Türk kadınları, türk aileleri olarak cocuklarimizi fazla bağımlı yetiştiriyoruz. Çocuk anneye babayao kadar bağımlı ki bir gece annesinden ayrı kalınca travma yaşıyor. Anne baba çocuğa o kadar bağımlı ki kendisini büyüten kadına kendi çocuğunu emanet edemiyor. Halbuki bağımlı değil bağlı olmaktır güzel olan. Kendinize bağlı ama birey olduğunun farkında, tek başına karar alıp hareket edebilen çocuklar yetistirebilirseniz tebrik ederim, ama bağımlı çocuk yetiştirmek doğru bir yöntem değil.
Otellerde mini clublara bir göz gezdirin. Annesi ya da babasının elinden tutmuş tek çocuk türk çocuğudur. Turist çocuklar gün içinde ara ara anne babanın yanına uğrar, bizim çocuklara anne baba nöbetleşe bakar. Turist çocuğu gider meyve suyunu icecegini bardan kendi ister, bizimkiler anneee kola babaaa aystiii diye bağırır.
Hal böyle olunca bir hafta büyükanneye bırakmak da büyük sorun tabi. Mazallah çocuk bu travmayi ömrü boyunca unutamaz.
Her zamanki gibi saygıyla eğiliyorum efenim, çok güzel yazmışsınız.
Anneliği bu kadar uçlarda yaşayıp hem evladına hem de kendisine zarar veren Türk kadınının 1 haftalık tatili küresel kriz haline getirmesi son derece normal tabi.
Kadınlar iyi anne olacağım diye doğumla kesilen göbek bağını düğümle tekrar bağlayıp çocuklarına yapışık gezecekler neredeyse.
İyi anne olmak bağımlı ve güven sorunları olan çocuklar yetiştirmek değildir.
Çocuğunuz;
- sizden ayrı kaldığında sizin onu unuttuğunuzu, terk ettiğinizi düşünüyorsa,
-bu dönemde yeme-uyku bozuklukları vs. gösteriyorsa,
-sizi tekrar gördüğünde ayrı kaldığınız dönem için size karşı küsme, saldırganlık vb. davranışlar sergiliyorsa
Kusura bakmayın ama o çocuk size güvenmiyor demektir. Güven sorunları olan, kendi kendine yetemeyen, bağımlı bireyiniz hayırlı olsun.
Çok basit bi test söyleyeyim size;
Bi alışveriş merkezinde, parkta vs. çocuğunuzu karşınıza alın ve "Annecim benim bi işim var halledip gelicem. Sen burada dur, hiçbi yere ayrılmadan beni bekle." deyin. Ve başka bi şey söylemeden gülümseyerek onun görebileceği alanın dışında bi yere gidin.
Eğer çocuğunuz ağlayarak peşinizden gelmeye çalışmıyorsa, sakin bi şekilde annesinin geleceğinden emin halde sizi bekliyorsa tebrikler doğru yoldasınız.
Aksi halde düşünmeye başlayın çocuğum neden onu terk edeceğimden korkuyor acaba ben bu kadar üstüne düşerken diye.
Size gelince konu sahibesi sağlıklı bi çocuk ailesi tarafından uygun açıklama yapıldığı takdirde kendisine refakat edecek bi yetişkinle 7 gün gayet mutlu bi şekilde kalabilir.
Mesele dürüst olmak, çocuğu kandırmadan onun anlayacağı biçimde durumu anlatabilmek ve kaygılarını giderebilmektir. Her gün belli saatlerde (günde 10 kere değil tabi ki, sabah ve akşam mesela) arayıp onun gününün nasıl geçtiğini dinleyerek, kendi gününüzü anlatarak sağlıklı bi iletişim kurabilirsiniz.
Not: Sizin tatilde olduğunuz dönemde çocuğunuzun da anneannesinin yanında yapabileceği aktiviteler ayarlarsanız gitmeden onun için de faydalı bi dönem olur. Yani refakatine bıraktığınız yetişkin çocukla gerçekten ilgilenmeli, onu faal tutmalı, annenizin yaşı ve sağlık durumu buna müsait mi bilmiyorum. Çocuklar da yetişkinler gibi alıngandır, siz 1 hafta eğlenirken o kös kös anneannesinin evinde oturursa kırılabilir.
Bi bayan olarak,böyle saçma saldırganlıklar sizi sadece itici yapar.Ben iki antipatik yorumdan bişey kaybetmem halbuki. Teşekkürler 
