Evet bazen cok gucsuz hissediyorum kendimi.
Daha dogrusu caresiz hissediyorum, karamsar dusunuyorum.
Hayallerimde hep universiteyi kazanmak ve bir meslek sahibi olmak vardi.Kimseye muhtac olmadan kendi ayaklarimin uzerinde durmayi istedim herzaman. Azmettim, sabrettim ve universiteyi kazandim Allah'ima sukur. Bir yil sonra hayirlisiyla mezun oluyorum.
Bu hayalimin gerceklesmesine cok az bir zaman kala karsima bir insan cikti bir sekilde.
Bi takim sorunlar yasadik, engeller vardi, hala var. Cozulmeyecek gibi degil, ama engel sonucta ve canimi cok sIkIyor bu.
Bu tertemiz bir sevgi ve ben bu sevgiyi kaybetmek istemiyorum. 6 hissime guvenirim, bu insanla mutlu olacagima dair bir his var icimde.
Ama dedigim gibi bazen oyle karamsar oluyorum ki anlatamam.
Onunla olamamayi, bir omuru paylasamamayi, boyle bir ihtimalin var olabilecegini dusundukce cildiriyorum.
Oysa ben boyle gucsuz olmamaliyim. Gucsuz olmak, yenilmektir. Yenilmek istemiyorum ben. Tipki universite hayalim gibi, bu hayaliminde gerceklesmesini istiyorum.
Sabir her kapinin anahtaridir. Sabrediyorum, ama insanim bazende olumsuz dusunmeden duramiyorum.
Aranizda benim gibi karamsarliga kapilanlar var mi? Sevdigine ulasmak icin engelleri asanlar varsa bana nasil ayakta kaldiginizi anlatin lutfen..
Buna cok ihtiyacim var bugun:çok üzgünüm: