Değerli arkadaşlar merhabalar,
Özellikle hamilelik ve doğum sonrası dönemde burada sizlerin yıllarca anlattıkları ve verdikleri tavsiyelerle bütün zorlukları daha kolay hale getirmeyi başaran bir anne olarak, bu platform verdiğiniz katkıya minnettar oldugumu söylemek zorundayım. yeri geldi sütüm yetmedi, buradaki kıymetli annelerin tavsiyeleriyle artırdım, yeri geldi kilolarım kaldı, sizin tecrübelerinizden yaralanıp zayıfladım. Daha bir sürü şey...
Ve artık... Artık çalışan bir anne olarak doğum iznimin sonuna geldim. Eylül'de işe geri döneceğim, şuan son 1 haftamdayım. Ve yine yardımınızı isteyeceğim bir derdim var.
Kızım beş aylık, aramızda özellikle son 2 ayda daha da güçlenen bir güvenli bağlanma sağlayabildik. Kızım kimin kucagında olursa olsun dönüp bana bakıyor ve adeta aramızda bir aşk var. Bugüne kadar doğduğu ikinci haftadan beri güvenli yöntemlerle aynı yatağı paylaşıyoruz. Uyandığında beni görüyor, uyurken beni görüyor. Korkup sıçrıyor beni görüyor, kokumu alıyor-sesimi duyuyor rahatlıyor. Buraya kadar herşeyin çok güzel ilerlediğini düşünüyordum.
Ancak işe başlayacağım ve mevcutta yarı-zamanlı çalışmakta olan bakıcımız yatılı olarak bizde başlayacak. Son günlerde kızım kucagımda uyumaya ve sütünü kucağımda içmeye o kadar alıştı ki (memeden değil sağarak içiyor maalesef), bakıcısının kucağında ağlama krizine giriyor. Ancak ben kucagıma alıp sakinleştirince susabiliyor. Fakat bakıcısı çok tecrübeli biri olmasına rağmen bir türlü susturamıyor. Özellikle son düzlükte artık ben dokunmamaya çalışsam da, kızım aglayıp beni arandığında dayanamıyorum. Daha kötüsü, ben işe başladığımda ne olacak hayal bile edemiyorum.
Kızımın bu geçişi daha kolay aşması için ne yapabilirim?
Tecrübeli anneler, sizden yardım istiyorum..
Allah hepimizin yardımcısı olsun.
Özellikle hamilelik ve doğum sonrası dönemde burada sizlerin yıllarca anlattıkları ve verdikleri tavsiyelerle bütün zorlukları daha kolay hale getirmeyi başaran bir anne olarak, bu platform verdiğiniz katkıya minnettar oldugumu söylemek zorundayım. yeri geldi sütüm yetmedi, buradaki kıymetli annelerin tavsiyeleriyle artırdım, yeri geldi kilolarım kaldı, sizin tecrübelerinizden yaralanıp zayıfladım. Daha bir sürü şey...
Ve artık... Artık çalışan bir anne olarak doğum iznimin sonuna geldim. Eylül'de işe geri döneceğim, şuan son 1 haftamdayım. Ve yine yardımınızı isteyeceğim bir derdim var.
Kızım beş aylık, aramızda özellikle son 2 ayda daha da güçlenen bir güvenli bağlanma sağlayabildik. Kızım kimin kucagında olursa olsun dönüp bana bakıyor ve adeta aramızda bir aşk var. Bugüne kadar doğduğu ikinci haftadan beri güvenli yöntemlerle aynı yatağı paylaşıyoruz. Uyandığında beni görüyor, uyurken beni görüyor. Korkup sıçrıyor beni görüyor, kokumu alıyor-sesimi duyuyor rahatlıyor. Buraya kadar herşeyin çok güzel ilerlediğini düşünüyordum.
Ancak işe başlayacağım ve mevcutta yarı-zamanlı çalışmakta olan bakıcımız yatılı olarak bizde başlayacak. Son günlerde kızım kucagımda uyumaya ve sütünü kucağımda içmeye o kadar alıştı ki (memeden değil sağarak içiyor maalesef), bakıcısının kucağında ağlama krizine giriyor. Ancak ben kucagıma alıp sakinleştirince susabiliyor. Fakat bakıcısı çok tecrübeli biri olmasına rağmen bir türlü susturamıyor. Özellikle son düzlükte artık ben dokunmamaya çalışsam da, kızım aglayıp beni arandığında dayanamıyorum. Daha kötüsü, ben işe başladığımda ne olacak hayal bile edemiyorum.
Kızımın bu geçişi daha kolay aşması için ne yapabilirim?
Tecrübeli anneler, sizden yardım istiyorum..
Allah hepimizin yardımcısı olsun.