- 17 Haziran 2015
- 194
- 104
- 31
Merhaba arkadaşlar. Öncelikle çok önemli konusu olanlardan özür diliyorum. Ama kimseye anlatamıyorum bari buraya yazayım dedim.
Ben haziran ayında üniversiteden mezun oldum. Bölümüm çok iyi değil iibf bölümüydü. Bitirir bitirmez iş bulma durumu çok olmuyor bizde. Çok çabaladıysan başka tabi. Neyse ben çok iş aramadım çünkü ingilizcemi geliştirmek istiyorum. Bu yüzden yurtdışına gitmeye karar verdim ve okulu bitirir bitirmez kursa başladım. bu ay başvuru yapıp eylülde gitmek istiyorum. başvurudan sonra mülakat olucak ama ben kendimi mülakat için yeterli görmüyorum ki değilim. belki de özgüven eksikliğinden ya da pratiksizlik. Bugün kurstan bi çocuk da geçemezsin gidemezsin falan dedi iyice moralimi bozdu.
Onun dışında zaten mezun olup hemen çalışmamak da değişik bi üzüntü veriyor. Kaç yaşına gelmişim hala aileme yük oluyorum gibi yani.
Ehliyetim var ama araba kullanamıyorum. Babam sürekli karışıyordu ve en son kaza yapıyordum az daha ondan beri kullanmıyorum.
Tüm bunlardan kendimi çok başarısız ve aptal hissediyorum. Beceriksiz görüyorum kendimi. Aslında her şeyi iyi yapmaya odaklı bi insanım ama belki de çabalarım yetersiz ya da şartlar bilemiyorum. Ama yapamıyorum. Ne ingilizce oluyor tam olarak ne de araba. İş bulamadım, staj yapmadım. Çok iyi bi ortalamam da yok yüksek lisans için falan.
Bazen bir de çok çirkinim, özgüvensizim diye kendimi iyice düşürüyorum. Sonra toparlamaya çalışıyorum. Biraz doğrucu bi insanım kendimi kandırmayı sevmem ama pozitif olmaya çalışsam da bunlar geliyor aklıma.
Bi de malumunuz bayram geçti. Yok mezunsun iş bulamadın mı, napıcaksın, sevgilin yok mu, üniversite bitmiş hala sevgilin yok falan bir sürü laf duydum yakınlardan. Bilirsiniz. Belki de ondan bilmiyorum ama kendimi aşırı başarısız hissediyorum. Bunu aşmak için ne yapabilirim sizce.. Teşekkür ederim şimdiden zamanınızı ayırdığınız için.
Ben haziran ayında üniversiteden mezun oldum. Bölümüm çok iyi değil iibf bölümüydü. Bitirir bitirmez iş bulma durumu çok olmuyor bizde. Çok çabaladıysan başka tabi. Neyse ben çok iş aramadım çünkü ingilizcemi geliştirmek istiyorum. Bu yüzden yurtdışına gitmeye karar verdim ve okulu bitirir bitirmez kursa başladım. bu ay başvuru yapıp eylülde gitmek istiyorum. başvurudan sonra mülakat olucak ama ben kendimi mülakat için yeterli görmüyorum ki değilim. belki de özgüven eksikliğinden ya da pratiksizlik. Bugün kurstan bi çocuk da geçemezsin gidemezsin falan dedi iyice moralimi bozdu.
Onun dışında zaten mezun olup hemen çalışmamak da değişik bi üzüntü veriyor. Kaç yaşına gelmişim hala aileme yük oluyorum gibi yani.
Ehliyetim var ama araba kullanamıyorum. Babam sürekli karışıyordu ve en son kaza yapıyordum az daha ondan beri kullanmıyorum.
Tüm bunlardan kendimi çok başarısız ve aptal hissediyorum. Beceriksiz görüyorum kendimi. Aslında her şeyi iyi yapmaya odaklı bi insanım ama belki de çabalarım yetersiz ya da şartlar bilemiyorum. Ama yapamıyorum. Ne ingilizce oluyor tam olarak ne de araba. İş bulamadım, staj yapmadım. Çok iyi bi ortalamam da yok yüksek lisans için falan.
Bazen bir de çok çirkinim, özgüvensizim diye kendimi iyice düşürüyorum. Sonra toparlamaya çalışıyorum. Biraz doğrucu bi insanım kendimi kandırmayı sevmem ama pozitif olmaya çalışsam da bunlar geliyor aklıma.
Bi de malumunuz bayram geçti. Yok mezunsun iş bulamadın mı, napıcaksın, sevgilin yok mu, üniversite bitmiş hala sevgilin yok falan bir sürü laf duydum yakınlardan. Bilirsiniz. Belki de ondan bilmiyorum ama kendimi aşırı başarısız hissediyorum. Bunu aşmak için ne yapabilirim sizce.. Teşekkür ederim şimdiden zamanınızı ayırdığınız için.