Cok pis bir huyum var, neyi kafama takmis isem illaki basaracagim, arasinda kücük yenilgiler bile olsa kimse beni tutamiyor ve istikrarli bir sekilde sonuca ulasana kadar hedefimi basariyorum.
Hosuma gidiyor savasmak, calismak, cabalamak.
Etraf beni hic ilgilendirmiyor sirf icimdeki sesi dinliyorum ve kendime güveniyorum.
Ve etrafdakiler icinde yapmiyorum sirf kendim icin yapiyorum, cünkü oralarda görüyorum kendimi.
Bana bu yakisir diyorum. Lüksü seviyorum, bunuda bana kimse hediye etmeyecegi icin " esek gibi calisiyor, bey gibi yasiyorum".
Bu benim hayatimin tadi tuzu. Basari, aktiflik, etkenlik beni mutlu ediyor.
Tabiki hayat dört dörtlük degil bununda bilincindeyim, ne olursa olsun herseyin emanet oldugunuda biliyorum fakat yinede son nefesime kadar hep isteklerim olacak ve ben hep basaracagim, Allah bana saglik verdigi sürece...
Hayatin cok kolay yönlerinide gördüm ama ben hep zoru sectim, cünkü bir tek kendi gücüme ve kuvvetime güveniyorum. Haydan gelen huya gider misali...Ama alin teri kalici bir tek.