Hiç takılma onlara ben henüz bir çocuk sahibi değilim ancak çevremde arkadaşlarım yeni anne oldular. Aynı durumdan onlarda sıkıntı yaşıyor. Bebeğinin sorumluluğu sende ve onlarda bebeğine değer verdikleri için biraz da nasıl yaklaşılması gerektiğini bilmedikleri için bu tarz davranışlar sergileyebiliyorlar. Ablam bir buçuk yıl önce doğum yaptı ve öyle sinir yaşıyordu ki yönlendirilmeye haklı olarak. Öncelikle onların yaptığı şey kötülük düşünmeden yapılan davranış bunu kabul et. Ve bir anne olarak bebeğinle bir düzen kurduğunu ve bu bozulduğunda sana ağır geldiğini nezaketle bildir. Kalp kırma çünkü günü gelecek bir işin çıktığında yine bebeğini onlara emanet edeceksin. Ve bil ki bebeğine kimse senden daha iyi annelik yapamaz. Annelik tecrübelerini geliştirmek için müsade istemeye çekinme lütfen.Selam arkadaşlarım buraya içimi dökmeye ve fikir almaya geldim 6 aylık kız bebeğim var bebeğim olsun diye tam 5 yıl uğraştık ve sonunda Allah yüzüme güldü bana bir evlat nasip etti.sorun şu ki sanki ben bebeğimin nasıl iyi olacağını nasıl buyutecegimi bilmiyormuşum gibi birseyler soyleme çabasına giren çevrem artık bıktım eşim işi gereği 2 aylık şehir sisina çıktı görumcem geldi yanıma benim bebeğimle oluşturduğum bir rutinim var uyku saatleri beslenme şekli oyun saatler vb gorumcem geldiği günden itibaren bebeğimin düzeni alt üst oldu emzik emmeyen bebek emzige alışıp beni etmeyi reddeti kendi kendine uykuya dalan çocuk ayakta sallanarak uyumaya alıştı besiginde oyuncaklariyla oyalanan bebek şimdi kucaktan inmek istemiyor televizyon açılmayan evde sesten yapılmıyor sorun su ki ben bunu gorunceme anlatmaya çekiniyorum kendisi biraz saf gibi hersye alınıp kırılıp ağlar ve çenesi çok düşüktür bunun haricinde babası bebeğimi sanki o doğurmuş gibi sanki gece gündüz o yanındaymış gibi söyle yapma böyle yapma deyip annelik yapamıyorsun deyip türlü sacmalikla canımı sıkıyor kendi öz annem çocuğu öyle yapma böyle yapma diye diye kafamı kazan yaptılar oysaki ben bebeğimle yalnızken o kadar güzel bir düzen kuruyorum ki dışarıdan bir ses tüm moralimi bozuyor bu seferde acaba ben iyi bir anne degilmiyim durumuna düşüyorum napixam bilmiyorum birgun birine çok pis patliycam ama o şanslı kişi kim olacak çok merak ediyorum sadece bir kısmını yazdım okuyan sizleri daha fazla yormayayim bana bor akil verinnnnn
Off off allah kolaylık versin canım ama bunlar laftan anlamaz. Patlıcaksın bir güzel bak nasıl hepsi susuyor deli deliyi görünce sopasını saklarmış Hiç takılma onlara ben henüz bir çocuk sahibi değilim ancak çevremde arkadaşlarım yeni anne oldular. Aynı durumdan onlarda sıkıntı yaşıyor. Bebeğinin sorumluluğu sende ve onlarda bebeğine değer verdikleri için biraz da nasıl yaklaşılması gerektiğini bilmedikleri için bu tarz davranışlar sergileyebiliyorlar. Ablam bir buçuk yıl önce doğum yaptı ve öyle sinir yaşıyordu ki yönlendirilmeye haklı olarak. Öncelikle onların yaptığı şey kötülük düşünmeden yapılan davranış bunu kabul et. Ve bir anne olarak bebeğinle bir düzen kurduğunu ve bu bozulduğunda sana ağır geldiğini nezaketle bildir. Kalp kırma çünkü günü gelecek bir işin çıktığında yine bebeğini onlara emanet edeceksin. Ve bil ki bebeğine kimse senden daha iyi annelik yapamaz. Annelik tecrübelerini geliştirmek için müsade istemeye çekinme lütfen.
