Başlıksız

Iyi geceler.. İçim sıkılıyor. Bir süredir uyumakta zorlaniyorum. Bebeğim için gece uyanacagimi bildiğim, sabah işte zinde olmam gerektiğini bildiğim halde uyumakta zorlaniyorum. Acaba gün içinde yorulmuyor muyum? Yoruluyorum. Hatta evi toplamaya fırsat bulamadığım bazen de toplamak istemedigim oluyor. Gün içind e kız uyurken biraz uzanır dinlenirim fakat uyumam. Uyuyamiyorum cunku gecmisi kafama takiyorum. Adi ustunde GEÇMIŞ gitmis :)) neyi kafama taktigimi da bilmiyorum aslinda. Üzdüğüm insanlar, üzüldüğüm olaylar, bu sehre gelisim, doğum, lohusa, mecburiyetler, anksiyeteler, açığa alınma, göreve dönme, savcıya ifâde, düşük vs. Hepsi geceleri kafamda dolanıyor. Kendi kendime anlatıyorum, dinliyorum neyse ki keşkelerim yok. Kimseyle paylasmadigim için içim soğumuyor. Sizinle paylaşmak istedim duygularımı. Beni kaale alıp birkaç cümle yazarsınız belki, ben de cevap veririm böylece kafamdaki kalabalıktan kurtulurum.