- 15 Mayıs 2011
- 140
- 4
Evet kızlar... Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik Allah'ın izniyle... Öncelikle Allah hepimize minik meleklerimizi sağsalim, sorunsuz kucağımıza almayı nasip etsin...
Hamileliğin duygusal ve fiziksel açıdan ne kadar yoğun yaşanan ve ne kadar zor bir süreç olduğunu ben yaşayınca anladım. Hepimiz gibi... Bebişlerimizi sadece sağlıkla dünyaya getirmek yetmez değil mi? Onlar için her şeyin en iyisini istemeye devam edeceğiz ömrümüzün geri kalanı boyunca... Benim içim dopdolu... Hep minik kızım dünyaya geldikten sonra yapmayı planladığım, kesinlikle yapmamaya karar verdiğim yüzlerce şey dolaşıyor kafamda... Eminim sizde de böyle düşünceler vardır... Belki içimizden birileri burada hayallerini, planlarını paylaşmak ister diye düşündüm...
Ben kilo problemini alt etmeyi öncelik olarak belirledim... zaten kilo konusunda sabıkalı bir tipim ben :) Bütün suç prensesimin değil yani... Ve hamileliğimde kilo yüzünden yaşayamadığım ya da istediğim gibi yaşayamadığım süreçler geçirdikçe, evet dedim yaa... eğer bu sorunu hayatımdan çıkarmazsam kızımla ilgili daha bir sürü yapamadığım, yaşayamadığım süreç olacak... O yüzden benim öncelikli hayalim kilo sorununu minik prensesim ayaklanıncaya kadar yani maksimum bir yıl içinde sonsuza dek çözüp, kızının peşinde koşabilen, enerjik, dinamik, kendini güzel hisseden, şirin şirin kıyafetleri minik prensesi ile takım giyinebilen :) bir anne olmak... Bu bebeğimden önceki bebeğimi 11 haftalıkken üzücü bir şekilde kaybettiğim için bu hamileliğim de psikolojik açıdan pek sağlıklı geçmedi... öyle aktif dinamik pozitif şıkır şıkır giyinen hamişlerden olamadım... korkular içinde geçti aylarım... Bu yüzden okkalı bir kokoş olmama rağmen :) giyinmekten, takınmaktan, sürünmekten... her şeyden el etek çekmiş bir tip oldum çıktım... İkinci öncelikli hedef de bu sanırım :) Eski, bakımlı, giyinen, takan, süren beni geri alabilmek...
Neyse.. çenem çok düştü kızlar.. İçimi döktüm resmen... Umarım kafanız şişmemiştir...
Hadi şimdi üşengeçlik etmeyin de, güzel hayallerinizi hepimizin pozitif enerjisini arttıracak şekilde yazın bakalım...
Herkese kocaman sevgiler...
Hamileliğin duygusal ve fiziksel açıdan ne kadar yoğun yaşanan ve ne kadar zor bir süreç olduğunu ben yaşayınca anladım. Hepimiz gibi... Bebişlerimizi sadece sağlıkla dünyaya getirmek yetmez değil mi? Onlar için her şeyin en iyisini istemeye devam edeceğiz ömrümüzün geri kalanı boyunca... Benim içim dopdolu... Hep minik kızım dünyaya geldikten sonra yapmayı planladığım, kesinlikle yapmamaya karar verdiğim yüzlerce şey dolaşıyor kafamda... Eminim sizde de böyle düşünceler vardır... Belki içimizden birileri burada hayallerini, planlarını paylaşmak ister diye düşündüm...
Ben kilo problemini alt etmeyi öncelik olarak belirledim... zaten kilo konusunda sabıkalı bir tipim ben :) Bütün suç prensesimin değil yani... Ve hamileliğimde kilo yüzünden yaşayamadığım ya da istediğim gibi yaşayamadığım süreçler geçirdikçe, evet dedim yaa... eğer bu sorunu hayatımdan çıkarmazsam kızımla ilgili daha bir sürü yapamadığım, yaşayamadığım süreç olacak... O yüzden benim öncelikli hayalim kilo sorununu minik prensesim ayaklanıncaya kadar yani maksimum bir yıl içinde sonsuza dek çözüp, kızının peşinde koşabilen, enerjik, dinamik, kendini güzel hisseden, şirin şirin kıyafetleri minik prensesi ile takım giyinebilen :) bir anne olmak... Bu bebeğimden önceki bebeğimi 11 haftalıkken üzücü bir şekilde kaybettiğim için bu hamileliğim de psikolojik açıdan pek sağlıklı geçmedi... öyle aktif dinamik pozitif şıkır şıkır giyinen hamişlerden olamadım... korkular içinde geçti aylarım... Bu yüzden okkalı bir kokoş olmama rağmen :) giyinmekten, takınmaktan, sürünmekten... her şeyden el etek çekmiş bir tip oldum çıktım... İkinci öncelikli hedef de bu sanırım :) Eski, bakımlı, giyinen, takan, süren beni geri alabilmek...
Neyse.. çenem çok düştü kızlar.. İçimi döktüm resmen... Umarım kafanız şişmemiştir...
Hadi şimdi üşengeçlik etmeyin de, güzel hayallerinizi hepimizin pozitif enerjisini arttıracak şekilde yazın bakalım...
Herkese kocaman sevgiler...