22 aylık bir kızım var. Şükürler olsun bu zamana kadar hiç bir konuda beni yormadı üzmedi. 1 buçuk aydır korkulari başladı. Ani seslerden çok korkuyor. Otobüs, kamyon ozellikle motor geçtiği zaman bana koşup sarılıyor. Elektrik süpürgesi, çamaşır makinesinden korkuyor. Internetten baktım bu yaşlarda korkularin normal olduğu yazıyor. Kime danıştıysam normal dedi. Ama bu korkular bana rahatsızlık vermeye başladı. Resmen elimi kolumu bağlıyor. Ayni odada sırtını bana yaslayip oyuncaklari ile oynuyor. Korkularını yensin diye duydugu korktugu sesleri gösterdim. Bak kızım kamyon gecti diyorum. Anlıyor ve tekrar ses duysa anne kamyon gitti diyo. Ama bir sure sonra tekrar ani bir ses olsa koşarak bana geliyor. Dışarıdayken evde korktuğu kadar korkmuyor. Yeni konuşmaya başladığı zaman babasının hosuna gidiyordu. Ikide bir korktun mu diye soruyordu. Sırf korktum yada korktun mu desin diye. Kizimda simdi ses duysa korktun mu diyo. Acaba korkmuyorda babasinin bu durumdan cok ilgilendigi icin mi bu sekilde davraniyor. Birde 1 ay annemlerde kaldim. Evleri cevre yolunda ve surekli araba ambulans motor vs geciyor. Orada bu seslerden cok rahatsiz oluyordu. Ozellikle motoru bagirtarak surdukleri icin motor sesleri cok etkilemisti. Acaba fobi mi olustu diyorum.Ben bu sureci nasil atlatacağım. Bu yaşlarda bebegi olan anneler sizin bebeklerinizde korkuyormu?