Off off allah kolaylık versin canım ama bunlar laftan anlamaz. Patlıcaksın bir güzel bak nasıl hepsi susuyor deli deliyi görünce sopasını saklarmış derler
Kimseyi kırmak istemedikçe üstüme üstüme geliyorlar şeytan diyor heryerden engelle hepsini konusamasinlar ama gel gör ki hayatımdaki insanlar bunlar ...deliricem az kaldiOff off allah kolaylık versin canım ama bunlar laftan anlamaz. Patlıcaksın bir güzel bak nasıl hepsi susuyor deli deliyi görünce sopasını saklarmış derler
Elbette kötülük olarak düşünüyorum canım ama ben bebeğime neyin iyi neyin kötü geleceğini idrak edebilecek yastayim insanlara tamam diyorum kırmak istemedikçe daha da üste çıkmaları caniminsikiyir biraz dişimi sıkıyorum ama çok uzun sureceginibsankiyorumHiç takılma onlara ben henüz bir çocuk sahibi değilim ancak çevremde arkadaşlarım yeni anne oldular. Aynı durumdan onlarda sıkıntı yaşıyor. Bebeğinin sorumluluğu sende ve onlarda bebeğine değer verdikleri için biraz da nasıl yaklaşılması gerektiğini bilmedikleri için bu tarz davranışlar sergileyebiliyorlar. Ablam bir buçuk yıl önce doğum yaptı ve öyle sinir yaşıyordu ki yönlendirilmeye haklı olarak. Öncelikle onların yaptığı şey kötülük düşünmeden yapılan davranış bunu kabul et. Ve bir anne olarak bebeğinle bir düzen kurduğunu ve bu bozulduğunda sana ağır geldiğini nezaketle bildir. Kalp kırma çünkü günü gelecek bir işin çıktığında yine bebeğini onlara emanet edeceksin. Ve bil ki bebeğine kimse senden daha iyi annelik yapamaz. Annelik tecrübelerini geliştirmek için müsade istemeye çekinme lütfen.
Sesini yükselmekten çekinme, herkese haddini bildir, me demek bebegi emziğe alıştırdı diliniz yok mu ...Selam arkadaşlarım buraya içimi dökmeye ve fikir almaya geldim 6 aylık kız bebeğim var bebeğim olsun diye tam 5 yıl uğraştık ve sonunda Allah yüzüme güldü bana bir evlat nasip etti.sorun şu ki sanki ben bebeğimin nasıl iyi olacağını nasıl buyutecegimi bilmiyormuşum gibi birseyler soyleme çabasına giren çevrem artık bıktım eşim işi gereği 2 aylık şehir sisina çıktı görumcem geldi yanıma benim bebeğimle oluşturduğum bir rutinim var uyku saatleri beslenme şekli oyun saatler vb gorumcem geldiği günden itibaren bebeğimin düzeni alt üst oldu emzik emmeyen bebek emzige alışıp beni etmeyi reddeti kendi kendine uykuya dalan çocuk ayakta sallanarak uyumaya alıştı besiginde oyuncaklariyla oyalanan bebek şimdi kucaktan inmek istemiyor televizyon açılmayan evde sesten yapılmıyor sorun su ki ben bunu gorunceme anlatmaya çekiniyorum kendisi biraz saf gibi hersye alınıp kırılıp ağlar ve çenesi çok düşüktür bunun haricinde babası bebeğimi sanki o doğurmuş gibi sanki gece gündüz o yanındaymış gibi söyle yapma böyle yapma deyip annelik yapamıyorsun deyip türlü sacmalikla canımı sıkıyor kendi öz annem çocuğu öyle yapma böyle yapma diye diye kafamı kazan yaptılar oysaki ben bebeğimle yalnızken o kadar güzel bir düzen kuruyorum ki dışarıdan bir ses tüm moralimi bozuyor bu seferde acaba ben iyi bir anne degilmiyim durumuna düşüyorum napixam bilmiyorum birgun birine çok pis patliycam ama o şanslı kişi kim olacak çok merak ediyorum sadece bir kısmını yazdım okuyan sizleri daha fazla yormayayim bana bor akil verinnnnn
Öfke içinde bastirdikca çok daha kötü bir hal alır. En doğru cümlelerle o an çıkar öyleyse içinden. Böylelikle daha büyük bir patlamanın önüne geçmiş olursun.Elbette kötülük olarak düşünüyorum canım ama ben bebeğime neyin iyi neyin kötü geleceğini idrak edebilecek yastayim insanlara tamam diyorum kırmak istemedikçe daha da üste çıkmaları caniminsikiyir biraz dişimi sıkıyorum ama çok uzun sureceginibsankiyorum
Birine çok pis patlayana kadar düzenini bozana, sana kötü anne olduğunu iddia edene sert bir dille cevap versen ve kendini esnetmesen bunlar olmazdı. Ayrıca tek anne çocuğa bakamaz mı, neden gorumceni çağırıp hem kendi hem onun düzenini bozdun ki?birgun birine çok pis patliycam ama o şanslı kişi kim olacak çok merak ediyorum
Kimseyi kırmak istemedikçe üstüme üstüme geliyorlar şeytan diyor heryerden engelle hepsini konusamasinlar ama gel gör ki hayatımdaki insanlar bunlar ...deliricem az kaldi
O görümceyi bir an önce yolla bence. Kimsenin sana karışmasına izin verme o çocuk senin senin doğruların geçerli. Benim kaynanam geldi bebek 3 aylıkken çocuğum düzeni bozuldu çok sancısı vardı gece ağlar uyumazdı ben sen git yat dinlen ben bakarım dedim diye alındı bana. Bende benim bebeğim ben ilgilenirim dedim. Asla karışmasına izin vermedim. Zaten 1 hafta bile kalmadı gitti . Giderken vedalaşmadım bile. Onu evden gönder tek bak benim eşimde akşam geç geliyor yapacak bişey yok sana destek olmuyorsa evinde işi yok. Benim eşimde bazen uyutmayı beceremiyorsun diyor (bebeğim gece 12 den önce uyumazdı 20.30 da uyuyor artık saati erkene çekebildim ona rağmen böyle diyor) ben eşimle de artık gereksiz muhabbeti kestim sinirimi bozana tahammül etmiyorum. Çocuk büyütmek yeterince zor gereksizleri yolla .Selam arkadaşlarım buraya içimi dökmeye ve fikir almaya geldim 6 aylık kız bebeğim var bebeğim olsun diye tam 5 yıl uğraştık ve sonunda Allah yüzüme güldü bana bir evlat nasip etti.sorun şu ki sanki ben bebeğimin nasıl iyi olacağını nasıl buyutecegimi bilmiyormuşum gibi birseyler soyleme çabasına giren çevrem artık bıktım eşim işi gereği 2 aylık şehir sisina çıktı görumcem geldi yanıma benim bebeğimle oluşturduğum bir rutinim var uyku saatleri beslenme şekli oyun saatler vb gorumcem geldiği günden itibaren bebeğimin düzeni alt üst oldu emzik emmeyen bebek emzige alışıp beni etmeyi reddeti kendi kendine uykuya dalan çocuk ayakta sallanarak uyumaya alıştı besiginde oyuncaklariyla oyalanan bebek şimdi kucaktan inmek istemiyor televizyon açılmayan evde sesten yapılmıyor sorun su ki ben bunu gorunceme anlatmaya çekiniyorum kendisi biraz saf gibi hersye alınıp kırılıp ağlar ve çenesi çok düşüktür bunun haricinde babası bebeğimi sanki o doğurmuş gibi sanki gece gündüz o yanındaymış gibi söyle yapma böyle yapma deyip annelik yapamıyorsun deyip türlü sacmalikla canımı sıkıyor kendi öz annem çocuğu öyle yapma böyle yapma diye diye kafamı kazan yaptılar oysaki ben bebeğimle yalnızken o kadar güzel bir düzen kuruyorum ki dışarıdan bir ses tüm moralimi bozuyor bu seferde acaba ben iyi bir anne degilmiyim durumuna düşüyorum napixam bilmiyorum birgun birine çok pis patliycam ama o şanslı kişi kim olacak çok merak ediyorum sadece bir kısmını yazdım okuyan sizleri daha fazla yormayayim bana bor akil verinnnnn
Kırılma noktasını aşmış canım bu olanlar.. bebekler her huyu hemen kapıyorlar bir an önce ipleri eline al derimKimseyi kırmak istemedikçe üstüme üstüme geliyorlar şeytan diyor heryerden engelle hepsini konusamasinlar ama gel gör ki hayatımdaki insanlar bunlar ...deliricem az kaldi
Herkesi evine ugurla kendi düzenine devam et. O tvyide kapa. Ne olursa olsun. Kim kırılırsa kırılsın hiç kimse şuan senin bebeğinin sağlığından önemli değil.Selam arkadaşlarım buraya içimi dökmeye ve fikir almaya geldim 6 aylık kız bebeğim var bebeğim olsun diye tam 5 yıl uğraştık ve sonunda Allah yüzüme güldü bana bir evlat nasip etti.sorun şu ki sanki ben bebeğimin nasıl iyi olacağını nasıl buyutecegimi bilmiyormuşum gibi birseyler soyleme çabasına giren çevrem artık bıktım eşim işi gereği 2 aylık şehir sisina çıktı görumcem geldi yanıma benim bebeğimle oluşturduğum bir rutinim var uyku saatleri beslenme şekli oyun saatler vb gorumcem geldiği günden itibaren bebeğimin düzeni alt üst oldu emzik emmeyen bebek emzige alışıp beni etmeyi reddeti kendi kendine uykuya dalan çocuk ayakta sallanarak uyumaya alıştı besiginde oyuncaklariyla oyalanan bebek şimdi kucaktan inmek istemiyor televizyon açılmayan evde sesten yapılmıyor sorun su ki ben bunu gorunceme anlatmaya çekiniyorum kendisi biraz saf gibi hersye alınıp kırılıp ağlar ve çenesi çok düşüktür bunun haricinde babası bebeğimi sanki o doğurmuş gibi sanki gece gündüz o yanındaymış gibi söyle yapma böyle yapma deyip annelik yapamıyorsun deyip türlü sacmalikla canımı sıkıyor kendi öz annem çocuğu öyle yapma böyle yapma diye diye kafamı kazan yaptılar oysaki ben bebeğimle yalnızken o kadar güzel bir düzen kuruyorum ki dışarıdan bir ses tüm moralimi bozuyor bu seferde acaba ben iyi bir anne degilmiyim durumuna düşüyorum napixam bilmiyorum birgun birine çok pis patliycam ama o şanslı kişi kim olacak çok merak ediyorum sadece bir kısmını yazdım okuyan sizleri daha fazla yormayayim bana bor akil verinnnnn
Karşımdaki kim olursa olsun en baştan beri tek bir cevabim var benim bebeğim ben nasıl istiyorsam öyle büyüyecek siz buyutmussunuz zaten bırakında kendi cocugumu ben istediğim gibi buyuteyim diyorum. Gerekirse tartışıyorum ha ben şanslı kesimdenim biraz herseyime karışan kişiler yok çevremde ama arada bir oluyor onlarada bu cevabı veriyorum. Benim en sıkıntılı konumda ver çocuğa telefonu otursuncular.Selam arkadaşlarım buraya içimi dökmeye ve fikir almaya geldim 6 aylık kız bebeğim var bebeğim olsun diye tam 5 yıl uğraştık ve sonunda Allah yüzüme güldü bana bir evlat nasip etti.sorun şu ki sanki ben bebeğimin nasıl iyi olacağını nasıl buyutecegimi bilmiyormuşum gibi birseyler soyleme çabasına giren çevrem artık bıktım eşim işi gereği 2 aylık şehir sisina çıktı görumcem geldi yanıma benim bebeğimle oluşturduğum bir rutinim var uyku saatleri beslenme şekli oyun saatler vb gorumcem geldiği günden itibaren bebeğimin düzeni alt üst oldu emzik emmeyen bebek emzige alışıp beni etmeyi reddeti kendi kendine uykuya dalan çocuk ayakta sallanarak uyumaya alıştı besiginde oyuncaklariyla oyalanan bebek şimdi kucaktan inmek istemiyor televizyon açılmayan evde sesten yapılmıyor sorun su ki ben bunu gorunceme anlatmaya çekiniyorum kendisi biraz saf gibi hersye alınıp kırılıp ağlar ve çenesi çok düşüktür bunun haricinde babası bebeğimi sanki o doğurmuş gibi sanki gece gündüz o yanındaymış gibi söyle yapma böyle yapma deyip annelik yapamıyorsun deyip türlü sacmalikla canımı sıkıyor kendi öz annem çocuğu öyle yapma böyle yapma diye diye kafamı kazan yaptılar oysaki ben bebeğimle yalnızken o kadar güzel bir düzen kuruyorum ki dışarıdan bir ses tüm moralimi bozuyor bu seferde acaba ben iyi bir anne degilmiyim durumuna düşüyorum napixam bilmiyorum birgun birine çok pis patliycam ama o şanslı kişi kim olacak çok merak ediyorum sadece bir kısmını yazdım okuyan sizleri daha fazla yormayayim bana bor akil verinnnnn