011.İlk defa 26 Aralık ta doktora gittim ve henüz çok küçük olduğu için birşey göremiyorum bir hafta sonra gel dedi.Ben bu sırada doğum masrafları yüzünden doktorumu değiştirme kararı aldım ve diğer hafta başka doktora gittim.O hafta kese gözüktü.Diğer hafta gel kalp atışlarını görelim dedi.Pazartesi gitmiştim .O hafta kalp atışlarını göremedik.Cuma gel dedi.CUma da göremedik kalp atışlarını .Bugün görmemiz lazımdı dedi ama tam sınırdasın pztsiye kadar bekleyelim dedim.Ben tabi çok kötü oldum.Annemle beraber devlet hastanesinde bir doktora gittim.O gün 7+6 ydım.Evet kalp atışı görmemiz lazımdı dedi.Ayrıca haftasıyla uyumlu bi bebek göremiyorum dedi.Ama 1 hafta daha beklememizin bir zararı olmaz dedi.Neyse ben diğer hafta ilk baştaki doktoruma geri döndüm ona baya güveniyorum çünkü.O da baktı evet görmemiz lazım ama ben takip etmek istiyorum bir kere daha bakalım dedi.Salı gitmiştim cumaya tekrar gel dedi.Cuma günü çok yavaş bi kalp atışı duyduk ama doktorum emin olamadı belki senin kalp atışlarını bile duyuyor olabilirim dedi.O zaman 8+6 ydım.Çarşamba gününe kürtaj için randevu aldık kalp atımı olmazsa alırız dedi.O gün kalp atışı duyduk ama doktorum çok fazla ümitlenme dedi.Bebek o gün 9+4 tü fakat usg de 5+5 gözküyordu.En son bu pztsi gittim kalp atışı hala vardı fakat çok yavaştı.Doktorum her an durabilir dedi.Bebek büyümüştü 6+1 olmuştu ama gebelik kesen çok küçük dedi.Yolk sac büyük dedi.Bir sürü olumsuzluk söyledi.bundan sonrası mucize olur dedi.Sana bırakıyorum dedi.Ben de içimdeki son ümit de kaybolana kadar ,kalbi durana kadar bekleyelim dedim.O zaman haftaya kürtajı konuşalım dedi.Salı gününe randevu aldım.Aslında çok fazla ümidim kalmadı ama yine de burda yazılanları okudukça içimde bir filiz yeşeriyor.Acaba diyorum bir ümit olabilir mi?
Ne dersiniz arkadaşlar?
Son düzenleme: